antheman schreef op donderdag, 13 januari 2005, 9:26:

Voorzover mijn kennis reikt :

De hoedenrand is inderdaad die punt die aan het hoefbeen ontstaat. Gelukkig komt dit niet altijd voor bij bevangen paarden. Isabella heeft het niet. Er werd door de DA wel voor gevreesd bij haar toen ze in 2002 om de haveklap bevangen leek. Vooral als je daarbij ook nog eens niets aan de hoeven doet, dus niet gaat corrigeren de wand tov het gekantelde hoefbeen, wil het hoefbeen van onderuit gaan corrigeren en gaat dus vergroeien. Weer evenwijdig met de zool lopen.
In nog extremere gevallen, gaat het hoefbeen helemaal van plaats verschuiven (ik zal ook jou die foto vanavond sturen), dan groeit niet alleen die punt eraan, maar zakt het in zijn geheel ook nog eens naar beneden. Je krijgt dan van die zgn. knolhoeven met opgekrulde tenen. De hoef kan niet meer normaal groeien. Het is te corrigeren kennelijk, maar ik ken alleen het ijzerprincipe hierbij. Vandaar dat ik zo benieuwd ben naar Frans zijn antwoord. Maar aangezien hij kennelijk hier afwezig is, hoop ik dat Hans Arendsen of zelf mijn eigen bekapper Bram de Langen antwoord kan geven.

Groeten,
Ingrid (die het jammer vind hier nu geen foto's te kunnen plaatsen van die hoeven van die pony van mevrouw van Delft van PN-forum)

marjolijn schreef op donderdag, 13 januari 2005, 11:58:

Waarom zou je vraag te ver gaan voor hier?
Ik denk dat mijn vraag over dat "gezonken hoefbeen" nog veel verder gaat dan hier. Maar ik vind het wel reuze interessant of zulke wat extremere hoefgevallen ook nog met natuurlijk bekappen op te lossen zijn.

Daarbij heb ik nog een vraag voor je. Loopt Bloem eigenlijk kreupel of zo? Indien dit niet het geval is, zou ik mezelf als ik jou was nog niet zo'n extreme zorgen gaan maken.

Destijds toen Isabella bevangen was geweest, ze ook een knik in haar hoef had, een holklinkende hoefwand, een gezakte zool, een verbreedde witte lijn, toen gaf zowel de DA als de hoefsmid me weinig hoop. Het zag er uit als "vrij ernstig bevangen". Maar wat mij op de been hield toen ... ze draafde als een speer op blote voeten over zowel grof grind als harde bodem. Geen spoortje van kreupelheid (toen nog niet, dat is pas na ijzerbehandeling begonnen overigens).

Later wezen röntgenfoto's toch een gekanteld hoefbeen uit. Weer zowel DA als hoefsmid begrepen niet dat die pony nog zo perfect over het harde liep. Helaas heb ik toen toch voor ijzerbehandeling gekozen om het hoefbeen recht te krijgen. Iets waar ik nu nog spijt van heb, omdat ze juist daarna heel andere hoefproblemen heeft gekregen en nu nog altijd niet zo perfect over het harde draaft als toen toen ze die "ernstige bevangenheids"symptomen had.

Groeten,
Ingrid