marjolijn schreef op maandag, 5 september 2005, 11:03:


Uitstekend opgemerkt.


Zoals Nick terecht opmerkt is het verhaal van de voetas een hoefsmid verhaal en heeft hij dit nmm goed uitgelegd. ( waar zit jouw voetas?)

Tja, Marjolijn, het is een verhaal waarvan een aantal van de vroege schrijvers en bezoekers van Paardnatuurlijk weten hoe het in elkaar zit.
Het heeft geen nut het allemaal nog weer eens uit de doeken te doen, (ik kan dat ook niet zonder de mensen achter die website aan te vallen) want het zal verzanden in een ja/nee verhaal.
Wat wij wel kunnen doen is gewoon doorgaan met mens en paard de voordelen van natuurlijk bekappen te laten zien en aan te leren, zoals we sinds zij de cursus volgde al aan honderden gedaan hebben.
Allemaal mensen waartegen we vertellen dat je NIET na het boek te lezen, de dvd te zien, de toets te maken en een dag werkelijk cursus te volgen een volleerd natuurlijk bekapper bent.
Je wordt geacht ( ik ben ervan overtuigd dat ex -cursisten het volgende onder de knie hebben) bij de normale hoeven van je eigen paard de slijtage te kunnen nabootsen zoals dat op een harde onregelmatige bodem zou voorkomen, of voldoende bagage in huis te hebben om te weten of degene die het voor je doet, het goed doet. Er wordt je meerdere malen op het hart gedrukt bij de minste twijfel er een ervaren bekapper van de lijst bij te halen en ook als je niet twijfelt je werk regelmatig te laten beoordelen.

PIet
natuurlijk Natuurlijk!

Volumia schreef op maandag, 5 september 2005, 13:44:


Ok , dat wist ik niet, toekomende tijd dus :)
Ik hoop dat je wel iets had aan mijn andere opmerkingen.
Piet
natuurlijk Natuurlijk!

marjolijn schreef op maandag, 5 september 2005, 14:29:

Feit blijft dat de hoefijzers (met wiggen) dit paard blijkbaar geholpen hebben (ff voor de goede orde, onder mijn paarden hebben nooit ijzers gezeten en die komen daar ook niet, dus daar gaat het niet om).

Je vroeg
Dus wat is hier gebeurd?
Of hebben die ijzers gewoon alleen maar de gevoeligheid weggenomen?
Zou kunnen dat het zo simpel is, ik ken een fjord die na 17 jaar ijzers nu een jaar onbeslagen nog steeds zeer gevoelig kan lopen dus het zou me niet verbazen.

Een paard wat na bijna een jaar natuurlijk bekapt te zijn geweest en rooddoorbloede plekken in de zool heeft, omdat daar enorme steunsels zitten, heeft pijn in de hielen. Geen twijfel daarover. Bovendien waren de hoeven samengetrokken.
Zo'n voet vraagt om een goede bekapping en werking van het hoefmechanisme om te kunnen herstellen. Dat betekent beweging zonder dat de steunsels het hoefmechanisme tegenwerken.
Wanneer je paard 22 uur per etmaal op stal staat is de kans dat de voeten beteren praktisch nihil.
Steeds duidelijker wordt dat ook de straal en het straalkussen ermee te maken hebben Het feit dat de fjord gevoelig loopt kan goed met de degeneratie van die voetelementen te maken hebben. Het duurt heel lang voordat die weer normaal werken.

Logisch gevolg is dan dat wanneer je er ijzers onderslaat de straal geen druk meer voelt, het hoefmechanisme nog weer verder vermindert en de hoef weer smal gehouden wordt en de druk op de voorkant van de voet geplaatst wordt.
Het paard zal veel minder pijn voelen, maar is het dan genezen en zal het ooit genezen??

Dus: ja, de ijzers hebben de gevoeligheid weggenomen.
Als ze vanaf het begin een vakkundig natuurlijk bekapper erbij had gehaald, die meteen de lange, kneuzingen veroorzakende, steunsels had verwijderd en het paard normaal had kunnen bewegen ipv. in een stal te staan had het dier nu op gezonde voeten ijzerloos door het leven gegaan.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

marjolijn schreef op maandag, 5 september 2005, 15:44:


Iedereen die de cursus gevolgd heeft kan dit weten hoor :)
Piet
natuurlijk Natuurlijk!

HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 6:32:


Door dit gruwel verhaal lijkt het nu alsof het niet mogelijk zou zijn voor mensen om zelf hun paarden te bekappen zonder dat er een ervaren bekapper klaar staat om in te grijpen.
Als je uitgaat van redelijke, gezonde hoeven of voeten waar de ijzers door een smid van afgehaald zijn kan je dat na het volgen van de cursus uitstekend zelf. Natuurlijk kan het geen kwaad en kan het zelfs goed zijn je werk in het begin te laten controleren door een natuurlijk bekap vakmens. Maar wanneer dan alles goed gaat, je paard loopt goed, kortom er zijn geen problemen, kan uiteindelijk niemand het beter dan degene die elke week of om de twee weken even de hoeven nakijkt en het teveel aan groei eraf raspt.
Door te kijken naar je paard en nuances uit te proberen doet de eigenaar een schat aan ervaring voor wat betreft het eigen paard op.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Karin Haneveer schreef op dinsdag, 6 september 2005, 20:21:


Ik heb grote bewondering voor Mevrouw Strasser en al haar leerlingen. Als je ziet welke problemen er opgelost worden is dat prachtig en het zal natuurlijk ook zo zijn dat Strasser mensen op een NB manier kunnen bekappen.
Moet een fluitje van een cent zijn.
Het is echter iets anders dan wat we hier, denk ik, voor ogen hebben.
Wat mensen aangeleerd wordt, is via regelmatig onderhoud het nabootsen van slijtage zoals een paard dat zou hebben als het op een harde onregelmatige ondergrond zou lopen. Dat is het uitgangspunt van natuurlijk bekappen.
Het blijkt dat dat een betere, gezonde hoef oplevert , met meer hoefmechanisme, een betere witte lijn enz enz. dan traditioneel bekappen of met ijzers onder
Het belangrijkste is dat dit voor iedereen die zich erin verdiept heeft, dus geleerd heeft wat er nou allemaal precies afslijt en geoefend heeft met een hoefmes en een rasp om te gaan, te doen is.
Dat is een van de redenen dat we niet snijden in zolen, of ander "diepergravend" werk doen. Bij een redelijk gezonde hoef is dat ook niet nodig.
Een hoef zal sneller verbeteren met een dunnere zool, omdat dit nog meer hoefmechanisme tot gevolg heeft.
Maar we willen graag dat wanneer mensen het onderhoud zelf doen, zij dit zonder risico te nemen kunnen uitvoeren. Daarbij nemen we voor lief dat de overgang van bv hoeven naar blootsvoets mogelijk wat langer kan duren.
We waken ervoor het "nagels knippen" zo ingewikkeld te maken dat iedereen voor een bekappingsbeurt van een expert afhankelijk is. Terwijl het uiteindelijke het resultaat zelfde zal zijn: een gezonde voet, maar getrimd door de eigenaar zelf.

Piet
natuurlijk Natuurlijk

Wendy-hb schreef op woensdag, 7 september 2005, 11:11:


Te vaak hoor, lees en ervaar ik nog steeds dat mensen kost wat
kost hun paard op blote voeten willen krijgen en het daarom
zelfs gaan dwingen over bodem te lopen waar het uit zichzelf
liever niet overheen zou willen lopen (met zo las ik laatst
zelfs een koliek tot gevolg ... hoe ver wil je gaan )

Dat een paard koliek krijgt van over een "verkeerde" bodem lopen krijgt vind ik interessant. Kan je daar een linkje van geven?
Koste wat kost je paard van de ijzers afhalen vind ik een goed idee.
In enorm veel gevallen is er na even wennen niks aan de hand en zal een paard alleen maar beter gaan lopen.
Natuurlijk moet een paard wennen aan de veranderde omstandigheden. (Het gebruikt voor het eerst zijn voeten op de manier zoals de natuur het bedoeld heeft) en zegt niemand dat je je paard moet martelen. Ik denk dat er een groot verschil is tussen "liever niet overheen lopen" en "verrekken van de pijn omdat het paard ergens niet overheen kan lopen".
Natuurlijk bekappen doen we met beleid, dus moet dat zeker evengoed gelden voor de periode na het bekappen.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Wendy-hb schreef op donderdag, 8 september 2005, 8:49:


Ik begrijp niet zo goed hoe je dat kunt vaststellen Ingrid ..."een van nature hogere hiel". Hoe kun je dat beoordelen?
Het dier heeft altijd pijn in de hielen gehad en daarom zo min mogelijk druk op de achterkant van de hoef gewild. Ik heb geen zin om weer alle nummertjes op te zoeken, maar ik weet dat het voor haar normaal was."zo stond hij altijd al,met z'n benen naar achter... niks nieuws onder de zon " of woorden van die strekking.
Logisch dat een paard met hoge hielen en lange "flappen" steunsels pijn heeft. Als je dan op de cursus aangeleerd wordt hoe dit op te lossen, ligt het niet aan de begeleiding dat die steunsels er zowat een jaar later nog zitten en je dan maar in de zool gaat snijden en je paard bijna een etmaal op stal staat, zonder beweging.
Het hele forum, iedereen, heeft met haar meegeleefd en proberen te voorkomen dat dit uit de hand zou lopen, er is vele malen geadviseerd er iemand bij te halen. We waren opgelucht dat ze eindelijk besloot Petra erbij te halen.(Strasseren geloofde ze niet in, maar vooruit....) Ik zou graag haar mening willen horen over de toestand van de hoeven op dat moment. Zoals Esther zelf al aangaf en we allemaal weten, viel er voor Petra weinig te doen. Maar ze moet wel enorm geschrokken zijn om aan te bieden elke week langs te komen.
Wat Esther-Falka had moeten schrijven was dat Ivanhoe nog slechtere hoeven had door de eigenwijsheid en het geklungel van de eigenaar en we kunnen dit "bepaalde personen" niet in hun schoenen schuiven. We waren allemaal getuige.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!