Piet schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:08:
> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:53:
>
>> Piet schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:42:
> Alleen maar meer wantrouwen en angst. En vanuit wantrouwen
> onverhoedse aanvallen en weer meer angst die met
> onderdrukking moet worden bestreden.
> Ik baal verschrikkelijk van zulke "oplossingen" uit onkunde.
Piet, Eddy, ik waardeer en respecteer jullie allebei en heb het geluk jullie ook allebei te kennen. Dit is een probleem - dat weet ik- dat ik zelf zal moeten oplossen. Het probleem doet zich nl. niet voor wanneer ik haar ergens mee naartoe neem... dus ik moet het hier zelf, thuis oplossen...Voorlopig ben ik nog het verst met Nils zijn antwoord om er misschien een man bij te halen. Piet, er zit nog iets anders in dan angst... ze vertrouwt me best wel als ik bij haar ben... In den beginne vond ze het eng (vanwege haar hoofd) als ik nog maar een halster om deed, maar dat is snel, en jawel met geduld en
desensibilisatie opgelost (ik hoop dat ik geen onzin schrijf...want ben ondertussen verschrikkelijk moe). Ze is enorm leergierig en zoals een paard - geen mens - niet rancuneus... natuurlijk leeft ze wel met haar verleden en dat wil ik - samen met haar - naar best vermogen - oplossen.. door iemand - of mekaar - of mij - af te katten, komen we niet verder. Ik wil een oplossing voor haar want ze heeft geen hekel aan werken, integendeel.... maar natuurlijk, vertrouwen moet groeien, dat begrijp ik maar al te best...ik heb tijd... dat wel...maar ik heb ook maar 1 leven (hier toch)..
Warboel
