Monique Meijer schreef op vrijdag 25 november 2011, 13:03:


Ah, ok. Je hebt daar wel een punt natuurlijk, als je gewoon op "enter" drukt dan zou hij het ook moeten doen. Er zullen wel meer mensen zijn die het "fout" doen. Ik neem het mee voor de volgende update.

Frans

marriieeke schreef op zondag 27 november 2011, 21:34:


De hoeveelheid magnesium in de liksteen is niet erg hoog vergeleken met een los magnesium-supplement, en de afgifte vindt verspreid plaats, dus een liksteen met magnesium is geen probleem. Afgezien daarvan kan je natuurlijk ietsje minder van het andere magnesium-supplement geven.

Je schrijft niet wat voor magnesium supplement je geeft. Magnesium-oxide (MgO) is minder geschikt om als los supplement te geven omdat het maagzuur elimineert (de bekende "Rennies" bestaan uit magnesium-oxide). Magnesium-chelaat heeft dit bezwaar niet. (In de liksteen zit ook MgO maar de hoeveelheid die het paard er in 1 keer mee binnenkrijgt is dermate laag dat dit geen invloed heeft op het maagzuur).


Magnesium kun je niet echt overdoseren, het heeft geen consequenties bij een hogere dosis dan de "norm-behoefte". De Mg+ liksteen vult 10% in van die norm-behoefte dus je voegt maar 10% van de dagelijkse behoefte toe met die liksteen. Of anders gezegd, met die liksteen kun je de dagelijkse hoeveelheid maar met slechts 10% overschreiden.


De hoeveelheid Mg in de liksteen is niet zo hoog dat je een duidelijk effect zal zien. Ik zou zowel de liksteen als het poeder geven (vooropgesteld dat het geen MagnesiumOxide poeder is) en na een tijdje het poeder afbouwen om te zien of de liksteen goed genoeg is als "onderhoudsdosis".

Frans

Ans Jondral schreef op maandag 28 november 2011, 0:13:


Yep, ik had al het idee opgevat om hier een oplossing voor te bedenken.

Frans

Merel Stoffers schreef op maandag 28 november 2011, 0:01:


Heb je het nu over de forum-zoekfunctie rechts bovenaan op de forumpagina?
Kun je een voorbeeld geven van hoe het nu niet overzichtelijk werkt en hoe het beter zou kunnen?


Ja, dat los ik binnenkort ook op.


Neem ik ook mee.

Bedankt,

Frans

Piet schreef op zondag 27 november 2011, 20:57:


Ja, leuk he? Ik denk dat we allemaal wel van dit soort "cursus-verhalen" kennen. Ik krijg net het idee dat het misschien wel leuk is als wij "cursus-leiders" eens wat van die verhalen opschrijven en ergens als aparte pagina aan de cursuspagina hangen.

Een ander geweldig verhaal wat ik me herinner is de dierenverzorger van Artis die de cursus volgde bij Jantine (waar Ilona en ik toen toevallig ook aanwezig waren) omdat hun vaste hoefsmid met het onzalige voorstel was gekomen om hoefijzers onder de zebra's te gaan spijkeren. (De grond in Artis zou te hard zijn voor de Zebra's geloof ik). Waarbij de dierenverzorger ook vertelde dat ze al helemaal "PN-minded" waren op Artis nadat ze uit ons boek Paard Natuurlijk het voedingsadvies hadden toegepast op de Zebra's (weg met de brokjes, meer ruwvoer) en daar goede verbeteringen mee kregen. Ik had nooit gedacht dat ons boek nog eens gevolgen zou hebben voor de Zebra's in Artis.

Frans

paulderidder schreef op maandag 28 november 2011, 14:38:


Zoals je zelf al schrijft is het hanteren van het gereedschap het moeilijkste. Daar gaat dan ook de meeste aandacht naar uit. Sommige cursisten zijn wel twee uur met hun eerste hoef bezig. Van een levend paard kun je niet dat geduld verlangen. Je zou ook meerdere paarden nodig hebben omdat je meerdere cursisten hebt. Ik zie het al voor me, tien paarden in een onbekende omgeving, omringd door onbekende soortgenoten, en dan twee uur lang een hoef omhoog moeten houden, daar komt geen spat van terecht.
Gelukkig is dat ook niet nodig. Alle handelingen kun je prima leren op een oefenhoef. En natuurlijk letten wij erop dat mensen die hoef niet in de bankschroef zetten, of op hun kant liggend bewerken, maar het zo realistisch mogelijk houden. Als je dan zo'n hoef keurig recht kunt raspen dan lukt dat met een levende hoef ook prima.

Frans

Mariss schreef op maandag 28 november 2011, 19:40:


He ja, ik zie het. Wel apart dat er nergens bij staat hoeveel kilo je krijgt, zelfs niet in de allerlaatste stap van het bestelproces.
Weet iemand hoeveel kilo die blokken van hun zijn?
Ik zal die stenen een dezer dagen eens invoeren in de voedingscalculator.

Frans

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 november 2011, 9:41:


Chloride natuurlijk. Zout is NaCl, waarbij het aandeel Na 39% bedraagt. Ik vind het tamelijk slordig zoals veel liksteenfabrikanten hun likstenen etiketteren, maar ja. In ieder geval is puur Natrium niet iets dat je aan een paard zou willen voeren. Je moet er ook heel snel mee zijn want in contact met lucht vliegt het spontaan in brand.

Frans

Spirithorses schreef op dinsdag 29 november 2011, 10:12:


Dat is toch niet de KNZ-steen die zij verkopen?

Frans

Peet schreef op dinsdag 29 november 2011, 13:39:


Ik zou geen enkele reden kunnen verzinnen waarom onze steen sneller zou verregenen dan een Rocky.

Het grootste deel bij genoemde stenen is keukenzout, en dat is nou eenmaal oplosbaar in water. Ik heb wel de indruk gekregen dat onze stenen wat harder geperst zijn en wat minder snel "smelten". Wellicht helpt het grote aandeel magnesium ook want dat is niet wateroplosbaar en houdt de boel dus wellicht wat beter bij elkaar. Echt flink geregend heeft het nog niet dus ik kan er geen definitieve uitspraak over doen.

Frans

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 november 2011, 14:52:


Magnesium is een metaal, en metalen zijn niet wateroplosbaar.
Magnesium wordt echter niet als zodanig verstrekt als voedsel, maar uitsluitend als verbinding:
Magnesium-oxide (wat je ook wel magnesium-roest zou mogen noemen). Deze is eveneens niet wateroplosbaar.
Magnesium-chloride (is wel wateroplosbaar).
Magnesium-sulfaat (is wel wateroplosbaar).

In onze liksteen gebruiken we magnesium-oxide. Bij magnesium-oxide heb je de beste magnesium-verhouding ten opzichte van het gewicht omdat oxide (zuurstof) zo lekker licht is. Magnesium-xoide wordt prima door het paard als poeder opgelikt maar lost niet op in het speeksel.
In de maag van het paard gebeurt er echter wat interessants: Het maagzuur (wat eigenlijk zoutzuur is, dus HCl) reageert met het MgO. De Cl en de O doen aan partnerruil, en het eindresultaat is MgCl2 (Magnesium-chloride) en H20 (water). Het magnesium-chloride is op die manier prima opneembaar. Dat komt dan wel met een prijs: Het maagzuur is in de verwisseling omgevormd tot doodgewoon water. Voor elk molecuur MgO worden er twee moleculen maagzuur (HCl) gesloopt. MgO is dan ook een prima maagzuurremmer.
En dat is dus het probleem als je magnesium-oxide als los supplement verstrekt, het neutraliseert het maagzuur. Rennies bestaan ook uit magnesium-oxide. Maagzuur heb je echter niet voor niets, haal je dat weg dan worden voedingsstoffen niet goed meer afgebroken en hiermee wordt de opneembaarheid van tal van andere voedingsstoffen geschaadt.
In de kleine hoeveelheden die het paard al likkend van de liksteen binnen krijgt zal de maag het geringe verlies aan zoutzuur direct kunnen compenseren omdat het likken een geleidelijk proces is. In een liksteen kun je dus prima MgO gebruiken, maar als poedertje over het eten is het een minder strak plan. Voor dat laatste hebben we dan weer magnesium-chelaat dat geen nadelige invloed heeft op het spijsverteringsgestel.

Hoop dat het zo wat duidelijker is allemaal.

Frans

Maru schreef op dinsdag 29 november 2011, 15:15:


Per etmaal, dus per 24 uur.

Frans

equicani schreef op dinsdag 29 november 2011, 20:05:


Gastrogard is omeprazol, een maagzuurblokker dus. (geen maagzuurremmer zoals magnesiumoxide - zoals rennies - maar een echte blokker zodat het paard geen maagzuur meer kan maken). Als het inderdaad om een maagzweer gaat dan zou de pijn nu fors verminderd moeten zijn, en door de afwezigheid van maagzuur kan de maagzweer in alle rust herstellen.

Gastrogard zou ik sowieso minimaal 6 weken geven, in een kortere periode is de maagzweer niet afdoende hersteld en zal die direct weer beschadigen als het maagzuur terug komt, en is het dus echt weggegooid geld.

Als je nu geen effect merkt is de diagnose "maagzweer" wat dubieus, ik zou dan een gastroscopie zeker aanbevelen zodat je weet waar je mee te maken hebt.

Na die periode van 6 weken moet je in ieder geval zorgen dat de oorzaak is weggenomen. Dus 24/7 beschikking over hooi, en geen voedingsconcentraten (krachtvoer) meer. De meningen zijn verdeeld over of stress uberhaupt een invloed heeft op maagzweren, maar veiligheidshalve (en ook om andere redenen natuurlijk) zou ik stress zoveel mogelijk proberen te vermijden.

Gastrogard zou ik niet langdurig (meer dan 2 maanden) geven omdat het een maagzuurblokker is en maagzuur nou eenmaal een functie heeft. Zonder maagzuur kunnen bepaalde voedingsstoffen niet meer worden afgebroken en dus kan je paard op termijn tekorten ontwikkelen, tekorten die je ook niet goed kunt suppleteren omdat ook voor die supplementen maagzuur nodig is.

Bij mensen worden maagzweren trouwens vaak veroorzaakt door een bacterie (Helico bactor), ik weet niet of dat bij paarden ook zo is maar je zou er in dat geval op kunnen laten testen en eventueel die bacterie gericht kunnen bestrijden.


Paarden hebben geen besef van "eraf vallen", wat hun betreft is een val gelijk aan het afstijgen (behalve dan dat het soms wat onverwachts en onhandig gebeurt) en daar lopen ze geen trauma van op, en al helemaal geen maagzweer.


Er zijn wel natuurlijke maagzuurremmers maar die hebben tot gevolg dat de maag, om het evenwicht te herstellen, meer maagzuur gaat maken. Natuurlijke maagzuurblokkers bestaan voor zover ik weet niet. Maagzweren bestrijden met kruiden is een doodlopende weg. Je kan wat aan symptoombestrijding doen met kamille enzo, maar de maagzweer gaat er niet van over.


Als je een vraag stelt leidt dat uiteraard tot discussies, en daar wordt je wijzer van. Als je geen discussies wilt, wat wil je dan?

Frans

Ans Jondral schreef op donderdag 1 december 2011, 0:20:


1) Als je echt zinnige uitspraken van de calculator wilt dan zul je ook een gewasanalyse moeten laten uitvoeren.
2) Drachtige merries hebben nauwelijks iets meer nodig dan niet drachtige merries.

Frans