Hartstikke leuk en goed Ingrid!
Ook slim van je om alles te veranderen bij deze manier vergeleken met het
"oude" longeren, dus ook het touw, de zweep etc.
groet,
Karen

Ingrid schreef:

de zweep. Het belonen met een stukje voer (doet het altijd goed bij een
shet) van Karen, het wegsturen op de cirkel en direct weer uitnodigen van
Linda en de plastic zak aan de zweep van Henny.

Hoi,

Marianne schreef:
staart- en maneneczeem, geschreven door Ir. Taal en Drs. van der Holst. Wie
interesse heeft moet dat maar even melden.

Ja ik, heel graag!

scriptie?

Ja, ik heb inmiddels het voor het boekje verschuldigde bedrag ( Euro 13,95
incl. verzending) aan haar overgemaakt. Zodra ik het heb ontvangen en
gelezen zal ik daar zeker een bericht over posten.

groet,
Karen

Hoi Ellen,
Ik zou er zsm een hoefsmid of een dierenarts naar laten kijken. Dit omdat
veel oorzaken mogelijk zijn, en afhankelijk van de oorzaak de mogelijke
oplossingen verschillen. Het kan zijn dat Daan 'alleen maar' gevoelig is als
gevolg van het bekappen, maar omdat je schrijft dat de hoef bovenaan ook erg
warm aanvoelt, denk ik dat er meer aan de hand kan zijn dan alleen dat. Er
zou een hoefzweer kunnen zijn, of Daan zou hoefbevangen kunnen zijn,
bijvoorbeeld. Niet om je nou ongerust te maken hoor, daar heeft niemand iets
aan! Maar een paard zijn benen en voeten zijn zo belangrijk dat ik bij de
verschijnselen die je beschrijft zeker een deskundige zou laten komen om te
beoordelen wat er aan de hand is. Hopelijk valt het mee (en dat is heel goed
mogelijk!).
Succes, groet,
Karen

Hoi,
Mij is ooit verteld dat bij een goede compostering alle wormeieren worden
gedood. Bij een goede compostering loopt de temperatuur in de composthoop op
tot zo'n 60 graden Celcius. MAAR ik weet niet meer van wie ik dat nou
gehoord heb (of gelezen?) en ik weet dus niet zeker of het klopt!!!

In gier en in gedroogde koemest kunnen wormeieren eventueel (ook) voorkomen
lijkt me. Veel soorten wormen kunnen zowel een paard als een varken of een
koe als gastheer gebruiken. Je paard(en) goed ontwormen blijft dus geboden,
of je nu paardenmest gebruikt om het land te bemesten, of gier, gedroogde
koemest, kunstmest, of helemaal geen mest.

Paardenmest mits het goed is gecomposteerd over het land verspreiden lijkt
me voor de paarden geen probleem (even los van mogelijke wormeieren, ik
bedoel vanwege de paardennatuur om hun eigen mest te vermijden bij het
grazen). Gecomposteerde mest is immers een heel ander product, met andere
stoffen en een andere geur, dan verse paardenmest.

groet,
Karen

Hoi,
Marianne schreef:
had..

http://www.barefoothorse.com/ (onder het kopje hoof shape).

groet,
Karen

Hoi Sandra,

Je schreef:
te hoeven werken. Stel nou, dat Chip om de een of andere reden het niet leuk
vind om te wandelen. Zou hij dan zo slim zijn dat hij zo erg gaat hoesten
dat zijn ogen er bijna uitpuilen, zijn tong uit zijn mond hangt en hij van
de kracht bijna omvalt? Zou een paard zover gaan? <

Het lijkt mij stug, maar helemaal uitsluiten kan ik het ook niet. Heb je de
mogelijkheid om een keer mee te kijken als de eigenaar zelf gaat rijden? Zij
rijdt gewoon door, ondanks het hoesten, begrijp ik. Misschien dat je dan
kunt zien (voordat je besluit wat je zelf wilt doen) of het hoesten
inderdaad stopt na een tijdje?

groet,
Karen

Hoi Ingrid en anderen,

Je schreef:
manegepaard. Nog niet verpest zeg maar, maar nu valt het me op dat ik niet
goed op dat paard kan rijden. Door de jaren heen is mijn zit niet goed meer
om zo'n paard de juiste hulpen te kunnen geven. Ik merk dat als ik echt goed
erop let dat ik op de "KWPN-manier" zit (zo noemden jullie die geloof ik)
dan gaat het goed. Maar ga ik op mijn eigen manier zitten, dan vliegt dat
beest er steeds vandoor.<
----

In een e-mail van een poosje geleden schreef je dat je toen je op dit jonge
paard reed merkte, dat je onbewust telkens drijft of aanspoort. Als dat zo
is, dan is dat inderdaad jouw "fout". En logisch van een paard dat met
zachte hulpen is ingereden, dat hij daar op reageert.
Wel een begrijpelijke "fout" hoor, als je jarenlang gewend bent geraakt aan
paarden waarbij je continue moet inwerken omdat ze anders niet voldoende
vlot lopen (bij veel paarden waarop veel verschillende mensen inclusief
beginners rijden is dit het geval, helaas). Het kan ook nog zo zijn dat je
soms op een paard rijdt dat wel degelijk vlot door zou lopen als je niet
continue drijft, maar die toch ook geleerd heeft niet meer te reageren op
een stroom van onduidelijke hulpen. Ook bij zulke paarden leer je jezelf
gemakkelijk 'verkeerde' dingen aan; het paard reageert er immers niet op dus
wordt je er niet opgewezen.

Maar ik ben het dus wel eens met jouw woorden, dat dit jonge paard juist nog
niet 'verpest' is. Het reageert nog op alles wat jij als ruiter doet, en dus
op de lichtste hulpen. Dat jij die bewegingen onbewust maakt en niet als
hulp bedoeld, dat kan het paard nog niet weten. Dat zal hij gaan leren als
er veel ruiters op gaan rijden die veel onbewuste hulpen geven, want dan
wordt het paard immers telkens teruggenomen (gecorrigeerd) als hij reageert
op iets wat hij als een hulp/signaal opvat. Hij reageert nu nog natuurlijk
(vanuit zijn natuur).

Het is wat anders als je bedoelt dat een paard leert om niet meer te
reageren op bewegingen die echt niets te maken hebben met rij-hulpen. Bijv.
als je je arm omhoog steekt (om naar iemand te zwaaien of wat dan ook). Dat
moet een goed rijpaard wel leren vind ik, maar vanzelfsprekend kost dat
training, dus tijd.

Dat een paard wordt ingereden in 1 stijl is heel normaal. De hulpen bij
westernrijden zijn fundamenteel anders dan bij de engelse rijstijl.
Natuurlijk kun je een paard desgewenst omscholen, maar ik vind het logisch
dat een paard in 1 stijl wordt ingereden. Dus inderdaad, iemand die gewend
is om met neckreining te sturen (western) zal moeite hebben met een engels
geschoold paard. En andersom.

Klinkt trouwens wel heel leuk hoor, die manege waar jij rijdt!

groet,
Karen

Hoi,

Marian schreef:

en Maaike reageerde:
waar dressuurruiters hun paard soms tot dwingen vind ik ook drie keer
niks...Kijk dat er een hoop eikels tussen zitten dat zal ik van harte
beamen, <knip>

Ik ben het daar mee eens Maaike. Een goede westernruiter neemt veel tijd om
het paard stap voor stap en op een vriendelijke manier te leren wat de
bedoeling is. Een demo van een goede westernruiter vind ik fantastisch mooi!
Hij/zij vormt dan een fantastisch team met het paard; het paard doet de
moeilijke oefeningen op niet of nauwelijks zichtbare aanwijzingen en met
veel plezier.
Het is niet de rij-stijl die wel of niet 3x niks is, het is de manier waarop
een individu die stijl gebruikt, of misbruikt, wat voor mij maakt dat ik
iets ontroerend mooi of juist weerzinwekkend walgelijk vind - of iets daar
tussenin natuurlijk. Dat geldt in de klassieke dressuur, de western, de
springsport, de endurance, maar ook voor de "vrijetijdsruiter", etcetera.

groet,
Karen

Hoi Maaike,

Goed western rijden is toch juist heel veel MEER dan alleen een andere
kledingstijl en ander tuigage?!
Ik snap daarom niet zo goed waarom je aan mij vraagt waarom ik denk dat er
een verschil is tussen western-hulpen en "engelse" hulpen. Ook omdat je zelf
schrijft:

moeite mee hebben (hun paard ook niet)en in beide stijlen ook wedstrijden
rijden zonder problemen met omschakelen te hebben. Ze leren hun paarden
gewoon verschillende hulpen aan voor één oefening en zelfs daarbij vraag ik
me af of het zoveel uitmaakt.<

Dat kan natuurlijk, je paard verschillende hulpen leren voor 1 oefening.
Maar bij een groen paard zou ik daar niet direct voor kiezen. die zou ik
eerst vertrouwd maken met 1 stijl, later kun je als dat wilt meerdere hulpen
voor 1 oefening net zo aanleren als je dat zelf wilt.

Verschillen zijn er m.i. veel. Bijvoorbeeld neck-reining versus hoe op de
klassieke manier stuurhulpen worden gegeven. In de westernsport wordt veel
gereden met de teugel in 1 hand, dit heeft consequenties voor de hulpen die
gegeven kunnen worden.
Hoe van het paard aanleuning wordt gevraagd (bij western wordt het hoofd van
het paard minder in oprichting gevraagd, en blijven de teugels doorhangen,
zolang het in die positie blijft lopen). In het algemeen is er bij western
rijden veel minder vaak een aangenomen teugel. Bij western betekent een
doorhangende, niet aangenomen teugel "ga door met hoe je nu loopt"; het
klassiek engels geschoolde paard zal bij een doorhangende teugel veel eerder
denken dat de ruiter niets vraagt (althans, niet met de teugel).
Stemhulpen zijn heel gewoon bij westernruiters (en paarden), bij de engelse
dressuur niet. En in het algemeen vind ik dat bij western paarden veel meer
verwacht wordt/erop getraind wordt, dat het paard meedenkt met de ruiter en
initiatieven neemt. De ruiter leidt een oefening in (geeft aan wat de
bedoeling is), van het paard wordt verwacht dat hij op die aanwijzing zelf
de oefening blijft uitvoeren zonder aanhoudende hulpen. En bijv. bij
trailriding en bij het werken met vee, worden eigen initiatieven nog meer
gewaardeerd (het paard helpt de ruiter op eigen initiatief en naar eigen
inzicht om de gegeven taak zo goed mogelijk uit te voeren)

groet,
Karen

Hoi Marianne,

Ik kan me helemaal vinden in de onderstaande mail.
Je besluit met:
gedachten over de berichten van de afgelopen dagen waarop ik niet gereageerd
heb..!<<

maar euh, wat mij betreft slaat het WEL ergens op, sterker nog, je slaat de
spijker op z'n kop! Dankjewel voor deze mail!
groet,
Karen

Renee, je hebt jezelf aangemeld, en je kunt jezelf ook weer afmelden. Log
even in op het forum, en kies dan voor de optie dat je geen mail meer wilt
ontvangen.
groet,
Karen

Hoi,

Ilona schreef;
deed net alsof dat paardje goed liep enzo. Nou wat hij werkelijk aan het
doen was was dat paard opfokken (-klak- -klak- en zachtjes met de zweep) en
dan vervolgens van voren inhouden.
met de zweep -hooooooo- -hooo- -braaaaaaaaaaaf- -klak- -klak- tikje- -hoooo-

Tsja, ik heb het niet gezien. Maar : soms zijn dingen anders dan het lijkt.
Vanuit jouw beleving betekent klakken met de tong "ga harder" (of iets
dergelijks). Hooooo betekent "ga langzamer" en "braaaaf" betekent dat het
paard het goed doet.
Maar voor een paard betekenen al die woorden en geluiden in eerste instantie
niets. De toon waarop iets wordt gezegd maakt misschien iets duidelijk, maar
zelfs dat kun je aan een paard anders aanleren als je dat zou willen. Een
niet pijnlijk tikje met de zweep kan ook van alles betekenen. Dat ligt er
maar net aan wat jij als trainer van het paard er voor betekenis/associaties
aan hebt gegeven.

Dus, mijn punt is, jij stelt dat het heel verwarrend was voor dat paard; ik
vraag me af hoe je dat weet. Misschien heeft deze meneer zijn paard geleerd
dat klakken met de tong betekent "meer oprichting graag" - bijvoorbeeld. En
dat hooooo betekent "rustig maar paard, je hoeft niet te schrikken" (een
kalmerende geruststelling) - bijvoorbeeld. Stel dat dat zo is. Als ik dan
teruglees wat je zag, dan gebeurde er niet meer dan dat de koetsier
regelmatig vroeg om meer oprichting, en er met met behulp van ophoudingen
met de teugel, ervoor zorgde dat het paard niet te hard ging lopen.

Als je aan het gedrag en/of de uitdrukkingen van een paard ziet dat het zich
ongelukkig voelt, of bang of verward, okay. Het oordeel van het paard telt
(!), en vaak (niet altijd) zie je dat oordeel terug in zijn gedrag en
lichaamstaal. Als ik tijdens een show of op straat of waar dan ook, een mens
met een paard bezig zie en ik zie dat het paard door toedoen van die persoon
pijn heeft, in verwarring is, angstig wordt, (etc), dan voel ik boosheid
en/of verdriet.

Nogmaals, ik heb het niet gezien. Misschien WAS het verwarrend voor dit
paard en daarmee paard-onvriendelijk. Maar de gegeven hulpen op zich, die
zeggen volgens mij niet veel, tenzij je het hebt over pijnprikkels.

groet,
Karen