clarissa ruijgrok schreef op maandag 1 december 2008, 18:57:


Als ze niet wil heeft ze het ook niet nodig.
En wat ze nodig heeft heeft ze al.
Tot zover mijn logica over dat wat is.

Natuurlijk iemand die geprikt wordt door een brandnetel,
kan die brandnetel vervloeken en wensen dat ze zou veranderen
in een madeliefje. Maar zo werkt het niet in de natuur.
Iemand veranderd pas als de omstandigheden er naar zijn.
En tot die tijd kan iedereen leren om te gaan met dat wat er is.

Groet, Michiel

Unartica schreef op maandag 1 december 2008, 19:41:


Onder het draad, zou dat niet de meest geschikte plek zijn?
Dat vertrappen ze niet, kan overgeslagen worden bij evt. bemesting en ligt iets hoger dus droger.

Groet, Michiel

Herman schreef op maandag 1 december 2008, 23:43:


Nobel? dat is normaal hoor en toepasbaar voor alles en iedereen (voor mij tenminste). Dat uittrekken IS omgaan met dat wat is, niets mis met uittrekken. En dat uittrekken is gebeurd de afgelopen tijd, precies wat nodig is voor haar welzijn ook. Je begrijpt mijn filosofie al een tikje beter denk ik nu.
Ze heeft hulp nodig, ja, enkel de vorm waarin is niet wat je zou denken. Ze krijgt het al, precies de hulp die ze nodig heeft, alles beinvloed alles, gelijk zoals in je tuin.

Groet, Michiel

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 2 december 2008, 10:37:


Erger nog, de meeste mensen hebben niet door dat ze geholpen worden, elke seconde van hun leven. Dankbaarheid, diepe dankbaarheid zou het gevolg zijn. Je hoeft er niet eens om te vragen, het leven is niets anders dan ondersteunend. De grond die je draagd, de stoel die je ondersteunt, de kachel die je verwarmt, het water in je glas, de kritiek die je oogst, moet ik door gaan ... Ieder krijgt precies wat hij nodig heeft, PenS niet uitgezonderd.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 3 november 2008, 12:13:


Ik heb weer een samenvatting gemaakt van de 2de maand dat we Luna hebben:

Samenvatting November 08

In haar 2de maand is er veel gestabiliseerd. De mok behandelingen zijn gegaan van 80 % naar 100 % rustig toestaan. De mok is over, wel krijgt ze nog vaseline op. Haar voeten oppakken gaat nog steeds met moeite, het is gegaan van lichte paniek naar het stront vervelend vinden. Als we met zijn 2en zijn en goed belonen gaat het ietsje beter. Ik heb het oppakken 2 weken laten rusten, maar merkte nadien geen verschil met daar voor. Het wandelen gaat gemakkelijk, bijv. op vraag achter me blijven gaat nu ook redelijk. Het aangebonden staan is vanzelf goed gekomen, met een los touw bleef ze steeds makkelijker dicht in de buurt van de wand en kan nu na 2 maand ook aangebonden worden zonder dat ze iets kapot trekt.

De 3 traptredes in het park heb ik goed kunnen oefenen en loopt ze nu vlot af. Humeurig happen en stoppen/weigeren heeft ze nog steeds als het haar niet aanstaat. We hebben nieuwe routes voor het eerst gelopen, het 3de park, en richting Laag Zuthem. Ook naast de fiets is ze helemaal gewend, ook over de harde weg van huis af. 4 maal een fiets mee genomen als voorbereiding en toen 3 maal gefietst met draf erbij. Waarbij de eerste keer lekker enthousiast en toch goed luisterend!

De volgende 2 keren wou ze steeds minder graag, ook met wandelen trouwens, waarschijnlijk het begin van vocht in de benen. Waar ze begin dec. voor behandeld gaat worden. Haar maatje Little One is half november op stal gezet, ze staat nu met Annemiek alleen snachts, overdag komen er enkele stalpaarden bij. Wat op zich onrustig is, ze verdringen zich bij het eten en jagen Luna weg. Luna leert nu wel vluchten, dat kende ze amper en was onnozel brutaal oftewel onvoorzichtig. Eind van de maand had ze hierin voldoende bijgeleerd. Een rustige wei heeft ze niet met deze kou, een overkapping met stro zou mooier zijn, en een rustiger groep overdag ook. O ja we hebben het zadel er ook eenmaal losjes opgelegd zonder probleem.

Plan December

Kalm aan doen deze maand. Haar vocht in de benen zal eerst over moeten gaan. En dan komt het plezier om mee te gaan wandelen en fietsen hopelijk ook weer terug. Haar voeten oppakken iets minder vervelend gaan vinden, en wel toestaan. Wellicht de trap afgaan met 5 tredes? En het zadel er nog een keer op doen en daarbij de singel vastmaken. Afhankelijk van haar looplust het fietsen uitbouwen, waarbij plezier in het draven voorop staat. Maar enkel wandelen is ook goed, en daar speels mee om gaan.

Groet, Michiel

Monique Meijer schreef op donderdag 4 december 2008, 10:57:


Niet met zekerheid, nee.
De eigenaar geeft direct het buitenstaan, met kou en vocht en niet kunnen liggen, de schuld. En raad aan haar op stal te zetten. Hij heeft haar een spuitje gegeven dat het vocht afdrijft en maandag kijkt de dierenarts er naar. Op stal zetten heeft echter zo veel nadelen dat ik dit nog niet wil doen. De kans op koliek door het stilstaan en 2 maaltijden op een dag is dan groot aanwezig. Ook stalbenen kan ze dan krijgen, nog meer vocht.

Maandag was haar R. knie (handwortel) en woensdag haar L. knie dikker. En ze loopt met pijn en niet graag harder dan staptempo, al stapt ze wel normaal. Als dit al langer speelt zou dit de oorzaak kunnen zijn van haar verminderde lust tot draven naast de fiets vorige week.

Ik ben gaan zoeken naar oorzaken, het kan ontstaan door:
- overbelasting, lijkt me niet voor haar, tenzij het door de zachte klei lopen en plotseling weg moeten springen bij de voerbak komt
- Blessure door een trap, dat kan maar dan is het wel raar dat links en rechts elkaar hebben afgewisseld.
- Andere voeding kan ook, sinds een week eet ze minder gras en veel meer voordroog-hooi. Als ze daarbij ook nog iets gevoelig is voor ons voordroog kan dit vocht probleem ontstaan.
- Het mokvirus kan ook, haar mok is echter al bijna 2 weken niet meer te zien.
- En wat de eigenaar zegt, kou en regen en niet kunnen liggen. We hebben wel een droge verharding waar ze snachts op zou kunnen gaan liggen, daar ligt echter geen stro, omdat het direct nat zou worden, geen overkapping dus. Ik zie niet aan haar dat ze het koud heeft met haar normale wintervacht.
- Niet geheel happy zijn, dat zou ook nog kunnen, de stalpaarden die bitserig overdag het hooi opeisen. Haar maatje die hele dagen op stal staat. Echter haar 2de vriendinnetje (uit de zomerkudde) is altijd bij haar. Dus zo erg is het ook weer niet. Maar goed een stabiele groep, zonder weg gejaag, was beter natuurlijk en een overkapping over de verharding met al die regen was ook niet gek geweest.

Groet, Michiel

AMA schreef op donderdag 4 december 2008, 12:44:


Ja op gaat makkelijker dan er van af
Ik kwam er bij toeval achter dat ze zelfs een stoeprand eng vond om van af te gaan. Geen foto nodig, in het park hebben we een pleintje met een taluut en een 6 meter lange trap met 2 tredes en een 12 meter lange trap met 3 tredes en een 1 meter brede trap met 5 tredes. Met de stoepranden op de heenweg kon ik dus mooi geleidelijk opbouwen. Dat er veel gevallen blad lag op de trap heeft me zeker ook geholpen, dat verzin je niet, maar het lijkt wel minder eng, de trap lijkt dan op een taluut. Omdat naar boven gaan makkelijker is, ben ik ook van halverwege gestopt en haar achteruit gevraagd. Achterwaarts naar beneden lopen kon je dus al eerder als in de kijkrichting. Ach zo spelend en belonend met Y es appelstukje is het gelukt. De 5 tredes moeten we nog, die hebben nog maar 1 maal naar boven gedaan. Voor in de stad rijden oefen ik dit, ik droom nog steeds om eenmaal in het centrum de trappen op te gaan naar het stadhuis

Groet, Michiel

Monique Meijer schreef op donderdag 4 december 2008, 13:18:


Ja verkeerde hoeven is ook een veroorzaker van vocht in de benen, heb ik vaker gehoord. Luna heeft echter keurige hoefjes gekregen, zomaar spontaan ik heb er niets aan gedaan. Eerst had ze enorme brokkels en scheuren en wou ze de voeten helemaal niet geven. De bekapper die ik gevraagd had, is uitgesteld geweest en heeft toen afgezegt. Kortom hij is ook niet meer nodig, zo te zien, het ziet er gewoon goed en hol uit, hoeven in hun natuurlijke staat bijgehouden door het lopen over voldoende harde ondergrond. Mooi afgerond is het niet, dat is het enigste, zelfs de forse stralen slijten mooi gelijk mee met de hoef.

Groet, Michiel

AMA schreef op donderdag 4 december 2008, 15:08:


Dit zijn normale tredes van 30 cm, en inderdaad van beton dus niet glad.
Eneh ik ga niet naar het stadhuis om te trouwen hoor, wel om in onze oude binnenstad een klein stukje van het verleden op te snuiven toen het hier wemelde van de paarden.

Groet, Michiel

Zoe Veurman schreef op donderdag 4 december 2008, 17:48:


Jur lieten we altijd wel los lopen, als we een graaspauze hebben.
Eerst opbouwen en uitproberen, dat lijkt me het beste.
Dan weet je wel hoe jouw paard omgaat met loslopen ergens buiten.

Ook heben we wel gehad dat (een eerder paard) Oberon onverwacht op de hei richting huis begon te draven, wij er achteraan lopend, toen stond hij toch wel stil, tijdens zijn draf Y E S roepen, is dan ook wel weer een uitkomst waar dat clickeren al niet bij helpt YES

Groet, Michiel

Michiel schreef op donderdag 4 december 2008, 12:08:


Het is toch en trap geweest en dat L en R blijkbaar een vergissing, Ze heeft nu een een wond in haar lies L. voor waar etter uit komt. De eigenaar heeft haar op stal gehad vannacht en penicilline gegeven. Met een week kan het klaar zijn zegt hij. De dierenarts kijkt maandag nog even.

Luna trof ik aan in de wei en kon bijna geen stap meer verzetten zo stijf. In de wei bij andere paarden kan zo niet, omdat ze niet kan wijken en ze daarom ook niet bij de voerbak durft te staan. Ze staat nu op stal stro (en hooi) te eten en meer tevreden dan in de wei. Morgen zien we verder, beweging op eigen tempo is wel goed, misschien kan ik haar op een verharde deel achter de koeienstal zetten samen met Annemiek die nu ook weer binnen staat? Is me bij Jur (die een grotere wond had) ook zeer goed bevallen, samen met een ander paard op een kleine ruimte van 8 bij 8 meter.

Groet, Michiel

Piet schreef op vrijdag 5 december 2008, 15:58:


Leuk hoor van mening verschillen, echter volkomen overbodig.
"Ja dát doe je goed" .... zit in beide! En dat is inderdaad de het meest
diervriendelijke component... van de twee hé.

Er is nog een andere manier van omgang die nog véél diervriendelijker en effectiever is, zoals dat mogen galopperen over braakliggende velden, het going with your horse aspect. Wat Frans ook zegt: dingen doen die je paard leuk vind. En die training zit ook weer in álle methodes. Je kan niets afzonderen!

Met andere woorden het is al onzin en dom om één aspect van training te isoleren en dan zeggen dat je die meest diervriendelijke methode toepast. Ik clicker ook op het gras, en beloon met mogen toehappen, grazen dus. Werkt prima, tenminste zolang ik ook weer verhinder ongevraagd in het gras te duiken. Tsa dat hoord de bij en dat is dus niet minder diervriendelijk, het kan niet zonder wil je niet altijd alleen maar in de bak blijven spelen. in dan zitten we weer in de oude discussie.

Groet, Michiel

Moniek schreef op vrijdag 5 december 2008, 17:43:


In Moskou hebben ze met gentechnologie een gedragsgen van een hond ingebracht in de foetus van een paard. De link ben ik kwijt. Dat hengstveulen wat daarmee geboren is, is nu 4 jaar en wil altijd dartel graag mee naar buiten. En baalt als hij terug naar huis geleid wordt. Hij loopt ook los mee waar je ook gaat. Ze hebben hem geleerd op de stoep te blijven en tot verbazing van de inwoners van Moskou loopt hij los mee dwars door de stad. Kijk zou een paard voor mij zijn

Zonder grap, het berberras is geselecteerd op deze eigenschap, om dicht bij de tent en mensen te blijven.

Groet, Michiel