Monique Meijer schreef op vrijdag 13 maart 2015, 15:26:


Ze gaan naar 3000 hectare! Als ze "daar" niet kunnen aarden, dan zoeken ze zelf een ander plekje. 3000 hectare is groot hoor!


Die hengst is vriendelijk naar ruinen, dus dat wordt geen probleem. En dan nog, met 3000 hectare is er sowieso geen probleem. Als wij hier 3000 hectare zouden hebben gehad, dan zouden Khani en Jack ook geen last van elkaar hebben gehad. In de natuur achtervolgen ze elkaar ook geen 10 kilometer lang.


Er wordt wel zoveel mogelijk alles in de gaten gehouden, maar nogmaals, het is 3000 hectare. Dat is een bos van bijvoorbeeld 3 kilometer breed en 10 kilometer lang. Er zijn meestal meerdere kuddes die ook nogal eens van samenstelling wijzigen. Als een paard "langzaamaan" iets begint te mankeren dan valt dat wel op, maar als hij ineens ergens dood neervalt dan kan het wel eens een tijd duren voordat ze het ontdekken. Ik vind dat toch een prettiger gedachte dan dat er hier een clubje paarden staat dat nooit meer van die postzegel hier af komt, en waarbij er dan door sterfte uiteindelijk eentje overblijft die dan alsnog maar ergens anders heen moet. Dadelijk hebben ze 50 paarden om een maatje uit te kiezen, 3000 hectare om op rond te scharrelen, het hele jaar door gevarieerde groene vegetatie, als ik paard was dan zou ik daarvoor kiezen.


We blijven gewoon paarden houden, hoewel we ons nu wel wat egoistisch voelen dat we ze niet allemaal de vrijheid geven. Ik denk dat elk paard van ons graag naar die begrazing zou gaan!


Waar lijkt het op? Ik ben net de hele website aan het herschrijven!


We doen van alles, regelmatig wat anders, maar cursussen geven we al een poosje niet meer en we hebben vooralsnog geen plannen om hier verandering in te brengen. Cursus geven is best wel zwaar, vergt veel voorbereiding, gedoe met hoeven, etc. en wij vinden het prima dat anderen nu de cursus geven. Het is nooit onze droom geweest om bekapper te worden, ik ben er ooit mee begonnen om de hoeven van mijn eigen paard de bekappen, dat leverde veel vragen op, we hebben ons best gedaan om anderen uit te leggen over het hoe en waarom, en we zijn heel tevreden over hoe dit balletje nu verder rolt.


Wat "allemaal"? Er gaan twee paarden naar een begrazingsgebied.


Daar hebben we best zin in, maar dan zullen we toch eerst een geschikt land moeten zien te vinden. En dat is ons al die jaren nog niet gelukt.

Frans

e m kraak schreef op vrijdag 13 maart 2015, 15:52:


Welnee. Jack is gewend dat wanneer Camee hengstig is Khabal er interesse in krijgt en er bovenop springt. Boeit hem totaal niet.


Nee, Jack gaat niets doen. Die heb ik in het verleden ook vaak losgegooid in de groep als we bijvoorbeeld een NVVR-weekend hadden. Hij is het soort paard dat geen problemen zoekt en anderen ook niet met hem.


Jack heeft totaal geen problemen met hengsten. Hij staat samen met Khabal, dat gaat prima. Hij heeft ook geen probleem met Khani, maar Khani wel met hem. Als ze bij elkaar komen dan valt Khani Jack aan, maar Jack zit helemaal niet op geknok te wachten. Hij probeert ook het probleem uit de weg te gaan, maar daarvoor is ons terrein nou eenmaal te klein.


Mij ook. En anders zouden we het niet doen.

Frans

e m kraak schreef op vrijdag 13 maart 2015, 17:04:


Dat ging ooit goed, maar de situatie begon wel te verslechteren toen Khabal Harisha begon te dekken. Khani bleef de baas, Khabal bleef zich onderdanig opstellen, maar omdat we nu twee kuddes hadden hebben we Khabal in de andere kudde gezet. Khabal is nu een ferme knaap geworden en we vermoeden dat hij de macht zal gaan overnemen als we hem de kans geven. Waarschijnlijk zal hij het winnen, maar op dat gedoe zitten we natuurlijk niet te wachten. Dus houden we ze gewoon uit elkaar.

Frans

Martina schreef op vrijdag 13 maart 2015, 11:44:


Die haren ben ik lang geleden al kwijt geraakt. Nou heb ik natuurlijk wel mijn afkeer voor FB duidelijk gemaakt, maar ook wil ik mijn waardering uitspreken voor de mensen die de moed hebben om dit FB-avontuur aan te gaan en keer-op-keer het geduld opbrengen om mensen een en ander uit te leggen. Het is natuurlijk fantastisch als we ook via dat kanaal mensen weten te motiveren om zich in de PN-gedachte te verdiepen!


In de tussentijd: op de meeste pagina's staat onderaan een link naar de betreffende pagina die je kunt gebruiken.


Toch hebben al die grapjes volgens mij nog nooit iemand aan het nadenken gezet. Als de basiskennis er niet is, waardoor je kunt begrijpen dat er op atomair niveau geen ruimte is voor "geheugen", en dat we tegenwoordig met absolute zekerheid weten dat water uit "deeltjes" bestaat en niet iets is dat je verder kunt verdunnen dan een deeltje groot is (hoe "verdun" je een zak van 10 knikkers duizendmaal?), dan wordt het allemaal al snel een religie in plaats van een stukje gefundeerde kennis. En bij een religie mag je ALLES wat er bekend en bewezen is overboord gooien om iets te ondersteunen dat niet meer dan een fantasie is. Dan noem je een simpele test om te onderzoeken of iets echt werkt (gewoon objectief tellen van het aantal successen door een neutrale waarnemer) ineens "westers" en "niet van toepassing" op jouw religie. En zo kun je het fabeltje onbekommerd volhouden.

Geen kruid tegen gewassen dus...

Frans

HoiHoi,

We hebben geen geheimen, maar tegelijkertijd zijn we wat terughoudend om ons hele priveleven op internet te gooien. Dat laatste gevoel is des te sterker wanneer we zelf nog vol twijfels zitten of we wel of niet een bepaalde weg inslaan.

Toch lijkt het ons beter om zelf iets toe te lichten alvorens het vanzelf in omloop komt.

Ik heb altijd bewondering gehad voor mensen die de wereld omzeilen. Altijd boeken en blogs van mensen die zoiets deden verslonden. Altijd het gevoel gehad dat ook "ooit" te willen doen. Tot dusver is het altijd een vage droom gebleven.

Door een aantal zaken zijn we vorig jaar hard met de neus op de feiten gedrukt. Wat (jonge) sterfgevallen in de familie. Het bereiken van een "magische" leeftijd. Je kinderen die uitvliegen. Het gevoel te krijgen dat als je ooit nog bepaalde dromen waar wilt maken dat je dat misschien niet eindeloos moet blijven uitstellen.

Dan ineens een zoon die zijn studieplannen omgooit en in de buurt van huis blijft studeren en precies de goede leeftijd heeft om zelfstandig te kunnen zijn, maar nog ongebonden is en thuis kan blijven. Een pensioenvoorziening die alleen maar achteruit boert en waarvoor je net zo goed een boot kunt kopen. Ineens ontstond het gevoel van: kijken of het kan, en anders voor altijd vergeten.

We hebben de stoute schoenen aangetrokken en besloten ervoor te gaan. Zonder zeilervaring en dergelijke hebben we een zeiljacht gekocht, binnen no time gecrashed (niet echt door onze eigen schuld), maar ook weer alles opnieuw opgebouwd. En besloten om nu echt te gaan. Voor een rondje wereld. Ankeren op onbewoonde atollen, zeeschildpadden en dolfijnen om je boot, snorkelen tussen kleurige vissen, nou ja, zo kunnen we nog een hele tijd doorgaan.

We hebben in de loop der jaren hier een team opgebouwd dat voor alle dieren, huis, webwinkel, etc. kan blijven zorgen. Dat er nu een paar paarden verhuizen was geen noodzaak maar iets dat we al langer overwogen en ook gedaan zouden hebben als we zouden zijn thuisgebleven, maar de eis is en was altijd dat ze erop vooruit zouden gaan. De paarden die thuisblijven worden verzorgd door iemand die ons al jaren meehelpt in de verzorging en zelf ook op Harisha rijdt.

De website kunnen we, waar dan ook ter wereld, via internet beheren. Voor de buitenwereld verandert er niets.

De voorgenomen reis vroeg om een eigen website en bood een mooie gelegenheid om een geheel nieuw website-concept te ontwerpen. Het probleem met een bestaande website is altijd dat je niet teveel in de war wilt schoppen, maar met een nieuwe website heb je carte blanche. Met het oog op PN heb ik daar dus het afgelopen jaar met regelmaat aan geknutseld. En nu het prima werkt giet ik ook de PN-pagina's erin. Met de "platte" pagina's is het geen kunst meer, maar dingen zoals het forum kosten natuurlijk meer moeite voor het vlekkeloos loopt.

Wie het interessant vindt kan ons volgen op www.omweg-op-zee.nl . "Omweg" is de naam van onze boot. Deze website laat ook zien hoe de nieuwe PN/HN eruit gaan zien (maar dan uiteraard met de bekende PN-kleuren in plaats van de 50 tinten blauw).

O ja, de website is meertalig: in het Nederlands en het Engels. Op de eerste pagina kiest de browser zelf de versie die overeenkomt met je voorkeurstaal. Maar veel mensen nemen niet de moeite (of weten niet dat het kan) om hun voorkeurstaal in te stellen. Dus krijg je de website in het Engels dan moet je naast het menu even kiezen voor Nederlands (en de instellingen van je webbrowser wellicht even nakijken).

Frans

Myriam schreef op vrijdag 13 maart 2015, 20:20:


Precies het liedje dat ik in gedachten had...

Frans

Marlies Sanders schreef op vrijdag 13 maart 2015, 19:41:


Ook dat is in de nieuwe site opgelost. Daar zit een (goedwerkend! ) zoekvenster direct naast het menu.

Frans

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 14 maart 2015, 16:31:


Het gaat om de manier van denken die zo schadelijk is. Het geloof in homeopathie is exact hetzelfde als het geloof in hoefijzers. Of het geloof in de noodzaak van krachtvoer. Er zijn industrieen waarvoor dat geloof lucratief is en die er alles aan doen om dat geloof in stand te houden, maar het is nergens op gebaseerd en de heilzame werking is in geen enkel deugdelijk onderzoek aan te tonen. Homeopathie is nog eens extra schadelijk omdat het de meest elementaire grondslagen onder het verder komen, namelijk het onderzoeken en sluitende theorieen vormen, ontkent. Dubbelblinde onderzoeken zouden waardeloos zijn (maar waarom wordt nooit uitgelegd). De hele natuurkunde, waarmee we zoveel hebben bereikt, zou ineens helemaal niet meer kloppen. Tegelijkertijd geven de homeopathische nonsens inspiratie aan anderen om nog wat verder van het pad af te raken. Zo hadden we eens iemand op het forum die bij hoog en bij laag zwoer dat het goed was om ontwormspuiten conform de homeopatische gedachte te verdunnen, daarbij niet begrijpend dat het enige effect van het verdunnen is dat het het ontstaan van resistentie in de hand werkt.
Ondertussen is de homeopathie big business geworden. Miljarden worden er verdiend met het verkopen van gewoon water dat na de absurde verdunning overblijft. Zoals de olieindustrie nep-wetenschappers inhuurt om vooral maar zoveel mogelijk onderzoeken die wijzen op klimaatverandering onderuit te halen, zo doen de waterverkopers hun best om zoveel mogelijk verwarring te zaaien om mensen maar in die nonsens te laten geloven.
Als je in homeopathie gelooft dat kun je net zo goed geloven dat de tanden van de witte tijger potentieverhogend zijn, dat je "medicijnen" kunt maken van neushoorn-hoorns, etc. De weg ligt dan evengoed open voor geloof in Bachbloesems, pendelen, en uiteraard het hele arsenaal aan supplementjes. Allemaal nergens op gebaseerd en als er niet zo nu en dan iemand tegenin gaat dan raken we nooit een stap verder. Op FB zie je dan welke kant het opgaat en zolang mensen niet in staat zijn om onzin van logica te onderscheiden kun je ook niet goed uitleggen hoe het kan dat hoefsmeden hun geld verdienen met iets dat niet werkt.


PN staat voor een bepaalde manier van denken. Het afrekenen met tradities en het aankaarten van zaken die uitsluitend op geloof zijn gebaseerd. Hoefijzers goed voor hoeven? Hoezo dan? Krachtvoer noodzakelijk? Waar is dat op gebaseerd? Stalrust goed voor paarden? Waarom denk je dat? Homeopathie? Denk er eens over na of het logisch is dat elementaire kennis over moleculen waar zo ongeveer de hele hedendaagse wereld op is gebaseerd altijd klopt, behalve in het geval van homeopathie?

Je kunt niet het ene onderuit halen en het andere ongemoeid laten. Je kunt niet zeggen dat Islamieten gek zijn omdat ze in een onbewezen Allah geloven en het tegelijkertijd een bewezen waarheid te vinden dat Jezus bestaat (ook al is die Jezus in jouw ogen minder schadelijk dan die Allah). Als je mensen kritisch wilt laten nadenken dan kun je niet de vloer aanvegen met het geloof in hoefijzers maar ondertussen het geloof in homeopathie toejuichen.

Er hoeft niet bewezen te worden of natuurlijk bekappen goed werkt, want het is alleen maar nabootsen van de natuurlijke slijtage. Het is de basis. Pas als je daar van af wilt wijken, de hoef een andere vorm wilt geven dan in de natuur gebruikelijk is, dan moet je daarvoor met goed onderbouwde en te bewijzen argumenten komen. En verder ben ik, in tegenstelling tot de kwakzalvers, niet bang voor degelijk uitgevoerde onderzoeken maar zou ik het alleen maar toejuichen. Om Natuurlijk Bekappen uit te leggen hoeven we onze toevlucht niet te nemen tot het toedichten van nieuwe onbewezen eigenschappen aan materie zoals geheugen van watermoleculen. Natuurlijk bekappen is eenvoudig uit te leggen zonder daarbij algemeen aanvaarde kennis onderuit te halen of te betwisten, in voor iedereen begrijpelijke Jip en Janneke taal, met goed onderbouwde en verifieerbare argumenten.

Ik hoop het zo een beetje begrijpelijk te hebben uitgelegd waarom ik het geloof in homeopathie schadelijk vind?

Frans

e m kraak schreef op zondag 15 maart 2015, 1:24:


Egon, je bezorgdheid is vertederend! Maar lijkt desalniettemin op de bezorgdheid van een Boeing-engineer die hoort dat er leken zijn die zelf een vliegtuig bouwen, of hoefsmeden die horen dat mensen zelf hun paard gaan bekappen. Bij al die dingen geldt dat het allemaal niet zo erg is als het lijkt. Zelfbouwers crashen niet bij bosjes met hun zelfgebouwde vliegtuigen, zelf bekapte paarden worden niet massaal reddeloos verprutst bij de slacht afgeleverd. Hoofdreden is dat de doe het zelvers andere doelen en methoden erop nahouden dan de professional.

We hebben niets te zoeken bij de Ierse Zee, en al helemaal niet bij windkracht 9.

En nu verprutsen we een beetje ons heldhaftige imago, maar we gaan de wereld rond bij de evenaar, waar de weersomstandigheden welliswaar woest kunnen zijn maar tegelijkertijd uitermate voorspelbaar zijn. Er zijn dikke boeken waar je een oversteek kunt opzoeken (zeg van de Kaap Verden naar Brazilie), en dan wordt er precies uitgelegd hoe de zee eruit ziet bij welke windrichting, en wat je in welk jaargetijde kunt verwachten, etc. En dan blijkt er een window te zijn tussen december en maart waarin je de statistische garantie hebt dat je de hele reis een matige wind van achteren hebt plus een matige golfstroom ook de goede kant op. Je hoeft niet eens te kunnen zeilen, eenmaal los van de kant kom je vanzelf aan de overkant aan. In veel verslagen die ik lees raken mensen hun zeilen gemakkelijk een week of langer niet aan.
Voor de rest van de route geldt hetzelfde.

Inmiddels zitten we natuurlijk een beetje in dat wereldje. De meeste mensen die zoiets ondernemen schrijven wel een boek of op zijn minst een blog. Er zijn ervaren mensen die er aan beginnen, volslagen leken, meisjes van 16 in hun eentje, en zelfs mensen die het met een roeiboot doen, en ze komen allemaal aan en de ene categorie doet het niet echt slechter dan de andere. Het is niet zozeer zeemanskunst die je aan de overkant moet brengen, maar vooral de gave om dingen heel te houden, te begrijpen hoe dingen werken, en improviserend te kunnen repareren. En een dosis gezond verstand natuurlijk, want een fool kan zelfs van het best uitgestippelde pad afraken.

Er zijn mensen die al 50 jaar de wereld rondreizen (sea gipsies), en die beweren in die 50 jaar maar 2 keer echt een storm te hebben meegemaakt. En natuurlijk zorg je ervoor niet halverwege maart in Vanuatu te zijn, want volgens de literatuur kan dat pas veilig vanaf april.

Golven van 80 meter zijn uiterst zeldzaam... en in principe ongevaarlijk. De boot gaat, net als een eendje, of een stukje hout, mee omhoog en daarna weer mee omlaag. Brekende golven zijn een ander verhaal, maar golven breken alleen in bepaalde omstandigheden, voornamelijk wanneer het water ondieper wordt en de golf afremt. En zelfs wij weten dat onschuldige golven dicht langs de kust ineens een heel gevaarlijk karakter krijgen.

In het uitzonderlijke geval dat we in dat soort woeste omstandigheden terecht komen dan (zeilen hebben natuurlijk allang weggehaald) gooien we een series-drogue uit, verschansen ons binnen met alle luiken dicht, en zitten het gewoon uit. Een series drogue is een kabel van meer dan 100 meter lang met een grote hoeveelheid remparachuutjes. De boot komt dan vanzelf stil te liggen, met de achtersteven in de wind, en normaal gesproken gebeurt er dan niets katastrofaals. Wel wordt je een beetje ziek dan maar ja...

Het zeilen is overigens maar een klein deel van zo'n reis; verreweg het grootste deel ben je ergens op een uniek en mooi stukje aarde. En zeilen is goedkoop, in de regel overnacht je gratis, reis je gratis, en dat allemaal met minder ecologische belasting dan wanneer je gewoon thuis blijft.

En uiteraard zitten er risico's aan zo'n reis. Van de Nederlandse lichting van afgelopen jaar (zo'n 40 man) die aan een wereldreis zijn begonnen is er nu net het eerste slachtoffer gevallen. Niet overvallen door een storm, of lek gevaren op een container, maar aangereden door een auto in Puorto Rico...

Frans