Denk dat het weinig zin heeft. Rondom de OS werd ik gek van de collega's die me vroegen of ik naar de prachtige kur van Anky had gekeken. Zo prachtig, de harmonie ontroerde hun. Ik antwoord steevast dat ik pas kijk als ze hetzelfde kunstje zonder alle dwangmiddelen ook kan en dan kijken ze me raar aan. Bitten, sporen, zwepen zijn ook in de niet paardenwereld algemeen geaccepteerd, evenals opstallen. Dat is immers wat ook die mensen te zien krijgen als ze eens voorbij de regionale wedstrijd wandelen, een koetsenshow bekijken of paardensport op tv kijken. Tel daarbij de filmindustrie die graag opnamen heeft van paarden met veel ijzerwerk die razendsnel weggaloperen en afremmen en het plaatje is compleet. De gemiddelde aflevering van "dr Quin medicine woman" bevat genoeg paardonvriendelijke opnames om drie weken misselijk van te zijn....

Groetjes Karin

Monique Meijer schreef op donderdag 23 juli 2009, 10:45:


Wij wassen de excemer hier altijd met mensenshampoo. Wil je daarna ook even aan het borstelen dan kun je er best ook even cremespoeling in doen, anders breken er heel veel haren af. Gewoon een shampoo voor elke dag of iets met "mild" erop en je kunt het zo gebruiken.

Op mijn stage werd er eerst met iets gewassen wat ik alleen maar kan beschrijven als stevig afwasmiddel. Dan waren de manen écht ontvet. Daarna ging er dan iets in om het weer kambaar te maken. Volgens mij kan een gezond paard voor een keertje best wat hebben hoor.

Groetjes Karin

joop schreef op woensdag 29 juli 2009, 17:50:


Iemand die ik ken heeft jarenlang met haar paard tussen sint nic en Langweer in gestaan. Dag en nacht buiten en eventueel in het ergste geval een nachtje in een box (altijd nog minder erg dan een stand).

Je mag mij prive mailen, dan zal ik voor je het adres vragen. Mocht de afstand ook iets groter mogen zijn kan ik ook met je helpen zoeken, er zit best wel wat hier in de buurt.

Groeten Karin

Hoi hoi

Dat is ook maar net geluk hebben én goed oefenen. Mijn verzorgpaarden staan met zijn tweetjes en de achterblijver gaat altijd wel wat hinniken, maar echte gekkigheid is er nooit.
Als je een ouder paardje en een jaarling koopt kun je mooi oefenen. Elke keer een stukje verder en een stukje langer uit elkaar. Merk je vanzelf hoeveel moeite ze er mee hebben. De achterblijven vooral wel achter een veilige omheining zetten zodat er geen brokken gemaakt worden als hij er toch een keer doorheen wil.

Qua voeren, de twee ijslanders krijgen ook 3 keer per dag hooi. Vorig jaar nog 2 plakjes per keer samen, nu is er een mooie hooikist met rooster en mogelijk kunnen we ze dan iets meer voeren en dat ze er langer mee doen. Zal even aankijken worden, zoals eigenlijk ook met weidegang. Worden ze te dik dan gaan ze minder op het gras (eventueel in 2 tijdsblokken zodat ze geen hele lange tijden zonder eten staan), zijn ze dun mogen ze langer.

Groetjes Karin

Als het paard niet op topconditie is wint ze niet en dus neemt ze hem niet mee. Anky en niet winnen kan natuurlijk niet he. Dat gaat niet om het paard, dat gaat om het winnen en het geld.

De implicatie die ik hier lees is: het paard is er nog niet klaar voor dus het krijgt rustig de tijd. De situatie die ik vrees is: het paard is er nog niet klaar voor en ondergaat thuis zijn enorm zware training (of nog zwaardere training) om voor de volgende wedstrijd goed genoeg te worden. Want geen wedstrijden betekend geen geld in het laatje, zo simpel is het.

Groetjes Karin

Cindy Denkers schreef op zaterdag 19 september 2009, 17:01:


Nadeel van zo'n keuring is dat je het niet zelf in de hand hebt. Als je zelf bezig bent stop je wanneer dat naar jou idee goed is. Bij zo'n keuring heb je daar geen controle over.
Ik heb geen idee van zo'n keuring hoor, maar de invulling er van zou voor mij doorslag geven. Moet hij ook stilstaan en hoe lang? Gaan er helpers hem opjagen (in welke milde vorm dan ook)? Kun je weglopen als hij er genoeg van heeft?
Als het allemaal nogal vrij en ongedwongen is, dan zie ik het niet als probleem. Als je ook maar bij een onderdeel denkt dat het minder is, dan zou ik het niet doen en gewoon je eigen leuke dingen blijven doen. Zo te horen ben je al leuk bezig, dus of zo'n keuring nou echt iets toe voegt?

Groetjes Karin

Vandaag voor het eerst met mijn verzorgpaard een flinke bitloze rit gemaakt. Ik heb al vaker bitloos gereden, maar met zo'n buitenrit toch altijd het bit erbij voor het geval dat. Dat kwam vooral omdat ik dan het stalhalster of de libra gebruikte en beide waren niet heel erg geschikt voor ons. De libra ben ik nog niet goed genoeg voor en het stalhalster werkte toch niet echt goed. En omdat het dan ook nog eens niet mijn eigen paard is, durf ik toch iets minder snel zoiets aan. Gezeur achteraf zit niemand op te wachten.
Nu kon ik een sidepul lenen en omdat het vandaag lekker warm was durfde ik het wel aan zonder bit erbij. Goopy is een ijslander met een moeilijk lijf. Hij kan niet tolten, alleen schweinen en enkel als hij ontspannen en soepel is draaft hij. Hij wil vaak te hard en dan kan hij het gewoon niet zo goed. Hij pakt dan ook vaak kruisgalop, valt snel weer in schwein en dat is allemaal best lastig. We schenken daar veel aandacht aan, maar bitloos ervaarde ik het als extra moeilijk om hem recht en soepel te houden. Met deze sidepul niet. Ik kon eigenlijk rijden zoals ik met bit ook doe. Enige verschil is dat hij zijn hoofd iets hoger hield, meer voor de loodlijn. Maar niet zo dat ik dat negatief voor zijn rug of houding vond (geen sterrekijken). Hij reageerde heel licht op teugelhulpen en nam keurig stelling ed. Ondanks dat hij momenteel moeilijk draaft, begon hij daar wel steeds mee, wat aangeeft dat het in zijn koppie goed zat met ontspanning. Hij sprong ook goed aan en we hebben een heel lang pad gegalopeerd.
Op weg naar huis, op een pad waar hij vroeger altijd racen mocht en altijd de we-gaan-naar-huis-haast krijgt was hij goed terug te nemen. Dat zijn toch wel de momenten die tellen en dat ging super.

Ik mag deze sidepul nog een poosje lenen en ook eens een met een platte brede neusriem proberen. Kan ik kijken of het verschil geeft. Dan kan ik daarna kijken wat ik eventueel aan ga schaffen. Ze zijn best prijzig en dan is testen voor je koopt wel heel erg fijn!

Groetjes Karin

Wil schreef op zaterdag 19 september 2009, 20:51:


Het zal heel erg per paard verschillen wat ze fijn vinden. En ook qua hoofdstel, want je moet alles maar net goed passend kunnen maken. Wij mensen vinden toch ook niet alle schoenen lekker zitten ook al is de maat wel goed. Daarom ben ik ook zo blij dat ik wat uitproberen kan, als je een beetje goede kwaliteit wil kopen kost een hoofdstel best veel geld. Zonde als het dan niet bevalt.
En inderdaad, uiteindelijk moet je dat gebruiken wat jullie bevalt, niet wat volgens de boekjes goed is!

Groetjes Karin

Een shetlander en ook ijslandervacht is vaak berekend op temperaturen vele malen kouder dan hier in NL. Ik ben ook absoluut geen fan van scheren, maar als de temperatuur van je paard bij een rustig wandelingetje al oploopt tot boven de 40 graden, dan moet je toch tot de conclusie komen dat het dier zijn warmte niet kwijt kan. Dan word scheren vind ik wel noodzakelijk, tenzij je het niet erg vind dat het dier alleen nog maar stil kan staan om zo koel mogelijk te blijven.

Zaak is om dan zo weinig te scheren als kan en zoveel als moet. Soms voldoen 2 banen zo smal als het scheerapparaat al, als je ze op de juiste plek doet. Voordeel als je bijv de hals scheert is dat het paard zich met die plek altijd nog van de koude wind af kan draaien en zijn nog prima geisoleerde kont erheen draait.

Groetjes Karin

Sandra van Bommel schreef op zondag 25 oktober 2009, 18:12:



En als ze allemaal om het hardst beweren dat het bit zo zacht is als de ruiterhand en topsport écht niet paardonvriendelijk is (lees geen pijn zou doen), want anders liep het paard niet zo goed, waarom hebben ze dan dit bedacht:

http://www.paardenkoets.nl/nl/standhouders_en_nieuws-detail/103

Groetjes Karin

Zo deed mijn schoonfamilie het ook. De geitjes moesten er gelijk af, de bokje bleven nog weken/maanden bij mams voordat ze nog een poos in een "heren-paddock" gingen en ze groot genoeg waren voor de slacht.
Van wat ik ervan gezien heb (ze hadden geen geiten meer toen ik de familie in kwam) waren de geiten vrij eenvoudig diervriendelijk te houden. Zelfs al hadden ze ze binnen omdat ze niet buiten durfden (weide was voorhanden).

Liever een bokje dat een prima leven heeft gehad de slacht in dan de bio industrie.

Groetjes Karin

Och je hebt ook gewoon helemaal gelijk hoor Pien. Op het moment dat je dieren voor de melk gaat houden is het nageslacht de klos. Zo simpel is het en dat is bij iedere diersoort zo.

Mijn enige punt was dat bij geiten de bokjes vaak bij mams mogen blijven, terwijl gestelt werd dat die direct apart gezet werden en nooit zonlicht zouden zien voor de slacht. Meestal zijn mannelijke dieren nog meer benadeelt als vrouwelijke en dat is hier eens niet zo.

Uiteindelijk is de enige oplossing hiervoor geen melk meer drinken en geen vlees meer eten. Velen op dit forum doen dit al. Wil je dan toch vlees eten, dan eet ik dat zelf echt liever van een geitenbokje die tot de slacht bij mams en vriendjes heeft gestaan, dan van een kalf wat niet eens door zijn moeder droog is gelikt en dan in zo'n iglo eenzaam op zijn slacht wacht.

Groetjes Karin

Wie komt er allemaal zondag naar het seminar van Jaime Jackson? Misschien een idee om elkaar ook te ontmoeten?
Toch zonde als we maandag tot de conclusie komen dat er veel PNers waren en we elkaar niet even gesproken hebben. Altijd leuk om wat gezichten achter de namen te leren kennen!

Groetjes Karn

Dat zal ik doen Ester en ik zal ook wat foto's maken als dat mag. Ik heb me voor de gehele dag ingeschreven, inclusief het bekappen smiddags. Heb er reuze zin in!

Groetjes Karin

Nils Vellinga schreef op donderdag 5 november 2009, 20:34:


Zie www.paardinbalans.nl en dan meest rechtse knopje seminar!

Groetjes Karin