Piet schreef op vrijdag 22 januari 2010, 16:44:


Hoe zat het ook al weer met de waard en zijn gasten?

Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 januari 2010, 20:50:


Als je dan toch wil rellen in een kroeg, dan zou ik rode port nemen
Je krijgt er enorme vlekken van en plakt ook als de neten! (buiten het feit dat ik het erg lekker vind)

Frans Veldman schreef op vrijdag 22 januari 2010, 18:37:


Dat heb ik ook regelmatig met mijn kinderen gehad .... waar was ik in godesnaam aan begonnen Maar desondanks houdt je er zielsveel van, toch?

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 23 januari 2010, 9:45:


Het zijn niet de honden, die doen gewoon wat ze doen ... het zijn de eigenaren die verzuimen. Ik vind het zo triest dat honden op deze manier overlast veroorzaken, terwijl de honden zich van geen kwaad bewust zijn.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 23 januari 2010, 19:29:

Ik lees veel van je berichten graag ... ook als je met bier gooit

van lennep schreef op maandag 25 januari 2010, 15:49:


Ben het met je eens! En wil er nog wat aan toevoegen, wat denk je van het beslag wat ze er onder timmeren? Door het extra gewicht aan de hoef, toont de Fries net eventjes meer knie-actie. Mooi wit halstertje met heerlijk bitje en dan zo'n malloot die naast zo dier loopt te rennen en hem regelmatig een zwieper geeft .... Om ze goed te showen oefenen we door met een leeg plastic drankflesje gevuld met schroefjes of steentjes flink te schudden, en ja hoor .... the black magic! Mensen raken uitzinnig, beginnen te gillen, te fluiten, te stampen ... wow! Wat een feest zo'n keuring hé?

Karen Koomans schreef op woensdag 27 januari 2010, 1:12:


Ik heb ook een logeerpaard gehad voor een maand of 2, maar die ging bij mij de wei niet op voordat de mest was onderzocht. Maar dat is achteraf gepraat, hé, maar wel handig voor een volgende keer misschien?
Wij halen de mest van het land en brengen dat later weer op.
Hoge stukken worden regelmatig gemaaid met de bloter en weiland wordt regelmatig gesleept. In het najaar is heel veel (eigen paarden) mest uitgereden. Weiland is eerst gebloot, daarna mest opgebracht en vervolgens gesleept. Er zijn ook methoden dat de mest niet verwijderd wordt, maar waar de mest stuk gemaakt wordt door te slepen en dan blijft de weide een periode dicht voor gebruik van de paarden.
Ik denk met de vorstperiode dat de wormen verdwenen zijn!

Maria Delavega schreef op woensdag 27 januari 2010, 16:13:


Meer passie, meer dirty-er, oergevoelens, de drang om te doen in plaats van te denken ... hmmm dan zeg ik Prince (bijvoorbeeld Insatiable). Maar of je paard daar zo vrolijk van wordt, hahahaha ... dat dan weer niet, denk ik

Monique Meijer schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:53:

En in Nederland zeggen ze gewoon "bok" voor hetzelfde paard!

Weet je wat ik nu niet snap? Ik heb 2 Andalusiërs, geboren en getogen in Spanje, sinds medio 2007 in Nederland. Deze dieren hebben de eerste 2 jaar van hun verblijf hier in Nederland voornamelijk in een stal gestaan ... je zou zeggen, de hoeven gaan zich aanpassen. Niets is minder waar, keihard! Vanaf mei 2009 staan ze 24/7 buiten in een Nederlandse wei. Passen de hoeven zich aan? Niet waar! Nog altijd keihard. Hoe kan dit dan?

Al mijn paarden staan bloot en, zoals Eddy terecht zegt, ik ben zo'n paardeneigenaar die ze niet traint om allerlei terrein. Dus komen ze bij mij voornamelijk op weidegrond en de zand (rijbak/piste). Oké, ze worden uitgestapt op het harde, maar that's all.
Einde deze zomer hebben wij een verhard pad tussen de weiden aangelegd. Paarden moeten hier overheen als ik ze van weide wissel. Ik zet een weide open, haal de draad van de standweide weg en paardenvolk gaat volautomatisch zelf naar de nieuwe weide ... Alle paarden, geen één uitgezonderd gaat in volle galop en met klaar geweld over de verharde ondergrond ... grof gebroken puin Ze zijn het niet gewend, ze lopen niet voorzichtig ... geen enkel probleem!
Neem de afgelopen vorstperioden ... weide is aangevroren, punten, hobbels, bobbels ... de dames en heren hier lopen vrolijk te rennen en te bokken ... wederom geen enkel probleem.
Alleen als er ijs ligt, dan lopen ze voorzichtig. Niet omdat auw aan de voetjes hebben, maar meer omdat ze geen zin hebben om onderuit te gaan.
Voor jullie beeldvorming, ik houd de hoeven bij door er zo nu en dan een vijl overheen te halen en iedere 7 weken komt mijn traditionele bekapper de puntjes op de "i" zetten. Nooit geen ellende, nooit geen hoefzweren, nooit niets niks niet.
Is dit een uitzondering? 7 paarden, verschillende rassen, verschillende achtergronden? Hoe zit dat dan?

Clara van der Horst schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:26:


Alleen hooi en gras + liksteen