Christel Provaas schreef op dinsdag 16 juli 2013, 7:31:


Wel een trap na Christel. Ik herinner me nog je reactie destijds in mijn topic toen ik vertelde dat het goed ging. "Petje af" zei je. Het was overigens geen maanden pijn maar 3 weken dat ze heeft gelegen afgewisseld met staan. Het hele verhaal heb je dus niet gelezen anders had je niet een dergelijke opmerking geplaatst. Je had dan ook uit het verhaal op kunnen maken dat euthanasie elke dag werd overwogen maar dat Mercredi nog teveel levenslust had waardoor we het telkens uitstelden naar de volgende dag. Dit tot dag kwam dat ze ineens in het land stond te grazen. We zijn nu 7 jaar verder en ze is inmiddels 9 jaar oud en doet het geweldig. Ze is nooit meer bevangen geweest en is een vrolijk en happy ponytje. Ze is nog steeds de Benjamin van de kudde die bij elke kuddegenoot een behoorlijk potje kan breken. Ik hoop het nooit meer mee te hoeven maken maar mocht het zo zijn zal ik er weer alle energie, liefde en geld insteken wat ik voor Mercredi destijds ook heb gedaan. Het is het meer dan waard geweest.

Iedereen mag zijn mening hebben hieromtrent maar ik herinner me jou als iemand die enorm meeleefde en altijd met positieve reacties kwam. Wel wat schijnheilig om nu een dergelijk opmerking te plaatsen. Had dat destijds gedaan.

Jammer Harry11 dat de pony het niet heeft gered. Sterkte met het verlies.

Fijn te horen Harry11 dat het verhaal op de website inspirerend was. Dat was ook de bedoeling toen ik het verhaal online zette. Tevens was er de hoop de mensen ook een hart onder de riem te kunnen steken met de informatie en dat het niet per definitie een uitzichtloze kwestie hoeft te zijn. Ik was destijds zo verloren in een wereld van onwetendheid.

Als eigenaar ken je je pony het beste. Je weet wanneer je te ver gaat en moet kiezen om een dier te laten gaan. Daar kan iemand vanachter zijn PC niet over oordelen als ze er niet bij zijn geweest, Ik heb destijds veel hulp gehad van diverse vrienden en kennissen bij de verzorging. Zij pepte me telkens weer op als ik het niet meer zag zitten. Ook zij zagen de levenslust bij de jonge Mercredi. Well, the rest is historie.

Ik vind het oprecht jammer dat de pony het niet heeft gehaald. Maar zodra er "lappen vlees" loslaten zoals je schreef dan is er (helaas) geen keuze meer.