HannahFroukje schreef op woensdag, 3 augustus 2005, 22:59:


Kennis van me heeft de mest laten onderzoeken van haar merrie en de DA concludeerde een ernstige wormbesmetting. Ze heeft de Leen Taal kuur gegeven en daarna weer de mest laten onderzoeken. 100% wormvrij erna.

Daarom zit ik nu ook te denken om de Leen Taal wormenkuur te gaan geven, zeker ook omdat bij Isabella de leverwaarden niet helemaal in orde waren na een bloedonderzoek en ik een leverreinigingskuur wil gaan doen. Dan moet je niet direct weer een "chemische" wormspuit erin duwen lijkt me zo :?

Ik lees hier een paar keer dat je niet zelf aan zieke hoeven moet gaan beginnen maar dat een bekapper moet laten doen.

Mee eens, in zoverre dat juist de zieke hoef veel meer extra aandacht nodig heeft dan de gezonde hoef, die je nog wel eens een weekje kunt overslaan als het nodig is. Maar de zieke hoef moet soms bijna dagelijks gecontroleerd worden, 2x per week worden bijgevijld als je het goed wil doen ... daar laat je volgens mij niet steeds een bekapper voor komen, maar dat doe je zelf en dan moet je wel weten wat en hoe je het doet.

En inderdaad ik heb GEEN cursus gevolgd, maar dat is ook oa om die reden ... ik heb een pony met "probleem" hoeven en heb veel meer gehad aan een paar keer instructie van ervaren mensen speciaal op haar hoeven gericht om ze zelf bij te houden tussen de bekap/controlebeurten door.

Dus mijn mening / conclusie:
De bekapcursussen zijn bedoeld voor mensen met gezonde paardenhoeven en de live instructies e.d. door bekappers zijn voor mensen met probleemhoeven (speciaal gericht op het dagelijks onderhoud van die specifieke hoef) .....

Frans Veldman schreef op zondag, 7 augustus 2005, 15:41:

Hmmm vraag me nog altijd af hoe paarden in het wild het allemaal doen?
Niet met "chemische" wormkuren lijkt me zo

Ik begrijp dat iemand nu gaat zeggen dat die rondtrekken en nooit op hetzelfde stukje komen al daar waar ze mesten, maar dat is redelijk overeenkomstig met iemand die 1 of meerdere keren per dag de mest opruimt en afvoert, dan komt een paard zijn eigen mest ook niet tegen.

Daarbij worden paarden in begrazingsgebieden ontwormd? Weet iemand dit? Zo niet, hoe doen die dat dan want die komen wel op dezelfde plekken (omdat ze ook binnen hekken staan).

trea hoex schreef op zondag, 7 augustus 2005, 16:33:

Hoe dan ook, of wormen nu vluchten of doodgaan, de paarden van mijn kennis zaten voor de wormkuur vol met wormen (mestonderzoek DA) en na de wormkuur waren ze volledig wormvrij (mestonderzoek zelfde DA).

Dus lijkt het mij dat het werkt, toch

Spirit schreef op dinsdag, 6 september 2005, 14:41:

Inderdaad hoera jij Pien hebt het inmiddels ook begrepen !!!

Te vaak hoor, lees en ervaar ik nog steeds dat mensen kost wat kost hun paard op blote voeten willen krijgen en het daarom zelfs gaan dwingen over bodem te lopen waar het uit zichzelf liever niet overheen zou willen lopen (met zo las ik laatst zelfs een koliek tot gevolg ... hoe ver wil je gaan )

Een paard dat pijn heeft gaat inderdaad anders lopen. Misschien in eerste instantie minimaal, maar na verloop van tijd ga je het duidelijker merken en ben je al aan de late kant (rugpijn/spierproblemen).

Let dus op bij gevoelig lopende paarden en ga niet kost wat kost zo'n paard zijn voeten proberen "af te harden" omdat dit bij het natuurlijk houden en natuurlijk bekappen van een paard hoort.

Ik heb mijn lesje ook gehad in deze; helaas ook ten nadele van mijn paardje

Groeten
Ingrid

FalkaenEsther schreef op woensdag, 7 september 2005, 22:30:

Nee, Ivanhoe had sowieso al slechte hoeven en daarom wilde de eigenaar overstappen op natuurlijk bekappen omdat ze er heilig van overtuigd was dat dit principe ook voor haar (stal)paard zou gaan werken.

Echter door onvoldoende cq slechte begeleiding en een beetje eigenwijzigheid van de eigenaar, is ze zelf een beetje te ver gegaan met het lager zetten van de hielen cq het weghalen van de steunsels.

Ook dat paard had nu eenmaal van nature hogere hielen dan menig ander paard, maar zij wilde ze (mede ook op advies) net zo laag maken als ze op plaatjes had gezien en had geleerd op oefenhoeven. Inderdaad dom en kortzichtig van haar (dat gaf ze later ook zelf toe) maar tja toen ze dat door kreeg was het al te laat. Het paard was zo gevoelig geworden dat het nauwelijks nog kon lopen. De strassersmid heeft overigens helemaal niet gestrasserd ... dat had de eigenaar in feite zelf al wel gedaan.

Door dit hele gebeuren is de eigenaar van Ivanhoe haar vertrouwen in bepaalde personen die haar destijds wilden ondersteunen, maar ook in het hele natuurlijk bekappen volledig kwijt geraakt. Daarom is ze overgegaan weer naar een (goede ervaren) traditionele hoefsmid en heeft ze ook haar inmiddels beroemde (of beruchte) site gemaakt.

Groeten
Ingrid

Zonder de hele discussie op te gaan rakelen .... maar eh, getuige ben je pas als je iets "live" hebt gezien en ik geloof dat dat nu juist het grootste probleem was. Niemand hier op het forum heeft de hoeven live gezien ... alleen vanaf foto's. En vanaf foto's kun je nu eenmaal niet zien hoe het paard loopt of er op staat. Je kunt er wel wat op zien uiteraard, maar niet datgene wat je OOK hort te zien. Maar misschien heb ik wat gemist en hebben sommige forumleden wel omdat paard heen gestaan ...

En Esther schreef het volgende (waar ik het helemaal mee eens ben):

Klopt ... dat schreef ze. Daar uit bleek ook eigenlijk wel dat ze helemaal geen idee had waar ze mee bezig was. Een paard met dikke kogels en zo onderstandig als haar paard, KON geen gezond paard zijn. Eigenlijk achteraf gezien raar dat hij liep als een trein ....
Wat ik van haar heb begrepen was dat ze het NOG beter wilde doen, want het ging zo goed met Ivanhoe. En daardoor is ze alle werkelijkheid om zich heen verloren (zgn. bord voor de kop) en is ze veel en veel te ver gegaan met haar steunsels verwijderen.

Feit blijft dat ze geen goede begeleiding had. En ik bedoel hier niemand specifiek mee. Ze had geen bekapper achter zich staan die LIVE naar de hoeven kwam kijken en controleren.

Pas toen dat gebeurde (strasserbekapper), kon die de boel ook niet meer opruimen. Maar wat ik zelf inderdaad het allerergste vond was dat deze Petra toen de schuld kreeg; zij kon er werkelijk helemaal niets aan doen.

En van nature hoge hielen .... ja volgens mij bestaat dat wel. Althans als ik kijk naar mijn eigen pony dan moet ik wel geloven dat dat bestaat. Als ik haar lager wil gaan zetten, dan moet ik in de zool gaan snijden. Of ze deze hoeven nu van nature heeft of het is ontstaan door haar ooit gekantelde hoefbeen durf ik geen uitspraak over te doen. Wel weet ik dat als ik bij haar net zulke mooie driehoekjes wil maken als in sommige boeken te vinden zijn, dat ik dan ook een ingreep moet uitvoeren die niet voor een leek geschikt is .......
sterker nog ... die niet geschikt is voor die pony.

Piet schreef op donderdag, 8 september 2005, 11:28:

Maw haal ik uit jouw woorden het volgende:
Dus een hoef met een van de zijkant gezien hoge hiel en aan de onderkant gezien een hiel op zoolniveau, heeft dus in feite een niet goede witte lijn of een gekanteld hoefbeen. En zo'n paard zal dus altijd na verloop van tijd en goed bekappen uiteindelijk toch een lage hiel krijgen??

Dat betekent dus dat een goede gezonde paardenhoef altijd een lage hiel heeft (zoals in feite in het boekje) ... en dat dus een hoge hiel niet voorkomt in de wilde natuur .... ???

Hmmm, dan heb ik nog een lange weg te gaan en doe ik toch ergens iets giga fout , want na ruim 2 jaar nu nog altijd geen lage hiel. Wel keurig holle zool, straal-grondcontact, enz., maar geen lage hiel.

Maar ja laat maar zitten ... heb sowieso een beetje een maf paardje haha

Zolang ze maar goed loopt en blij door het leven gaat is het mij wel best tegenwoordig.

Huertecilla schreef op zaterdag, 24 september 2005, 20:29:

Dit schreef je onlangs zelf op bokt als gegevens ... nam eigenlijk aan dat je die ergens vandaan had gehaald .

@laat paardlief eens over een effen stukje asfalt of beton galopperen met vers vlakgeraspte en niet afgeronde hoefwanden. Vergelijk die afdruk met een onbelaste. Let hierbij vooral op de áchterste helft van de hoef, daar waar de kwartierboogjes zouden moeten zitten en verder naar achter.
Bereken nu het óppervlak.
Het oppervlak van 15 cm. diameter is circa 175 cm².
Bijvoorbeeld slechts 2½ mm. uitzetting, 5 mm. toename op de diameter, is daarbij al 7½% van oppervlak. In hoefvolúme al snel 100-125 cc.!!!!!!! per stap, zeg een cola-blikje bloed per drie stappen

Nog een PS

De verfproef (belast en onbelaste hoef) alsmede het pen/papier/meetlint hebben we ook al uitgeprobeerd (enkele "bokkers") en de resultaten waren niet echt "schokkend".

Isabella had 2 mm uitzetting bij de verzenen in belaste toestand tov onbelaste toestand (ik heb met pen/papier/meetlint gemeten).
bij de verfproef was de uitzetting minimaal, ook in stap. Wel viel daar op dat de straal een duidelijkere afdruk gaf bij belaste toestand tov onbelaste afdruk.

Simon Lingbeek schreef op zondag, 25 september 2005, 22:20:

Hoi Simon

Daar zeg je wat ...

Het paard waarmee de "verfproef" was gedaan heeft een straal die ietwat onder de hoefwand uitsteekt.
Bij Isabella daarentegen steekt de hoefwand iets uit boven de straal (omgekeerd dus).

Kennelijk kan de hoef waarbij de straal als eerste de grond raakt minder ver uitzetten om dat deze niet kan "doorzakken" van binnenuit.
Bij Isabella komt eerst de wand op de grond en dan de straal pas, en kan de hoef dus wel volledig doorzakken en dus meer uitzetting van de hoef.

Weet niet of dit nu een logische beredenering is, maar zo ja dan zou het dus voor het hoefmechanisme zelfs beter zijn als de straal de grond net niet raakt.

Vraag me dan toch af of een beslagen paard waarbij de straal ver van de grond zit en dus nog verder wil doorveren, niet een een nog grotere uitzetting heeft. Als ik nl. naar het laatste ijzer kijk, dan zie ik dat daar wel meer dan 1 mm uitzetting bij de verzenen is geweest dan dat ik nu heb gemeten.

Interessant eigenlijk wel .....

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 8:12:

Ja dit herken ik.
Het zand in de hoef geeft kennelijk bij het lopen op harde bodem een onaangename druk op de zool (vooral als ze net uit het wat nattere zand komen dan wil het zand wel eens een "bobbel" onder de zool uit vormen).

Uitkrabben is inderdaad een goede oplossing. Het zand valt er meestal wel uit tijdens het lopen, dus na een aantal passen op het harde zal de gevoeligheid ook wel weer afnemen.

Daarbij wordt de hoef wat zachter door nat zand (weker) en dat kan ook wat eerder gevoeligheid geven.

Althans bovenstaande is mijn ervaring.

Inmiddels is het al weer een tijdje geleden dat mijn pony (weer) bevangen leek. Ik heb sindsdien haar hoeven minimaal bijgehouden, haar met hoefschoenen aan laten lopen en gekeken wat haar hoef nu zelf ging "corrigeren" na de laatste bekapping.

Ik merk nu weer veranderingen aan de zool. Hoewel deze nog altijd mooi hol is, zeker geen platvoeten dus, is er wel weer die rand in de zool gekomen, daar waar het hoefbeen zit. De zgn. eeltrand zoals ik hem eerder noemde.
Die rand "ben ik gewend" inmiddels ... die hoort kennelijk bij haar hoef om goed te kunnen lopen.

Maar wat me nu ook opvalt is dat er in haar ene voorhoef wat meer dan in de andere, aan de buitenkant van de hoef meer richting de toon, een bult is ontstaan. Of beter er zit een bobbel in haar zool.
Deze komt van binnenuit, het is dus niet iets wat erop ligt oid.

Wie herkent dit en/of weet wat dit kan zijn?

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 11:08:

Nee geen foto van en zal ook niet te maken zijn. Het is met het blote oog zelfs al niet goed te zien. Maar met mijn hand voel ik in de relatief vlakke zool een "bult". En het is niet die van het hoefbeen want die zit er een halve cm naast. Maar wel iets dergelijks vermoed ik toch.

Heb er wel ooit wat over gelezen (vertaalde tekst van Pete Ramey over bobbels in de zolen), maar kan nu die tekst niet meer vinden.

Vandaar dat ik dacht ... misschien weet hier iemand het ...