Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 7 maart 2009, 7:44:


Ik heb Joke, de Haflinger die nu van Myriam is en anders heet leren lachen en de cue was . Grappig maar nutteloos natuurlijk.
Eigenlijk omdat ze altijd zielig alleen in haar weitje stond en haar verwende baasje besloten had dat paardrijden in de manege veel gezelliger was en dus naar haar eigen dier niet meer omkeek.
Als ik dus even 5 minuten had, gingen we samen lachen

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 7 maart 2009, 10:15:


goed joh! Ben benieuwd naar het filmpje.
Maar eeh dokter, als je weer bijgekomen bent en ff tijd hebt , zeg es wat over die bloedwaardes van dat "verzuurde" paard?

Geen cursus bekappen vandaag, zonnetje schijnt dus ik kan me heerlijk aan mijn eigen dieren wijden. Vanmiddag komt het karretje van Hans, een tweewieler met extra korte boompjes, het tuigje had ik al opgehaald, zijn kleinste originele shettuig.
Dat past prima. Hans komt me even helpen om haar voor de eerste keer in te spannen. Ik heb dat zelf zo'n 45 jaar geleden met Belgen gedaan, maar het lijkt me dat het bij zo'n klein paardje allemaal veel preciezer moet.(alles zit korter bij elkaar) Dus een kritische blik is dan welkom.
Het is nog niet het karretje wat ik in mijn hoofd heb, want daar moet je als een Ben Hur op staan, maar dit kan ook niet anders dan leuk zijn.
Dus karren maar!

AMA schreef op zaterdag 7 maart 2009, 12:28:


Jawel , as. zaterdag bij de bekapcursus...Daar knip ik de hoefwand van een bevangen voet -en die zijn er altijd wel- in de toon weg om mensen te laten zien waar dan de punt van het hoefbeen dan zit...
Maar ok, ik gebruik mijn ijzerverwijderingstang wel.
Het mirakelhooimuurtje is vooral een muurtje om paarden aan enge dingen te laten wennen. Plastic zeilen die klapperen als een gek in de wind en waar de very cool and sophisticated Sir Billy geen vin van verroerde. Knap hoor!
Mooi dat het lukte met Tachat! En dat babbelen van Piet valt wel mee, hij kan vooral goed luisteren

Gudrun schreef op zaterdag 7 maart 2009, 12:24:


http://naturaldriving.co.uk/content_home.php
lijkt me helemaal mooi
Nee ik heb Mina vorige week getraind met een egje om de wei een beetje te slepen en vandaag de kar erachter. Nadat ze eenmaal gewend was aan de broek ging het prima, we hebben zelfs een stuk over straat gelopen.
Er zijn foto's gemaakt. zo gauw ik ff meer tijd heb plaats ik ze. Ideaal om van een grasmaaier een racemonster te maken
Leuk hoor

Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 19:37:

http://naturaldriving.co.uk/content_tools.php
Dit is voor een niet serieus tenemen hobby-boer het mooiste speelgoed wat er is natuurlijk

Arabesk schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:46:


Dus, samenvattend, zoals Nathalie zei het is een probleem van de lever? Zou daardoor maandagziekte oftewel spierbevangenheid kunnen zijn?
Dank jullie wel!

AMA schreef op zaterdag 7 maart 2009, 22:31:


Je moet ook niet snijden in een hoefwand.... hoewel steunsels natuurlijk ook hoefwand zijn.
Ik zou gewoon blijven oefenen met hem, veel belonen voor goed gedrag, dus je rate of reinforcement zo hoog mogelijk houden en zo vaak mogelijk een paar halen met de rasp erover.
Bij optimale groei groeit een hoefwand, ruim gerekend, een centimeter per maand.Dat betekent 2,5 mm per week, trek daar nog eens wat slijtage af en we praten over misschien 4 of 5 halen met de rasp.
Als je je paard ondanks zijn ziekte geleerd hebt zijn voet te geven, dan duurt dat zo kort dat hij het niet vervelend en jij het niet zwaar vindt.
Het grote voordeel is dat een eenmaal bereikte goede stand van de voeten zo blijft en je kunt mienemeuten of een mm korter of langer de lengte is waarmee je paard het beste en gezondste loopt.
Het enige wat dat in kwaliteit overtreft is totale natuurlijke slijtage waar de groei zich op richt, mee in evenwicht blijft en waardoor je die 'stonecrushing' feet krijgt, omdat alles wat aan die ondergrond wordt blootgesteld keihard en min of meer slijtvast zal worden.
Maar daarvoor moet je kilometers harde ondergrond onder de voetjes door laten glijden.
Zo'n tang moeten gebruiken is eigenlijk op z'n Amsterdams gezegd kwaliteit-kak. Je bent dan niet beter bezig dan een traditionele smid, die eens in de tig weken een stuk van de voeten aframt en tegen zijn klanten zegt, we zullen hem even rechtzetten en de voetas verbeteren, want oei, wat staat hij weer scheef. Desnoods het hele leven van het paard lang.
Natuurlijk begrijp ik dat je nu die tang gebruikt hebt. Ik had het ook gedaan als we eraan toe gekomen waren, maar soms vliegt 2 uur voorbij.
Maar dit was een noodgeval en zeker niet zoals je het moet doen in de toekomst. Gewoon elke week even ermee bezig zijn, dan is het eigenlijk niet meer werk dan de voeten uitkrabben.
Zo gauw je er een stuk kunt afknippen heb je het te lang uitgesteld. Dus waarom een tang kopen?