Realist schreef op maandag 4 januari 2010, 22:48:


Misschien moet je het stukje van Arabesk nog eens lezen, want uit je antwoord blijkt niet dat je er iets van hebt begrepen.

Ik zal het maar voor je uitkauwen: van de eigenaren die hun afgedankte honden bij jou hebben gedumpt, is het niet 100% zeker dat ze nieuwe honden in huis nemen om die vervolgens te verwaarlozen. Sterker nog, waarschijnlijk doen ze dit niet, toch? Anders vraag ik me werkelijk af waarom je dit dan hebt gedaan.

De handelaar die een paard aan Trudy heeft verkocht, gebruikt het geld dat hij van haar heeft gekregen vrijwel zeker om weer ergens anders een paard (of misschien twee paarden) te kopen en die vervolgens keihard te verwaarlozen. Totdat er weer iemand komt die het zielig vindt en een paard koopt, waarna het verhaaltje zich herhaalt.

Uit respect voor Vera zou ik liever niet reageren, maar door niets te zeggen kan bij meelezers de indruk ontstaan dat het prima is om louche paardenhandelaren van nieuw geld te voorzien zodat ze nog meer slachtoffers kunnen maken.

Isabel van der Made schreef op maandag 4 januari 2010, 23:10:


Arabesk verlaagt zich tenminste niet tot het uitschelden van forumgenoten.

Ik weet niet hoe jij in het leven staat, maar iemand die emotioneel is heeft meer aan mensen die hem de waarheid zeggen dan aan mensen die no matter what voor honderd procent achter zijn door emoties vertroebelde oordeel staan Daardoor gaat zo'n persoon namelijk denken dat de sterke emoties die hij heeft de waarheid zijn, er is immers niemand die hem tegenspreekt. Zo'n combinatie kan alleen maar verkeerd uitpakken.

Het klinkt heel lief, om iemand 'altijd te steunen, wat er ook gebeurt', maar echte vrienden zijn kritisch naar elkaar op momenten dat het keihard nodig is.

Isabel van der Made schreef op maandag 4 januari 2010, 23:22:


Je kunt lekker geshockeerd spelen, maar ik doel toch echt op het paard en niet op de mens.

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:41:


Hoera! Het forum wordt weer gebruikt waar het voor bedoeld is!

Ben echter geen groot expert op het gebied van conditie, dus ik kan je alleen helpen met wat ik tot nu toe heb gezien.

Toen ik nog in Noord-Holland woonde, heeft de boer waar mijn paarden stonden ze tegen de afspraken in op stal gezet. We hadden binnen een paar weken gelukkig een nieuw onderkomen gevonden, maar in die paar weken van stilstand ging de conditie uiteraard keihard achteruit.

Ter illustratie: normaal gingen we met de trailer naar zee, met de paarden een paar honderd meter over het strand, dan een of twee uur door de duinen en dan weer terug over het strand. Zonder problemen.

Nu gingen we met de trailer naar zee... een paar honderd meter over het strand... en de paarden waren al uitgeteld.

We hebben ze na die vervelende periode eerst een tijd laten aansterken (een paar weken). Vervolgens weer buitenritjes gemaakt (nog niet de duinen in) en toen ze dat een of twee weken hadden gedaan weer het eerste voorzichtige duinritje.

Buiten hebben mijn paarden veel meer plezier in het lopen dan in een bak, dus voor het opbouwen van conditie zou ik echt buitenritten maken. In een bak wordt het al snel (in mijn geval dan) door zowel paard als ruiter als verplichte arbeid gezien, terwijl buitenrijden meer voor de lol lijkt.

Overigens houden paarden hun conditie heel goed zelf bij, als ze de mogelijkheid hebben. Mijn merrie waarvan ik altijd zeg dat ze met pre-pensioen is, kan ik zo uit de wei plukken voor een flinke bosrit. Zondag nog een flinke rit gemaakt met m'n moeder. Op de terugweg kan de jonge 'stoere' Volare haar maar moeilijk bijhouden.

Oh ja, dat laatste wat ik zei stond ook in een boek dat ik nu niet in huis heb. Maar daarin werd uitgelegd dat paarden van zichzelf al atleten zijn en dat interval training maar heel weinig effect heeft omdat er niet veel te verbeteren valt.

Of dat helemaal waar is weet ik niet, Arabesk volgde ooit een workshop training voor endurance bij een goede enduranceruiter. Ze kreeg een heel gedisciplineerd trainingsschema mee waarin voor alle dagen van de week beschreven stond wat moest gebeuren (bijvoorbeeld: woensdag: een uur galop).

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat alle enduranceruiters zich voor niks aan zo'n schema houden. Maar aan de andere kant hebben nog steeds veel ruiters hun paarden veel op stal staan, dus dan is training inderdaad nodig om het gebrek aan beweging te compenseren.

Onterecht wordt dan volgens mij gedacht dat het paard wordt getraind, eigenlijk wordt dan alleen het tekort aan beweging een stukje goedgemaakt.

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 12:36:


Tsja, bizar is dat, van die exploderende paarden.

Ik zou me niet druk maken om een ritje van een paar uur. Je komt niet over als iemand die het niet opvalt als haar paard moe is. Volgens mij kun je heel goed inschatten of je teveel van je paard vraagt of niet. En je achterbuurvrouw heeft een geweldig aanbod gedaan

Had ik maar zo'n achterbuurvrouw!

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 13:26:


Alleen voor mij niet betaalbaar

Ach, wie weet in de toekomst

angelique hage schreef op dinsdag 5 januari 2010, 14:10:


Is een dvd ook goed? Via amazon kun je de (geromantiseerde) documentaire over een hengst die opgroeit in de Rocky Mountains kopen. Het heet Cloud: Wild stallion of the rockies.

Er gaan overigens ook paarden in dood, maar het bestaat voor het grootste deel uit mooie plaatjes met mooie paardjes.

angelique hage schreef op dinsdag 5 januari 2010, 14:47:


Ja, dat zit er ook ergens in....

Is het anderen ook opgevallen dat de kijker ook op een cue wordt gezet? Zodra je het muziekje hoort spelen denk je: ah, het einde van het hoofdstuk komt eraan, kan ik even pauze nemen!

SimoneS schreef op woensdag 6 januari 2010, 9:56:


Waarom wachten op dooi? Met natuurlijk bekapte voetjes kun je nu ook al buiten galopperen, zelfs mijn moeder kan het

Wat kost dat huisje daar eigenlijk?