Krijg nou wat. ...

Waldo50 schreef op zaterdag 27 februari 2016, 17:19:


Wow ik heb alleen zelf nooit bericht gehad

Maar omdat je "vriend" van haar bent,

Wie heeft me er dan af gegooid. Spannend!

Ik snap er niets meer van

De hele rechtricht discussie duikt weer eens op, dit keer op PN FB, dus ik schop deze even omhoog, want alle argumentatie van dit oude topic is nog steeds actueel.

Trots melden ze op bokt:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=1879308

Dus ik klik door:

hoefbevangen-paarden/" target=_blank>http://www.diergeneeskunde.nl/nieuws/2016/02/26/botox-bij-hoefbevangen-paarden/

Huh, TWEE paarden reageren goed op botox?????




Mijn reactie:

"Eh beste faculteit DGK Utrecht, de uitkomst bij twee paarden was positief. Ik ben een analytisch chemicus, opgeleid ook in statistiek én wetenschappelijk onderzoek. Ik vind twee wel een heel erg klein aantal om een dergelijke conclusie aan te verbinden. Om helderheid te krijgen over de toepassing van botox zou je onderzoek moeten doen bij een groter aantal paarden en een representatieve steekproef moeten doen waarbij je herhaalbaarheid en reproduceerbaarheid ook meeneemt. Zo kom je tot valide onderzoeksresultaten.

Dit is meer een schot hagel dat wellicht toevallig doel treft........... Als je ze ontbijtkoek had gegeven en ze waren genezen, had er ook kunnen staan 'ontbijtkoek wellicht effectief bij hoefbevangenheid'

Kortom ik vind dit allerminst overtuigend. Van een instituut als Utrecht verwacht je toch degelijk, grondig, onderzoek volgens wetenschappelijke richtlijnen.

(Chris Pollitt uit Australië heeft wel een valide onderzoek gedaan bij HB paarden en het effect van koelen bij acute HB. Hij kon ook aantonen dat dit een zeer gunstig effect had in de acute fase.)

Punt 2 is, in hoeverre is de diepe buigpees écht van belang bij HB. Dit is een aanname tot nu toe, tenminste ik heb nog geen literatuur kunnen vinden waarbij vastgesteld is dat deze aanname van de diepe buigpees het hoefbeen 'naar beneden trekt' bevestigd is. (Maar als ik wat gemist heb dan hoor ik het graag). M.i. is het niet de diepe buigpees die aan het hoefbeen trekt en op die manier het hoefbeen laat kantelen, maar raakt de verbinding tussen hoefbeen en hoefwand beschadigd. Vergelijk het met de telefoonboeken die in elkaar geschoven zijn bladzijde voor bladzijde, dat trek je nog met geen twee paarden uit elkaar. Met de binding hoefwand-hoefbeen net zo, de laminae hebben een intern oppervlak van bijna een vierkante meter. Als die binding verzwakt wordt gaat het mis. Zie oa de bevindingen van Chris Pollitt die HB op microniveau heeft bestudeerd.

De meest effectieve behandeling lijkt tot nu toe te zijn (in het geval van een suiker/zetmeel overload en/of insuline resistentie) om de voeding van het paard aan te passen en de bekapping aan te passen. Dwz het hoefbeen weer zo veel als mogelijk parallel met de grond zetten.

http://www.hoefnatuurlijk.nl/nl/founder.html

en

http://www.hoofrehab.com/LaminitisUpdate.html"

Heb maar niet gezegd dat ze eigenlijk dik voor schut staan met zo'n flutonderzoek............

Koen Theys schreef op dinsdag 1 maart 2016, 19:34:


Als je uitgaat van een kanteling komt de diepe buigpees in beeld, als je uitgaat van een loslating van de hoefwand, heeft dat geen zak te maken met de buigpees. Acties als het doorsnijden van de diepe buiger om zo de spanning erop weg te halen in een poging om HB te bestrijden hebben ook niets opgeleverd en waren de zoveelste trial and error poging, die wat mij betreft in dezelfde categorie valt als de ondergeschroefde houten klomp, waarbij 'unfortunately the horse didn't survive'

De witte lijn is het probleem, de aanhechting gaat kapot, zoals Pollitt ook in zijn studies laat zien. Hij heeft ook duidelijke aanwijzingen gevonden dat de verbinding alleen weer goed kan aangroeien als de hoefwand geen druk meer ondervindt op het gebied bij de kroonrand. Jammer genoeg resulteert dat in een aanpak waarbij zo ongeveer de halve hoefwand weggefreesd wordt.

In zijn lezing gaf hij ook aan dat het verhaal van de diepe buigpees met een invloed op al dan niet 'kantelen' écht achterhaald is en nog steeds leidt tot verkeerde aanpakken.

Kortom het verhaal van een invloed van de diepe buigpees op het hoefbeen in het HB verhaal vind ik niet sterk en al zeker niet overuigend.

Punt 2. Laat staan het onderzoek van ontbijtkoek op wel twee hele getelde paarden. En verder een onderzoek waarbij aangetoond is dat ontbijtkoek géén bijwerkingen heeft.

Je krijgt plaatsvervangende schaamte van zúlk slecht onderzoek doen en dan presenteren ze het ook nog eens met de benodigde poeha op hun site én op bokt

Even wat nadere uitleg bij natuurkundige termen

massa = is recht evenredig met de hoeveelheid materie, massa is overal in het heelal hetzelfde, dus zelfs als je gewichtsloos bent of op de maan staat. Je massa blijft bijv. 58 kg.

zwaartekracht = de kracht die de aarde uitoefent op een voorwerp, op ons rotsblok is dat afgerond 10 N per kg (9,81 exact), oftewel om 1 kg op te tillen moet je 10N aan kracht uitoefenen. Andere eenheid is 10 m/s^2, oftewel als je wat loslaat dan valt iets na 1 seconde met een snelheid van 10 m/s (36 km/h) en na 2 seconde met 20 m/s enzovoort. Als je massa 58 kg is, is de zwaartekracht 580N

gewicht = de kracht die een voorwerp op z'n ondergrond uitoefent. Op het moment dat een voorwerp in rust is, zijn het gewicht en de normaalkracht in evenwicht. In dit geval kun je zeggen dat de zwaartekracht gelijk is aan het gewicht. Val je van een toren af, dan is je gewicht 0 N maar de zwaartekracht nog steeds 580 N

Gaat een voorwerp bewegen wordt het allemaal veel lastiger. De tweede wet van Newton definieert een resulterende kracht als verandering van beweging. De verandering van de beweging is evenredig met de kracht en volgt de richting waarin de kracht werkt. Oftewel als jij meer trapkracht op je fiets produceert dan dat de rolweerstand en luchtweerstand op je uitoefenen ga je versnellen. Er blijft na aftrek een nettokracht over in de bewegingsrichting. Is de nettokracht nul, jouw trapkracht evengroot als de tegenwerkende krachten, dan blijft je snelheid constant. Oke we dwalen af.

Een kracht kan twee effecten hebben: of het voorwerp verandert van richting/gaat bewegen of vervormd (plastisch - dan blijft het ingedeukt of elastisch - dan veert het weer terug).

Mijns inziens zijn de kracht van de diepe buiger en de strekpees in evenwicht en zou je dus een nettokracht nul overhouden en dus geen beweging. Ik kan me niet voorstellen dat de diepe buigpees een grote kracht uitoefent dan de strekpees die precies het tegenovergestelde doet. Dit mechanisme moet volgens mij los gezien worden van de ophanging van het hoefbeen aan de hoefwand.

Brengt mij op het volgende punt: Bij een zwakke binding 'glijdt' het hoefbeen langs het 'klitteband' naar beneden, (sinker), of het laat gewoon los ('kanteling'). Het gewicht van het paard hangt via de witte lijn (lamellen) aan de hoefwand. Het is dus een hangconstructie, geen drukkracht op de zool. De hangconstructie hangt af van de 'spankracht' of 'kleefkracht' van de lamellen. Vergelijk het met de telefoonboeken die je bladzijde voor bladzijde in elkaar vouwt. Met nog geen twee paarden trek je dat uit elkaar. Het intern oppervlak van een hoef bij de lamellen is ongeveerl 0,8m^2. De 'hangkracht' die wordt uitgeoefend op de lamellen, het klittenband, is dus ook nog eens verdeeld over een flink oppervlak, waardoor de krachten per oppervlakte eenheid flink gereduceerd worden. (Vergelijk het met lopen over te dun ijs, leg je een ladder neer kan het wel, want de kracht wordt uitgesmeerd over een groter oppervlak).

Als de hoefwand te lang wordt en te ver uitsteekt krijg je een hefboomwerking op het gebied in de kroonrand en dat zou logischerwijs ook verklaren waarom het inkorten van de teen en de hoefwand zodat deze niet meer meedraagt gunstige effecten heeft op het herstel bij HB. De wand is losgelaten en moet niet weer ook nog eens die hefboomwerking ondervinden van z'n eigen wand door contact met de grond.

Normaal gesproken zijn gewicht en kleefkracht van de hoefwand in evenwicht en heb je dus een nettokracht van nul en een stevige binding tussen hoefwand en hoefbeen. Laat deze los, dan heb je een probleem want het gewicht van het paard drukt nu op de zool die daar niet voor gemaakt is. Bovendien worden de haarvaten die onder het hoefbeen doorlopen daardoor hopeloos afgekneld. Dit is met venogrammen ook vastgesteld.

Dus kortom de diepe buigpees en strekpees houden elkaar in evenwicht en hebben dus geen sodemieter te maken met het al dan niet loskomen van het hoefbeen van de wand. En zal dus pezen doorsnijden, noch het gebruik van botox enig effect hebben.

Het onderzoek naar wel TWEE hele paarden is in één woord af te schrijven: waardeloos, want te kleine steekproef.