Krap 4 weken geleden is er een jaarling (+ 2 veulens) in onze kudde bijgekomen. Ze kwam uit een jaarlingkudde elders en heeft heel haar leven op de weide geleefd. In haar oude kudde was het een vrolijke, gezond ogende, normaal-gevoede pony, qua rangorde een middenmoter in de kudde.
Eenmaal hier zag ik dat ze een beetje afzijdig bleef van de rest (stond wel in de buurt maar maakte geen contact), maar schreef dat in eerste instantie toe aan een soort heimwee naar haar oude kudde. Ook met de 2 veulens maakte ze niet écht contact.
Na een week kreeg ik de indruk dat ze begon af te vallen en ben daarom meer gaan bijvoeren (ook al heb ik nog volop gras op de weiden). Er lag altijd een partij hooi in de bak, dus ze had ook daartoe toegang. De rest van de kudde begon echt moddervet te worden, maar de jaarling viel verder af.
Na een week contact gezocht met de oude eigenaresse: in haar kudde geen zieke pony's, maar ze bleek wel al ruim 4 maanden niet meer ontwormt te zijn (terwijl ze op een intensief begraasde weide stond, waar geen mest werd geruimd). In overleg met de DA toen ontwormt met Strongid-P (zonder mestonderzoek).
Daags na het ontwormen zag ik dat ze diarree had, type "koeievlaai". Ik durf niet te zeggen of ze daarvoor ook al diarree had, want ik zie ze niet altijd poepen (ze lopen hier met z'n 6-en op 2,5 ha).
Maar ze bleef verder afvallen en een week na de ontworming heb ik haar op stal gezet en getemperatuurd: 39,2 en waterdunne diarree!
De DA heeft haar een spuit gegeven tegen de koorts, 10 dagen antibiotica voorgeschreven en mestonderzoek (of beter diarree-onderzoek: geen te hoge % wormen); op de uitslag van de kweek van de mest wachten we nog.
De koorts leek daags na de DA (gisteren dus) te zakken (38,5), maar was vandaag weer 39. DA wil nu nog iets extra's tegen de koorts geven + iets wat de diarree stopt, met name omdat ze nu haast niks eet en echt eng uitgemergeld raakt.
Ze drinkt goed en neemt veel van de liksteen, maar van het hooi, de kuil, de gerst wordt nauwelijks gegeten. Af en toe een worteltje of een stukje brood (hooguit half sneetje), een handje veulenbrok.
Ik heb het gevoel dat ze tussen m'n vingers wegglijdt, dus wie kan mij verdere tips geven of herkent dit beeld???????

Cindy Helms schreef op vrijdag 6 november 2009, 13:05:


Beste allemaal,

Allereerst bedankt voor het meelezen en -denken.

Alcohol (in welke vorm dan ook) lijkt mij niet zo'n goed idee. Weliswaar wordt alcohol starks ook gebruikt voor de stal-ontsmetting en zou ik mij dus kunnen voorstellen dat het inwendig ook effect zal hebben, toch vrees ik daarvan dan ook schade aan organen. Bovendien kan ik mij ook voorstellen dat het "opruimen" van de alcohol juist ook een extra belasting voor haar zou kunnen zijn. Iemand riep iets over laatste strohalm oid en daar "parkeer" ik deze optie dan ook.

Voorlopig heeft Zandora waarschijnlijk een salmonella-infectie, iets wat vaak gepaard blijkt te gaan met een worminfectie en stress. Precies deze factoren zijn bij haar aan de orde geweest en ook de symptomen (koorts, diarree, vermageren, gebrek aan eetlust) duiden daar op.
Zekerheid over deze diagnose is er vooralsnog niet, want de uitslag van de mestkweek is nog niet binnen. Bovendien wordt deze besmetting niet altijd in de eerste kweek aangetroffen. Maar er is inmiddels, behalve met onze eigen DA en Cindy (nog bedankt!!), ook overleg geweest met de kliniek en alle deskundigen komen voorlopig op deze diagnose. En of deze uiteindelijk ook zal kloppen of niet, Zandora moet in eerste instantie "gestabiliseerd" worden ("herstel" is de volgende stap) en daarvoor moet de koorts naar beneden (vandaag nog steeds 39) en de (waterdunne) diarree bestreden worden.

Omdat Zandora nog niet aan het uitdrogen is (vaststelling DA), is het aan een infuus leggen nog niet aan de orde, iets waarvoor ze dan bovendien gesedeerd zou moet worden (dus nog een extra belasting). Om die reden is een kliniek-opname dus ook niet strikt noodzakelijk nu.
Verder is (in overleg met de kliniek) wel een behandeling ingezet zoals die ook in de kliniek toegepast zouden worden. De DA komt dagelijks (en zo nodige meerdere keren per dag) injecties in de bloedbaan geven (sterkste antibioticum en corticosteroiden) en de kleine meid "volgen". Aan haar drinkwater voegen we elektolieten toe en 2x daags krijgt ze (in pasta-vorm) iets tegen de diarree.

Ik denk dat dit voor nu een goed besluit is, want extra stess (een van de oorzaken!) is volgens mij het laatste wat we Zandora nu moeten aandoen. In een ziekenhuis kom je als mens ook niet echt tot rust (is mijn ervaring) en als je je beroerd voelt heb je toch het liefst rust aan je kop. En hoe lief de verpleging ook is, ik zou dan toch liever m'n eigen, vertrouwde mensen en omgeving om me heen hebben (sorry Esther). Nu kan ze haar koppie in m'n armen leggen als ze dat wil (en ik merk dat ze dan ontspant), maar ook aangeven als ze liever met rust gelaten wordt. De omgeving is niet onnodig onrustig (geen andere patienten) en de geluiden zijn vertrouwd.
Ik volg tot op de kruimel hoeveel en wat + wanneer ze eet en drinkt, hou de box zo schoon als kan (diarree zo snel mogelijk eruit), etc.
Ik hoop dat we haar er zo doorheen kunnen slepen; de komende dagen zijn erg spannend. Ik hou jullie op de hoogte als er ontwikkelingen zijn.

Spirithorses schreef op vrijdag 6 november 2009, 18:16:


Nee hoor Pien, ik ben het helemaal met je eens!!
Ik hou de volwassen pony's ook helemaal PN, maar de 2 veulens hier krijgen (naast toegang tot onbeperkt ruwvoer) in de overgang ook wat veulenbrokjes. In de natuur lopen ze immers langer bij hun moeder en worden daardoor ook voorzien van "van alles en nog wat" wat ze nodig hebben, maar door het spenen met 5 maanden dus vroeger moeten missen.

Aan het einde van de middag zakte Zandora door haar benen, haar ogenleden zakten steeds verder en uiteindelijk legde ze haar hoofd in het vlas/hooi (met haar neus recht naar beneden!) en sloot haar ogen helemaal. Ik ben naast haar gaan zitten en heb haar zachtjes geaaid, ze reageerde nauwelijks. Ik dacht echt dat het helemaal mis ging en heb daar zittend in tranen de DA gebeld.
Omdat ze vandaag wederom redelijk gedronken had en de diarree fractioneel minder dun was, zag hij het helemaal niet als een slecht teken, maar mogelijk dat ze nu eindelijk minder pijn had en de vermoeidheid kon toestaan. Hij vroeg mij haar te temperaturen en wat bleek: 37,5!! Ik kon m'n ogen niet geloven dus heb haar nogmaals getemperatuurd met hetzelfde resultaat.
Ze heeft een stevig dutje gedaan en vervolgens in een paar uur tijd een flinke berg kuil en een volle emmer water naar binnen gewerkt. En intussen heb ik geen diarree meer gezien.
Het lijkt er dus op dat ze erdoor is, maar ik durf pas te juichen als deze lijn morgen en de komende dagen doorzet.

van lennep schreef op zaterdag 7 november 2009, 0:54:


Dank je, ik slaap vanacht vast al veel beter dan de afgelopen nachten (elke nacht toch wakker geworden en niet meer kunnen slapen totdat ik even bij haar was geweest).
En die knuffel? Geef haar die maar zelf binnenkort, want ik hoop toch spoedig een nieuwe date met jullie te prikken (meeste brandschade is nu aan kant, nu weer dozen uitpakken...zucht).
Truste!

Wil schreef op zaterdag 7 november 2009, 0:56:


Ja, dat kun je wel zeggen Wil, ik schrok me dood, eens te meer omdat het vrij plotseling kwam. Ik ben een groot deel van de dag in haar buurt geweest en had haar niet eerder zien wiebelen oid. Dus toen ze ineens echt door haar benen zakte en er zo bij ging liggen met haar neusgaten in het vlas/hooi en haar hoofd in een vreemde knik terwijl haar ogen dichtzakten, toen dacht ik echt dat ze had opgegeven.
Maar goed, ik realiseer me dat ze erg zwak is en ben benieuwd hoe ze morgenvroeg is wat de DA dan van haar zegt.
Ik hou jullie op de hoogte!

Vanochtend was haar temperatuur 38. Vanacht heeft ze weer een volle emmer water (met electrolieten erin) gedronken en redelijk wat hooi en kuil gegeten. Haar ontlasting is inmiddels "dunne kledder" en spuit niet meer horizontaal naar achteren, maar valt gewoon naar beneden (sorry voor deze smakelijke omschrijving). En voor het eerst probeert ze de stal uit te lopen als de deur open staat. Volgens mij dus goede ontwikkelingen, dat vond de DA ook toen hij haar vanmorgen bezocht (wel nog antibiticum en corticosteroiden in het bloed gespoten; als ze zo door gaat morgen alleen nog antibioticum). Ik ben dus erg hoopvol dat ze het gaat redden.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 7 november 2009, 21:15:


Toch kan ik mij wel wat voorstellen bij die "regel".
Ik maak uit de tekst op dat het paard in een kudde staat, daar wordt dus altijd in meer of mindere mate geknokt om de rangorde te (her-)bevestigen. Dekens zijn dan gewoonweg gevaarlijk, want ze kunnen zichzelf en elkaar daardoor behoorlijk bezeren, bv een paard wat met een gescheurde deken tussen de benen als een debiel gaat vluchten voor wat hem "achtervolgt" (= de deken-resten), of een paard wat blijft hangen in de sluitingen/riempjes van de deken van zijn "tegenstander".

clarissa ruijgrok schreef op zondag 8 november 2009, 13:34:


Jij kunt als eigenaar van jouw paard niet beslissen of het paard van een ander het risico moet lopen zich eventueel te bezeren doordat hij in de deken van jouw paard blijft hangen. Daarom zal die beheerder er zo in zitten.
Paarden zijn nu eenmaal met elkaar bezig: krauwen, stoeien, vechten. Ik noemde de ruwste vorm daarvan in mijn vorige reactie, maar bij de andere vormen zijn de dekens dus net zo goed gevaarlijk.

Helaas kan ik niet melden dat de vooruitgang bij Zandora echt doorzet.
Zaterdag-avond was haar temp weer 38,4, zo-ochtend 38,2 en nu weer 38,8. Dit ondanks het antibioticum (zwaarste soort) wat ze vanochtend weer in haar bloed gespoten kreeg (en wat vandaag flink nagebloed heeft).
Ze heeft vandaag geen corticosteroiden meer gehad, wel de pasta om haar ontlasting te binden.
Ze plast goed en ook de ontlasting is weer zoals die is als de pony's net in een nieuwe, volle weide zijn (dus dun maar met substantie).
Maar ze eet slecht, ik kan nauwelijks zien dat ze iets van het hooi heeft gegeten. Kuil (van een koeienboer) eet ze iets makkelijker, maar ik ben ook bang haar hier te veel van te geven. Hetzelfde geldt voor de gerst, ze zoekt de hele tijd in haar bak of er nog eentje is in een hoekje, maar meer dan de 2 bakjes die ze al gehad heeft (= totaal 300 gr) durf ik haar niet te geven.
Als ik een pluk hooi in m'n handen pak, trekt ze die wel uit m'n handen, maar in minimale plukjes; met een portie die ik met 2 handen kan omsluiten is ze 10 minuten bezig. Omdat ik dacht dat ze dat trekken misschien nodig had, heb ik het hooi in zo'n hooizak gedaan en die opgehangen (gat op schofthoogte, zodat ze er niet in kan stappen). Maar dat is het blijkbaar ook niet, want er is weer nauwelijks iets uit getrokken.
Verontrustend vind ik dat ze vandaag ook veel slechter is gaan drinken. De afgelopen 24 uur nog geen 10 liter, voor een jaarling van nu +/- 1,25m lijkt me dat wat weinig (gisteren was het zeker het dubbele).
En het "onweert" weer in haar buik, dus ik denk dat ze ook weer pijn heeft (ik heb haar vandaag ook niet zien liggen).
Verder krijgt ze dikkere beentjes, vanaf de koot richting hoef is vrijwel recht naar beneden. Daarom heb ik vanmiddag een klein ommetje (+/- 500 m)met haar gelopen over de verharde weg (Zandora had een fleecedekentje van een vriendin om, want ik was bang dat ze zich niet goed warm zou kunnen houden). Ze genoot er zichtbaar van even buiten te zijn (keek attent naar alles) en stond naast het weiland zelfs te hinneken (er kwam helaas maar minimaal geluid uit) naar de rest van de kudde, die collectief kwam aanstormen en met haar opliepen. Misschien dat ook meespeelt dat de manier waarop Zandora nu staat 100% haaks is op hoe ik vind dat een pony moet leven, maar toch heb ik het idee dat ze ook door het alleen zijn niet echt wil herstellen. Alleen kan ik haar niet samen zetten met een ander, want als het inderdaad salmonella is, dan is dat zeer besmettelijk (alhoewel een gezonde pony zonder wormen en stress er minder bevattelijk voor is).

Als iemand nog suggesties heeft wat ik kan proberen of wat ik anders zou kunnen doen: ik hoor/lees het graag!

Christel Provaas schreef op zondag 8 november 2009, 22:37:


De DA komt elke dag, ook omdat die injecties in het bloed gegeven moeten worden en dat mag alleen een DA doen (ik zou dát zelf ook niet durven).

Ik vraag hier ook suggesties omdat dit voorjaar (toen Banjer dat ongeluk had gehad) erg veel goede tips via dit forum zijn gegeven, dingen waar de DA (was toen wel een andere dan nu) niet mee kwam, maar die hem er wel bovenop hebben geholpen!

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 8 november 2009, 22:59:


Als het inderdaad salmonella is en ik zou er een gezonde pony bij zetten, dan zou ik het risico nemen dat die het ook krijgt, volgens de DA. Weliswaar speelt de salmonella vaak pas op als er ook wormen en stress zijn, 100% nodig zijn deze randvoorwaarden niet. Ook "verzwakking" om een andere reden kan genoeg zijn om die salmonella te doen opbreken. En die andere pony zou ik in ieder geval wel de stress-factor bezorgen, want al onze pony's lopen normaal heel het jaar 24/7 op de wei. En Zandora nu naar buiten, daar lijkt ze me echt te zwak voor (al zou ik voor haar niets liever willen).
Nu is de eerste mest-kweek negatief op salmonella, maar dat schijnt vaker voor te komen. Zelfs als een 2e of 3e kweek negatief is, mag nog de conclusie niet getrokken worden dat het dus geen salmonella is.

Jeetje Gudrun, wat een vreselijke afloop bij jullie. Ik heb er heel de dag aan lopen denken en er ook nog wat over nagelezen op internet. Er zijn wel akelig veel overeenkomsten.

Ook de suggestie van Wil (leverbot) klopt qua symptomen, alhoewel ik denk dat de dikke "voeten" (van koot naar hoef, niet hoger) met name het gevolg zijn van in de box staan. En als het dit is, dan is dat gelukkig wel goed te behandelen.

Gisteren kreeg ik ook nog de suggestie van maag- en/of darmzweren. Alhoewel natuurlijk gehouden paarden hier doorgaans minder slachtoffer van zijn, zou dat natuurlijk wel in de afgelopen week (door het slechte eten) ontstaan kunnen zijn. Ook hier komen de symptomen weer overeen met Zandora's beeld.

Vanmorgen eea met de DA besproken. Hij stelde voor de antibiotica-kuur toch af te maken (morgen de laatste injectie) en heeft vandaag een 4-dagen werkzame corticosteroiden-injectie gegeven. Morgen evalueren we dan in overleg met de kliniek. Belangrijk punt is dat ze zeker geen uitdrogingsverschijnselen heeft en haar ontlasting (mede door de medicatie in dat verband) dikker wordt.

Vanavond zag ik dat onder de borst van Zandora een soort zak is ontstaan (alsof ze van voren een hengst is geworden), in de buurt van de plek waar de cortico-injectie is gegeven. Ze lijkt er echter geen last van te hebben.
Sterker nog, ze staat NU met de oortjes erop en heldere oogjes als een gek te vreten (die volgepropte zak lijkt toch te werken), volgt alles wat ik doe ...... terwijl haar temp vanavond weer is weer opgelopen naar 39,2 (daar begonnen we vorige week mee). Dit gaat mijn bevattingsvermogen echt te boven en ik ben inmiddels zo gaar dat ik niet meer weet of ik nu blij moet zijn of juist niet...?!