Ans Jondral schreef op zaterdag, 6 augustus 2005, 11:59:


Hoi Ans, dank je wel voor je berichtje het neemt voor mij de laatste onzekerheid helemaal weg. We gaan er echt voor!!! Het is zo'n gaaf gevoel dat ik voor het eerst sinds ik mijn eerste paardje kreeg 4 jaar geleden echt zelf voor mijn dieren kan zorgen!!!! Het is echt een droom die uitkomt; mijn paardjes voor de deur!!!!
We gaan maar alvast beginnen met het bouwen van een inloopstal (wat een geweldige tip die strobalen!!!!) en het verharden van een stuk van de wei.
Dank je wel.
Groetjes Femke

Hoi, ik heb nog een vraagje over het houden van mijn paardjes op het weitje bij mij voor de deur. Er komen dus een paard en een pony op te staan en dat mest natuurlijk behoorlijk veel. Nu zou ik graag willen weten hoe ik het beste met die mest om kan gaan. Laat ik het gewoon liggen? Verspreid ik het over het landje? Ruim ik de mest op? En zo ja hoe doe ik dat dan het handigst? Ik hoop dat iemand me hier wat meer over kan vertellen.
Groetjes Femke

Dankjulliewel voor de tips over de wei schoonhouden van mest. Dan heb ik nog een laatste vraagje. Waarmee maak je een weiland het makkelijkste mestvrij. Ik heb inmiddels een 4-tand en zo'n hark en blik met een steeltje geprobeerd en vond het allebij niet echt handig werken. De 4-tand vallen veel drollen af en blijft veel gras in hangen en het harkje met blik krijg ik last van mijn rug van omdat het zo laag is. Wat is nou wel handig?????
Groetjes femke

Hoi Milena, ik heb even het mobiele nummer van Jesse uit Belgie opgezocht voor je. Het nummer is; 0032486459385. Ze zit nu in Frankrijk maar je kunt haar wel bereiken. Groetjes Femke

CooLLady schreef op maandag, 15 augustus 2005, 20:16:


Hoi Milena, ik heb ander half jaar de opleiding gevolgd bij Pieter Baalbergen (niet afgemaakt). De cursus communiseren met paarden van Pieter leert mensen inderdaad zich heel erg bewust te worden van hun lichaamstaal en hoe een wat de lichaamstaal van een paard is. Je bent erg bezig met oefeningen zonder paarden om zelf te ervaren hoe groot de impact van lichaamstaal is (ook op mensen). In de tijd dat ik aan de opleiding deel nam hebben we veel verschillende andere NH mensen bekeken en gezocht naar de verschillen. Ik kan je niet zeggen of de een beter is dan de ander want NH is ook heel erg iets wat goed moet voelen voor jezelf en je paard. De cursus van Pieter kan heel erg confronterend zijn omdat je bezig gaat met jezelf en hoe jij in je vel zit en wat dat voor invloed heeft op je paard. Hij leert je niet om bepaalde houdingen aan te nemen en dan moet je paard op die en die manier reageren (conditionering) maar gaat naar mijn idee echt dieper in op het hele natuurlijke gedrag en de 'taal' van paarden.
Ik zeg dit niet omdat ik hem zo geweldig vindt door de tijd die ik bij hem rond heb gelopen, maar ik kan je echt aanraden om het te gaan doen. Je leert er een hoop van en ik denk dat het heel erg belangrijk is bij NH dat je je verdiept in alles wat er geboden wordt en overal vandaan meeneemt wat je aanspreekt. Zo bouw je een omgangs vorm op met je paard die voor jou en je dier helemaal past. Wees vooral altijd kritisch en voorzichtig in het aannemen van wat iemand zegt dat DE goede manier is om iets te doen. Vraag altijd waarom iets zo moet en als het antwoord niet goed onderbouwd is dan is het meestal niet helemaal zuiver.
Als je meer wilt weten kan je me altijd bellen. 026 3643268.
Ik ben heel benieuwd wie je gesproken hebt en wie de cursus geeft. Kan je me dat even laten weten?
Succes en groetjes Femke

Hoi, ik heb dit allemaal even zitten lezen en ben erg geschrokken. Deze discussie geeft heel erg weer hoe levensgevaarlijk het kan zijn als mensen een "lespakket" gaan gebruiken om met paarden te werken zonder dat ze ook maar enig idee hebben waar ze mee bezig zijn. Parelli kan best goed zijn, maar om op lichaamstaal niveau bezig te gaan met paarden zonder begeleiding kan echt zo zo zo slecht voor jou zowel als het paard zijn Een lekker rustig paardje dat stabiel is en goed in zijn vel zit kan het gepruts rustig over zich heen laten komen maar een dier dat echt opzoek is naar begrip gaat hier dus helemaal van over de zeik. Met paarden werken op lichaamstaal niveau is iets wat je onder begeleiding moet leren zodat je echt exact weet waar je mee bezig bent. Ieder paard is anders en ieder mens is anders. Je kunt best gebruik maken van de natuurlijke respons van een paard om iets van hem gedaan te krijgen maar echt met hem werken is een heel ander verhaal. Dat een paard schopt en bijt naar je betekend echt niet dat hij aan het spelen is, maar probeert hij je iets duidelijk te maken. Het zegt al een hoop dat je maar een beetje gaat uitproberen wat er in een boekje staat maar helemaal niet begrijpt wat je eigenlijk aan het doen bent.
Hierdoor gebeuren er dus zoveel ongelukken met mensen en paarden, onkunde en onbegrip!
NH is geweldig en iedereen die anderen op die manier wil helpen paarden beter te begrijpen heeft een geweldig streven, maar niet iedere manier om dat te doen is even effectief en geweldig. Wees kritisch en zorg dat je je echt helemaal verdiept in wat je nu eigenlijk aan het doen bent. Zo voorkom je dat je nog een keer doodgeschopt wordt door een paard op een moment dat je net even niet je stokje bij je hebt of met je rug naar je paard staat.

Hoi, ik heb me bijna twee jaar lang verdiept in het NH werk met paarden onder de inspirerende en confronterende begeleiding van Pieter Baalbergen. Ik ga mezelf echt geen expert noemen, maar het schoppen als reactie op iets wat het paard niet kent is echt geen natuurlijke reactie. Zeker niet van een veulen. Veulens zijn van nature voorzichtig maar heel erg nieuwschierig, ze verliezen die nieuwschierigheid doordat wij ze te snel onze regels en wil willen opleggen. Ieder paard heeft zijn eigen tijd nodig om aan iets nieuws te wennen en als je die tijd in acht neemt dan hoeft er totaal geen strijd te ontstaan. Er zijn altijd paarden die zo dominant zijn dat ze jouw uitnodiging om hun leider te worden niet direkt zien als een uitnodiging, maar als je het rustig aanbied en ook echt wat kan betekenen als leider dan zal het dier ook rustig reageren. Het is niet natuurlijk dat een paard naar je trapt of bijt, grote kans dat je dan op een totaal verkeerd level bezig bent en het dier jouw wil probeert op te dringen in plaats van het uit te nodigen tot een partnership. Een andere reden kan zijn dat het dier al zo kapot gemaakt is dat het alle vertrouwen in mensen is kwijtgeraakt, en dan heb je echt wel heel veel kennis van zaken en hopen hopen geduld nodig om zo'n dier dat vertrouwen weer terug te geven. In mijn ogen is er nooit maar dan ook nooit strijd nodig om iets goeds te bereiken bij een paard. Als je dat toch nodig hebt, dan doe je zelf iets verkeerd. Jij bent dan de gene die het dier niet duidelijk kan maken wat je bedoelt en is het niet het dier dat jou niet begrijpt. Ook kun je een paard conditioneren om dat gene toe te laten wat jij wilt doen, maar is het dan echt iets wat het paard graag wil of is het iets wat het dier maar ondergaat omdat het anders iets onplezierigs moet verduren? Altijd een leuke vraag voor jezelf!

Hoi Pien, leuk voorbeeld dat je juist door niets doen zijn aandacht krijgt.
Ik heb mijn draver merrie nu 4 jaar geleden gekregen van de vorige eigenaresse. Niemand vond het een leuke merrie, ze liep kreupel en liep alleen maar te vechten tegen mensen. Gelukkig kende ik haar al langer en heb haar ooit in twee maanden van een stress kip veranderd in een leuk ding. Toen ik haar kreeg heb ik haar eerst meteen naar een stal met weidegang gebracht en van de ene op de andere dag was haar kreupelheid over. Toen begon het echte moeilijke; ze wilde ineens niets meer van me weten (van niemand niet eigenlijk). Als ik aan kwam ging ze met haar kont naar me toe staan en dat deed best pijn. Ik had haar toch gered? Toch nam ik het haar niet kwalijk en ben toen maar begonnen met gewoon in de stal gaan zitten zonder echt met haar bezig te zijn. Gewoon aanwezig zijn zonder iets van haar te willen. (net als Pien) Het heeft een maand geduurd, maar toen had ik eindelijk haar volledige aandacht en onvoorwaardelijke liefde. Het eerste jaar heb ik alleen maar met haar gewandeld want rijden was ze nog niet aan toe. Het tweede jaar ben ik rustig met haar stapbuitenritjes gaan maken en nu, 4 jaar later, kan ik met haar het bos in en heb ik les. Het blijft een dier met een verleden, maar wat ik nu samen met haar bereikt heb, had ik nooit kunnen bereiken als ik haar op wat voor manier dan ook gedwongen had.
Groetjes Femke

Spirithorses schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 7:35:


Ik moet helaas toegeven dat ik op dit moment een beetje erg stil sta met Vick. Heel vreemd, juist omdat ik haar nu voor het eerst in al die tijd dat ze van mij is echt voor de deur heb staan en helemaal alleen voor haar zorg. Het lijkt wel of ik een beetje bang ben om met haar verder te gaan. Het zou zo fijn zijn om samen met iemand die de zelfde ideeen heeft als ik met Vick bezig te zijn. Ik merk dat ik toch iemand nodig heb met wie ik samen kan praten en van wie ik feedback krijg. Je woont niet toevallig in de buurt van Arnhem he?
Woont er eigenlijk iemand die NH gericht is in de buurt van Arnhem?
Groetjes Fem

HannahFroukje schreef op vrijdag, 19 augustus 2005, 4:37:


Hoi, nou ik ook niet altijd. Ben wel benieuwd naar hoe jij dan niet spoort. Even bellen? 026 3643268 of mailen? femkegersteling@hotmail.com
Groetjes Femke