anton1973 schreef op zaterdag 5 maart 2016, 17:53:


Omdat kennelijk de oorzaak van de HB niet is weggenomen en nog steeds het overactieve enzym aan de gang is, door verkeerde voeding, hormoonverstoringen etc etc. Zolang er niet een nieuwe stevige binding tussen hoefwand en hoefbeen kan uitgroeien zakt het hoefbeen in de hoornschoen of 'scheurt' nog verder af van de hoefwand. Ook als er verlies is van het hoefbeen zelf (zal morgen foto plaatsen van een doorgezaagd hoefje, waarbij het hoefbeen voor de helft weg is) , meer dan 10% kun je gewoon stoppen. Dan is er niet genoeg contactoppervlak meer aan het hoefbeen om nog weer een stevige binding te vormen. Einde oefening....

e m kraak schreef op zaterdag 5 maart 2016, 14:16:


Nee helaas niet. Echter het áántal paarden dat met succes behandeld is, is wel >2

We hebben net nog even zitten googlen welke afdelingen er zoal bestaan bij de faculteit diergeneeskunde. Dat strekt zich uit van fysiologie tot en met genetica. Echter hoeven zie ik nergens. Niet in Utrecht, niet in Gent, niet in Antwerpen. Ondergeschoven kindje. Dus op zich is het al een hele prestatie dat er überhaupt nu IEMAND onderzoek doet aan EEN behandelmethode voor HB.

e m kraak schreef op zaterdag 5 maart 2016, 18:45:


Bij de hoge hielen staat de hoefwand al onder een steilere hoek, waardoor de kracht minder goed verdeeld wordt over de hele hoefwand. Vergelijk met met een plank waar je iets oplegt, hoe steiler je de plank houdt hoe makkelijker het voorwerp eraf glijdt. Op een zeker punt waarbij je de hellingshoek hoger maakt, wordt de zwaartekracht groter dan de wrijvingskracht met het oppervlak. Voor een HB paard met hoge hielen kan het 't laatste zetje zijn bij een reeds verzwakte witte lijn(lamellen), en scheurt de boel af. Maar voorwaarde voor HB, nogmaals, is wel een oorzaak als voeding of andere toxische stoffen in het lichaam. Met alleen maar een te lange hoefwand kun je nog geen HB krijgen. Dan zouden alle paarden met een iets te lange hoefwand direct met hun poten naar voren staan en dat is lulkoek.

De 'reguliere' literatuur is het er ook niet over eens. Ze merken wel op dat er minder spanning op de diepe buigpees komt te staan, omdat het hoefbeen anders in de hoornschoen is komen te zitten. Er is niet eenduidig vastgesteld dat de kracht van de diepe buigpees ook mede oorzaak zou zijn. Verder schrijven ze

"This shows nicely how displacement of the distal phalanx reduces the tension in the DDFT" Ja dat zagen we ook al in het hielen verhoog-verhaal, dus daar kan ik me wel in vinden, verder: "which means that rotation of the distal phalanx during the laminitis is a self-limiting process. Whe the rotation reaches a critical amount around 15-20 degree, there is no tension in the DDFT and therefore no rotational force on the distal phalanx"

Uh en de sinker dan die volgt op een 'rotatie'. Ik blijf er toch bij dat de slechte binding tussen hoefwand en hoefbeen oorzaak nr 1 is. Dat dan vervolgens ergens de spanning op de DDFT kleiner wordt, is een gevolg en heeft geen flikker van doen met de oorzaak m.i.

Overigens zag ik dat mijn favo kliniek al zo ver is dat ze de fructaanindex van DEZE site hebben opgenomen in hun info over HB

hoefbevangenheid/" target=_blank>http://www.dierenkliniekenkhuizen.nl/paard/hoefbevangenheid/



Ergens hoop je dat ze dan ook eens wat verder klikken dan de fructaanindex, maar elk stapje is er eentje he zullen we maar zeggen.

Kwam net deze tegen

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0737080613006370

Nog geen tijd gehad om te bestuderen, hard gewerkt vandaag, eerst ff bijkomen. Bekijken jullie m vast maar

Ik denk dat we hier ons antwoord hebben. Diepe buiger is van ondergeschikt belang. Grofweg waren we hier met z'n allen ook al ongeveer op deze conclusie uitgekomen

e m kraak schreef op zondag 6 maart 2016, 20:33:


http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0737080613006370