Spirithorses schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 16:03:


Pien, je bent een schat ( vooral vanwege de laatste zinnetjes) - dank voor het vertellen van jouw ervaringen!
Wat ik vooral als mogelijkheid zie is een nieuwe manier van samen iets doen, die niet meer in de sfeer ligt van "ik draag op" en "jij voert uit" - ook al doe ik dat op mijn 'dressuur-manier' zo subtiel als het maar mogelijk is, ik zie in dat samen geconcentreerd zijn, al weer hele nieuwe perspectieven!
Alweer een stap in de richting van gelijkwaardigheid! En ik zie dat wij als mens daar meer te leren hebben, dan onze paarden.

Groet, Marianne

Dorien66 schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 17:51:


Hmm.. ik geloof er niks van - zo simpel ligt het niet.
Waarom wordt er dan trouwens vanuit de juridische paardenwereld (er zijn tegenwoordig een aantal specialisten in koop- en eigendomsrechten gespecialiseerd) juist met nadruk op het belang van koopovereenkomsten aangedrongen? En een aantal rechtszaken die zgn. 'verzorgers' al op hun dak kregen omdat ze dachten eigendomsrecht te kunnen claimen. Nee, ik ben niet overtuigd.
Maar, zoals ik al eerder zei, ik vind 'eigendom' niet zo van belang. Wat ik wel belangrijk vind dat ik op basis van morele of ethische gronden namens mijn paard mag beslissen dat er geen chip ingestopt wordt.
We wachten op de jurisprudentie.
Of betere alternatieven.
Ik vermoed met dit alles wel dat er achter het hele chip gebeuren een leuke geheime agenda zit. Want als ik mijn ontheffing aanvraag, dan weet Den Haag dat ik een x aantal paarden bezit. Hoe meer hoe beter, en hoe hoger straks de paardenbelasting. Net zoals hondenbelasting.

Marianne

Dorien66 schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 18:26:


Jo ho even, nu gaan er een aantal zaken door elkaar lopen. Verantwoordelijk zijn voor schade, of eigendom.

Wat die zorgplivht betreft: néé, niet waar - er is nog niet zo lang geleden een zaak aan de orde geweest van een eigenaar die zijn paard tijdelijk bij iemand neerzette om te laten verzorgen ( hij was door omstandigheden niet in staat dat zelf te doen). De verzorger meende na verloop van een jaar dat het paard dan wel in zijn eigendom overgegaan was ( onduidelijke afspraken!). Dat heeft de verzorger toch echt verloren. De zaak staat beschreven in een Hoefslag-editie en is na te vragen bij Schelstraete, gespecialiseerd in paardenrecht en alles wat eromheen hangt.

Dorien66 schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 18:35:


Ja, maar 1 is al een juris-prudentie en een slimme advocaat zal die altijd kunnen gebruiken!

Maar gelijk heb je, we moeten onze tijd niet besteden om hierover te kibbelen! Er zijn belangrijker zaken aan de orde. Dus... wat kunnen we doen?!

Marianne

Dorien66 schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 18:39:


Nee, maar dat was vast niet zo simpel als "ik zet Idool bij jou, jij mag 'm op wedstrijden uitbrengen, maar hij blijft van mij..." Idool is een aparte zaak - ik hoef maar te denken aan al die andere treurige ruiters die hun top-paarden kwijtgeraakt zijn ( Ferro bv/Van Baalen vs Van Maanen)..

ik vond nog iets leuks:

Wie een goed onder zich heeft en het ook zelf wil hebben (niet als sentiment maar in formele zin), is de bezitter van het goed. Dat staat nog niet gelijk met het eigenaarschap. Ook de dief is immers bezitter van het goed dat hij voor zichzelf wil houden.

Het verkrijgen van de eigendom is geregeld in Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek, terwijl de inhoud van de zakelijke rechten is geregeld in Boek 5 BW. Een manier om de eigendom van een goed te verkrijgen is die via overdracht bij een transactie van koop en verkoop (verkrijging onder bijzondere titel). Het eigendomsrecht is het meest volledige recht dat bij een goed behoort. De eigenaar kan dit recht te allen tijde uitoefenen. Het recht dient gerespecteerd te worden door anderen.

Dit ging over... bijenzwermen! Ja, ja, als er nou iets iets waarvan je zou denken dat niemand die zou kunnen bezitten! Er is zelfs een Bijenarrest!

Oh.. Karin, geef nou gauw m'n olifant terug!!!!

Groetjes, Marianne

Karin schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 19:07:

Het

Hmm, 't is ook best lastig! Als jij met mijn grijze olifant gaat wandelen
dan kan je dus geacht worden op dat moment in bezit te zijn van mijn olifant. Maar omdat jij eerlijk bent, breng je na de wandeling de olifant weer bij mij terug omdat ik de eigenaar ben, want ik heb een papiertje waarop staat dat ik euries (of schelpjes?) betaald hebt voor de levering van één grijze, niet töltende olifant.


Ne, de grijze, want die hebben het tölten nog niet geleerd. Ze worden pas roze als ze tölten kunnen. Van blijdschap namelijk!

Ik word wat melig!

Marianne

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 19:23:


Hahaha! Ik had al zo'n vermoeden!!!! Werkelijk nog nooit zulke snelle bijen gezien, en sommige hebben karretjes! Stuur maar gauw een pikeurtje om ze op te halen!

Nick Altena schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 21:42:


oh..... en wat past hier dan wel Nick?
Het bovenstaande, inclusief jouw opvatting over wat wel of niet moet/mag of hoort zijn toch ook niet puur pn? Betekent dat dan ook dat niemand hier meer wat anders mag schrijven ? Flauw hoor, ik begon er juist zo'n lol in te krijgen. Ik denk dat hier een heleboel mensen zijn die best goed voor zichzelf kunnen bepalen wat wel of niet goed is voor henzelf of voor hun paarden, dus die voorbeelden over wanneer je nu wel of niet moet klikkeren ... och, geef ons enig krediet voor het bezit van een paar grijze cellen.

Zolang de site-beheerders ons niet op de vingers tikken voor oneigenlijk site-gebruik, vraag ik me af waarom jij dat wél doet, En waardoor we met z'n allen meteen weer in een sfeer komen van herrie
in de tent en.. ruimteverspilling.

Misschien moet je het stuk van Pien eerder vandaag eens teruglezen: loslaten en een ander wat gunnen is ook in de paarden-omgang een belangrijk thema.

Marianne,

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 21:18:


Ja hoor, een paard kan prima in het donker zien!
Het enige waar een paard moeite mee heeft, is de omschakeling van fel licht naar donker, of omgekeerd. De lens van het paardenoog stelt zich langzamer in op andere omstandigheden, dan andere dieren.
Door omstandigheden ben ik helaas expert geworden op dit gebied...

Groetjes, Marianne

Hans van Keeken schreef op woensdag, 9 februari 2005, 10:23:


.. de link werkt niet... ik krijg alleen maar een melding "sluit deze nakoersen pagina af.."
en ik wil het wel graag zien?

Marianne

Hans van Keeken schreef op woensdag, 9 februari 2005, 11:45:


Gezien! De hele race op kop en dan nog zoveel over.. gefeliciteerd!
Marianne

e m kraak schreef op donderdag, 10 februari 2005, 13:36:


.... waar staat dat?

M.

Sander Degenkamp schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 16:59:


Nee, het is helemaal niet verstandig om een veulen op gras en hooi te laten opgroeien, of het nu een Shire is, of een pony. Ook volwassen paarden krijgen daar op den lange duur tekorten op. Even gekeken naar de Nederlandse gras/hooi sutuatie:

Gras en hooi van natuurgebieden, onbemest land, levert aan mineralen en sporenelementen slechts 40% à 50% van de dagelijkse behoefte op! Gras en hooi van bemest land, levert een wat hoger percentage ( circa 60% van de ADH). Tekorten aan bepaalde stoffen worden in eerste instantie 'vanuit het lichaam' gecompenseerd, dus gebrek aan bv calcium wordt uit de botten gehaald. Gaat er al een lichtje branden? Een opgroeiend paard heeft die stoffen hard nodig als toevoeging en moet, om op later jaren geen problemen te krijgen dus niet dat uit eigen lijf gaan halen. Veulens moeten tot de leeftijd van drie jaar bijgevoerd worden, bij voorkeur met veulenbrok ( geen merriebrok) vanwege de lichte verteerbaarheid.
Wil je meer weten, mail me dan maar privé.

Groet, Marianne