Marlies Sanders schreef op vrijdag 20 november 2009, 20:58:


Ik denk dat Eddy denkt dat je het al had kunnen zien aankomen.
Maar jemig wat een verhaal , en zoals je hebt gereageerd is volgens mij zoals je het geleerd hebt bij Piet , je hebt het gewoon genegeerd!
Je hebt het touw gepakt , mensen bedankt , en bent weer terug gelopen , nou prima toch?!
Super blij , en opgelucht zijn dat er niets gebeurd is!
En je eigen verklaring lijkt me wel aardig logisch...maar ik ben geen paard hihi

Gr Esther

Ik ga er weer even voor zitten....

Afgelopen week ben ik niet geweest , want we zouden afgelopen weekend , als het weer mee zou werken , flink aan de slag gaan.
Ik zou Maike en Tekla meenemen.

Is iets anders gelopen , Maike en Tekla zijn alleen de zaterdag mee geweest.[doodeng omdat Maike niet de goede papieren heeft , en niet geent is]

Om 10.oo uur begonnen met laden , en om 2 over 10 stonden er 2 paarden in de trailer.
Maike weigerde de eerste keer zeer resoluut. Ik dacht dit laat ik geen uren duren.
Longeerzweep achter zijn kont gehouden , en hij stond er op.
Tekla was geen probleem.
En toen naar Duitsland.

50 minuten later kwamen we aan.
Maike en Tekla mochten uit de trailer , in de ''binnenbak'' met een stukje land er aan vast.
Super braaf die twee!
Tekla ging lekker uit haar dak , en was helemaal blij dat er iets gebeurde in haar saaie leventje!
Maike zorgde dat hij in de buurt van Tekla bleef , was wel zo veilig....

Toen zijn Trudy en Josien met Namkje aan de gang gegaan.
Wat grondwerk , even losmaken , bbp op de rug , en hangen maar.
Maar... Namkje ging met Trudy op haar rug wat gek lopen doen. Zonder spanning en vastzetten even jolig bokken. Controle vraag?? Gaat het niet snel genoeg??Gewoon even gek doen??
Alle drie dus!
[Ondertussen stond Joke foto's te maken van alles. Die komen op de website van PmP]
In het vervolg gaat het hangen overgeslagen worden.
Gewoon er direct maar op gaan zitten , en gaan met de banaan!
[En dat werkt super , maar dat komt straks]
Namkje moet leren te reageren op diegene die op haar rug zit. Teugels eraan , en degene die er naast loopt neemt afstand , doet niets zodat Namkje alleen maar reageert op diegene die op de rug zit.
Dit gaat heel voorzichtig en aarzelend. Elke keer checkt Namkje even wat er van bovenaf allemaal gebeurd door om te kijken.
Maar ze krijgt in de gaten wat de bedoeling is , en stapt al vrij snel aan als dat van haar gevraagd wordt. Ze is serieus en bedachtzaam.
Dat was even genoeg voor vandaag.
Nu eens kijken wat ze doet met Tekla en Maike.
Ik heb haar naar het stukje wei gebracht zodat ze even kon neuzen met Maike en Tekla.
Nou , dat was dan ook het enige wat gebeurde...

Even pauze gehad , en toen zijn we met Maike begonnen.
Tekla en Maike beide in de bak gezet. Tekla ging weer compleet uit haar dak , en raasde heen en weer.
Maike heeft even meegelopen ,wat geneusd met Alano die hij blijkbaar niet direct als bedreiging zag , en Viento , maar die was eng , en kwam al vrij snel bij ons staan.
Josien heeft goed aan Maike zitten voelen , spieren gekneed , verhaal van mij aangehoord , en kwam tot de conclusie dat we niet meer aan zijn hoofd moesten gaan zitten. Geen halster gebruiken , alles op de neckrope.
Door allerlei spierspanning in de hals dacht ze dat hij last van spanningshoofdpijn heeft.
Ik loop daar zelf al een poosje mee , met dat idee , en het was toch wel weer een opluchting om te horen dat ik er niet ver naast zat.
Daarnaast houdt hij natuurlijk zijn andere problemen , maar we kunnen wel proberen om hem wat losser in zijn lijf te krijgen , waardoor hij wat minder last van zijn lijf heeft.
Maar dan wel met de neckrope!
Oei dat wordt flink oefenen , want Maike mocht altijd alles van mij , en was met een halster om zo makkelijk te controleren en te hanteren [ niet zo gek dus!] dat ik hem ook alle vrijheid gaf.
Josien heeft nog even wat gedaan met hem , en Josien zag zelf dat hij wat meer los kon laten . Ik durf dat niet te zien denk ik...
Huiswerk ; kijken of ik hem ontspannen voltes kan laten stappen met neckrope , en verder helemaal niets. Hij mag niet over zijn schouder naar binnen of naar buiten vallen , that's all.
Mijn eigen huiswerk; Van Maike weer een paard maken met grenzen , en oefenen met meewerken aan de neckrope.
Maar och , wat vond dit paard het zalig dat er weer wat met hem gedaan werd!!!
Hij wist van geen ophouden!

Tekla heeft alleen maar in de bak gelopen. Het was de bedoeling dat er ook wat grondwerk met haar gedaan zou worden , maar ze had mi. wel even genoeg aan alleen deze logeerpartij.
Ook zij genoot zichtbaar van alles , en liep braaf met Joke door de bak.
Helemaal geweldig dat dit zomaar kan bij Trudy!
En we gaan dit zeker vaker doen.

Paardjes weer op de trailer en naar huis!
Dat was het plan... Tekla wou ik als eerste op de trailer zetten , maar die ging niet.
Nou dan eerst Maike maar weer , met longeerzweep achter zijn kont liep hij in een keer de trailer op. Toen Tekla , en die kon ik tot mijn grote verbazing voor mij uit de trailer opsturen!
Wat bleek , Mijn Erik Heeft Tekla Geprikt Met De Longeerzweep!!!!!!!!!!!!!!!
Oorlog....
Zie je wel , gewoon altijd zorgen dat die krengen niet nodig zijn!
Maarja......dan had ik Maike niet op de trailer gekregen......

Zondag heb ik zelf weer les gehad.
Ik kwam aan , en toen waren Trudy en Josien bezig met Namkje.
Er lag een barefoot zadel op haar rug , met stijgbeugels , en Trudy zat er boven op.
Niet wezen hangen , nee , er gewoon direct bovenop gaan zitten [ na het grondwerk]
Stond verschrikkelijk stoer , Namkje met een echt zadel!
Ze hebben ook nog even met haar gedraafd , en Namkje had totaal geen moeite met het gewicht op haar rug.
Haar beenzetting was zeker , en ze liep een mooie halve volte in draf.
Nou is Trudy erg licht , maar ik had verwacht dat ze korter zou gaan draven , en het been wat in de lucht was , snel weer neer zou willen zetten ,of hangend in de lucht wat meer zou zoeken als het ware , maar niets van dit alles.
Het gaat gewoon super!
Geen gebok of andere rare dingen. Wel even wat spanning , hoofd ging laag en naar haar borst , en dan kun je wat verwachten , maar een halve volte verder weer gestrekte hals en briessen. Ze deed het zelf , de ontspanning opzoeken en dat was mooi om te zien!
Wel weer even checken of het klopte dat dat gewicht op haar rug moest blijven tijdens het aandraven. Moes er gewoon om lachen , zo leuk om te zien.
Namkje komt nog steeds naar Trudy toe als ze uit de wei gehaald wordt , dus het kan niet anders dan dat ze het zelf ook leuk vindt om te doen.
Namkje werd uit de bak gezet , maar bleef nog uren daar staan. Ging niet naar de kudde , wou geen gras eten , nee gewoon staan. Staan kijken naar ons , maar ook geestelijk alles verwerken.
Terwijl ze hier thuis alleen maar loopt te eten , gras, hooi , onverzadigbaar... Het is hier blijkbaar saai genoeg om dan alleen maar te willen vreten...
Ze blijft er mooi slank bij!!!

En toen ikke weer.
Grondwerk ; schouder voor en schouderbinnen benoemen , en ik kan het!!!!!!!
Makkie! Peace off cake!! Geen lol an!!!
Schouder voor op 3 sporen , en schouder binnen op 4.
En nu erop......
Sjemig , het wou echt niet , deed van alles verkeerd , en het werd van kwaad tot erger.
Kreeg totaal geen ontspanning in Afra , en forceerde bij mezelf ook alle bewegingen...
Was veel te druk met proberen , zonder dat ik eerst voor de ontspanning zorgde...
Kon zelfs nauwelijks doorzitten , stom he?!
En het weer werkte ook niet echt mee ,winderig , en alle paarden hadden met mekaar afgesproken dat er iets engs was , naast de inloopstal die bij de bak staat.
Maar dan nog , moet je het toch voor elkaar kunnen krijgen , maar het lukte niet.
Trudy heeft me nog even geholpen om Afra een paar passen in draf ontspannen te laten lopen , en toen zijn we maar gestopt.
Vrijdag weer een dag!

Dit klinkt vreemd , en ongeloofwaardig, maar... Toen Josien de dag daarvoor met Maike aan de gang was , en op een gegeven moment druk stond uit te oefenen op Maike zijn hoofd kreeg ik koppijn , zo erg , dat ik mompelde dat ze er wel mee mocht ophouden wat ze aan het doen was bij Maike. Dit zei ik zonder na te denken.
Vanmorgen pas werd ik weer wakker zonder hoofdpijn...
Ik realiseerde het mij pas s'avonds wat er precies gebeurd was , toen Erik en ik aan het napraten waren.
Kan dit? of was het toeval?
Ik vind het vreemd.....

Nou , ik ben mijn verhaal weer kwijt!
En , wordt vervolgd...

Gr Esther

Huertecilla schreef op woensdag 25 november 2009, 11:00:


Men neme een hartslagmeter.
Een Salinero , in stap , met lange teugel , zonder bit.
Zelfde paard ,in stap, met ijzerwinkel , met lange teugel.
Zelfde paard in rollkur met ijzerwinkel, in stap.

Een paard schreeuwt helaas niet , maar kan toch zijn hartslag niet express laag houden?
Of is dit te eenvoudig?

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 25 november 2009, 11:41:


PS; waar is je homepage gebleven?
Ik meen mij te herinneren dat je daar en stuk over hartslagmeting had geschreven...

Gr Esther

Sandra van Bommel schreef op woensdag 25 november 2009, 12:06:


Ja , daar was ik al bang voor.
Dacht al dat het te eenvoudig zou zijn.
En inderdaad , Salinero wordt helemaal gek zonder zijn ijzerwinkel , die weet echt niet wat hem overkomt! Hopakee , hartslag omhoog , en dan; zie je wel! Grr!

Het is gewoon jammer dat we het willen bewijzen , zou niet eens nodig hoeven te zijn.
Maar jongens , het rommeld in de paardenwereld! En dat is goehoed!!!!

Een paar jaar geleden , toen alles voor mij ook vrij nieuw was wat hier geschreven werd , hadden we het er regelmatig over hoe de media te bereiken , en moet je nou eens zien.
Er gebeurd 'iets'.

Gr Esther

Nog even wat Foto's van afgelopen zaterdag.
Maike staat er niet op , die stond achter de fotograaf...

http://www.mijnalbum.nl/Album=WXQ4WAIC

Met telefoon gemaakt , dus niet al te scherp.

Gr Esther

Anja Seijn schreef op donderdag 26 november 2009, 21:50:



Heerlijk om te lezen Anja!
Ben echt stront jaloers dat jij het weliswaar met een open reet als gevolg , toch 4 uur kan uitzitten!!! [zie je mannetje al staren hihi]

Even een serieuze vraag.
Nou heb je 4 uur gereden , en 4 uur les gehad , kun je dat allemaal in je opnemen?
En dan helemaal van Eddy , ik bedoel , die heeft nogal wat te vertellen als hij iemand met een luisterend oor over paardrijden treft.
Misschien moet ik dat ook gewoon eens doen....maar ik houdt het geen 4 uur vol.

Gr Esther

Geert D schreef op vrijdag 27 november 2009, 9:46:


Hi Geert,

Lijkt mij een goed plan!
Neem er de tijd voor , en hoop dat je tijdens het leerproces niet plotseling toch echt met dit paard de trailer op moet.

Hoe zag de trailertraining op natuurlijke wijze eruit?

Gr Esther

Anja Seijn schreef op donderdag 26 november 2009, 23:24:


Nou , voor mij had je het niet in hoeven korten hoor! Leuk om te lezen!
Maar ik snap wel wat je bedoelt.
Ik les zonder zadel , en tot nu toe alleen nog maar het doorzitten op een ontspannen paard[ want als het paard niet ontspannen is , dan hobbel ik er zo af]
En ik heb ook elke keer nog weer spierpijn , dussss
Maar ik kan tussendoor ook niet stiekum oefenen op een paardje hier , dat zal echt wel schelen!
Al met al heb ik aan die 3 kwartier dat ik er op zit zonder zadel voorlopig nog wel genoeg.
Waarneer kun je mij les geven? of is je schema vol de aankomende tijd ?

Gr Esther

Anja Seijn schreef op vrijdag 27 november 2009, 9:24:


Ja , das echt een nadeel als je in de bak lest...Je krijgt gewoon niet de kans om te voelen , want dan moet je alweer een bocht draaien , en dan valt alles weer uit elkaar en kun je weer opnieuw beginnen.
Ik ben benieuwd Anja , of je het nu in je eigen bak wel voor elkaar kan krijgen , die stomme korte stukjes....

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 26 november 2009, 22:53:


Weer een dun been?
Jemig , hij lijkt er gewoon nooit helemaal van af te komen he?!

Gr Esther

angelique hage schreef op vrijdag 27 november 2009, 13:47:


Mag ik mij niet aangesproken voelen?



Heb ik op zich wel zin in , maar ben hier momenteel ook zwaar aan het werk.

Gr Esther

Gatverdamme , het wou alweer niet vandaag...
Blijkbaar ben ik om ''iets'' erg gespannen of zo , want er is geen knol die rustig wil zijn bij mij in de buurt.
Thuis de knollen ook niet...
Stom! dan bekruipt me weer een machteloos gevoel , kan ut toch nie!

Maar goed , vandaag met Namkje geoefend vanaf de grond.
Eerst weer zorgen dat ze ontspannen loopt , maar ze zet haar nek vast , net achter haar hoofd , dus doorgaan , net zolang proberen dat het wel lukt , maar ut lukte nie....
Op een gegeven moment is ze het zat , en gaat ze dingen af lopen raffelen , en kan niet meer serieus meewerken , in kleine stapjes.
Even over balkjes laten stappen , en zijwaarts over balkjes heen , maar alles raffelde ze af.
Ze kon geen rust meer vinden , maar het zal wel degelijk door mij komen , want bij Trudy deed ze het wel goed , alhoewel ook nog wat snel.
Toen achteruit over een balkje heen , nou feest! NOT!
Ze deed er van alles aan om maar niet achteruit over een balkje heen te moeten stappen.
Ik wist trouwens niet dat paarden daar zoon probleem mee hebben?!
Toen het maar eens op een totaal andere manier gevraagd , al zittend op mijn hurken , en toen deed ze het wel!

Maandag weer les , en volgend weekend , als het weer meewerkt dan gaan Maike en Tekla weer mee!

Gr Esther

Marlies Sanders schreef op zaterdag 28 november 2009, 8:56:


Thanks Marlies!
En Cindy ook , ik weet het wel dat alles met ups en downs gaat , maar toch...

Vandaag ging het inderdaad iets beter.

Namkje wou nu ook linksom zonder valse knik mooi inbuigen , alleen dat schouder voor en binnen , dat blijft van mij uit gezien een probleem.
Trudy helemaal blij dat Namkje zo mooi loopt , zo licht en zo dansen , en ik zie helemaal niets , kijk strak naar de hals of ze niet die valse knik laat zien...
Ik weet nu precies hoe het plaatje eruit moet zien , maar zit zo te stuntelen met mijn eigen lichaam , dat er geen paard is die het goed wil laten zien bij mij.
Namkje was mijn gestuntel na een half uurtje zat.

Toen Afra , even geborsteld , en aan de hand weer inbuigen en schouder voor en binnen.
Zelfs Afra , die alles heel langzaam en bedaard kan doen , waarbij ik dus de kans heb om uit te vinden wat mijn lichaam ten opzichte van het paard ,het paard verteld, raakte in de war van mij.
Gewoon door oefenen , eens moet het kwartje toch vallen...
Daarna in de bak nog wat gereden op Afra.Ik kreeg haar soms een aantal passen achter mekaar wel mooi aan het lopen. Dat voel ik meteen , maar ik kan het niet volhouden nog.

Toen even de paarden naar hun weide gebracht , een rondje in de omgeving gereden.
We kwamen reeen tegen , was ik even blij met de neckrope!
Ik hing er met heel mijn gewicht aan , want anders was ik er zeker van afgedonderd!
We waren net in draf een steile helling opgekomen , en precies op de top schoten die twee reeen voor onze neus er van door.En over de heuvel was een mooi pad waar de paarden nog wel eens in draf door willen gaan , dus dat deden ze van schrik maar even!
Je zou dit moeten kunnen uitzitten , zonder zadel , maar zo ver ben ik nog niet , arme Afra , boinkieboinkiebonk!

Als het weer een beetje meezit , as weekend weer met Maike en Tekla!

Net nog even helemaal los in de bak wat gedaan met Tekla zonder halster , touw oid , maar jemig zeg , die heeft echt last van loszittende achterbenen! Je moet echt oppassen bij haar!
Ik liet haar mijn hand volgen , hoofd laag , en dan een kleine cirkel zodat haar achterbeen goed moest onderstappen. Maar ze is wel lenig , want met datzelfde achterbeen kan ze dus flink naar de binnenkant van de cirkel lopen maaien , of ze draait haar kont met een sprong zo richting mij.
Toen ik haar stil liet staan , en alleen aan haar vroeg dmv vliegendruk met een vinger op haar heup, haar achterhand te laten wijken ,kwam ze weer met dat achterbeen aanzetten.
Echt link!
Toch net zolang gedaan tot ze liet zien wat ik bedoelde , beloont en gestopt!
Rechtsom bij een linksgebogen paard.....jemig wat een heftige reactie...
En de volgende keer echt niet meer zonder halster waarmee ik het hoofd naar me toe kan draaien!

Gr Esther

Ik was Namkje aan het rossen met mijn handen , en ik voelde allemaal bobbeltjes.
Ik goed kijken , het waren stukjes huid waarin een plukje haar zat vastgeklit , en dat over haar lendenen en kruis vooral.
Geprobeerd om zoon pukkel af te krabben , maar ik trok daarmee de huid kapot , en er ontstond een klein schoon wondje.
Nou , dan maar laten zitten.

Trudy gevraagd wat dat was , en ze liet mij hetzelfde voelen bij een ander paard.
Precies op de huid waaronder de spieren liggen die zo flink aan het werk gezet werden , een en al bobbel! De hele ''bovenlijn'' , van hals tot broekspieren!

En het is geen rainrot.

Volgens Trudy kon het wel een soort van reactie zijn op het toegenomen spiergebruik op die plek , meer afvalstoffen te verwerken krijgt , en dat dat door de huid komt. Ze ziet het wel vaker bij ongetrainde paarden waarvan de spieren aan het werk gezet worden.

Meer mensen die dit bij hun paarden zien?

Gr Esther