Els Kleverlaan schreef op donderdag 9 februari 2006, 15:28:


Ben geen deskundige op andermans land, maar voor mij is het duidelijk dat het stuk grond met al de klaver minder stikstof nodig zal hebben dan het ander.
Voor het overige is het zo dat een boer ook zijn vinger in de lucht steekt, kijkt waar de wind vandaan komt, voelt of de kachel heet is en zegt : gooi dat er maar op ,"zo hebben we het altijd gedaan, dan groeit et goed" en is hij van z'n stront af.

Als je een monster neemt en je vraagt aan die boer hoeveel drijfmest hij er exact op gaat gooien, kan een laboratorium de meststoffen die je daarmee al zal geven eraf trekken en weet je gericht welke stoffen je grond specifiek voor een paardenwei eventueel nog tekort komt en welke zuurtegraad je grond heeft dus of er bv kalk over moet.

Ik heb nog kontakt met een klein laboratorium waar ik misschien wat groepskorting kan krijgen, (dat weet ik morgen) Wanneer er mensen geinteresseerd zijn dan hoor ik dat wel
piet

nah' tuurlijk Natuurlijk

Peter Donck schreef op donderdag 9 februari 2006, 16:05:


Niet vaak dat we ongeveer hetzelfde schrijven.Had ik het gezien, had ik het niet gedaan :)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

van lennep schreef op donderdag 9 februari 2006, 17:11:


:) ikke blont?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Ilona Kooistra schreef op donderdag 9 februari 2006, 21:42:


Eindelijk......
Ik heb er groot respect voor dat jullie zolang geduld hebben gehad.
Maar ik denk dat je gelijk hebt.....
Het kan niet blijven duren he?

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

tania2 schreef op donderdag 9 februari 2006, 22:06:


Lees eens wat er op de site onder het kopje voeding staat Tania.
Dat gaat vlugger dan dat we hier alles opnieuw op moeten schrijven.
Maar wel altijd bereid om vragen te beantwoorden natuurlijk.
In wortelen zit veel suiker, waarschijnlijk in het krachtvoer ook.
Waarom denk je dat je pony's dat allemaal nodig hebben ?

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

van lennep schreef op donderdag 9 februari 2006, 13:23:


Ok, zoekt en gij zult vinden !
Vanmorgen gesproken met een heel aardige mevrouw, die eigenares is van het laboratorium Eijkpunt.
Met haar heb ik voor de mensen van Paardnatuurlijk een speciaal tarief afgesproken voor het testen van de grond van paardenweitjes en een bemestingsadvies voor 3 tot 4 jaar.
Als je verstand van de materie hebt, heb je genoeg aan een advies wat luidt : zoveel kilo stikstof per ha, je moet dan zelf de hoeveelheden kunstmest erbij zoeken met het juiste % stikstofgehalte ( om me even tot stikstof te beperken) Je bent dan klaar voor 26 euro op zandgrond en 35 euro op klei.
Als je een totaal advies wilt, (zij rekenen de gehaltes dan voor je om en vertalen dat naar kilo's kunstmest), zodat je er bij wijze van spreken mee naar de winkel kunt en je kunstmest kunt kopen kost dat 75 euro. excl. btw.
Voor een particulier blijft dat dus onder de negentig euro.
Je moet dan wel zelf monsters nemen en opsturen.
Niks moeilijks aan. Gewoon op 10 cm diepte ( wortelzone van het gras) een gaatje graven en uit de zijwand van het gaatje een monster nemen.
Of als je een grondboortje hebt doe je het daarmee. Dit doe je op een 10 plekken in je wei, in een plastic zakje en stuurt het op.
Op de site www.eijkpunt.nl staat alles beschreven.

Wat is het nut?
Meten is weten!
Met een recept in je hand weet je voor 4 jaar wat je precies moet geven. Dat zal het 2 de jaar heel anders zijn dan het eerste jaar. Dus geen gegok meer of "goed advies" van een boer die zijn drijfmest kwijt moet. ( weet je trouwens dat ik door mijn buurman betaald werd om mijn land te mogen bemesten? dus het is echt niet uit goedertierenheid :) )
Kunstmest is voor veel mensen een noodzakelijk kwaad.
Door een exacte hoeveelheid te geven heb je minder kans dat het overschot uitspoelt naar het grondwater en ben je dus zo verantwoordelijk als kan bezig met het milieu, wanneer je kunstmest gebruikt.

Maar goed, kijk dus op www.eijkpunt.nl voor een bemestingsadvies

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Michiel schreef op vrijdag 10 februari 2006, 10:44:


Jazeker heb je daar gelijk in Michiel. Ik ben helemaal geen kunstmest fan. Zie mijn pagina over wormenmest. Ook in compost, drijfmest, half verteerde mest zitten voedingsstoffen. Het grote voordeel is dat deze lamgzamer, gelijkmatiger vrijkomen en dat je tevens bodemverbeterend bezig bent, zonder een chemische storm over de hoofden van het bodemleven te laten woeden, maar je weet dan nog niet of je de grond voor paarden optimaal bemest. Niks is eenvoudiger om dan om met gier enorme hoeveelheden stikstof in de grond te pompen.
Misschien is het wel mogelijk om bij www.eijkpunt.nl een bemestingsadvies op basis van compost of natuurlijke mest te krijgen.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

J. Pelgrim schreef op vrijdag 10 februari 2006, 20:48:


Ik denk dat een hoefsmid ook geen raket die naar de maan en terug vliegt kan smeden. Maar is dat belangrijk dan?
Waarom zou je een uitstervend beroep leren? Of begrijp ik je nou verkeerd?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op vrijdag 10 februari 2006, 20:31:


Lijkt me een goeie Pien voor 1 april.......
Aankondigen dat je de dag ervoor een metamorfose zal ondergaan en of al je klanten 1 april komen kijken naar het resultaat.
En dan Pien op een helemaal aangekleed paard met een keurig jasje, een rijbroekje, handschoentjes, zweepje enz. Ik zie de gezichten al. hahahah
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op vrijdag 10 februari 2006, 23:33:


Ah, ik voel em al aankomen, je wilt mijn volkswagenbus en dan de bloemen, mijn ban de bom en baas in eigen buik tekens eraf laten spuiten he? No way!
peace
nah' tuurlijk Natuurlijk

Fred schreef op maandag 13 februari 2006, 3:24:


Even goed lezen Fred.
Pien zegt dat ze de oplossingen niet eens leest, omdat deze altijd eindigen met het onderslaan van ijzers en op die mogelijkheid gericht zijn.
Maw, het geeft antwoord op de vraag :hoe maak je het paard weer geschikt voor het ijzer!
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Christel Provaas schreef op maandag 13 februari 2006, 20:03:


Geweldig verhaal Christel!
Dit ben ik helemaal met je eens.
Per slot van rekening verkeer ik in de zelfde omstandigheden.
Mijn Shiny heb ik anderhalf jaar geleden gekocht als 2 jarige.
Waarom? Gewoon omdat ik op z'n koppie viel en zelf wou leren.
En intussen is het bijna op diergebied " the love of my life" geworden.
Ik ken hem nu alsof ik hem zelf gemaakt heb, ik weet dat het een moeilijke pot eten is, nerveus, bangig, hij zoekt soms bescherming achter mijn rug, maar doet soms ook zo ontroerend zijn best, dat ik wel eens moet slikken.... Ik had ook nog nooit een jong paard opgevoed.
Nu geef ik clickerdemo's om anderen te laten zien dat je een paard niet hoeft te berijden om er enorm veel plezier mee te hebben en om hem alles vanaf de grond te leren wat hij straks , als ie oud genoeg is moet kennen om hem te berijden. Maar ik heb nog minimaal anderhalf jaar de tijd, dan is ie pas vijf en misschien plak ik er nog wel een jaar achteraan van samen spelen en leren, voordat ik ooit op zijn rug zit.
En verkopen?????
Ik begrijp daar echt helemaal niks van.
Hoe kun je een dier wat aan je hecht, waar jij aan hecht en uren en uren mee bezig bent, mee speelt, dingen mee beleeft, verkopen??
Waar is de band die je met je paard hebt dan?
Verkoop je je hond of je kat ook?



piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Niki schreef op maandag 13 februari 2006, 21:38:


Ze krijgen constant een nieuwe hoef Niki, maar als ze niet goed bekapt worden zegt dat helemaal niks helaas, er zal niks verbeteren.
Hoe je ze dan wel moet bekappen, dat is niet uit te leggen via een forum. Het is ook eerlijk niet verantwoord om daar zondermeer aan te beginnen, dus daarom ben ik blij dat je niet goed durft.
Het verstandigste is er enorm veel over te lezen en de cursus te volgen. Dan weet je echt waar je over praat.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

epona schreef op maandag 13 februari 2006, 22:08:


Jammer dat je mijn laatste vraag niet beantwoordt hebt.
Ik zie het toch wat anders Ina.
Door een dier te kopen, accepteer je daarbij dat je de verantwoording hebt en houdt over dat dier.
Misschien dat de verwachtingen naar beneden moeten worden bijgeschroefd of dat de eigenaar meer hulp moet zoeken om eventuele problemen op te lossen. Doorverkoop wil helemaal niet zeggen dat dan het probleem wel opgelost wordt, misschien verkoopt de nieuwe baas het ook wel weer door omdat alles toch niet zo gemakkelijk gaat. Tuurlijk is dan wel de eerste eigenaar ervan af, maar of een verkoop ook altijd de belofte van een beter leven voor een paard inhoudt?
Het is geen fiets!
Ik denk dat de hele paardenhandel hiermee voor een groot gedeelte in leven wordt gehouden. Allemaal paarden die op een bepaald moment op de een of andere manier tegenvallen en die soms voor de zoveelste keer weer op zoek gaan naar een baasje wat er wel iets mee kan.
Waar is het verschil met iemand die haar paard met kapot gesprongen voorvoeten aanbiedt voor weinig en zegt: hij kan nog een goed leven hebben als recreatiepaard maar ik kan het niet meer gebruiken, dus dat moet dan wel een ander doen?
Dit bedoel ik niet persoonlijk natuurlijk, maar is het niet in feite hetzelfde?
Dat vind ik dus mis met verkopen, heeft een paard geen emotie? Hechten wij ons aan een paard, maar andersom niet?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk