Frans Veldman schreef op woensdag 16 november 2005, 9:54:


Vind het prima als je het gebruikt. Alleen dat van die ijslandermanege heb ik ook maar uit de tweede hand, weet natuurlijk niet in hoeverre dat waar is.

Heb nog wel meer verhalen en die zullen in de loop van de tijd vanzelf wel bovenkomen. Ben misschien nog niet zo natuurlijk als zou kunnen/moeten, maar je kan ook niet verwachten dat je van het ene moment op het andere helemaal over kunt stappen. Heb al een strijd gehad met m'n man om de stal open te zetten en de paarden dag en nacht buiten te laten. Hij was bang dat het een bende in de stal zou worden. Blijkt dus niet het geval, omdat ze bijna niet naar binnen gaan.

Heb pas kort de beschikking over internet en ben op jullie site terecht gekomen, doordat ik hoefschoenen voor mijn jonge fjord wilde, die nog nooit op ijzers heeft gestaan. Had er zelf niet zo'n goed gevoel bij om hem te laten beslaan.
Op jullie site kwam ik best wel veel dingen tegen, die ik zelf ook al opgemerkt had bij mijn paarden, maar waarvan iedereen zei dat het toch echt niet kon.
Wil van het voorjaar, als ik eindelijk een bak heb (het is hier 's winters veel te nat en als ik begin wil ik ook door kunnen gaan), met mijn buitengewoon bange vierjarige eerst het nodige grondwerk gaan doen voor ik er ooit weer op stap. We moeten eerst maar eens vertrouwen kweken. Weet nu dat ik het met hem niet goed heb aangepakt en heb daar dus een zware hersenschudding aan overgehouden.
Kan nog heel veel van jullie leren en lees ook iedere dag het forum, ook van hoefnatuurlijk. Leuk om op deze manier mensen te "ontmoeten" en dus ook buitengewoon leerzaam, hoewel ik dat gekissebis over welke stijl je moet volgen niet zo begrijp. Pak van iedereen dat wat ik denk te kunnen gebruiken.

Maar ik ben in ieder geval ontzettend blij met jullie site,

Groetjes, Els.

Ingrid de Groot schreef op donderdag 17 november 2005, 15:47:


Hoi Ingrid,

Heb hier dus ook nog niet veel ervaring mee. Mijn fjord is nu bijna vier weken van de ijzers af. We houden zelf de hoeven bij. De eerste week heeft ze twee maal echt gekreupeld. De eerste keer omdat de hoeven aan de zijkanten gingen scheuren. We wilden haar geleidelijk lager zetten, maar haar hoeven dachten daar duidelijk anders over. De tweede keer plakte de klei heel erg onder haar hoeven en dat veroorzaakte dus een grote gevoeligheid. Op het asfalt liep ze toen al heel redelijk.
Ik rasp nu 1x per week de hoeven bij en de hoefwand, voor zover die zo lang is, is nu gelijk met de zool. In de kwartieren, waar de hoefwand is afgebroken, komt hij niet eens tot aan de zool. Verder houd ik iedere week de steunsels in de gaten, maar die groeien nauwelijks. Die moet je wel tot aan de zool weghalen, anders kan ze daar ook pijn van hebben. Verder rond ik de hoeven af, voor zover dat mogelijk is. Frouk begint nu al aanmerkelijk minder gevoelig te worden. Waar in het begin ieder steentje voor een hink zorgde, loopt ze nu al zonder problemen over wat fijn grind dat op het asfalt ligt. Ze heeft wel wat moeite met wendingen, is er zo aan gewend dat haar achterbenen wel meeglijden op de ijzers, dat ze ze vergeet op te tillen. (ze is twintig en heeft meer dan 15 jaar op ijzers gelopen) Op het land loopt ze zonder problemen en ruimer dan ooit.

Ik heb ook nog een vier jarige ruin die ik een week langer natuurlijk bekap. Bij hem hield ik zelf de hoeven altijd al bij met de rasp. Doe nu ook de steunsels, houd de hielen laag en maak een mustangrol. Hij heeft geen moment gevoelig gelopen. Het lijkt me dus inderdaad dat een paard dat op ijzers heeft gestaan veel meer problemen met de overgang heeft, dan een die al blootsvoets liep.

Groetjes, Els