Hoi hoi

Ik weet misschien wel een adresje voor je. Daar staan op dit moment 2 ijslanders een shet en een kruising. Er is een grote paddock met een stukje bestraat en ook weide waar ze in de zomer de hele dag opgaan en in de winter wanneer het droog genoeg is en het gras redelijk in conditie ook even de benen mogen strekken. Enige nadeel eventueel is dat er geen schuilstal gebouwd mag worden, maar er staan schuttingdelen tegen de wind.
Ik weet niet zeker of er nog plek is en hoeveel paarden je hebt, maar als je interesse hebt moet je me maar prive mailen (lievedisney@hotmail.com) dan kan ik haar vragen of ik je met haar in contact mag brengen.

Groetjes Karin

Ach, longeren kan ook goed zijn, leuk zijn en nuttig zijn. Kunst is om het dwangloos te doen en op het tempo van het paard. In een round-pen moet het paard inderdaad altijd op de volte lopen, wanneer je de wanden niet in een cirkel hebt maar gewoon recht met bij voorkeur ook nog een lange en korte zijde, dan is de belasting op het lijf alweer heel anders én nuttige. Paard moet immers steeds rechtdoor-bochtje-rechtdoor-bochtje lopen. Wanneer die ruimte niet te groot is (geen 20-40 bak dus) dan werkt dat super.
Ik vind longeren ontzettend leuk, en als je enthousiast en doelgericht aan het werk gaat is het voor het paard ook leuk. Samen iets berijken, daar draait het om en dat is leuk. Dan denk ik absoluut niet aan eindeloos rondjes lopen met allerlei hulpteugels en dwang, maar aan samenwerken en daar zowel mentaal als fysiek beter uitkomen.
Ik zou wel eens willen ervaren hoe bitloos longeren gaat. Ik geloof er absoluut in, heb alleen nog geen kans gehad om het ook eens te doen. Wat wil je, heb al maanden geen paardebeest van dichtbij gezien, maar dat komt wel weer

Groetjes Karin

Ja maar je vergeet dat jij daar de mogelijkheid toe hebt en de meesten hier in NL niet.
Als je je paard wil leren wat je bedoelt dan doe je dat naar mijn idee niet langs de provinciale weg. Leuk als dat bij jou kan, maar hier (meestal) niet.

En wat ik al zei, het is geen domweg rondjes (of vierkantjes) lopen. Het is leren, werken, exploreren. Dat berijk je niet door domweg rondjes te lopen, dat berijk je door interactie.
Moeilijk met woorden te beschrijven. Ik geloof direct dat jou wandelingen extreem leerzaam en waardevol zijn. Super, maar je moet ergens beginnen en met de mogelijkheden die je hebt. Die zijn in NL nou eenmaal niet zo super. Bovendien beschrijft ze dat ze nog niet achter het paard kan lopen. Dat oefen je toch in een veilige rustige ruimte?

Groetjes Karin

Och vrij simpel, ik ben met bitloos rijden gaan expirimenteren en voordat ik de kans kreeg het verder uit te bouwen ging mijn verzorgpaard terug naar zijn baasje. Dus dan houd het op, je hebt er nog altijd een paard voor nodig Logeren deed ik hem weinig, als ik dat al deed, dan aan de enkele longe, puur om aan zijn draf te werken die hij onder het zadel niet in balans kreeg door mijn onkunde en dan wel.

Ja dat snap ik. Ik vind longeren een nuttig onderdeel van. Ik heb het idee dat de meesten "eindeloze rondjes draaien" voor ogen hebben en mijn ervaring is zo anders. Ik vind het leuk, combineer het met veel andere dingen en oefeningen en heb gezien hoe nuttig het is. Ik heb er mijn beperkingen als ruiter (waar ik uiteraard ook weer aan werk) altijd wat mee aan kunnen vullen. En ik vind persoonlijk het wel belangrijk hoe een paard zijn rug gebruikt ed. Niet heel traditioneel ingevuld, maar ik schenk er wel aandacht aan.
Om een voorbeeld te geven, de draf van mijn verzorgpaard, Fengur. Hij is een vijfganger, voorkeur voor tolt en door zijn vijf gangen wat de neiging om zijn rug vast te zetten. Zijn draf is vlak en wanneer hij fysiek niet zo lekker in zijn vel zit ook stijvig en kort. Ik als ruiter vind de draf een moeilijke gang om te rijden. Ik merkte dat wanneer ik hem tijdens de rit veel aan liet galoperen en dan of terugnemen of flink gas geven en dan 1 keer in de week in de "roundpen" die we met een draadje af hadden gezet een minuutje of 6 a 7 liet draven op beide handen, dat hij zijn draf onder het zadel veel ruimer en meer in balans liep. Ik kon dan als (slechte) ruiter deze draf beter rijden en zelfs ondersteunen. Misschien dat dit voor andere mensen onbelangrijk is, maar ik vind dat belangrijk. Want ik heb het idee dat wanneer hij zich fysiek makkelijker kan bewegen, hij zich ook gewoon beter voelt. Het lijkt mij niet prettig om een stijve rug te hebben, waar het ook door komt.
En zo gebruik ik longeren, op de volte lopen of hoe je het ook wilt noemen, als hulpmiddel en onderdeel van. Ik heb hem ook veel aan de hand zijn hals laten inbuigen, laten wijken voor de kuit (onder het zadel en vanaf de grond) enz enz. Het is een geheel.
Voor jonge paarden kun je het gebruiken om ze iets te leren wat ze later onder het zadel moeten gaan doen. Zoals HC al zegt kan dat ook tijdens wandelingen ed. Tuurlijk, als je daar de mogelijkheid toe hebt. Handpaardrijden is ook zoiets waardevols. Maar goed, longeren kan ook nuttig zijn, het is maar hoe je het aanpakt.

Groetjes Karin

Ja en de TIJD.
Iemand die een jong paard heeft wat nog bijna niets kan vraagt hoe ze ernaartoe kan werken. Jij hebt jou pielemans toch ook niet de eerste dag dat je wat met hem ging doen meegenomen in de lange lijnen langs die provinciale weg? Dat heb je hem toch mag ik hopen eerst geleerd? Dáár werd naar gevraagd, niet naar wat je na weet ik veel hoe lang oefenen al kan.
En nogmaals, op die manier gaan wandelen is super, maar je moet daar wel aan toe zijn. En dat leer je in een rustige en veilige en naar mijn persoonlijke voorkeur ook omheinde omgeving, niet door je paard in het verkeer in het diepe te gooien.
Dát was wat ik zei en dat kun je ontbreken van de wil noemen (ja ik voel me door je aangesproken), maar je kunt het ook zorgen voor de veiligheid van je paard noemen.

Groetjes Karin

Ja en de TIJD.
Iemand die een jong paard heeft wat nog bijna niets kan vraagt hoe ze ernaartoe kan werken. Jij hebt jou pielemans toch ook niet de eerste dag dat je wat met hem ging doen meegenomen in de lange lijnen langs die provinciale weg? Dat heb je hem toch mag ik hopen eerst geleerd? Dáár werd naar gevraagd, niet naar wat je na weet ik veel hoe lang oefenen al kan.
En nogmaals, op die manier gaan wandelen is super, maar je moet daar wel aan toe zijn. En dat leer je in een rustige en veilige en naar mijn persoonlijke voorkeur ook omheinde omgeving, niet door je paard in het verkeer in het diepe te gooien.
Dát was wat ik zei en dat kun je ontbreken van de wil noemen (ja ik voel me door je aangesproken), maar je kunt het ook zorgen voor de veiligheid van je paard noemen.

Groetjes Karin

Maar dat bedoel ik ook! Maar je moet toch aan het begin beginnen?
Je doet net alsof ik zeg dat je een jong paard eindeloos moet gaan longeren en huppa je hebt een goed paard staan. En dat heb ik helemaal niet gezegd. Ik heb alleen gezegd dat in een veilige omheinde (en ja kleine) omgeving je kan beginnen met wennen aan halster, optoming, lijnen, leidposities enz enz.
Jij hebt het over leidpositie zus en zo. Heb ik nog nooit van gehoord. Dat wil niet zeggen dat ik als een idioot in het midden sta en nergens over nadenken gewoon wat doe.

Ik vind het heel jammer dat er zo gereageerd word. Ik ben hier niet nieuw. Ik heb vaak genoeg verhalen gehouden over hoe ik met paarden omga. Over dat ik met ze fiets, handpaardrijd enz enz. Misschien niet jou manier HC en misschien net niet natuurlijk genoeg voor dit forum (omdat ik bijv nog wel ook gebruik maak van het bit), maar ik ben geen dombo die maar wat doet en geen tijd neemt en ik geef ook niemand hier op het forum het advies geen tijd te nemen. Zo wordt het nu wel gemaakt en dat vind ik op zijn zachts gezegd heel erg flauw.

Groetjes Karin

He he

Dat doe ik ook, ik heb er alleen nooit nummertjes aangehangen. Praat wel makkelijker, maar als je het vanuit je gevoel doet dan zal het het paard ook een worst wezen welk nummertje je het over hebt nietwaar


Eerst maar weer eens een paard. Want het ontbreken daarvan is de enige reden dat ik gestopt ben verder te exploreren. Ik heb met Fengur overigens met veel succes en plezier bitloos gereden. Alle vijf de gangen en onder verschillende omstandigheden. Ik heb alleen geen tijd gehad verder te gaan en dat komt wel weer hoe dan ook, met welk paardje dan ook.

Groetjes Karin

Hoi hoi

Ja vorig jaar had ik met Fen dezelfde angst. Hij liep op (redelijk) vlakke harde ondergrond perfect, maar hobbeltjes ed ietsjes gevoelig.
In de weide was het alleen maar een voordeel dat de grond hard bevroren was, ondanks de hobbeltjes. Harde grond= meer hoefmechanisme en ik zag zijn voeten vooruit gaan. Met rijden was het soms lastig als we over stukjes moesten waar de wielsporen van alle menwagens heel scherp bevroren waren. Daar gaf ik hem vrijheid zijn weg te zoeken in zijn eigen tempo. Was niet echt leuk, maar het waren steeds maar een paar meters en dan waren we eroverheen dus dat ging wel,

In het voorjaar toen de grond weer zacht was en we dus enkel met het rijden op harde grond kwamen zag ik zijn hoeven en dan vooral zijn stralen, weer minder worden.

Als je vlak voor het vriezen de bak sleept kan ie daar de hele vorstperiode zijn hoefjes op trainen, daar zou je veel baad bij kunnen hebben. Misschien zijn hier mensen met ideeen hoe je dat kan doen als je geen sleep hebt.

Groetjes Karin

Dat is niet zo, er staan afwisselend 1 en twee benen op de grond en door het laterale en diagonale spiergebruik kun je net zo goed gymmen. Alleen het gymmen is net als in de andere gangen door ontspanning, inbuiging enz enz.
Doordat er ook een diagonaal moment inzit is er echter wel training van de spieren door de gang.
De voetvolgorde is links achter, linksachter en linksvoor, linksvoor, linksvoor en rechtsachter, rechtsachter, rechtsachter en rechtsvoor, rechtsvoor, rechtsvoor en linksachter en dan weer linksachter. Door die takt (als het een perfecte 4-tact is, dan staat elk been exact even lang aan de grond) is de gang zeker gymnastiserend. Alleen wanneer de takt verschuift naar het laterale (dan staan steeds de benenparen linksachter en linksvoor en rechtsachter en rechtsvoor langer aan de grond als de benenparen linksachter en rechtsvoor en rechtsachter en rechtsvoor) dan kan het paard zijn rug weer veel stijver houden en is het dus nauwelijks nuttig tot averechts werkend.
Oorzaak gevolg is ook belangrijk, een paard kan tact verliezen door een stijve rug maar een ook stijve rug krijgen van het tact verliezen.

Intolten is ook per paard afhankelijk. Het kan vanuit een goede stap zoals Esther beschijft, maar sommige paarden vinden het weer makkelijker om vanuit draf of galop erin te komen. Voor zulke paarden is hoger tempo gemakkelijker, paarden die vanuit stap willen starten vinden juist het lagere tempo makkelijker. Het hangt van je paard af hoe zijn hoofdhouding en knieactie is. Natuurlijk doet dwang veel, maar ook de aanleg is verschillend en paarden bieden het verschillend aan. De verschillen tussen de toltende rassen zijn ook groot qua aanleg en (gewenste) tactverschuiving.

Er is wel veel over te vinden op internet. Ook kan misschien een ijslanderinstructeur/trice je op weg helpen. Al zit er wel veel verschil in, sommigen vinden dwang en hulpmiddelen veel minder een probleem dan anderen.

Groetjes Karin

Ik ken ze ook en vind het fijne zadels. Ik heb het op vele paarden zien liggen en voor zover ik het kan beoordelen zeer naar wens van paard en ruiter. Er zijn van bv wintec vele verschillende modellen en ze zijn ook niet zo belachelijk groot (lang) is mijn ervaring. En lekker licht, vind ik ook een pluspunt. Persoonlijk vind ik ze ook erg lekker zitten.

Ik heb een wintec gebruikt op stage naast een "gewoon" toltzadel. Enkele paarden vonden beide prima, enkelen vonden de wintec duidelijk fijner. Geeneen vond het gewone zadel duidelijk fijner.

Groetjes Karin

Er zijn overigens meerdere merken die het gebruiken. Bij de ijslanders hoor je veel over de Astund Air (een behoorlijk prijzig merk). Ook daar hoor je veel positiefs over de luchtkamers die makkelijk bijgesteld kunnen worden. Maar dat heb ik van horen zeggen, ik heb er nog nooit mee gereden.

Groetjes Karin

Ik vind dat wel leuk klinken, die druk en het zal natuurkundig gezien ook wel.

Maar meebewegen met je paard is toch vele malen beter als tegenwerken? Ik voel en ervaar lichtrijden als meebewegen met je paard en ik voel en ervaar doorzitten meestal als ongecontroleerd gehobbel. Zowel bij mezelf als wanneer ik mensen zie rijden. Mijn idee is dat ze dat lichtrijden dan veel lekkerder vinden.
Wanneer het paard te vlak draafd voor goed ritmisch en meebewegend lichtrijden kies ik ook nog liever voor een verlichte zit. Niet door in mijn beugels te gaan staan, maar door voornamelijk op mijn bovenbenen te gaan staan. Wat dat qua druk doet zou ik echt niet weten, maar ook dan heb ik het idee dat ze dat prettiger vinden als het gehobbel met doorzitten. Met doorzitten zit je jezelf toch tegen alle opgooiende krachten in, in het zadel te houden, iets wat ik nooit als comfi heb gezien voor paard of ruiter.

Groetjes Karin