Dah dachten wij ook Koen...
Nu blijkt dat de
DA dat allemaal al gecontroleerd heeft... en vanavond nogmaals, bepaald niet zachtzinnig. Hij reageert gewoon nergens op!
Enfin.... wij waren er eerder als de DA, die kwam zeker 'n half uur later.
Oh, dat hadden we al ingecalculeerd
In die tussen tijd heb ik grote spuiten water klaargemaakt met ietsje zout erin en dat in z'n bekkie gespoten. Hij lebberde eraan als een veulen. Dus dat ging wel goed.
Na een paar spuiten dronk ie zowaar iets uit de emmer, nog beter!
Overeind komen: no way. Het ging gewoon echt niet.
DA erbij. Tsja... toen werd de halve apotheek zowat uit die auto gerukt.
Te beginnen met 2,5 liter natrium-chloride infuus.... daarna 1/2 liter zachtgele vloeistof, vitamines en mineralen... Die
DA is gaan spuiten.... ik heb ze niet allemaal geteld maar de 1 na de andere spuit is erin gegaan. Regelrecht in het infuus, maar ook 2 fikse AB spuiten in de borstspier. Ik meen Ampicyline.... breed-spectrum dus.
Wel noodzakelijk, want in die paar uur was z'n tandvlees al geel i.p.v. roze, ook z'n oogslijmvlies zag er niet goed uit. En ik weet heel zeker dat dit vanmiddag nog niet zo was. Hij was dus wel degelijk aan het uitdrogen.
En waar denkt deze
DA aan? Lyme. Ziekte van Lyme!
Dat schijnt dus verlammingsverschijnselen te kunnen geven.
Als hij gelijk heeft dan heeft dit dus helemaal niets met z'n uitbundige bokpartij van afgelopen zondag te maken! Daarmee is het hooguit begonnen.
Potverdorie, wat was dit veulen al verzwakt. Weer geprobeerd overeind te krijgen, niet gelukt. Hij liet ook echt alles met zich gebeuren hoor... geen praatjes, helemaal niets. Uiteindelijk is het toch gelukt. Hij stond echt te shaken op z'n benen, maar hij stond! Toen zijn we gaan lopen met hem... gelokt met voer. Daar had ie ineens wel oren naar dus hij sjokte mee. Dit hebben we even vol gehouden, en tijdens het wandelen (gewoon op eigen terrein hoor) werd hij sterker en sterker.
Stond in ieder geval niet meer te zwaaien als een dronken man.
We hebben nog even wat gedronken daar en zijn net thuisgekomen. Toen we wegreden stond ie nog steeds... ook nog te hinniken waar we bleven...
Enfin... morgen komt de
DA weer.... en ik denk dat we er dan toch ook weer zijn...
Ik hoop dat dit het is..... en dat ie er snel weer bovenop komt!
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
