Mensen,
ik heb genoten van alle reakties over dekens of niet. Wat mij opvalt - en wat ik geweldig vind - is dat iedereen dat 'op gevoel' beslist; met name door goed te kijken naar je paard.

Wel in de schuilstal; niet in de schuilstal, ene dier wel een deken; het andere dier niet.
Tegelijkertijd komt toch ook weer ons menselijk gevoel om de hoek kijken. Wij als holbewoners kunnen denk ik maar slecht in de huid kruipen van onze viervoeters; ik ben er ook zo eentje, en daarom begon ik toch te twijfelen bij de aanblik van mijn kletsnatte paard in de regen (terwijl hij dat al jaaaaren gewend is!)
Mede door al jullie reakties heb ik besloten dat ik vind dat mijn paard er niet uitziet alsof hij het koud heeft. Meestal is zijn ondervacht wel droog (als je er maar niet aankomt), hij heeft geen snotneus en staat hij nooit te rillen.
Dus ik moet niet zaniken.

Misschien kan ik nog een klein puntje toevoegen aan de discussie over haren die overeind staan.
Behalve isolatie (luchtstilstand tussen de haren creeeren) is deze eigenschap volgens mij ook belangrijk voor de snelheid van het opdrogen van een natte vacht.
Een vacht met platte (of korte) beharing (waarbij de haren minder lucht toelaten) droogt veel langzamer dan een vacht met uitstaande (of langere) haren (ertussen).
Ik zie het ook bij mijn honden: de korthaar blijft uren nat na het zwemmen; de langhaar is met een half uur drooggewaaid!

Wellicht dat een paard daarom ook een flink aantal lange haren aan zijn wintervacht toevoegt.
Als je het zo bekijkt, is een paard (mits hij een goede wintervacht heeft ontwikkeld) niet gebaat bij een deken.

Groeten
Solita

Derma schreef op maandag, 22 november 2004, 13:49:


Beetje late reaktie, maar misschien toch een bruikbare.
Mijn paard hoefde ook maar een rechte weg te zien en wil hij maar 1 ding: galopperen, en wel * heel hard*. Bovendien was hij dan ook erg moeilijk terug te nemen; dus op dat moment totaal niet nageeflijk. Gewoon stappen was geen probleem.

Nu gaat het * perfect* . Wat heb ik gedaan?
Vertraging aanleren, en eerst continu vanuit stap - naar halthouden. Eventueel met een stemcommando. Braaf.

Ik pas hierbij wel clickermethode toe: stilstaan = click = lekkers.
Voordeel hiervan is dat een paard allert gaat worden: wanneer mag ik weer stilstaan? Yoepie! Stilstaan is LEUK. Voor sommige paarden is stilstaan aan voldoende beloning op zich.

Daarna uitbouwen van draf - stap - halt. Ik heb het eerst heel zwart-wit gehouden: dus echt eerst helemaal stilstaan als uiterste vorm van uiterste vertaging. Dat is duidelijker. Nu pas ben ik bezig met langzame en snelle draf (genuanceerder). Bovendien heb ik het clickeren alweer afgebouwd.

Nu kunnen we een heerlijk rustig handgalopje rijden, en met 1x "wohah" ... staatie stil.

Heerlijk!

Groeten
Solita

Ehum... die bospony bij jou in de wei is een " echte Pinto" !
Dat is gewoon een bont asbakkenras.
hahaha!