Karin schreef op maandag, 8 november 2004, 11:10:


Hij loopt toch niet vanzelf zo?


Ik heb daar ook geen moeite mee. Waar ik wel moeite mee heb is dat er voortdurend wordt beweerd dat je het zo MOET doen, omdat anders je paard er wat van zou krijgen.

Stel je voor dat springruiters steeds zouden beweren dat je daaglijks met je paard moet springen, omdat ie anders zus-en-zo-hier-en-daar last van zou krijgen. Terwijl er totaal geen onderbouwing is die aannemelijk maakt dat ze gelijk hebben.

Het ontgaat mij volledig wat er mis gaat als mijn paarden buiten zelf bepalen hoe ze precies de bocht door gaan. Al zou het fout gaan, dan nog maken bochten nog geen 1% uit van de rit. En ik mis vooralsnog iedere onderbouwing WAT er mis zou gaan als mijn paarden zelf de bocht maken zoals ze dat willen doen. Waar zouden ze last van gaan krijgen en waarom?

Was dat links opstijgen ook niet zo'n verhaal uit de dressuurhoek? Waar steeds maar op gehamerd werd dat dit zo belangrijk is, maar waar iedere argumentatie bij ontbreekt en volslagen onduidelijk is wat je paard oploopt als je rechts opstijgt?

Het is een religie, en voor mij betreft is dat prima, tot het moment waarop iemand voor mijn deur staat om te vertellen dat ik me moet bekeren omdat anders morgen de wereld vergaat. En dan nog wil ik best aannemen dat morgen de wereld vergaat mits er een gedegen argumentatie bij te pas komt.

Wat mij betreft stoppen we deze discussie, tot het moment waarop iemand kan onderbouwen waar mijn paarden last van krijgen als ze buiten zelfstandig de bocht ingaan.

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 8 november 2004, 11:19:


Tja. Ik was er niet bij. Ik ken het heel anders. Alle filmpjes op de site (zie wij->video's&demo's) zijn eigelijk voortvloeiselen uit Parelli. Zoals je kan zien doen de paarden alles met veel enthousiasme en plezier.


Emiel Voest heeft gewoon het merendeel van Parelli gekopieerd, en wat hij er zelf aan gesleuteld heeft is naar mijn mening niet bepaald een verbetering. Parelli werkt gewoon geweldig leuk, het enige nadeel is dat het nogal duur is.

Groeten,
Frans

Florus schreef op maandag, 8 november 2004, 12:27:


De spuit of de kogel... Het maakt mij niet zoveel uit als het dier maar zo min mogelijk lijdt.


We komen wekelijks bij de slager t.b.v. de hoeven die we voor de cursus gebruiken. We zien daar ook wel eens wat meer dan die hoeven. Mij is verzekerd door de slager (die overigens zelf ook paard heeft gereden) dat de paarden al dood zijn voor ze de grond raken en dat horrorverhalen voornamelijk broodjes aap zijn of uit vroeger tijden komen. We hebben zelf de hersens gezien van paarden NA de inslag van de pin. Lijkt me erg onwaarschijnlijk dat het dier daarna nog leeft en pijn kan beleven.

Overigens, als je eenmaal door de gruwelfase heen bent, machtig interessant om het paard van binnen te kunnen bekijken. Is toch altijd anders dan de foto's uit een anatomieboek.

Groeten,
Frans

Elzaliene Proost schreef op maandag, 8 november 2004, 12:50:


Het is wel de bedoeling om daar iets aan te gaan veranderen. Maar we moeten eerst even af maken waar we nu mee bezig zijn.

Groeten,
Frans

Florus schreef op maandag, 8 november 2004, 14:57:


Wordt bij "onze" slager met de hand vastgehouden.

Groeten,
Frans

Esther schreef op maandag, 8 november 2004, 17:17:


Voor dit weer een eigen leven gaat leiden: Parelli heeft niets te maken met "druk opvoeren". Mijn paarden zijn "superlicht" in het gebruik en doen alles met veel enthousiasme. Zie ook de filmpjes.
Parelli omschrijft zelf druk als "zoals je een kurk die drijft op het water wegduwt" en zo is dat bij mijn paarden ook.

Wat Voest heeft veranderd is de logica van het een en ander. Neem de circling game: Bij Parelli ben je het rustpunt en straal je ook absolute rust uit. Bij Voest moet je meedraaien met het paard en in draf maakt hij er een voortdurend kolderieke beweging bij. Ongeveer hetzelfde als "zit!" blijven roepen naar een hond die al lang zit.
Voest laat bij het keren op de cirkel paarden met hun kont naar hem toe van hand veranderen. Bij Parelli - en dat is veel moeilijker - leer je dat te doen met het hoofd van je paard naar je toe. Bij Voest ben je zonder begrenzing van de bak je paard kwijt, bij Parelli niet.
Zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Ik ken de Parelli methode behoorlijk goed en ben ook goed in staat om dit soort verschillen te zien.

Groeten,
Frans

Maaike schreef op maandag, 8 november 2004, 19:05:


Tja, wonderbaarlijk. Vooral als je bedenkt dat het ongeveer een jaar duurt voordat de nieuwe hoefwand die NU groeit de grond heeft bereikt.

Groeten,
Frans

Caroline schreef op maandag, 8 november 2004, 19:25:


Kun je ook vertellen wie dat gedaan heeft of op zijn minst volgens welke "stroming" dit was?

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 8 november 2004, 20:05:


Mis ik iets? Iemand had het over natuurlijk bekappen, een volgende heeft het dan ineens over Strasser, en even later is het paard hoefbevangen. Weten jullie hier iets over dat ik niet weet?

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op maandag, 8 november 2004, 20:59:


Ok, nou zijn we het helemaal eens! Ik heb ook niks tegen dressuur zolang het dressuur is en het duidelijk is dat je dat doet voor je plezier. Waar ik wel moeite mee heb is het eindeloze "het paard MOET zo rijden WANT anders gaat zijn rug er aan" verhaal wat ik toch helaas nog met grote regelmaat voor mijn voeten geworpen krijg. Hele volkstammen zijn er van overtuigd dat onze paarden die zonder bit en aan een lange teugel gereden worden hier vreselijk onder lijden en ernstige schade oplopen. En helaas ging het ook op dit forum weer die kant op.

Het verhaal over dat links opstijgen haalde ik slechts aan om duidelijk te maken dat alles wat er bij dressuur gebeurt onverminderd onderhevig is aan het natte aap principe. Velen zijn er van overtuigd dat er allerlei dingen noodzakelijk zijn die dat helemaal niet zijn. Wat mij betreft prima als je links wil opstijgen en voorgeschreven wendingen wil uitvoeren, zolang maar duidelijk is dat je dit voor de lol doet en je paard er niets van krijgt als je het anders doet.

Wat verzameling betreft volg ik een wijsheid van Parelli (los van de discussie over druk). Volgens hem moet je eerst van "opposition reflex" af, dus het paard moet in alles meewerken en meegeven aan druk. Daarna heb je "impulsion" nodig, wat betekent dat je go en whoa hebt uitgebalanceerd. Daarna kun je pas aan collection gaan denken. Voor mij absolute logica, want bij een niet meewerkend paard, en bij een paard waarbij je nog voortdurend moet aandrijven of juist voortdurend moet afremmen KUN je geen echte verzameling krijgen. Vandaar ook het rijden met halster: Kun je daarmee een vast tempo aanhouden dan kun je het bit gebruiken voor verzameling. Heb je het bit nog nodig om voortdurend bij te remmen, wat wil je dan in vredesnaam doen? In de praktijk zie je helaas dat mensen gefocused zijn op verzameling terwijl ze de voorbereidingen daartoe nog lang niet meester zijn. Het paard loopt dan misschien optisch wel in een krul maar met verzameling heeft het niets te maken.
Verzameling krijg je van je paard, het is niet iets dat je kan afdwingen.


Oh, meer is niet onnatuurlijker dan wat ik doe. Dat is niet waar het om gaat.

Groeten,
Frans