e m kraak schreef op woensdag, 19 mei 2004, 11:34:
> Ga maar eens duchtig zoeken op internet naar epilepsie bij
> paarden. Als het goed is krijg je dan ergens een vererfbaar
> verhaal bij bepaalde Arab. lijnen, maar verder is het bij
> paarden bijzonder zeldzaam, en wordt door de gemiddelde DA niet
> eens geacht voor te komen in tegenstelling tot bijvoorbeeld bij
> honden.
Ja zal ik eens doen.
DA vertelde dit ook dat epilepsie zeldzaam is bij paarden. Ze had alleen zelf nog nooit zo'n aanval gezien en kon er niets van maken. Ze is naar de praktijk geraced, heeft op internet gezocht en toch "besloten" gezamenlijk met andere vee-artsen dat het toch epilepsie moest zijn.
> Een thiaminase kan inderdaad heel acuut en plotseling optreden.
> Dat was hier thuis ook zo. Paardje is van zo een aanval
> (begrijpelijk!) behoorlijk onder de indruk - het duurt wel een
> dagje tot de rust weerkeert als je snapt wat ik bedoel... dus
> ja, dit zou thiaminase geweest kunnen zijn.
Maar juist omdat het nooit meer is teruggekomen, denk ik nu aan thiaminase. Alleen raar dat een ander paard dat in dezelfde stal staat, hetzelfde eten krijgt en hetzelfde hooi, dit niet heeft gehad.
Volgens de
DA kon het ook zijn dat ze een klap op haar hoofd had gehad (van die andere pony) en daardoor vocht in de hersenen had wat een soort epilepsie-aanval veroorzaakte.
Maar heftig ... ja dat was het zeker. Ze was totaal van de wereld zeg maar, zag niets, hoorde niets, voelde niets. Alleen maar stuiteren achterwaarts, over alles heen wat er stond (oa rolstoel) en ogen totaal weggedraaid en gesloten. Totaal geen controle over haar spieren en de rest van haar lichaam. Op het moment dat ze "bijkwam" was ze ook weer net zo normaal als anders, alert en zin in eten zeg maar. Maar het begon met een kleine knik van het hoofd, ogen die wegdraaiden en vrij snel kreeg ze dan weer stuiptrekkingen. Echt vreselijk eng nogmaals. We dachten zeker: die is er geweest.
Groeten,
Ingrid
Warboel
