Tineke van den Akker schreef op vrijdag 6 november 2009, 19:33:


Tja wat versta je onder afvallen. Als de ribben duidelijk zichtbaar zijn en het veulen is te sloom moet je hier nu al iets mee en kun je niet meer wachten. Hoe kunnen wij nu bepalen of jij krachtvoer moet gaan geven?
De één wil de ribben wel zien, de ander wil liever een ronder paard.
Er zijn meerdere factoren die bepalen of je paard gezond is.
Het is een kleine moeite een DA te laten komen, kost je denk ik nog minder energie dan hier op PN de discussie erover voeren

Groet, Pien

Caatje schreef op vrijdag 6 november 2009, 20:01:


ca 3 weken na de hengstigheid kun je al een echo laten maken of je wacht de volgende hengstigheid af. Wordt ze niet hengstig dan zal ze drachtig zijn, maar dan nog weet je het niet 100 % omdat het nu najaar is en de hengstigheid minder wordt.
Bij een 30 jarige merrie zou ik persoonlijk geen enkel risico nemen en de vrucht laten weghalen. Indien je het veulen geboren laat worden komt het volgend jaar oktober ter wereld, vlak voor de winter....

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef :

BD ook één keer: Spirit erachteraan hupsend op zijn achterbenen en we dachten dat-ie niet eens raak geschoten had. Ook Bingo: cadeautje Aphra.

Groet, Pien

Caatje schreef op vrijdag 6 november 2009, 20:01:


Trouwens, wat dacht je van die 5 jarige? Die kans is veel reëler....
Groetjes, Pien

Marlies Sanders schreef :

Heeft alleen maar met verantwoordelijkheid en veiligheid te maken.
Ik ben zelf moeder van 4 kinderen dus redelijk wat praktijkervaring met kinderen en paarden zeg maar....


Precies. Het zijn de ouders die dit kind hadden moeten corrigeren of op tijd ingrijpen en uitleggen dat ze zoiets niet mag doen. Nu zal het kind waarschijnlijk de rest van haar leven bang zijn voor paarden. en is zo weer iets bevestigd dat paarden gevaarlijke wezens zijn waar je altijd voor moet oppassen.


Tis maar een paard he....Whip!

Groet, Pien

Jasmijn Wauters schreef :

Graag!
Want al dat geruzie en het haantjesgedrag over wie de beste is begint mij danig de keel uit te hangen.

Pien

Danielle Visarius schreef :

Ja, lastig is dat als jouw paard wel wat extra's nodig heeft en de andere paarden niet. Ik kan je alleen vertellen hoe wij dat hier doen, misschien dat je er wat aan hebt:

Wij hebben op dit moment 4 groepen paarden, ingedeeld naar ras, karakter, temperament en voedingsbehoefte. Alle paarden staan nu in de paddocks dus niet meer op de weide, met uitzondering van de mannengroep die nog op de Perenweide loopt (maar niet lang meer).

Ons hooi-voersysteem is per groep een paar doorgeflexte 100 litervaten met daarop een rooster zodat de paarden niet kunnen knoeien en langer over hun hooi doen. Het ligt er bij ons aan hoe de verhoudingen per groep liggen maar per twee paarden hebben we toch wel minstens één hooibak. In sommige groepen dus een aantal hooibakken. Onze grootste groep bestaat uit 9 paarden, de overige groepen zijn kleiner.

Wij voeren ongeveer 3 keer per dag een portie hooi waar ze een aantal uren over doen. Als de paarden meer werken krijgen ze ook vaker kleinere porties hooi omdat ze een aantal uren uit de groep zijn en dan niet kunnen eten. In de winter gaan we 's avonds laat nog een extra warmhoudportie geven zodat we zeker weten dat ze voor de nacht voldoende hebben.

Al onze werkpaarden worden na de laatste les bijgevoerd met Mijten musli, spelt en/of bietenpulp. Als ze niet werken krijgen ze niks bij (behalve Holly en BD). Ook krijgt elk paard twee keer per dag een voederbiet. Aangezien onze paarden een flink aantal uren per week moeten werken hebben wij meer moeite om ze op gewicht te houden dan dat ze te dik worden. We hebben pas uitgerekend dat onze paarden gemiddeld zo'n 15 á 20 kilo hooi per dag eten (naast het overige dat wij voeren). In de winter gaan we naar zéker 20 kilo per dag per volwassen werkpaard.

Maar wij voeren niet alle paarden onbeperkt. Met name de paarden die niet werken en de koudbloeden krijgen minder (in hoeveelheid) dan de anderen, ik schat dat ze de helft tot éénderde van de anderen krijgen. Die krijgen ook geen bijvoer (tenzij er een reden voor is om het wel te doen natuurlijk).

Paarden die meer werken en/of afvallen/moeite hebben met op gewicht te blijven worden inderdaad vaker even apart gezet om 24/7 hooi bij te eten. Heel soms komt het wel eens voor dat zo'n paard een aantal uren per dag alleen staat, wél altijd naast de anderen dus nooit afgezonderd. Een paard als Holly kan niet de hele dag in de groep, die eet dan niet, durft niet te gaan liggen en wordt gauw zenuwachtig. Dat ligt niet aan de groep maar aan haar timide karakter. Haar doen wij echt een plezier door haar op gezette tijden uit de groep te halen en rond te laten scharrelen over het hele terrein zodat ze zelf bij het gras en de hooibalen kan (naja, binnen restricties want zij bijt het plastic van de balen stuk). Op dit moment staat zij zelfs helemaal apart met BD waarvan we het veulen gespeend hebben. Maar ze staan wel naast hun eigen groep dus er is de hele dag contact.

Wij hebben er geen moeite mee een paard even apart te zetten om bij te eten. We hebben er ook geen moeite (meer) mee als een paard een aantal uren niks te eten heeft hoor. Ondanks niet onbeperkt en roosters op de bakken groeit een paard als Izzy (Fjord) zó dicht als die een dag vrij-uit kan eten en niet werkt. Vroeger vonden we dat moeilijk want een paard hoort de hele dag te eten, maar nu kijken we per paard wat zo'n dier nodig heeft. Zeker nu we berekend hebben hoeveel hooi er daadwerkelijk in gaat (per dan één tot anderhalve baal van 400 kilo voor nu 20 paarden) dus maak ik me daarover geen zorgen meer. Maar een paard mag hier nooit een opgetrokken buik hebben want dat is een teken van te weinig ruwvoer.
~Tip: Reken eens uit wat jouw paard per dag binnenkrijgt en baseer daar je voerbeleid op.~

Krijgt ze te weinig binnen (minder dan 15 kilo per etmaal) dan moet je óf bijvoeren, óf haar de gelegenheid geven meer te eten, dus af en toe apart van de groep. Naast de rest met een draadje ertussen zou ik er niet zoveel moeite mee hebben als ze zelf ook rustig blijft en lekker op d'r gmak gaat staan eten. In eerste instantie zou ik kiezen voor meer hooi maar als je over de 15 á 20 kilo gaat en ze nóg dun blijft zou ik bijvoer gaan geven.


Ik vind dus inderdaad dat er nul stress mag zijn, óók niet in een nieuwe situatie. Heeft jouw paard stress, of krijgt een ander paard stress van jouw paard dan is er iets niet in orde. Als je de paarden geleidelijk aan mekaar went met een draadje ertussen, kijkt wie er maatjes kunnen worden, dan één voor een de leden aan mekaar introduceert (het maatje en de lagere in rangorde eerst) is er zelden stress.
Ook zie je hoe belangrijk het is dat je de juiste groep samenstelt.
Onrust/dominant gedrag staan wij niet toe, de raddraaier wordt eruit gehaald enapart gezet of daarom heen wordt een (kleiner) groepje geformeerd. Schopppende, gillende, bijtende en jagende paarden zijn een teken dat er stress in de groep is! 'Lager' geplaatste paarden durven dan niet te eten en dat is in mijn ogen zéér onwenselijk.
Holly is ook zo'n paard waarvan het lijkt dat ze dan staat te dromen, maar dat is haar houding waaraan wij zien dat niet dúrft te eten. Ze staat gewoon op afstand van die hooibakken en pas als iedereen klaar is gaat ze voorzichtig wat eten.

> Ik ben best benieuwd naar jouw visie op verhuizing en stress.

Er zijn inmiddels een aantal dagen verstreken voordat ik antwoord gaf, maar als dat gedrag nu nog zo is en zij andere verhindert of stress bezorgd zul je moeten handelen.
Dat gedrag wil niet zeggen dat zij per definitie dominant is, het kan ook juist zo zijn dat zij bij voorbaat van zich afbijt/slaat omdat ze juist onzeker is en zich een houding wil geven. Puck hier doet dat ook en bij haar is dat allemaal bluf. Maar wij hebben Winner en BD die die haar weer in het gareel houden . Amber is ook wel een echte heks, die doet het goed in ene merriegroepje van 4. Komt daar een extra paard bij dan gaat ze weer lopen donderjagen. Persoonlijke ruimte is dus ook ene item waaraan je moet denken bij het samenstellen van een groep. Sommige paarden hebben meer ruimte nodig. Teveel paarden op een te klein opppervlak leidt ook tot onderlinge stress. Op de weide kan dat heel goed gaan maar in de paddocks zonder graastijd is dat iets anders.

Tuurlijk heeft elk paard een gewenningsperiode nodig, dat duurt wel een aantal weken tot maanden (soms nog langer). Maar ook die periode moet enigszins stressvrij kunnen verlopen. Elk paard in de grop moet te allen tijden over zijn/haar hooi en persoonlijke ruimte mogen kunnen beschikken.

Groet, Pien

marjolijn schreef op maandag 9 november 2009, 20:43:


Ja inderdaad. Mijn paarden maken gehakt van alles wat vreemd in hun omgeving komt. Buurman kon twee jaar geleden nog met een jong geitje redden vanonder de hoeven van BD's groep.
Hiernaast ook een hangbuikzwijn die onder de draad loopt te wroeten. We hebben buurvrouw gevraagd het hek te verstevigen want ik vertrouw mijn paarden voor geen meter met hem.

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :


Nils, de Tatanus bacil komt overal voor. Oók in de mest bij jouw paarden.
Ik kopieer even, bron:
http://www.dierenklinieklemmer.nl/page37/page112/vaccinatie-paard.html .

"Tetanus wordt veroorzaakt door de bacterie Clostridium tetanie. Een infectie kan ontstaan na een diepe steekwond of na een wondinfectie met veel weefselversterf. Paarden zijn erg gevoelig voor deze bacterie en kunnen er aan sterven. De bacterie is een bodembewoner, die altijd en overal om ons heen voorkomt. In een diepe wond gaat de bacterie zich vermeerderen, en een gifstof (toxine) produceren waardoor in de spieren over het gehele lichaam kramp ontstaat. De tijd tussen het moment van besmetting en eerste verschijnselen van de ziekte bedraagt meestal 7-10 dagen."

De ziekte is niet besmettelijk en dus niet overdraagbaar, het is géén virus. Elk paard dat een diepe wonde oploopt loopt een potentiëel gevaar! Hoe vaak gebeurt dit:: Prikkeldraad, een tak, nageltred(!), glas, bijtwonde, knokpartijtje op de weide dat net iets verkeerd afloopt etc. Vrij reële kans, toch?

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :

Pien schreef:


Sja, ik vind het dus wél een reëel gevaar met zoveel paarden op mijn erf
Er loopt er regelmatig wel eens één een wonde op zoals laatst Indy met haar poot (in een tak blijven haken in de paddock), Bombita die een heel zware wonde had van prikkeldraad, een castratie, jonge paarden die mekaar de struiken induwen tijdens het spelen, een simpele hoefzweer.

Ik had het erover met onze DA die helemaal met ons meegaat in het niet-enten-tegen-Rhino-en-Influenza verhaal maar mij met klem aanraadde om wél minimaal eens in de 2 á 3 jaar tegen Tetanus te enten vanwege de hierboven beschreven risico's die bij elke paardenbezitter op de loer liggen.

Groet, Pien

Wil schreef op dinsdag 10 november 2009, 1:41:


@Angelique, ik zat ook al aan leverbot te denken, zeker nu dat oedeem er is. Ik heb het proberen op te zoeken via Google maar kon niks vinden; er staat me namelijk iets bij over 'zwellingen op de borst' bij leverbot. Misschien dat je hier iets aan hebt?
We houden je berichtgeving in de gaten, sterkte, het moet niet niks zijn om je jaarling zo ziek te zien zijn....

Groetjes, Pien

eddy DRUPPEL schreef :

Ja, ik zag het zelf ook achteraf

Martina schreef op dinsdag 10 november 2009, 13:32:


Bij de kort werkende Tetanusinjectie krijgt het paard rechstreeks antistoffen ingespoten en is het lichaam dus direct immuun, maar die bescherming houdt maar iets van 2 weken aan. Bij de langwerkende (3 keer injecteren en daarna de boosterinjectie elke 2, 3 jaar of wat je zelf kiest) krijgt het paard de ziektekiemen in verzwakte vorm ingespoten waartegen hij zelf antistoffen gaat maken die dus jaren werkzam blijven.
Bij mensen zal het niet anders zijn (kinderinentingen DKTP, pokken enzo).

De Tetanusinjectie zelf bij het paard kost bij mijn DA iets van 12 euro nogwat ex BTW, toevallig net de factuur betaald.

Groetjes, Pien

Pien schreef:

Martina schreef

Misschien was ik niet helemaal duidelijk. Ik heb weer even ergens wat info vandaan gehaald, kwestie van knippen en plakken. Die 3 keer is de basisvaccinatie voor wanneer je paard (veulen) nooit eerder geënt was.

"Als je besluit tot vaccinatie dan kan dat bij volwassen paarden op elk moment en bij veulens vanaf de leeftijd van 5 maanden, dit in verband met in de moedermelk meegekregen antistoffen. De basisvaccinatie bestaat uit drie inentingen, de eerste twee met een tussenruimte van 6 weken gevolgd door een derde inenting 6 maanden daarna. Het paard heeft nu zijn basisimmuniteit die door boostervaccinaties (herhalingsvaccinaties) op peil kan worden gehouden."

Het zijn de herhalingsvaccinaties waarover we hier steeds spreken, die eens per jaar, per twee jaar, 10 jaar or whatever gegeven worden.
In het paspoort/inentingsboekje van jouw paard staan als het goed is de Tetanusentingen die hij bij de vorige eigenaar al eerder in z'n leven gekregen heeft en dan volstaat de boosterininjectie. Laat je de entingen 'verlopen' dan zou je weer moeten beginnen met de basisentingen. De discussie gaat er hier dus over hoe lang zo'n enting 'geldig' is.


Zal wel vergelijkbaar zijn mag ik toch aannemen.

Groetjes, Pien