jo schreef op zondag, 14 maart 2004, 11:19:

Hoi Joke,
Het was niet Linda maar ik Ingrid die naar Noorwegen gaat. Maakt ook niet uit hoor; Linda zal misschien wel willen haha.

Maar het wordt eerst een aantal dagen in Eidfjord (toch maar een mooi hotel genomen daar; zag er gewoon geweldig uit aan het fjord en niet zoveel duurder dan een huisje in die buurt).
Vervolgens rijden we door naar Hafslo, bij Jotumheimen en de Jostestalbreen in de buurt (als ik alle namen goed type).
Daar blijven we 1,5 week in een vakantiehuisje. We hebben het idee dat we daar vrij centraal liggen voor wandelingen en autotochtjes en eventueel dus paardrijtochten (staat in de gids dat het dichtbij dat vakantiepark is).

We gaan geheel met de auto rijden; dus via Duitsland, Denemarken en Zweden. Zal hele rit worden, maar mijn man rijdt erg graag. En zo kunnen we ook van alles meenemen aan kleding (ook rijkleding) dat anders met het vliegtuig allemaal niet mee te nemen is.

Het wordt 21 juni dat we vertrekken.

Groeten,
Ingrid

Nick Altena schreef op zondag, 14 maart 2004, 12:24:

Zou goed kunnen ja, want er "drijven" zeg maar van die groene slierten op, althans vanaf je paard kijkt het water groen (en lijken het draden).
Maar hier mogen we dus niet doorheen rijden.

Terwijl de paarden het normaal echt lekker vinden even een stukje door het water te gaan hoor.

Groeten,
Ingrid

Hoi allemaal,

Net lekker wezen rijden met Isabella met de wagen.
Eerst een heel stuk gestapt en eenmaal over de "grote" weg richting bos een stuk gedraafd. Toen viel het me op dat ze met haar hoofd knikt. Nu is in mijn ogen knikken met het hoofd altijd een teken van kreupelheid en daar ben ik heel voorzichtig voor geworden, want we hebben zoals jullie weten nogal problemen gehad.
Maar Isabella had er volop zin in, dus maar even laten draven. Ze ging als een speer, in galop door de berm, bochtjes maken in draf over een veldje enz.
Echter rechtdoor bleef dat knikken (minimaal) als ze op haar rechterbeen kwam. Dus mijn man afgestapt vooruit gaan lopen en even gekeken. Van voren, van de zijkant enz. Hij zag dat ze met haar hoofd knikt, maar zag geen kreupelheid. Zette haar voeten keurig neer, geen mankement zeg maar.
Kan dit dat een paard toch met het hoofd knikt? Daarbij zou ze dan dus linksvoor kreupel moeten zijn en dat is eigenlijk haar "goede" voet. Ze had schoenen aan, maar er zat niets "knel" zeg maar.

Dan vraag 2; van al dat scheuren begon ze vreselijk te zweten. Door het bos terug was ook erg zwaar en voornamelijk gestapt. Maar ze ging steeds vaker schuren met haar hoofd langs haar been. Erg irritant voor ons, want ze stopt en is niet vooruit te krijgen; eerst schuren (is en blijft een eigenwijsje natuurlijk).
Nu heb ik al weinig leer aan het hoofdstel. Wil nu ook graag die neusriem eraf halen, maar is dit wel verstandig met een stang (en kinketting)? Ik hoef dit niet aan een menner te vragen, want die vinden sowieso dat ik al meer "leer" (frontriem/oogkleppen) op moet doen, dus nog minder raden ze vast niet aan. Wat zeggen jullie?

Verder raakte ze in paniek bij een doorgang in het bos (paaltjes met stompje in het midden). Ze ging met haar benen tegen het stompje aan en raakte zo in paniek, dat ze ging zitten, daarbij dat paaltje weer raakt en ik inmiddels de zijpalen. Mijn man wilde haar vastpakken, maar dat werkte averechts. Gewoon even zo stilblijven staan tot ze rustig werd, maar dat werkte niet want dat stompje vond ze doodeng (we hebben dit al vaker gedaan, maar niet op dat punt was heuveltje af). Gelukkig alles heel eroverheen gekomen, maar dat doen we maar niet meer. Ze moet nl. de wagen opvangen met haar achterwerk (broekriem) en omdat ze zo bang was, werkte dit nu natuurlijk totaal averechts. Dan is het moeilijk hoor om zelf ook kalm te blijven, want het wiel zat vast, de pony dwars voor de wagen, mijn man er nog ergens tussen, grrr stomme paaltjes.
De rest ging wel goed, heel rustig gereden die doorgangen, maar die zijn zonder helling.

Groeten,
Ingrid

Lex Ates schreef op zondag, 14 maart 2004, 15:03:

Hoi Floor,
Wat bedoel je met doormeten? Ik heb haar vorig jaar laten "scannen" of hoe je dat noemen wilt, door een alternatief geneeskundige (ik weet niet exact hoe zij zichzelf noemt), maar ze is "getest" op energiebanen/-straling en weet ik wat nog meer. Ik ga niet meer termen gebruiken, want ik heb hier op dit gebied helemaal geen verstand van en was ook wat lacherig in eerste instantie toen ik mijn pony liet "doormeten". Ik deed dit samen met iemand die wel "heilig geloofd" in dit gebeuren. Ik hierna ook wel wat meer hoor moet ik eerlijk zijn, hoewel ik het nog altijd wat zweverig vind, maar het mensen wel aanraadt als ze in die richting zitten te denken.

Maar goed, hier kwam eigenlijk niets uit. Als je paard onder de 80% scoorde was het tijd voor actie. Tussen 80 en 100% hoefde het niet perse. Isabella had een score van 96%. Dus ik heb er niets mee gedaan. Ze had een mindere score op haar huid en op haar achterbenen.
Niet op de voorbenen, waar ik altijd (dacht) problemen mee had.

Groeten,
Ingrid

henny wittenaar schreef op zondag, 14 maart 2004, 15:50:

Hoi,
Dat heb ik er altijd al af, die frontriem dan. Maar de neusriem zal ik ook eens gaan proberen. Ze loopt echt ongelofelijk te schuren hoor met haar hoofd langs haar been, en altijd aan haar rechter voorbeen (het schuren dan). Misschien dat ze daarom ook met haar hoofd knikt?

Ik heb er vandaag nog goed opgelet. Ze heeft na de rit heel wat lopen draven op de wei, maar ik zag inderdaad geen kreupelheid. Ze liep wel wild met haar hoofd te slingeren (doet ze wel meer) en daardoor was ze niet echt in balans (maar ja dat lijkt me niet zo raar).

Maar voor de wagen kon je merken dat ze soms scheef trok ook, want je voelt dan de voorwielen wat op en neer gaan. Ze was wel dribbelig en trok goed door. Dus moe zou ik het ook niet willen noemen.

Maar ja, ik ben zo voorzichtig geworden sinds al die (wisselende) kreupelheden, dat ze zelfs al weet dat als ze wat "mankeert" er iemand afstapt om te kijken, dus misschien houdt ze ons gewoon voor de gek.


Eh, nee, geen idee wat het is. Isabella's manen raken bij het grazen net de grond, maar ze heeft er geen last van.
Wel heeft ze heel vaak 1 maan (dat is geen woord haha) in haar oog zitten. Ik haal die er wel altijd uit, voorzichtig, maar het doet toch zeer (uiteraard). Maar ja ik wil dat ook niet laten zitten.
Heeft iemand dit ook wel eens dat er 1 haar van de manen in de ogen zit (ze heeft hele dunne manen de mijne).

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op zondag, 14 maart 2004, 17:40:
Hoi Linda,
Zou kunnen. Isabella was in december (eind) al wat haren aan het verliezen. Eerst enkele, maar al snel wat meer. In januari trok je er al een aardig bosje uit, maar nu gaat het echt met bossen hoor.
Nog niet dat je hele borstel na 1 haal volzit, maar ik kom een eind.
Ze staat niet echt helemaal beschut (noordkant is open rest zijn struiken). En wij wonen in Brabant, dus hier toch wat koudere nachten dan bij jullie aan zee.
Raar inderdaad. Geef je Spunky lijnzaad? Is goed voor het verharen (of zonne-bloem-olie).

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ben ik weer.
Vanmiddag een paar uur na de rit Isabella even een grote beurt gegeven, want ze zag er niet uit. Hele vacht weer in de klit. Buitenkant door de zon opgedroogd, maar onder die lange haren nog altijd vochtig en warm (zweet dus) wat koekte en kleefde.
Afijn, toen de hoeven ook maar even onder handen genomen. Hielen weer wat ingekort, want waren al weer "te" lang worden (daar heeft ze toch neiging toe, want de rest was niet langer geworden tov de zool).

Toen ik zo eens naar die ringen keek op haar hoeven, en dacht aan wat Bram en de dierenarts laatst zeiden, drong het tot me door dat ze waarschijnlijk na afname van de ijzers toch bevangen is geweest. Die ringen zijn van ongeveer een half jaar geleden. En dat was een half jaar geleden. Goed volgens hoefsmid Bram duiden ze "alleen" op een groeistoornis, volgens de dierenarts op bevangenheid.

Ik kwam destijds met deze reden op dit forum. Met de vraag: is ze nu bevangen of gevoelig na afname ijzers (na een jaar). Ik kreeg de indruk het laatste na alle verhalen en adviezen.
Maar nu begin ik te twijfelen, mede door die ringen op haar hoeven. Het zou dus best kunnen dat ze toch (licht) bevangen is geweest toen.

Daarom nogmaals mijn vraag: zou het toch kunnen dat ze bevangen raken na afname van de ijzers? Is dit dan een combinatie van plotselinge betere doorbloeding met gevoelige voeten? Of iets anders?

Het is nog altijd belangrijk voor mij om de oorzaak van eerdere bevangenheden te kunnen verklaren om herhaling te voorkomen. Ik mis nog wat stukjes uit de puzzel. Fructan zou het soms kunnen verklaren, maar dat jaar niet alles.

Hmmm het blijft me bezighouden die hoefjes. Is ook niet goed eigenlijk, maar ik ben zo bang dat het hele gebeuren zich gaat herhalen. Want het zou dus kunnen betekenen dat ze vorig jaar inderdaad weer bevangen is geweest (zonder dat ik het echt doorhad).

groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op zondag, 14 maart 2004, 21:09:

Hoi,
Maar zou er dan niet een probleem in de rug moet zijn? Overigens was de verminderde score in de onderste extremiteiten, dus de koot of zo? Dat kan kloppen, want ze heeft rechts achter altijd een knakkende koot. Dat heeft ze al zolang ik haar heb. Heel irritant geluidje. Het is er gelukkig niet altijd, alleen als ze te snel gaat stappen. Geen dierenarts die hier ooit wat van heeft kunnen maken.
Zou voortijdige slijtage kunnen worden.


Ehm, dat vind ik zelf wat ver gezocht ... maar ja zou kunnen.
Echter was de score op haar huid een allergische reactie op iets, maar niet op voedsel (ik dacht direct aan die fructan of zo). Dat ze allergisch reageert op middeltjes ben ik wel achter hoor. Hoe vaak dat die pony uitslag heeft gekregen van vliegenmiddeltjes, betadine, enz. Alles moet ik eerst voorzichtig testen en even afwachten of ze geen schilfers krijgt.

Dus tot zover klopt het allemaal wat die test betreft (en dat aan de hand van energie-uitstraling van een plukje verse manen).

Ja of waar je een probleem van kunt maken (ben ik ook goed in; zie mijn andere "verhaaltje" toch bevangen geweest).

Nee, nog niet. Behalve dan die staartknijpoefening. Maar heb wel een boekje met 6 verschillende visies op NHS. En nu maar wachten op tijd om het door te kunnen lezen.

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op zondag, 14 maart 2004, 21:16:

Hij is pas nieuw; althans hij is al weer bijna een jaar oud, maar vanwege de scheuren vorig jaar door de ijzers en de warmte is de wagen niet veel gebruikt. Dus in principe is hij pas nieuw.

En dat is natuurlijk ook wel zo. Isabella stond voor heen voor een 100 kg lichtere wagen en is deze wagen nog niet echt gewend. Maar hij loopt zeer soepel. Dat was onze eerste vereiste, een goede as. Want als een wagen een stuk lichter is maar zwaarder loopt, trekt het verhoudingsgewijs toch niet lekker natuurlijk.


Ja, zie ook hierboven. Ze vindt het overigens super en is inderdaad best wel enthousiast. Ze deed het bij het aantrekken in draf ook meer dan als ze eenmaal voluit aan het draven was. Op den duur wilde ze niet meer stappen, bleef maar draven/dribbelen (vandaar ook zo bezweet). Dus dat ze vooruit wil is wel zeker (haha).


Het is inderdaad een taaie hoor. Vanmorgen kleefde de vacht nog (aan de binnenkant tegen de huid aan) van het zweet van gisteren. Maar spierpijn zie ik ook niet echt. Ze heeft vorige week wel gelopen, maar toen reden we maar een klein stukje (half uur), gisteren een dik uur, waarvan het eerste half uur in draf/galop (na instappen) en het laatste dikke half uur in stap.

Was misschien wat veel van het goede. En dan ook met deze wagen. Misschien kan ik toch beter die kleinere wagen gaan gebruiken voor het in conditie brengen. Probleempje is alleen dat we die niet 1-2-3 bijkunnen en dan ga je automatisch de makkelijkst te pakken kar gebruiken. En de andere (2-wieler) zit niet zo comfortabel.

Tja, misschien maak ik me gewoon te veel zorgen, maar na al het "gesukkel" met die pony ben ik gewoon heel voorzichtig als ik ook maar vermoed dat ze kreupel is.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Nou we het hier toch over hengstigheid hebben, ik ook direct een vraagje. Bij Isabella is de hengstigheid niet goed te zien. Ze is nu 10 jaar en ik ben nog altijd aan het gissen wanneer ze hengstig zou kunnen zijn. Bij de vorige eigenaar (de fokker) heeft ze 2x bij de hengst gelopen, maar zonder resultaat. Misschien ook omdat ze haar staart niet opzij kan doen (die hengst kan er geeneens bij denk ik zo).

Maar nu is ze een paar dagen wat anders. Van gedrag. Aanhalig, sjokt me overal achterna. Weinig trek in hooi (wel in gras en brokken en het hooi is goed; wel nieuwe zending, maar ruikt goed tenminste).

Omdat ik hier las dat jullie merries al weer hengstig aan het worden zijn, dacht ik; zou het dat kunnen zijn.
Dus ik eens naar de hengst van de buren (is nu net 2 jaar). Die heeft nooit interesse getoond in Isabella. Is sowieso een hengstje met helemaal geen pit. Draaft nooit, galopje kent hij niet, laat staan "wilder" gedrag.

Afijn, Mickey (zo heeft dat beestje) ziet Isabella (ruikt haar?) en komt aandraven! En maar knorren. En maar neus tegen neus (raar want Isabella gaf hem altijd een mep met haar voorbeen na een hoge piep). Dus hij was lief nu vond ze zelf. Haha, dus toch. En Mickey ging steeds harder aan het knorren. Hij had hooi liggen, dus het kon niet van de honger. En ze bleven maar langs elkaar lopen. Zelfs de andere (ruin) wilde aan haar snuffelen (is die vermoedelijke schimmelpony). Toen ging ik maar. Maar Mickey ging ineens vreselijk aan het hinniken en in galop die uitloop door. Met een hoop gebok en gek gedoe. Dat had hij nog nooit gedaan. En Isabella stond wat achterom te kijken.

Zou ik nu toch kunnen concluderen dat de mijne hengstig is en dat dit Mickey's eerste verliefdheid was??

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op zondag, 14 maart 2004, 22:55:

Hoi,
Dat vind ik nou ook zo zielig voor zo'n dier. Dat je schouwhengst bent. Je mag je zelf helemaal opfokken en die merrie ook, maar op het moment-supreme dan moet een ander erop die in de trailer heeft staan te wachten.
Niet eerlijk lijkt me zo.

Ik ken mensen met zo'n schouwhengst, maar hij mag toch af en toe de wat mindere merries dekken.

Waar wij ooit hooi haalden ging het overigens mis (haha). Die hadden een schouwhengstje dat een volle broer was van de merrie die ze even onder zijn neus zetten. Maar die schouwhengst dacht kennelijk, nu of nooit en hij sprong er direct bovenop, nog voordat de mensen door hadden wat er gebeurde. Tja beetje incest. Merrie was ook direct drachtig. Haha komisch niet dan. Mensen waren minder blij want was een topmerrie (shetlander dat wel hoor, maar wel met zeer goede stamboom en premies).

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op zondag, 14 maart 2004, 23:06:

Hoi,
Ben het met Marianne eens. Maar als jullie nodig door willen gaan, van mij mag je hoor. Ik klik gewoon verder.
Ik lig de laatste tijd ook nogal te "zeuren" over Isabella's hoeven, en dat zal ook niet iedereen interesseren.
Maar inderdaad, einde discussie is wel einde discussie en niet weer opnieuw beginnen (als dat het geval zou zijn).

Groeten,
Ingrid (die weet dat je erg fanatiek kunt worden als je echt midden in een discussie zit hoor haha).

henny wittenaar schreef op zondag, 14 maart 2004, 19:46:

Hoi Henny,


Heeft ze ook, maar die is ontstaan uit een eerdere bevangenheid. Toen bleek (na foto's maken kliniek) dat haar hoefbeen ook iets gekanteld was. Het is nooit erger geworden als na deze bevangenheid.

Vandaar dat ik me afvraag of ze al die andere keren (vnl. in 2002 toen ik haar zonder ijzers wilde laten lopen) wel echt bevangen is geweest. Het is toen nooit eigenlijk nooit aangetoond, maar het leek er wel erg op. Behalve dan dat ze wel goede eetlust behield, wat bij de eerste bevangenheid niet het geval was.

Maar omdat ik dit niet zeker geweten heb, en dus geen exacte oorzaak weet van het gevoelig lopen, ben ik zo bang voor herhaling en is het ook een obsessie geworden. Het proberen te zoeken naar de oorzaak.
Ik ben iemand die altijd iets wil oplossen aan de hand van de oorzaak van het probleem en niet "knal er maar ijzers onder probleem opgelost". Was wel zo, maar in mijn ogen had ik iets niet opgelost overigens.

Hmm, leg het weer lekker vaag uit. Maar misschien begrijp je wat ik bedoel. Ik moet niet zo met die hoeven bezig zijn. Maar omdat ik gisteren tijdens de rit weer dacht dat ze kreupel was, is het hele verhaal weer naar boven gekomen. En merk ik dat ik veel meer weer op haar lopen let.

MOET IK NIET DOEN! Maar ik kan mezelf er niet overheen zetten. Ik hoopte dat dit zou lukken als ik eindelijk de oorzaak kon achterhalen, maar ik begin steeds meer te beseffen dat dit niet meer lukt na zo'n lange termijn en B dat het veel meer geweest kan zijn dan enkel en alleen een hapje gras teveel op.

Dus moet ik me hier gewoon bij neerleggen. En voor de toekomst; toch opletten met het gras. Dus wei wel bemesten, maar 's nachts erop zetten. En haar hoefjes goed bijhouden, zodat het hoefmechanisme goed werkt; hoefschoenen aan voor het werk voor de kar en aan de hand zonder schoenen. We zien wel wat het dit jaar wordt.


Ja en dit had ze voorheen niet. Maar als ik op foto's kijk die ik heb, dan lijkt het erop dat dit gekomen is nadat de hoefsmid het speciale beslag destijd voor de bevangenheid heeft aangebracht. Ik had altijd dezelfde hoefsmid, dus bleef ze steil staan.
Nu had ik sinds een jaar een andere, die haar plat wilde zetten en dat ook deed, maar haar hielen groeien steeds super snel aan. Ook na eerste keer natuurlijk bekappen, gingen alleen die hielen aan het groeien. En nu lijkt dat weer te gaan gebeuren. Ik kan daar iedere week een mm vanaf halen en van de toon niets. Blijft toch ook raar.


Ja dat bovenste deel zat bij het vorige bit inderdaad op haar neus gekneld en toen hebben we een maat groter genomen. Nadeel is dan wel dat het aan beide zijden van de mond nogal uitsteekt.
Maar haar hoofd was gisteren wit van het zweet hoor onder het tuig. Dus hoe minder tuig op het hoofd, hoe minder irritatie.

Nou dank voor het "aanhoren" van mijn gezemel over die hoeven.
Ben wat dat betreft een echte muts hoor en overbezorgd als het om mijn ponietje gaat (haha).

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 15 maart 2004, 10:08:

Haha. Had ik opgelet, maar dat gebeurde dus niet. Maar let wel, het gaat hier ook om een pony die naar wij dachten geen eens wist dat hij pony was. Zo eentje dat als Isabella en Blacky gingen spelen (dmv rennen) hij altijd een veilig heenkomen zocht in een hoekje of de stal omdat hij het maar eng vond wat die twee wildebrassen deden.


Ik loop er alleen maar langs. Om ze bij elkaar te zetten lijkt me nu niet zo'n goed idee meer. Vorig jaar deden we dag nog, maar dan kon Mickey dus een mep krijgen van de onze. Nu maar uit elkaar houden, want wil zeker geen veulen van dat beestje.


Tja daar zou ik weinig aan kunnen doen. Ik loop 2x per dag met Isabella langs hun weitje en straks staat ze vaak langs deze pony "geweid" (raar woord). De buren willen het dier hengst houden, dus ik zal ze wel waarschuwen voor wat er gebeurd is en dan ook zeggen wat jij zegt, dan moeten ze zelf maar besluiten wat ze doen. Mickey is overigens een minishet en het hek staat op 1.25 meter (stevig gaaswerk).

Groeten,
Ingrid (die nu eindelijk weet dat haar pony ook hengstig kan zijn).

Linda schreef op maandag, 15 maart 2004, 10:25:

Hoi Linda,
Maar in lijnzaad zit toch niets waardoor hij zou gaan schuren?
Of denk ik dat er weinig in lijnzaad zit terwijl dat niet zo is?

Graag uitleg waarom jij dit denkt?
Isabella krijgt 2x per week nu een papje van die prut (met zemelen of met rozenbottels en muesli).

Groeten,
Ingrid