Esther schreef op vrijdag, 26 november 2004, 23:13:


.. het ging mij niet zozeer om het schooien maar om de combinatie yes+beloning. En of het paard het nu alleen genoegen neemt met de yes, of stiekum dan toch die beloning verwacht. :)
Op de site van Gaus: ... door de hond te leren associëren dat er ná de click iets lekkers volgt, leert hij snel te werken voor de click.
Gaus schrijft ook: honden kennen niet 'the will to please' ( de behoefte om jou een plezier te doen), ze kennen wél 'the will to please himself' ( de behoefte om zichzelf een plezier te doen).

Dat van die beenhulp dat werkt wat mij betreft op: druk en wegnemen van druk (niet wijken voor..). Een voorbeeld: als je op mijn fotoptje kijkt, zie je dat mijn paard behoorlijk groot is. Toen ik haar net had, wilde ze onder geen beding een halster om. En zeker niet over haar oren heenschuiven. Dan ging d'r kop de lucht in en had ik het nakijken.
Om haar over die schuwheid heen te krijgen heb ik het als volgt aangepakt: ik deed het neus/minddeel van het halster om haar snuit heen, gaf daar met de hand lichte druk op en zei tegelijkertijd: koppie laag.. deed ze haar hoofd een stukje naar beneden, dan nam ik meteen de druk weg op haar neus. En dan herhalen, net zo lang totdat ik makkelijk het halster om haar nek kon doen achter de oren langs, en dan vastgespen. Nu zeg ik gewoon 'koppie laag' en halster of hoofdstel gaat er zonder probleem op. Het principe was dus 'druk - wegnemen van druk'. Precies zoals bij een beenhulp: je legt je been aan en op het moment dat je paard daarop reageert, neem je de druk weg. (Overigens niet te verwarren met 'de hakken erin zetten' want aan dat soort druk doe ik niet)..

Marianne