Sandra van Bommel schreef op zaterdag 25 februari 2012, 9:05:
> e m kraak schreef op vrijdag 24 februari 2012, 19:40:
>
>> j
>> Dat het hele dressuurgedoe m.b.t. zwaartepunt en "op de achterhand"
>> lopen nonsens is, is al bijna een eeuw geleden getest en aangetoond.
> Het zou leuk zijn als je ergens naar kon verwijzen? (uitleg/ondersteuning
> in een of ander document?)
Heb ik al minstens 3x meer diepgaand en nog veel vaker verwijzend op PN gezet maar omdat er niets terug te vinden is... vooruit maar weer.
Het gaat om onderzoek (Gyula c.s.), ik meen Hongaars van oorsprong, in opdracht van en/of door het leger, jaren 30 vorige eeuw ongeveer. Ze deden dat met weeg- en balans systemen met unsters, etc.
Het boek Ken Uw Paard van Treffers ISBN 90 235 8062 1 verwijst er ook naar en daar heb ik de referentie maar weer eens opgezocht:
Gyula B. c.s. (1934): Beitrag zur Bestimmung der Schwerpunktsveränderung bei Pferden.
Binnen het kader van steunvlak, beweging/snelheidsvectoren is het gezamenlijk zwaartepunt van paard en ruiter dynamisch (het beweegt zich in een denkbeeldig, te berekenen driedimensionale vorm) maar de invloed van "verzamelen" in dat beeld is volkomen insignificant.
Uiteraard verschuift het gezamenlijk gewicht uiteindelijk naar de achterbenen naarmate de houding richting steigeren gaat, maar dan hebben we het over extremen en gang zit er dan niet meer in. Aan de andere kant van het spectrum zit dan rengalop wat het gezamenlijk zwaartepunt, mede door de samenwerkende vectoren van snelheid, zover mogelijk naar voren brengt. Rengalop kán dus helemaal niet verzameld en moet juist zo min mogelijk verzameld zijn om zo snel mogelijk resultaat te geven