Frans Veldman schreef op zaterdag 4 juli 2009, 23:26:


Frans, bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik heb inderdaad al gelezen dat het achterwege houden van bemesting voor een hoog fructaangehalte kan zorgen. Maar dit is dus alleen bij die grassoorten die bemesting nodig hebben om te groeien? Stel dat ik mijn weide inzaai met dezelfde grassen die overal in de bermen staan, dan kan ik dus zonder problemen de bemesting achterwege laten? Als dit zo is zou ik het misschien wel zien zitten om juist die grassen te gaan zaaien om zodoende geen hoge fructaangehaltes te krijgen (en wellicht ook minder voedingsrijk gras?)wanneer er niet (of nauwelijks, behalve de paardenmest van onszelf) op de wei gaat.
Ik vind het wel dusdanig interessant dat ik binnekort hooi op fructaangehaltes ga laten onderzoeken van gras wat afkomstig is van onze (vooralsnog bemeste) paardenwei, en van gras wat achter onze schuur staat, wat voor zover ik weet nooit is bemest. Als we hiermee toch een stukje duidelijkheid krijgen is me dat zeker wat waard. Hebben jullie zulk soort onderzoek ook verricht?
We hebben overigens 2 jaar geleden een bodemonderzoek laten doen door Eijkpunt, met daarbij een bemestingsplan van 4 jaar, inclusief onze eigen paardenmest. We hebben ons hier tot nu toe keurig aan gehouden, maar omdat onze pony dus steeds bevangen is willen we kijken wat er nog meer mogelijk en haalbaar is om de weide voor deze pony minder risicovol te maken (als dat uberhaubt gaat). Het nadeel is dat we hier wel 1x per jaar van moeten kunnen hooien, ter compensatie van al die dierenartskosten .

Heel interessant Frans!

Groetjes Jolanda

joop schreef op zondag 5 juli 2009, 10:54:


Ja dat besef ik inderdaad. Maar de grondsoort en conditie is bekend geworden door het bodemonderzoek wat we hebben laten doen dus in principe zou ik dan kunnen zoeken naar grassen die hierop goed kunnen leven? Zeker als ik ze dan de kans geef om te bloeien voordat ervan gehooit wordt zou dit toch moeten lukken?


Het bemestingsplan is afgestemd op mijn wensen. En dat waren een zo schraal mogelijke weide voor de paarden (moest ook vertellen hoeveel paarden erop staan, wat voor ras, leeftijden e.d.) maar toch wel 2x per jaar kunnen hooien. Ik weet het, het is een lastige combinatie ;-)Inmiddels zijn we nu wel aan het denken om voortaan 1x per jaar te hooien zodat we later in het jaar (aug.) 1x goed kunnen hooien, maar als de oogst mislukt hebben we dan wel weer een probleem, geen hooi.
Hier in de buurt ken ik alleen mensen die hooi verkopen om daar dik aan te verdienen. Het zit vaak vol stof en moest zo hard mogelijk groeien. Vandaar dat ik het liever zelf van de weide haal, zodat ik precies weet wat erin zit. Het hooi dat we afgelopen donderdag hebben binnen gehaald ga ik ook laten onderzoeken. Dat is dan ook de moeite waard, in tegenstelling tot alle beetjes die ik elders vandaan moet halen.

Groetjes Jolanda

joop schreef op zondag 5 juli 2009, 18:00:


We hebben iets meer dan anderhalve hectare, voor 1 paard en 2 pony's. Vooraan in de wei hebben we een stuk afgezet wat als "basisplek" dient voor de paarden. Van hieruit kunnen ze zelf de inloopstal in lopen,en als ik de rijbak open zet kunnen ze hier ook in. Voorheen was het gewoon een grote weide maar omdat onze kleinste pony steeds hoefbevangen is hebben we dit veranderd. Voor de andere 2 die kwa omvang precies goed zijn en echt niet dikker moeten worden is dit ook niet verkeerd. Echter gaan ze wel enkele uren per dag in de grote weide buiten het hooiseizoen, en blijft de kleine pony voorin. Kwa beweiding valt het dan nog heel erg mee, gezien die paar uurtjes, en de verhouding weide met aantal paarden.

Vorig jaar hebben we veel pech gehad met het weer en konden we pas eind augustus hooien. Dit was wel de 2e snede, de 1e was in juni. Aangezien het hier tot nu toe in augustus het droogst is, dacht ik dat dat dan de beste hooitijd was, zeker als we maar 1x hooien, dan moet het risico op regen zo klein mogelijk zijn. Maar voor de paarden is het inderdaad fijner om weer gauw de wei in te kunnen. Nu is het wel zo dat we tot nu toe altijd nog hebben bemest, met paardenmest, maar ook nog wat bijgemest met kunstmest. Ik zal eens gaan kijken naar zo'n EC meter, dat vind ik wel interessant.

Bedankt!

Groetjes Jolanda

joop schreef op maandag 6 juli 2009, 12:35:


Hoi Joop,

Hoe kijk jij dan tegen een hoog fructaangehalte aan als je niet mest? Heb jij inmiddels allemaal van dat soort grassen in de weide staan, die het goed doen op arme grond? Staat er JKK in je wei? Het is dus wel mogelijk om een goede weide te hebben waarop je niet mest? Haal je hier ook hooi vanaf of gebruik je deze wei alleen voor begrazing?
Ik begrijp dat je wat meer plantenkennis moet hebben als je voor deze manier kiest. Ik heb zaterdag toevallig een weidewandeling gemaakt van ruim 2 uur met een kruidenexpert. Zij organiseerd wandelingen waarbij ze juist heel veel informatie verstrekt aan mensen met paarden in de wei die graag meer willen weten over wat er precies in hun wei staat, en vooral, wat wel en niet kwaad kan. Zo kwam ik er zaterdag achter dat ik op een plek behoorlijk wat zwarte nachtschade heb staan . Deze is er dezelfde dag nog uitgegaan dus het was de moeite waard .

Groetjes Jolanda

joop schreef op dinsdag 7 juli 2009, 10:22:


Jeetje Joop, jij hebt het mooi voor elkaar voor je paardjes! Dat is niet te vergelijken met onze anderhalve hectare zeg. Ik wil kwa weide toch wel te denken om het roer om te gaan gooien want zoals het nu gaat zit ik steeds met een bevangen pony door ons eigen gras/hooi. Ondanks dat ik wel heel voorzichtig ben met hoge fructaangehaltes, hij altijd een graaskorf op heeft(wat ook niet ideaal is natuurlijk) en verder niks krijgt dan gras en hooi.
Ik ga binnekort zijn insulinegehalte laten onderzoeken, daar ben ik wel benieuwd naar. Ik heb zijn PH waarde gemeten van zijn urine, en deze lag op 91/2 ?? Ik ga het nog eens testen, want dit is wel heel apart geloof ik.

Groetjes Jolanda

joop schreef op dinsdag 7 juli 2009, 17:37:


Ja daar heb ik in het begin eens naar gekeken, maar mijn vriend (niet zo'n paardenliefhebber) vind het een lelijk gezicht als er allemaal omheiningen of lintjes moeten worden gespannen. Daarnaast is het dan weer heel onhandig hooien. Al vind ik het zelf Paddock Paradise wel heel leuk.

Onze pony heeft vrij dunne hoefzolen. Zeker nu hij weer hoefbevangen is (al gaat het alweer de goede kant op) blijft hij gevoelig lopen op het harde. Hij heeft dit altijd wel wat gehad volgens de vorige eigenaar. Alleen zij noemde hem wat "aanstellerig" als hij op een steentje stapte. Maar zijn zolen zijn zo dun dat het natuurlijk wel pijnlijk is om op een steentje te trappen.

Ik heb hem nu ruim 2 jaar, en hij loopt al anderhalf jaar over een verhard pad van 25 meter lang, en in de verharde inloopstal. Het pad en de inloopstal zijn voorzien van betonklinkers. Ik had echt verwacht dat hij dan wat meer "eelt" zou krijgen, maar hij blijft gevoelig. Is er iets wat ik kan doen om te zorgen dat zijn zool wat dikker wordt? Ik bekap hem nu bijna 2 jaar en zijn hoefjes zien er verder prima uit. De hoefwanden zijn ook erg hard. De dierenarts zegt dat hij minder over het harde moet lopen, lekker alleen in de wei moet staan, maar dan is hij straks helemaal niks meer gewend. Ijzers raadde hij me aan, maar das dus echt niet wat ik wil. Hoefschoenen zijn ook geen optie, anders zou hij die 24 uur aan moeten hebben om uit zichzelf vanuit de wei naar de inloopstal te wandelen. Hij loopt niet altijd gevoelig op het harde (momenteel wel vanwege de HB), maar vooral als hij op een klein steentje trapt zie ik hem meteen kreupelen. Grintpaden en puin omzeil ik altijd met hem omdat dat hem echt zeer doet, maar op een asfalt fietspad kan hij makkelijk een drafje doen.

Iemand tips of ideeen?

Groetjes Jolanda