Huertecilla schreef op zondag, 3 april 2005, 9:36:


Zover ik weet heeft Wanless niets met klassieke dressuur te maken...


Snap er ook niks van. Maar da's niks bijzonders want ik snap het grootste deel van het paardengedoe niet en matig me de arrogantie aan het onlogisch te vinden.
Groeten, Egon

Inge Teblick schreef op zondag, 3 april 2005, 11:40:


Hoe mensen leren is de heel andere kant van de medaille. Niet minder interessant, maar veel meer jouw aandachtsveld en metier dan het mijne. Als ik nu eens met mijn lichtje zwaai zo af en toe, en jij vertaalt die Marsiaanse morsecode in mensentaal... lijkt je dat wat?


Laat ik dan proberen iets vriendelijks over allemaal te tiepen
Zou het niet zo zijn dat ze allemaal overtuigd en om het hardst proberen een paar zakcenten te verdienen?
Wat me uit alle verhalen cq. methoden cq. pseudowetenschap opvalt is dat het cultuurmatige, de fixatie op wat mensen (species-egocentrisch dus) willen i.p.v. uit te gaan van het paard en serieus te onderzoeken wat communicatief logisch voor een paard is.
Engels, Klassiek, Western, Hottentots... het zal me een zorg zijn eigenlijk en ik ben er persoonlijk van overtuigd dat mijn ponnies er ongeveer eensgelijke opinie over hebben, als al. Zodra er ergens serieus onderzocht gaat worden, of dat nu vanuit de rensport, dressuur, western of nog andere subcultuur is ben ik echt niet te beroerd daar aandacht, tijd en credit aan te geven.

Maar ik word bijv. wel erg moe van de weidverbreide misverstanden over "dominantie", of over de effecten van "straffen en belonen". En dan blijkt keer op keer dat de idee-fixen bijzonder moeilijk door zijn prikken; dat mensen-logica steeds weer eerder gebaseerd lijkt op "geloven" dan op kennis.
Het ontbreken van "geloven" zou wel eens een behoorlijk fundamenteel onderscheid tussen mensen- en paardenlogica kunnen zijn.


Misschien niet ingewikkeld, maar naar ik vermoed wel totaal anders dan iedereen schijnt te denken. Dus het zal afgezet tegen gemiddelde menselijke logica toch niet voor de hand liggend zijn, toch?


Dit is in zichzelf gespeend van logica
Laat ik het er mee eens zijn, pro academia, dat een paard een (qua fysiek) behoorlijk ontwikkelde en relatief consequent werkende psyche heeft, maar volgens welke logica dan???
Zowel western als engels alswel het totaal van mensenbenaderingen hoeft niet logisch te zijn; het is prima mogelijk dat paarden op mechanismen reageren die noch door de engelse dressuurders noch de cowboys geweten of zo bedoeld zijn. Ik neig steeds meer in deze richting te denken.


Zowel western als dressuur zijn cultuurvormen van mensen nmm; ik heb tenminste nog nooit paarden aan "western" zien doen. Wil je nu (sub-)culturen leren begrijpen of de omgang van en met paarden?

met minstens even vriendelijke groeten, lieverd
Egon

bitloostouwhoofdstel/" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/

Huertecilla schreef op maandag, 4 april 2005, 9:29:


Naar de hoef luisteren en niet repareren wat niet kapot is lijkt me wijs, Peter.

Aan de andere kant is er dan wat je paard doen moet, en in hoeverre daar de hoef juist een goede parameter is om uit af te lezen of dat wat je je paard laat doen "goed" is, of niet genoeg, of overdreven.
Ik bedoel dat goed dus als goed voor je paard.

Wat het verzamelen aangaat zit ik al heel lang met nogal wat twijfels. Er wordt beweerd dat verzamelen goed is, vanwege extra ruitergewicht, etc. - ongetwijfeld hebben we allebei dat verhaal al vaak gelezen of gehoord. Echter nog niemand vanuit het hippische heeft me ooit kunnen bewijzen (bijv. uit kadaveronderzoek) wat er niet goed zou zijn aan niet-verzamelen... of zeg maar "gewoon wat aan boemelen". Ook bestaan er nogal wat totaal verschillende vormen van "verzameld" of "frame". Bij gangenrijden (tölt!) heb je een soort van verzameling nodig, maar een die er heel anders uitziet dan het typisch dressuurbeeld, en dan ziet de klassieke dressuur en ook nog eens heel anders uit dan de FEI-dressuur. Dat alles reduceert "verzameld" nmm tot slechts een woord.

Zou het vanuit historisch perspectief niet zo kunnen zijn dat "verzameld" binnen afgebakende disciplines lekkerder rijdt, en daarbij ook nog eens meer "indruk" op mensen maakt? Dat laatste verklaarbaar vanuit de psychologische voorkeur van mensen voor het verticale. Het lijkt me vanuit de velerlei militaire - en/of statustoepassingen niet onwaarschijnlijk.
Een (overdreven) verzameld paard is op een bepaalde manier wendbaarder bijvoorbeeld, van groot belang voor de toenmalige adel/officieren, maar nu ook nog te zien in de corrida. Maar zet daar de cuttinghorses in het westernrijden tegen af, en dan weet ik het niet meer behalve dat duidelijk is dat je een paard de gekste dingen kan leren doen.

Het lijkt me van belang iedere keer weer de vraag te stellen wat er bij mensen-cultuurvormen hoort en "normaal" gevonden wordt zodat niemand er bij stil staat en erover nadenkt, of wat er bij het paard zelf hoort. Wat is nuttig en waarom?

Toevallig kreeg ik gisteren via mail de vraag binnen of gangenpaarden (wanneer onbeslagen natuurlijk) een andere hoefvorm aanmaken. Goeie vraag, en ik weet dat dus niet. Ik zou er niet van opkijken, maar onderzocht is het niet. Toch niet zo moeilijk lijkt me - alleen de moeite nemen een paar honderd hoeffies op te meten.

Groeten, Egon.