Hallo,

Ik heb een probleem.
Ik heb een merrie en een jaarlingruin. Moeder en zoon. Nu ga ik toch al bijna een jaar rijden met mijn merrie, de ruin blijft dan in de wei staan en als ik met hem ga wandelen dan blijft de merrie in de wei staan.
Het probleem is dat degene die achter blijf blijft roepen op de ander. Soms roept de andere dan terug en soms ook niet.
Nu ben ik afgelopen weekend gaan rijden en ben ik echt een paar keer gestopt en wilde ik terug gaan omdat ik het gevoel had dat de jaarling me achterna zou komen. Zo hard hoorde ik hem roepen en hij was ook flink aan het rennen in de wei.
De merrie is helemaal een dribbeltante en als die achter blijft dan is ze soms echt door en door nat van t zweet.
Ik heb nu niet echt het idee dat dit minder gaat worden en vind het toch een eng idee dat er ongelukken van kunnen komen.
Ik dacht zelf aan nog een minishetlander erbij te zetten. Ik denk dat t probleem dan wel opgelost is, maar mijn man wil graag weten of dit echt de enige oplossing is. Als dat zo is dan is die shet van harte welkom hoor.
Heeft iemand hier een ander idee?

Alvast bedankt!
Groetjes, Natasja

Annebe schreef op donderdag 20 oktober 2005, 10:13:


Ik kan er niet bij dat mensen zo vroeg beginnen met rijden. Een peuter leer je toch ook niet rekenen.......... nou, ja, in America wel geloof ik.

Nel Gommans schreef op donderdag 20 oktober 2005, 14:02:


hoi Nel,

Bedankt voor de reactie. Ik heb zelf ook t idee dat dit de beste oplossing is. Ben blij dat ik hier een voorbeeld bij heb, want ik kan dus echt niet op mijn gemak naar buiten op t moment. Ik ben soms echt bang dat er eentje door de draad gaat. Ben vandaag al gaan kijken bij iemand met shetlanders en ik hoop dat t wat word. Deze mevrouw moet haar pony's met veel pijn in het hart verkopen en ik ben benieuwd of ze t over haar hart krijgt.

Cili schreef op donderdag 20 oktober 2005, 13:41:


doe wat je gevoel zegt. Ik begrijp dat heel veel mensen niet willen beslissen over leven en dood van dieren, zo ben ik ook.
Je kunt het ook zo zien dat een dier het voorrecht heeft om niet te MOETEN lijden. Bij mensen is dit weer een ander verhaal.
Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe.

Nel Gommans schreef op donderdag 20 oktober 2005, 22:10:

.

Ze zijn in mei een maand uit elkaar geweest omdat zoonlief maar bleef drinken en moeder alles maar goed vond en ze er echt magerder van werd. Dit heeft hem idd goed gedaan, hij stond toen bij 2 andere hengsten van zijn leeftijd. Ik weet dat t beter is hem tussen een kudde te zetten, maar vind die maar eens want ik wil hem absoluut niet op stal hebben. En daarbij kan ik ook gewoon niet zonder hem, t is zo'n lieve knuffel en ik ben graag met hem bezig. Misschien is het voor hem zo ook wel leuk als ie er een vriendje bij krijgt, hij is gek op andere paarden.

Deborah schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 10:35:


Ik laat die van mij dit jaar buiten staan. Peacock heeft al een aantal jaren buiten gestaan toen ze in een afgelegen wei stond met andere pony's, maar mijn jaarling heeft afgelopen jaar samen met haar binnen moeten staan. Dit jaar kan ik er voor het eerst bij zijn omdat ze nu achter ons huis staan(tenzij ik nachtdienst heb). Ik ben benieuwd hoe ze reageren, ik weet ook niet hoeveel vuurwerk hier afgestoken word, maar ik ga ervan uit dat dat in een dorp wel meevalt. Zelf denk ik dat het voor hun minder angstaanjagend is als ze in hun wei staan waar ze gewend zijn. Misschien kun je hem voor die nacht wel bij een vriendin die een afgelegen wei heeft zetten.

Groetjes, Natasja

Hallo,

We hebben de knoop doorgehakt en een shetje als gezelschapspony erbij gekocht. Nu zijn er een aantal problemen met het diertje, veroorzaakt door de vorige eigenaar. Ik zal bij t begin beginnen en hoop op veel tips.

Om te beginnen is hij pas 4 maanden. Ik ben er helemaal niet blij mee dat ie nu al bij zn moeder weg is, ik heb mijn jaarling zelf pas met dik 10 maanden gespeend en dan nog omdat zijn moeder zo mager ervan werd en niet omdat ik t wilde.
Het shetje, hij heet Badjar, moest van de vorige eigenaar weg. Geloof me maar dat er geen andere optie was dan t dier hierheen te halen, anders was ie aan een andere boer verkocht.

Nu, hij heeft altijd met de rest van de pony`s buiten gelopen en kent alleen gras als voer. Ze werden daar allemaal aan hun lot overgelaten. Er werd verder niet naar omgekeken en het diertje is dus verkouden. Ik heb tegen de boer gezegd dat hij bij zijn moeder moest blijven, maar dat mocht niet. Dus heb ik gisteren de DA laten komen. We hebben samen besloten om hem geen spuitje te zetten omdat t arme dier ontzettend schuw en bang is, waardoor zal ik zo wel uitleggen.
De DA heeft een siroop gemaakt om onder zijn eten te doe, maar hij kent dus alleen gras. Mijn idee is dus om vandaag nijn andere pony`s erbij te zetten zodat hij hun ziet eten uit een bak en ik neem aan dat hij dat wel na zal gaan doen. Ik heb het met de DA erover gehad wat de risico`s zijn als ik die andere 2 erbij zou zetten en het enige dat zij zouden krijgen is hooguit een loopneus. In eerste instantie zou ik een paar dagen wachten ivm die verkoudheid.Ik vind het voor Badjar toch het beste als hij zijn vriendjes erbij krijgt, dan zal hij een stuk gelukkiger zijn.

De rede dat hij dus zo bang is is dat hij nooit in handen is geweest. Wat heeft die boer nu gedaan.... Het diertje gevangen en met een touw (het was meer een strop) om zijn hals in de trailer gestopt. Weg van de kudde, weg van zijn moeder. Toen hij de trailer hier opende stond hij helemaal bang achter aan in de trailer. Ik wilde hem geruststellen, maar voordat ik iets kon zeggen had die boer hem aan het touw naar buiten getrokken. Ik wist niet hoe snel ik hem zijn halstertje aan moest doen om hem van dat touw te verlossen.

Iedereen kan zich natuurlijk voorstellen wat dat voor zo`n jong diertje moet betekenen. Het enige wat ie met mensen heeft meegemaakt is gewoon heel erg eng. Het enige dat ik nu doe is in de paddock erbij zitten en wachten tot ie naar mij toe komt. Ik hoop dat als die andere 2 erbij staan hij vertrouwen in mij gaat krijgen. Dat zijn namelijk echte knuffelberen.
Ik zal wel een touwtje ertussen laten zodat Badjar eventueel kan vluchten.

Ik hoop dat iemand mij kan helpen met hoe ik het beste met hem om kan gaan. Ik wil hem toch wat veulenbrokjes bijvoeren omdat hij nog zo jong is.
Ook zijn hoefjes zijn te lang, maar dat komt nog wel, hij moet zich eerst eens op zijn gemak gaan voelen en niet meer zo bang zijn.

Alvast bedankt voor de reacties,
Natasja