Peter Donck schreef op zondag, 6 maart 2005, 10:23:


Haha nee, maar gewoon benieuwd. Trouwens de kleur komt aardig overeen.

Ik ben blij dat ik weet wat het was en hoef dus niet te schrikken als ik het nog is zie. Hij loopt daarbij ook weer goed.

Angela88 schreef op vrijdag, 11 maart 2005, 20:28:


Dit herken ik ja. Mijn nieuwe paard dieik nu een half jaar heb vallen ook stukken straal er van af. Daaronder heeft hij een betere en inderdaad bredere straal. De reden waarom weet ik niet.

Karen Kuil schreef op donderdag, 24 maart 2005, 13:16:


Karen wees gerust. met deze manier van bekappen los je al heel veel problemen op. Zoals je weet zijn de meeste been problemen ontstaan door over belasting. Door het paard recht te richten om het gewicht over 4 benen te verdelen en daarbij natuurlijk te bekappen heb je het totaal probleem aangepakt en is het nagoeg zeker dat het paard gewoon weer gereden kan worden. Over de manier van bekappen vind je op deze site. Over het rechtrichten is de deze site hko.htm">hoefkatrol.com" target=_blank>www.hko.htm">hoefkatrol.com een aanrader. Lees daar ook de verschillende verslagen en bekijk de filmpjes.

Succes

Sabrina Wuyts schreef op zondag, 10 april 2005, 21:49:

knip

Dat is vaak het probleem. Het paard snapt het niet en daardoor loopt ze door alle hulpen heen. Je moet het haar dus als het waren aan leren.

Stap er is op met teugels aan het halster en zonder zadel. Laat haar nu gewoon rustig stappen. Ga dan eerst beginnen met de stuur, zodat ze leert naar jouw lichaam te luisteren. Focus en draai je bovenlichaam mee naar binnen en breng het gewicht ook licht naar binnen door als het waren je navel naar binnen te bewegen. Teugels hou je gewoon in twee handen, maar lekker los. Neem zo alles mee naar binnen zodat er lichte druk op de hals komt en daarna wat op het halster als ze niet reageert.

Draait ze ook maar iets, direct uitgebreid belonen zodat ze weet dat het goed was. Kun je haar nu sturen zonder teugel hulp dan ga je proberen of ze wil stoppen. Het makkelijkste is een punt te kiezen waar ze graag wil stil staan. Om haar te laten stoppen kantel je inpulsief je heupen zodat je achter op je kont kom te zitten en daarbij leg je je hand op de schoft om zo je boven lichaam wat naar voren te brengen. Hierbij breng je lichte spanning in je bovenbenen die direct ophoud als ze ook maar iets terug komt. Beloon haar uitgebreid en doe dit nog enkele keren.

Loopt ze gewoon door, maar merk je dat ze wel aan het voelen is dan kun je de hulp ondersteunen met stem hulp en uiteindelijk ophouding op het halster. Niet gaan trekken, maar gewoon een korte ophouding. Reageert ze nog niet dan mag je best even kordaat zijn. De bedoeling is dat ze de hulp gaat begrijpen en dat gaat niet als je elke keer opnieuw vraagt.

Voor veel paarden is het een hele grote overgang van rijden op druk(teugel) en rijden met lichaamstaal. Je moet er in begin even doorheen door consequent maar eerlijk te zijn. Is het knopje omgedraait dan zul je merken dat alles veel makkelijker gaat.

Sabrina Wuyts schreef op maandag, 11 april 2005, 11:03:


Ik ben begonnen op mijn 15de. Scheelt dus niet zo heel veel, maar wel dat ik een paard heb die alles perfect aangeeft op een manier dat je er niet omheen kan.
Die afstand hé. Als het goed is zit ik zelf een week in belgié in de eerste week van julli.
Brenda is ook spring gefokt, maar daar spring ik niet veel mee. Ja wat ik tegen kom in het bos enz, maar echt springen over balken mij niet gezien.
Vroeger had ik een pony waar ik veel mee sprong. Toen reed ik dus nog niet op deze manier. Wat je noemt met doorhangende teugels is springen zeker wel mogelijk. Ik vraag me enkel af waarom je zo graag wil springen?

Groetjes terug

Sabrina Wuyts schreef op maandag, 11 april 2005, 19:12:


Wat vind je dan van cros en Trek?

Ik ben zelf altijd puur op het paard gericht geweest. Wel dressuur lessen gehad en ook springen, maar bij dat alles voelde ik me beklempt net als mijn paard pony. Dat uiten zich in zonder zadel rijden op blote voeten in een korte broek. Haha ik werd al als een gek gezien, maar toen helemaal. Ook daar mijn pony bekent stond als niet te houden. Nog steeds doe ik wat mijn paarden en ik leuk vinden. Lekker gek doen, met af en toe wat serieus werk. Alles vrij en puur op zit.

Ze zeggen dat ik net een paard lijk. Tja daar kan ik wel inkomen haha

Sabrina Wuyts schreef op maandag, 11 april 2005, 22:35:


Ik snap hem. Over de trek vind je op deze site een topic een stukje terug. Nar mijn weten word dat niet in belgié gehouden. De cros zijn vaste hindernissen in de natuur. Dus boomstammen, water enz.

Plezier en ontspanning is het belangrijkste. Als je dit heb met jumping dan is dat goed. Het maakt ook niet uit wat je doet als het voor beide maar leuk is.

Jep, net een klein jaartje. Kan zeggen hij is helemaal top. Zo gek als een deur en heel erg lief. Een pet moet ik niet op hebben bij hem, want die kieperd hij steeds van mijn hoofd af haha.

Martine Vlietland schreef op woensdag, 13 april 2005, 17:05:


Hoi Martine.

Laat hem als je alsjeblieft niet inspuiten, maar zoek de oorzaak op. Hieraan denk ik dus inderdaad aan NB, maar ook je rijstijl zou ik gaan aanpassen. Laat hem eerst maar lekker in de wei, stal rust doet vaak meer kwaad dan goed. Laat hem in die tijd natuurlijk bekappen en begin dan geheel opnieuw met een andere trainings methode.

Wil je info over die methode dan kun je mij mailen. Dit forum is puur hoeven vandaar.

jaimied schreef op zaterdag, 16 april 2005, 19:30:


Een ijslander van 17 die al vanaf zijn tweede ijzers had is zonder problemen als gevoeligheid overgegan op bloodvoets met natuurlijk bekappen. Zo ken ik er nog wel een paar.

Het paard nooit te oud om de ijzers er af te halen en natuurlijk bekapt te worden. Of het resultaat word zoals je had gewild licht geheel aan de lichamelijke conditie van het paard.

Spirithorses schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 22:30:


Inderdaad Pien. Dit paard zoog puur door stress. Hij deed dit waarschijnlijk al langer dan 8 jaar. Nu zuigt hij helemaal niet meer. Hij is zeer rustig in zijn hoofd en zijn buik zit lekker vol. Ik zeg dus niet dat het probleem niet kan worden opgelost, maar het kost wel tijd, training en aanpassing van de levens omstandigheden.

Hij is nog altijd veel met zijn mond en tong bezig en dat zou altijd blijven. Het zuigen is nu al 3 maanden verleden tijd. Dus mijn hoop is dat het zo blijft.

Elzaliene Proost schreef op maandag, 30 mei 2005, 15:15:

Ik geloof zeker in de goede afsluiting van de training. Puur vanwege dat het paard een fijne herinnering van de training overhoud. Dus een blij komend paard omdat hij weer aan het werk mag omdat hij de training als positief ziet.
De eerste ontmoeting is ook zo iets. Je kent het paard niet en het paard jouw niet. Hierdoor is alles open en ga je heel bewust kijken hoe die ander is. Ben je hier al niet duidelijk en niet consequent tegen over het paard, dan blijft dit in herinnering bij het paard. Het paard vormt in de eerste paar minuten tot een uur een beeld van jouw. Zijn deze minuten niet goed dan ga je dat merken in de uren daarna. Het is ook veel makkelijker om met een vreemd paard te werken dan met je eigen paard die jouw kent.

Voorkomen is makkelijker dan genezen.