Mijn boerenbonte merrie van 9 jaar jong, staat sinds kort (drie weken nog maar) op blote voeten. Daarvoor heeft ze vijf jaar met ijzers gelopen.
Ze leek niet echt al te dramatische hoeven te hebben; geen ernstige flares, geen verbrede witte lijn, ze heeft mooie brede lange stralen en achter mooie holle hoeven, maar voor...
Haar hoeven zijn in razend tempo zo'n 3cm gezakt rondom na het verwijderen van de ijzers. Logisch verhaal want de hoef gaat onmiddelijk aan het werk om overtollig materiaal te lozen.
Vooral voor lijken ze me nu te kort, maar aangezien ik zal moeten wennen aan hoe kort ze horen zal dat ook wel meevallen. Ze loopt er nu alleen zo belabberd mee...
Ja, ik weet dat dat erbij hoort, maar je wilt natuurlijk niet dat je paard pijn heeft. Gelukkig is het alleen op verharde weg. Met name klinkers, asfalt gaat wel.

Vraag is hoe anderen door zo'n periode zijn gekomen en hoe lang dat ongeveer heeft geduurd? Ik weet dat ik rekening moet houden met een jaar, maar hoop voor mijn paard dat dat korter zal zijn.

Iedereen succes met zijn/haar paarden!

Groetjes Ingrid.

Op het moment dat een paard natuurlijk bekapt wordt, hoort hij na de bekapping net zo goed of beter te lopen dan vóór de bekapping.

Nu heb ik twee paarden onder mijn hoede die na de tijd gevoelig lopen. Deze twee komen van ijzers af, hoe ernstig is dit?
Twee anderen die natuurlijk bekapt zijn maar al blootsvoets liepen hebben geen last???
Moet ik bij de paarden die wel last hebben per dag een beetje steunsel weghalen, want dat is op dit moment nog maar het enige dat kan , de steunsels bijwerken.
Of is er door het dragen van ijzers zoveel schade aangericht dat zo sowieso een pijnlijke periode door moeten?
De witte lijn is bij beiden oké, niet verbreed in ieder geval.

Hopende op reactie.

Groetjes Ingrid.

Kan iemand mij een soort trainingsschema geven qua tijd en training van de hoeven?

Vriend van mij loopt dagelijks al een uur of langer met zijn paardje langs de weg. Sinds anderhalve maand blootvoets (paard dan). Dit paard staat nog vrij hoog op zijn hoeven.

Mijn paard echter is binnen no-time een hoop oud materiaal kwijtgeraakt en staat op vrij korte (mooie) hoeven, maar wisselt erg in het in staat zijn om op verharde ondergrond te lopen. Zo gaat het goed en een dag later weer niet.
Paar dagen later weer prima, en daarna weer niet?

Snap er niets meer van.Help!

Groetjes Ingrid.

Piet schreef op maandag 5 december 2005, 14:09:


Hallo Piet,
Bedankt voor je reactie. Ben helaas niet zo geweldig met de computer dat ik foto's kan sturen, maar hier ga ik aan werken.
De hoeven zien er mooi uit in de zin van: concave zool, laat weinig tot geen oud materiaal meer los. Helaas last van een verbrede witte lijn, dus ronden we de hoeven af tot die witte lijn( dit scheelt in haar gevoeligheid). Mooie grote straal die dragend is, niet te dragend. Sinds ijzerloos loopt ze duidelijk hiellandend, vreemd als toonlanden je gewoon is. Linksvoor loopt ze kreupel, het leek of daar de zool aan de toon wat dun was, voelde ook warmer aan dan zelfde plaats van andere voet. Gelukkig heb ik een hele goede hoefsmid die mij ondersteund in het natuurlijk bekappen, dus die komt regelmatig een kijkje nemen en constateerde dit.
Op asalt loopt ze voorzichtig, maar loopt wel. Klinkers en tegels, afhankelijk hoe gelegd lopen niet prettig. De nieuwe hoefwand groeit steiler dan voorheen, dit verklaart ook de verbrede witte lijn, maar ook dat het hoefbeen heel steil in de hoef staat.
Vorige week schrok ik me wezenloos, want ze stond af-en-toe in hoefbevangen-houding!!!!
Hoeven voelden warmer dan ervoor, vooral linksvoor, waar ze al een tijdje wat aan kreupelt. Ze staat in goede omstandigheden; keus uit binnen of buiten staan, buiten ook ev. in nat zand, krijgt alleen hooi te eten (gehele dag), en zover mogelijk loop ik varierend van een half tot twee uur per dag met haar. Afhankelijk van hoe moeilijk ze het die dag heeft.
Op het moment komt ze iets makkelijker mee, ik heb iets minder overtuigingskracht nodig om haar mee te krijgen. Ik bekap haar zelf, en het valt op hoe enorm veel veranderingen je tegen komt.
Lichamelijk merk ik verder niets aan haar, ze houdt geen vocht vast in de benen, en deze voelen ook niet warm aan. Merk alleen wisselingen in de hoeven, maar dat vind ik logisch na vijf jaar op ijzers te hebben gestaan.
We gaan gewoon zo door in onze strijd voor 'blootsvoets'. Als ik in staat ben foto's te sturen hoor je nog.

Bedankt en groetjes,
Ingrid.

Ilona Kooistra schreef op maandag 5 december 2005, 23:08:


Hallo Ilona,

Bedankt voor je reactie. Ik was zelf ook al bang voor het hoefbevangenheid-gebeuren! Soms staat ze in de alom bekende houding.
Ze krijgt alleen hooi. En soms een wortel.
Nou, merkte ik net dat ze van iemand anders reform-muesli kreeg. Krijgt ze nu dus ook niet meer.
Daarbij staat ze op een natte zandbodem met keus om in/uit stal te gaan. Volgens de hoefsmid, die mij steunt en aanmoedigt in het natuurlijk bekappen, zijn de omstandigheden goed maar gaat het een hoop tijd en geduld kosten. En dat hebben we wel!!!!

Groetjes,
Ingrid.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 6 december 2005, 10:50:


Hallo Els,

Bedankt voor je ondersteunende bericht. Ben blij met de overeenkomsten, zoals de ene dag gaat t beter dan de andere, gevoeligheid voor ondergrond etc.Heel veel sterkte met jou Fjord.

Groetjes, Ingrid

Piet schreef op woensdag 14 december 2005, 9:03:


Ik begrijp dat het hoefbeen heel steil staat, daar had ik het dus ook over in eerdere brief. toen vroeg je nog waarop ik baseerde dat mijn paard steil stond, op het nieuw aangegroeide hoefwand dus.
Probleem is dat de zool de hielen nauwelijks wil laten zakken, en de zool moet je aanhouden toch?
Daarbij wil ik wel eens een natuurlijk bekapper erbij hebben, maar heb daar niet zo'n vertrouwen in vanwege dat er niet echt een opleiding voor is. Daarbij is hoefsmid ook een vrij beroep, dus iedereen kan zich ook natuurlijk bekapper noemen.
Weet je iemand in Noord-Holland aan wie het toevertrouwd is dan hoor ik het graag hoor!!!

Alvast bedankt.

Hallo Niki,
Nog even een andere insteek op het "slepen van de achterhoeven-verhaal". Mijn paard heeft 3 jaar lang met 1 achterhoef gesleept Dit is achteraf gezien veroorzaakt door een probleem aan het SI-gewricht, zeg maar achter in de rug.
Op zich was het slepen wel aanwezig maar vormde geen probleem, tot ik op vage wijze opeens aan diagonaal voorbeen een peesontsteking had. Na een jaar lang aan de hand stappen ivm peesontsteking, was het slepend achterbeen tijdens opbouw een groot probleem geworden.
We zijn toen naar Eric Laarakker in Utrecht gegaan. Die constateerde het probleem in het SI-gewricht(dit was achteraf oorzaak van peesontsteking: om li-achter te ontzien is paard met re-voor harder gaan werken). Na behandeling en genezen-verklaard-zijn; zijn we natuurlijk gaan bekappen, nu eindelijk weer in training.

Tegen het slepen zijn we balkjes aan het lopen(verschillende hoogtes en verschillende afstanden)en 2 keer per week over verharde weg lopen met trainingsringen.Dit is eenvoudig gezegd een leren riem met ijzeren ringen eraan die je net boven kroonrand bevestigd. Bij iedere pas tikken de ringen tegen de hoefwand en prikkelen zo de zenuwuiteinden in de hoef. Wat ervoor zorgt dat je paaard zich bewust wordt van zijn achterbenen en deze vervolgens actiever optilt.
Ben bang dat dit niet voor ieder paard geschikt is, maar voor mijn paard werkt het gelukkig geweldig en wie weet...