Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 23 maart 2004, 21:11:


Hoi Ingrid,

Ik zal eens kijken, zoiets bedoel ik ja...bedankt voor de tip!

Groetjes,
Linda

Anjatjeuh schreef op woensdag, 24 maart 2004, 13:46:


---Hoi, wat een gaaaaaaaaf paardje heb jij zeg! Heel apart die aftekeningen :)
Leuk dat je Parelli wilt gaan doen trouwens, weet je niet iemand in de buurt die toevallig ook Parelli doet? Dan kun je misschien daar eens gaan kijken of je het leuk vindt...

Groetjes,
Linda

Hoi Ingrid,

Er herken wel wat in jouw verhaal als ik naar Spunky kijk. Hij wilde in het begin ook geen rondjes lopen, maar nu is hij zover dat hij toch netjes een paar rondjes in stap en een kleine twee in draf doet voor me

Ik gebruik bij hem de 'zweep' (Carrot Stick) uitermate voorzichtig omdat hij daar natuurlijk bang van was in het begin. Hij kende het gewone longeren al en ik ben toen heel langzaam Parelli op gaan bouwen. Ook Spunky wilde vaak naar me toe komen en bij me staan (bij de YoYo game moest ik zelfs uitkijken dat hij me niet omver liep hahaha). Wat dus belangrijk is, is dat je voor jezelf je grens goed duidelijk hebt en dat je deze ruimte duidelijk maakt voor Isabella. In het begin liet ik Spunky best vaak naar me toe komen, even knuffelen...de tijd dat ik hem bij me liet staan maakte ik echter steeds korter en vroeg hem dan weer om een rondje (of iets wat daarop leek) te lopen. Al was het maar een half rondje zonder hem aan te sporen, dan haalde ik hem terug en beloonde hem (hetzij met rust, hetzij met voer). Om hem van me af te sturen gebruikte ik het Parelli-principe. Met als fase 4 het touwtje van de CS op Spunky z'n kont, hals, of wat er ook maar net nog stond (niet hard, gewoon de zwaai afmaken zeg maar)
Ik weet natuurlijk niet of Isabella op zulk gezwiep reageert, maar bij Spunky hielp het heel goed. Je moet ook inderdaad heel duidelijk zijn in je houding, Shetjes zijn heel slim wat betreft je houding. Ze weten alles toch net iets sneller en kunnen daar ook mooi op inspelen. Probeer consequent en duidelijk te zijn in je aanwijzingen en gedrag en vooral ook de kleinste poging belonen. Deze kun je dan steeds verder opbouwen en voor je het weet loopt Isabella een paar rondes...ik denk niet dat het uitmaakt waar je met je zweep zwiept om het maar zo te zeggen. Het is meer je houding nog dan waar die zweep terecht komt. Ik zou me dus meer op mijn houding concentreren dan op het punt waar die zweep neerkomt. Zwiep er maar gewoon mee als ze niet reageert, of haar kont of hals nu in de weg zit maakt niet uit.
Spunky kent nu al het principe zo goed dat hij niet eens meer op de traditionele manier te longeren is. Hij heeft wat beters ontdekt en wenst voortaan zo behandelt te worden hahaha!
Ik hoef alleen maar te wijzen en mijn CS op te lichten en hij loopt al...(totdat hij misschien weer iets heeft verzonnen om eronderuit te komen, maar zover is hij nog niet hahaha...Shetjes he?)

Groetjes,
Linda

---Hoi Piet,

Mooi verhaal en het is inderdaad waar dat, wanneer je een tijd niet op een paard gezeten hebt, het heel anders voelt. Ik heb zeker ruim een half jaar niet gereden en alleen maar grondwerk gedaan met Tamara (zij was toen ook nog te jong om te berijden). Maar wat een verschil als je er dan na al die tijd opstapt. Het zit veel beter en teugels zijn inderdaad niet nodig...soms is het wel eens goed als mensen een 'rij-sabbatical' nemen denk ik

Groetjes,

Linda

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 25 maart 2004, 15:21:


---Hahaha, dat is wat Spunky nu dus ook bij die meiden doet als die hem willen longeren
Vandaar dat ik zei dat de heer Spunky zich nu alleen nog maar op de Parelli-manier laat 'longeren' hihihi...en gelijk heeft ie of niet dan?

Groetjes,
Linda

Sabrina Wuyts schreef op donderdag, 25 maart 2004, 17:18:


---Oh, ik ben ook begonnen met Klaus Hempling hoor
Ben alleen later overgestapt op Parelli omdat ik dat toch prettiger vindt en het beter aanslaat bij Tamara. Niettemin is het een hele goede basis ja...heb het boek en de video

Groetjes,
Linda

anneke schreef op donderdag, 25 maart 2004, 19:23:


Heee, das wel grappig. Tamara kon ook nog helemaal niks, ik heb toen eerst geprobeerd om alles op de Hempling manier te doen, maar dat werkte averechts bij haar. Toen ben ik dus gaan Parelli-en, Tamara was ongeveer 2,5 jaar toen ik haar kreeg en ben een paar maanden nadien begonnen. Ik had ook niet veel ervaring met het inrijden e.d., maar heb gewoon de stappen van Parelli gevolgd en Tamara zodoende zelf ingereden. Als ik het Parelli-programma niet had, had ik er ook nooit zelf aan begonnen hoor, maar het ging echt heel goed. Jij hebt het dus net iets anders aangepakt. Ik wilde ook eerst Eddy Modde Tamara in laten rijden, maar dat was toch te duur en nam te veel tijd in beslag, plus reizen e.d. Heb toen maar besloten om het dus zelf te doen, van zadelmak maken tot erop zitten. Ik kan nu op haar stappen en draven (hoewel ze nog wel moet leren in draf te blijven) maar het gaat echt super hoor!...Is jouw paardje op de NH-manier ingereden of gewoon op een 'vriendelijke' manier zeg maar?...

Groetjes,
Linda

Sabrina Wuyts schreef op donderdag, 25 maart 2004, 21:27:


---Ik bedoel de videoband van Hempling, maar ik heb die van Parelli ook hoor

De basis is niet helemaal hetzelfde, ja, dat je naar je paard moet luisteren en hem moet leren begrijpen uiteraard wel. Parelli begint met grondwerk On Line, dus met halster en leadrope (ongeveer dezelfde lengte als Hempling gebruikt). Dit is meer om de communicatie te leren tussen mens en paard (tis meer bedoeld voor de mens dus maar wel een hele goede basis). Hempling begint heel vroeg met wat Liberty heet bij Parelli. Het los laten lopen in een afgezette ruimte dus (bij Hempling een picadero, vierkant, bij Parelli een roundpen, cirkel dus). Hempling beweegt meer bij zijn aanwijzingen, denk aan bijvoorbeeld 'de onderstap' en het meelopen, het 'dansen' dus. Parelli doet dit niet, je staat altijd rustig stil wanneer je paard iets goed doet en geeft hem alleen aanwijzingen wanneer dit nodig is, dit kun je echter uitbouwen en ik zou zeggen dat wanneer je halverwege level 2 bent bij Parelli je ook kunt spreken van 'dansen' met je paard. Hempling werkt niet echt met een bepaald systeem, maar meer op gevoel vind ik. Vandaar dat ik Parelli fijner vind, omdat hij alles stapje voor stapje beschrijft (ook de dingen die fout kunnen gaan en wat te doen). Ik kwam op een gegeven moment vast te zitten met Hempling, en ik vind Parelli veel verder gaan. Bij Parelli heeft alles met voorbereiding te maken, je paard voorbereiden op enge situaties, buitenritten, het rijden zelf en zelfs wedstrijdgericht rijden. Hempling laat alles wat vrijer en ik denk daarom dat veel mensen vastlopen en dat het paard zichzelf ook niet echt meer verder ontwikkelt. Ik vind Hempling een hele goede basis, maar Parelli gaat naar mijn mening nog verder. Er zitten meer stappen tussen...

Ik heb overigens wel eens ergens gelezen dat Hempling weer een leerling van Parelli is geweest, weet iemand daar iets van? Zou wel heel grappig zijn...

Groetjes,
Linda

Marianne schreef op vrijdag, 26 maart 2004, 9:33:


---Ja, zo denkt Spunky er ook over. Die hoef ik niet eens een halster om te doen om te poetsen, hij blijft zo wel staan en gaat dan lekker terugpoetsen
Tamara is precies het tegenovergestelde, heeft een hekel aan harde borstels (is nu wel minder dan in het begin), ze heeft toch liever die lekker zachte. Tja, verwend paardje misschien hahaha: "Ik wens alleen de zachte borstels!"...

Groetjes,

Linda

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 26 maart 2004, 12:12:


Hoi Ingrid,

Leuk dat het allemaal gewerkt heeft! En nu maar hopen dat Isabella niet te veel na gaat denken hahaha, de sluwheid van de Shet weet je wel?

Groetjes,
Linda