Hallo iedereen,
ik ben nieuw hier op de site dus zal me maar een keer voorstellen.
Mijn naam is Anja, ik ben 19 maart 1989 in Leuven (België) geboren.
Ik woon hier nog altijd en zit op school in het Heilig Hartinstituur Heverlee.

Sinds mijn 8 jaar rij ik al paard, dat is nu dus zo een 5 jaar ongeveer (ben een tijdje gestopt).
Heb 5 jaar op een manege hier in de buurt gereden (www.meerdaalhof.be), en reed daar 2 keer per week.
Sinds 31 oktober 2003 heb ik eindelijk na heel lang zeuren en sparen een eigen paard gekregen van mn ouders.
Ushi is een 7-jarige sabino-vos merrie van 1.57m groot. Sabino is een gen dat witte aftekeningen geeft.
Ze heeft geen papieren dus ik weet niets over haar ouders enzo, dit vind ik heel spijtig.
Het is een super lief en braaf paardje, maar ze is toch heel pittig en koppig bij het rijden.
Ze is nogal dominant en daarom hebben we ook redelijk vaak ruzie, ook een van mijn redenen voor Parelli te gaan doen.
Ze is nogal snel nerveus en reageert heel hard op hoe jij je voelt en gedraagt, een heel gevoelig paardje dus.
Ondanks haar koppigheid is ze altijd bereid om te leren, heeft een geweldige inzet, en zou door het vuur gaan voor je.
Dressuur doet ze niet zo graag, zoekt dus ook al snel naar trukjes om onder het werk uit te komen.
De laatste tijd bokt ze regelmatig en hierdoor krijg ik steeds meer schrik om op haar te rijden.
Ushi is echter wel gek op springen, ze kan er echt niet genoeg van krijgen, en springt met plezier.
Bij het springen is ze dus ook veel braver, want dan wil ze graag werken en moet geen truks zoeken.
Ze heeft bij haar vorige eigenares parcours 1.10 gesprongen, maar kan zeker nog meer denk ik.
Wedstrijden hebben we nog niet gedaan omdat er nog altijd wat problemen zijn met rijden, zeker op vreemd terein.
Maar bij haar vorige eigenares heeft ze wel L1 dressuur en B springen gelopen als 4-jarige,
en ik ben zeker van plan om later ook wedstrijden met haar te gaan rijden als ik haar trug wat meer vertrouw.
Ik zou graag het vertrouwen terug wat opbouwen en ook zorgen dat ze niet meer bokt en liever werkt.
Daarom zou ik graag met haar Parelli gaan doen, maar kan niet goed beginnen omdat het zo duur is.
Daarom kom ik hier eerst eens meelezen om te weten of ik dit zeker wil gaan doen met haar. :)

Wat foto's:
http://picserver.org/view_image.php/63L31W7B461 => Ushi bij haar vorige eigenares
http://picserver.org/view_image.php/7X532ZQ3VEI => 6 februarie ik aan het rijden op Ushi
http://picserver.org/view_image.php/WEKZW4630DX => In het bos mooi poseren: 22 februarie
http://picserver.org/view_image.php/7F35E2RY0CE => lekker lopen in de paddock: 22 februarie

Linda schreef op woensdag, 24 maart 2004, 15:57:


Nee, ken niemand die Parelli doet, zit hier toevallig niemand van omgeving Leuven (België)?

Sabrina Wuyts schreef op woensdag, 24 maart 2004, 22:43:


Hoi,
dat boek van Hempfling heb ik al van een vriendin geleend,
en ben er een tijdje gelede in begonnen maar al een tijd laten liggen.
Vond het wel intresant, maar vind het moeilijk om echt mee te beginnen.
Ik ben niet zo heel inventief en heb dus echt stappen oefeningen nodig om zelf te beginnen.
Maar ik zal eens verder lezen, misschien word het dan een geheel en dus ook begrijpbaar.

Wat ik me nog afvroeg: vinden jullie dat als je NH doet je ook nog gewoon met bit en vzh zadel mag rijden?
Ik rij namelijk gewoon dressuur en springen en ben niet van plan om daarmee te stoppen ofzo,
en een gewoon bit en zadel is wel verplicht op officiele en onderlinge wedstrijden.

XxX, Anja

Ik heb Ushi nu bijna 7 maanden, en heb er in het begin heel veel problemen mee gehad.
Ze stond eerst op een stal waar ze amper buiten kon en te sterk eten kreeg en begon hierdoor te bokken.
We zijn nu ongeveer 4 weken geleden verhuist naar een stal waar ze elke dag heel de dag met andere paarden op de wei kan,
en het gaat echt veel beter nu, ze is veel rustiger en bokt ook niet meer, maar ze is nog altijd niet terug de "gewone" ushi.
Bij haar vorige eigenares was ze echt van bijna niets bang, maar dat is nu helemaal veranderd, ze is heel kijkerig geworden.
Als ik haar vastzet om te kuisen, schrikt ze regelmatig van iets super stom (vorige keer een kat die uit een stal sprong),
en gaat hierdoor hangen in een poging om weg te kunnen lopen en trekt dan natuurlijk mijn touw kapot.
Ik gaf haar dan een trap onder haar kont of als er een zweep in de buurt was een mep om haar terug vooruit te laten gaan,
omdat ik dacht dat ze me gewoon aan het testen (ze is nogal dominant) was maar denk nu echt dat ze gewoon veel banger is geworden.
Ook als we gaan wandelen is ze heel bang geworden, bij haar vorige eigenares was ze onverstoorbaar (ben daar ook gaan wandelen),
maar nu gaat ze heel de tijd opzij voor enge dingen, in galop springt ze heel de tijd van kant naar kant voor iets griezeligs,...
Omdat het bij haar vorige eigenares nog niet zo was, denk ik eigenlijk dat ze mij gewoon nog niet vertrouwd.
Hoe kan ik onze band versterken zodat ze mij meer gaat vertrouwen en dus ook minder snel bang gaat zijn van dingen?
Of denken jullie dat het niet ligt aan haar vertrouwen aan mij maar toch aan iets anders?