Ik begrijp hier ook echt helemaal niks van. Wat een gedachtengang!

Geef dat paard lekker zijn "paard zijn" terug. Geef hem ergens een ruime wei met een maatje, en verwacht niets (meer) van hem. Laat hem lekker tot rust komen! Dat is dan toch het minste wat zo'n dier verdient??

"alleen is het in mijn beleving en in het belang van deze paarden en AL mijn andere paarden beter dat deze 2 een plek krijgen die hen meer de tijd geeft er verder bovenop te komen. en dat k geld vraag is mdat ik slechte ervaringen heb met gekrégen paarden. want met mijn gekóchte paarden heb ik geen enkel probleem, het zijn slechts de paarden welke ik gekregen heb, die zijn vaak een probleem. en dat wordt wel beter alleen die heben meer tijd nodig."

Ik begrijp niet goed wat het aan moeite/geld/energie kost, om deze paarden lekker bij jou in de wei te laten lopen??? Tijd, daar hoef je niks voor te doen, die verstrijkt helemaal vanzelf, wat is dan het probleem?

En je theorie over dat gekregen paarden vaak problemen opleveren is echt onzin. Wellicht gewoon pech, maar dat wil niet zeggen dat ieder paard dat wordt gegeven/gekregen een probleem is! Ik heb ook een pony gekregen, niks mis mee hoor! Dus die theorie gaat niet op. Als bij jou een goede plek, met de juiste zorg voor de betreffende paarden op nummer 1 staat, dan doet geld er echt niet toe, om geen enkele andere reden maar dan houdt je je alleen bezig met wat het beste is voor de paarden, en niet voor jezelf (want dit is een gedachte die je ZELF hebt, en niet die arme paarden) .

Groetjes Jolanda

Ik denk inderdaad dat het een kwestie is van aanvoelen.
Ik rijdt zelf op een stevig gebouwd welshje van 1.18. Deze pony heeft teveel pit voor kinderen van een leeftijd van 7 tot 13/14). Die durven er helaas niet op, en als ze het wel durven zijn ze snel genezen. Had een bijrijdstertje van 13 die ermee om kon gaan maar die was inmiddels groter en zwaarder dan mij dus dat hield op. De pony heeft aanleg om te dik te worden, en hoefbevangen, dus er moet wel met hem gewerkt worden. Naast longeren, rijdt ik hem ook. Hij krijgt 5x in de week beweging. Het is een kleine scheurneus die ik amper kan houden. In het bos vliegt hij met mij in een rengalopje over de paden met zijn oortjes naar voren. Ik weeg zelf 51 kilo en ben 1.65 lang/kort .

Groetjes Jolanda

Hahaha ik zou ook wel wat kilootjes erbij willen hoor, maar dat zit er helaas niet in. Het zit in de familie, mijn moeder weegt 43 kilo. Het voordeel is dat ik kan eten wat ik wil, en in dit geval nog op de pony kan rijden, maar als ik eens ziek ben dan ben ik dat ook van de goeie en kan ik er maanden over doen om van een verkoudheidje af te komen. Heb niet veel om bij te zetten, en met ziekte vliegen de kilo's er ook weer hard vanaf dus geef mij maar wat meer vulling, dan heb ik het misschien ook eens niet zo koud .

Groetjes Jolanda

Hahaha het is allemaal wat he?
Chocolade en vet eten zit er voor mij niet echt in. Heb nogal een hoog cholesterolgehalte (ook weer familiair verdorie, ben pas 28 ) en moet toch wel letten op wat ik eet om te zorgen dat ik hiervoor niet aan de medicijnen hoef. Het werkt allemaal niet echt mee wat dat betreft hahaha. Maar goed, je leeft maar 1 keer dus af en toe zondigen hoort erbij toch!

Groetjes Jolanda

Het doet me toch wel goed om te lezen dat er in ieder geval meer mensen zijn die zich bekommeren om de dieren met minder geluk.

Wij hebben vorig jaar september ook een katertje in huis genomen (bij onze 2 katten die we al 7 jaar hadden). Hij kwam als kitten van ongeveer 3 mnd. eenzaam en met een luide miauw ons erf opgelopen en wilde niet meer weg. We hebben hem laten castreren (hij liet onze poes niet met rust) en hij hoort nu bij de inboedel.
Enkele dagen later vond ik een nestje kittens in onze schuur van een vreemde poes. Deze poes liep al langer over ons erf te dwalen. Toen de kittens 6 weken waren was de moederpoes verdwenen, dood denk ik. En hebben we ons ontfermt over de 4 kittens. Zodra het kon alle 4 laten helpen (3 katers en 1 poes) en als buitenkatten op ons erf mogen ze hun leven slijten, in huis hadden we er al genoeg . Eentje is helaas doodgereden 1 week na de castratie. De andere 3 doen het goed, al had er een laatst een gebroken poot. Ze hebben nooit geleerd om bij de paarden uit de buurt te blijven, en springen in een speelse bui dan ook zo in de paardenstaart. Gelukkig heb ik hele lieve paarden en heeft er nog nooit een katje vliegles gehad maar ondanks dat de paarden hun best doen ze te ontwijken loopt er weleens eentje mank.

Onze kleinste pony heb ik gekregen en daar heb ik al heel veel zorgen om gehad. Onze andere pony daar moet ik elke dag zijn tanden grondig bij poetsen en dan heb ik nog 6 konijnen (of van de slacht gered of uit een konijnenopvang) waar ook regelmatig wat mee is. Wij zitten ook echt aan de max, ben absurd veel zorg kwijt elke dag aan de dieren maar toch kan ik een dier in nood niet aan zijn lot overlaten. Zo heb ik vorig jaar winter een vleermuis opgelapt, was een unieke ervaring, zo geweldig! Het is maar goed dat mijn vriend er een beetje de rem ophoudt, anders was het hier een dierenopvang geweest. Je kunt niet alles op je schouders nemen, en daarom vind ik het toch wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit doet.

Groetjes Jolanda

Al enige tijd vraag ik me af hoe anderen het voor elkaar krijgen om hun 3 (of meer) paarden voldoende beweging te geven, en daarnaast wellicht ook nog eens elke dag de mest uit de wei te halen en regelmatig hun hoeven te doen?

Ik loop zelf namelijk een beetje "vast" als het ware. Ik had eerst 1 paard, dat ging prima, werd elke week wel 5x mee gewerkt. Toen hij aan huis kwam te staan, moest er voor hem een maatje bij komen,en een tweede paardje kon ik ook nog wel rijden/longeren. Echter kreeg ik bij deze D-pony een B-ponytje erbij (van dezelfde eigenaar) die ik heb genomen puur als weidemaatje. Nu blijkt dit ponytje gevoelig voor hoefbevangenheid, en omdat ie snel dik wordt vind ik echt dat ie minimaal 5x per week gereden/gelongeerd móet worden om problemen te voorkomen.

Nu doe ik het zo, dat ik het ponytje 5x per week beweging geef. En daarnaast om de dag mijn paard of de andere pony. Dus vrijwel altijd wel 2 per dag, of soms eentje als de kleinste een dagje vrij krijgt. Daarnaast ben ik elke dag zo'n 30 min. bezig met de mest uit de wei halen. Wat erop neer komt dat ik dagelijks in mijn eentje wel zo'n 4 uur bezig ben met de paarden (opzadelen, beweging geven, hoeven uitkrabben, wegens tandprobleem tanden poetsen bij D-pony, voeren), naast mijn werk, en andere dieren.
Ik merk alleen dat het me sloopt. Niet alleen mijn lijf begint langzaam maar zeker te protesteren, maar ook mentaal zit het ff niet zo lekker om elke dag het gevoel te hebben dat er zoveel MOET gebeuren, en dit 7 dagen in de week, dag in, dag uit,hele jaar door. Het plezier verdwijnt hierdoor. Ik leg mezelf dit gevoel natuurlijk zelf op omdat ik vind dat de paarden hun beweging horen te hebben. Mijn paard en de middelste pony zijn allebei al 18 en wil ik graag een beetje soepel houden. En tegelijkertijd wil ik de kleinste pony van 13 jaar gezond houden. Maar doordat ik het allemaal zo goed mogelijk wil hebben voor de paardjes, en er geen een weg wil doen heb ik het me wel heel moeilijk gemaakt op de lange termijn. Bijrijdsters heb ik ook gehad, maar die komen en gaan, en aangezien ik daar ook een hoop tijd/energie insteek om dit op een goede manier te begeleiden blijkt dit zich niet zomaar terug te betalen in de vorm van een helpende hand.
De paarden staan hier heerlijk, hebben 24 uur weidegang, hele jaar door gras (wel met beleid vanwege de B-pony), doen het prima op gras,hooi en mineralenblok, hebben een ideale inloopstal en zitten lekker in hun vel. Dat maakt het voor mij ook zo moeilijk om er uberhaubt aan te denken om er eentje weg te doen, aangezien ik ze voor t leven heb genomen en weet dat ze hier verder goed staan. Mijn vriend opperde al om er eentje "met pensioen" te doen, zodat ik er een minder beweging hoef te geven, maar ja, ze zijn er in mijn ogen nog lang niet aan toe, werken graag en mankeren verder niets om op pensioen te hoeven gaan. Mijn vriend wil niet dat de paarden ten koste gaan van mij, waar het nu wel naar uit dreigt te gaan. Vandaar mijn vraag hoe jullie dit doen? Zijn jullie ook zoveel tijd kwijt aan je paarden? Wil ik misschien teveel? Wat zou de minimale hoeveelheid beweging zijn die je een paard geeft om soepel te blijven? Dat is natuurlijk ook weer afhankelijk per individu. Ik verwacht geen hoogstandjes van ze, rijdt puur recreatief, ben pas begonnen met grondwerk, en maak graag bosritten.
Een stapmolen daar moet ik (zoals velen hier ws. niet aan denken) en een paddock paradise voor wat extra loopafstand is helaas niet mogelijk.
Heeft er iemand suggesties hoe ik het voor mezelf wat makkelijker kan maken?

Groetjes Jolanda

Bij deze wil ik jullie ontzettend bedanken voor jullie tips, het meedenken en vooral jullie begrip. Het doet me goed om te lezen dat er meer mensen zijn die liever meer willen doen, dat dat ze in feite kunnen. Ik denk dat ik, gezien jullie reacties de lat te hoog heb liggen. Mijn vriend roept dat al een tijdje als niet-paardenmens , maar denk dat het toch wel zo is. Daar ga ik zeker wat aan veranderen. Mijn vriend wil graag (na het lezen van jullie berichten) dat ik vandaag of morgen meteen een kruiwagen met 2 wielen aanschaf. Om het wat praktischer en minder zwaar te maken, want inderdaad, bij mij dondert de kruiwagen ook regelmatig om en dan kan ik weer opnieuw beginnen. Mestboy heb ik al. Het hooi schudt ik uit in 3 hopen in de inloopstal, en als water hebben we een 180 liter vlotterbak die ik eens in de zoveel tijd schoon maak.

Om even terug te komen op jullie vragen/opmerkingen;
Het lijkt me heel handig om een van de 3 als handpaard mee te nemen tijdens bosritten. Maar hoe doen jullie dit? Ik zal dit natuurlijk in de bak moeten oefenen. Waar maken jullie precies het handpaard aan vast? Of gewoon zelf het touw vasthouden? Naast elkaar, of achter elkaar?

Bijrijdstertjes vinden is moeilijk. Het is heel moeilijk om mensen te vinden omdat wij heel slecht bereikbaar zijn (alleen met de auto) en het aanbod verzorgpaarden veel groter is dan het aantal serieuze bijrijdsters. Voor de kleinste pony zou het heel fijn zijn, maar hij is niet braaf bij kinderen, en een volwassenen met meer rijervaring is vaak al gauw te groot/zwaar. Ik denk dat ik wel een adv. ga plaatsen, en wie weet komt daar wel iets moois uit en kan ik dat wellicht op een rustig tempo opbouwen. Heb eens een hele fijne bijrijdster gehad, die helaas naar Amsterdam verhuisde. Er zijn wel fijne mensen, je moet er alleen net tegenaan lopen.

Ik ga in ieder geval eens kijken hoeveel afstand ze eigenlijk afleggen hier in de wei en inloopstal, zoals Arabesk al aangaf. Ik denk dat dat ook best veel is, en dat vind ik wel een geruststellende gedachte als ik ze wat minder beweging geef, dan nu het geval is.

Helaas heb ik geen enkele bekende die me zou willen helpen rondom de paarden. Ik ben de enige uit onze familie die zich met paarden bezig houdt. Mijn vader is dit uiteindelijk ook gaan doen toen hij zag hoeveel plezier ik hiervan had als kind. Erg genoeg is hij veel te vroeg overleden, anders liep hij hier vast wel ergens rond tussen de paarden. Mijn vriend helpt me als het nodig is maar doet dit puur voor mij, en niet omdat hij het zelf leuk vind. Ik zou hem maar al te graag mee willen als gezelschap tijdens mijn bosritten, maar krijg hem er echt niet warm voor.
Eenmaal bij de paarden of achter de kruiwagen heb ik ook zeker wel plezier. Neem de tijd voor ze, en geniet zeker wel van de momenten die ik met ze heb. Alleen zorgt het "moeten" dat ik opsta met een vaste planning i.p.v. eens ter plekke te verzinnen wat ik eens zal doen op een "vrije" dag en kost het me steeds meer moeite om me ertoe te verzetten iets met de paarden te gaan doen, en dat baart me wel zorgen. Eenmaal ermee bezig heb ik zeker wel plezier en vergeet ik meestal de tijd.

Ik ga eens kijken hoe het gaat als ik ze wat minder beweging geef. Ik weet dat ze dat zelf geen ramp vinden. Ze staan het liefst lekker op de wei en springen, spelen en rennen daar ook even vrolijk rond als ze daar zin in hebben. Ik ga weer eens wat weekendjes echt vrij plannen, zodat ik eens kan bedenken wat ik zal gaan doen in zo'n weekend en hoop dat ik zo mijn hobby weer een positieve draai kan geven. Nogmaals bedankt voor jullie reacties, die me nog eens extra aan het denken hebben gezet om de dingen ook eens vanuit een andere invalshoek te bekijken. Was ff nodig !

Groetjes Jolanda

Bedankt voor de uitleg over het handpaard. Ik weet eerlijk gezegd niet of mijn paarden daar geschikt voor zijn. Mijn paard (leider) en de D-pony zijn twee grote scheurneuzen die allebei moeilijk te houden zijn. Ik weet niet hoe dit aan de hand zal zijn, maar kan het wellicht eens uitproberen in de bak/wei.

Ik had inderdaad ook al bedacht om een schema te maken, gewoon om ervoor te zorgen (zeker in het begin) dat ik niet meer ga doen dan dat. Door de jaren heen ben ik langzaam aan gaan vinden dat de paarden zoveel beweging nodig hebben. Voorheen stond mijn paard op stal (met beperkte weidegang) in een pensionstalling, en wilde ik hem zoveel mogelijk uren daaruit hebben. Hij kreeg stalbenen, die zelfs na een half uurtje op stal te hebben gestaan weer dikker werden. Hij heeft zelfs een keer olifantsbenen gehad waar de veearts aan te pas moest komen bij een stalling waar hij 4 uur per dag op de wei mocht. Toen werd het voor mij belangrijk om hem zoveel mogelijk, en zo lang mogelijk te rijden/longeren/bosritten. En nu ik er 3 aan huis heb, zonder anderen mensen te zien met hun paarden, en eens bij hun manier stil te staan, denk ik dat deze drang alleen maar is gebleven, alleen dan verdrievoudigd. Alhoewel mijn paard sinds dag 1 dat hij thuis is, geen dikke benen meer heeft, nu alweer bijna 2 jaar niet meer. Daar kwam dan weer een hoefbevangen pony voor in de plaats

Met de bijrijdsters die hier zijn geweest heb ik ook inderdaad de afspraak dat zij meehelpen met het uitmesten van de wei. Alleen blijkt dit in de praktijk niet altijd op te gaan. Of het zijn kinderen die de kruiwagen niet kunnen tillen, en ik dat uiteindelijk toch weer overneem. Of ze komen voor de paarden, en pas als ik initiatief neem om de wei uit te gaan doen, dan wordt er mee-geholpen. Ben ik er niet, of had ik er niet specifiek naar gevraagd (omdat ik er zelf eens geen tijd voor had ofzo) dan werd het niet gedaan. Behalve dus die fijne meid, die verhuist is. God wat mis ik haar!

Ik heb helaas nog geen springbalken, maar ga deze toch ook maar bestellen. Had al een tijd naar tweede handse gezocht maar kan ze niet vinden hier in de buurt. Ze alle 3 los longeren doe ik weleens, alleen zou best wel eens wat vaker kunnen en met balkjes zouden ze super vinden.

Nu moet ik zeggen dat ik me het houden van de paarden op de PN manier heel goed bevalt, en me al een heleboel werk scheelt. Zo gebruik ik geen dekens meer, wat een hoop gesjouw scheelt. Ik hoef geen muesli meer aan te sjouwen, gebruik alleen hooi van ons eigen landje. Poetsen deed ik ook al niet meer, aangezien ze altijd buiten staan en ze hun talg laagje wel kunnen gebruiken met dit hollandse weer. Daarentegen doen we (mijn vriend momenteel) wel zelf de hoeven, maar hebben we een pad van 25 meter (van de wei naar de inloopstal) beklinkerd waardoor we(op de kleinste pony na, die wordt elke week gedaan) de andere twee eens in de maand een beetje bij hoeven te vijlen. Hun hoeven zijn van alle 3 nog nooit zo goed geweest en dat willen we graag zo houden . Was voorheen met de komst van de hoefsmid ook ongeveer zoveel tijd kwijt met vasthouden van de paarden, alleen moest die altijd nog ff een bakkie koffie drinken na afloop, dat scheelt me nu dus ook weer

Bedankt voor het meedenken!

Groetjes Jolanda

Ik heb hier ook een pony die heel rond gebouwd is, en amper schoft heeft. Heb dan ook heel veel zadels geprobeerd. Uiteindelijk ben ik uitgekomen op het Wintec veelzijdigheidszadel. Mijn zadelmaker vertelde dat bij Wintec zadels veel makkelijker gesleuteld kon worden aan de breedte van het zadel, dan bij leren zadels. Omdat onze pony heel gedrongen is, en brede schouders heeft is het zadel breder gemaakt zodat het wat beter rond de schoft valt. Er is ook aan de voorkant een singelstoot bijgemaakt, omdat de normale singelstoten in zijn geval te ver naar achteren zaten. Als het ware wordt nu door het aansingelen het zadel meer opgesloten achter de schouders. Hierdoor schuift het niet meer naar voren. Wij hadden hetzelfde probleem, dat als de pony bokte (en dat doet hij nogal veel) dan zat je met zadel en al in zijn nek. Nu gebeurt dat niet meer gelukkig. Wel is het zo, dat het zadel, doordat het nu meer vanuit de voorkant wordt aangesingeld, het zadel aan de achterkant wat omhoog komt. Dit zakt uiteraard wel weer als je in het zadel gaat zitten. Daarnaast schoven alle geprobeerde zadels ook nog eens van links naar rechts en dat doet dit zadel ook bijna niet meer. Het is niet helemaal ideaal, maar heb nu een zadel waar de pony het goed mee doet, en wat niet meer zo erg schuift. Als de pony wat makkelijker te rijden was geweest, zou zonder zadel rijden ook een optie zijn geweest, maar in dit geval is dat niet zo handig. Wellicht heb je iets aan dit verhaal, tijdens je zoektoch. Veel succes, want het is niet zo makkelijk, zeker niet bij een jong paard.

Groetjes Jolanda

Ik moet zeggen dat ik daar tot nu toe weinig van merk. Er ligt natuurlijk wel altijd een dekje tussen het kunstof zadel en zijn rug, maar onder het dekje is zijn vacht altijd droog en ligt deze mooi aangesloten onder het zadel.

Groetjes Jolanda

Pascal de Boer schreef op woensdag 12 november 2008, 10:26:


Voor mij is dit ook allemaal nog vrij nieuw. Wij sparen ook een mesthoop op, laten compostwormen komen via de post , en de mesthoop wordt vervolgens in het voorjaar over de wei verspreid. (Wegens verbouwing wordt de mesthoop nogal eens verplaatst en kunnen we hem nog niet optimaal "verzorgen" totdat hij op zijn uiteindelijke plek terrecht komt)
We hebben bij het bedrijf Eijkpunt (is volgens mij ook via deze site te vinden) een bodemannalyse en bemestingsplan voor 4 jaar laten opmaken. Hierin zit de mesthoop ook in berekend, naast nog andere stoffen. Sinds dit voorjaar zijn we begonnen met de uitvoering daarvan. Ik ben er heel tevreden over. Naast wei voor de paarden, halen we hier ook 2x per jaar hooi vanaf. Het moet daarom wel redelijk bemest worden, maar liever zo schraal mogelijk voor de paarden (buiten fructaan om dan Ze heeft er uitgebreid de tijd voor genomen, wilde ook weten hoeveel paarden erop staan, welk ras, of ze gras goed verdragen of juist niet, en nog meer dingen. Ik weet wel dat ze haar prijs drastisch omhoog heeft geschroefd, omdat ze er zoveel tijd in stak dat ze er zelf bijna geld bij moest leggen. Ik heb er toen nog € 125,- voor betaald, maar daar was ik de laatste mee. Ik weer niet wat het nu kost. Maar wellicht is dit iets voor je?

Groetjes Jolanda

Goed van je dat je vooraf bij deze dingen stilstaat!

Wij hebben bijna anderhalve hectare voor mijn paard, een D-pony en een B-ponytje. Hiervan hooien wij 2x per jaar (dan krijgen ze een kleiner stukje wei, maar staan ze toch heel veel in de inloopstal vanwege dazen), en als de hooitijd voorbij is, krijgen ze steeds een strook gras erbij totdat ze de hele weide hebben. Op die manier hebben ze de hele winter gras. Daarnaast staan ze ook regelmatig in onze inloopstal (hier staan ze te suffen/schuilen of voor water, en de rijbak zet ik overdag altijd open zodat ze hier lekker kunnen rollen en spelen. Regelmatig laat ik ze los over de hele weide zodat ze lekker kunnen rennen en hun energie kwijt kunnen. Zo probeer ik van het stuk weiland eruit te halen wat erin zit Onze weide is gelukkig nooit modderig of nat, dus het probleem van kapotlopen hebben wij nooit.

Groetjes Jolanda

Vandaag heb ik per toeval een vreemd beestje in de flank van mijn paard gevonden. Het was moeilijk tussen de vacht uit te vangen, het liep over de huid, tussen de haren door. Het zat dus niet vast zoals een teek. Volgens mij is het ook geen teek. Die hebben meestal 8 pootjes als ze volwassen zijn en de vorm van het lijfje herken ik wel.

Dit beestje heeft 6 pootjes (lijkt wel wat op een spinnetje) die aan het voorste donkerbruine lijfje zitten. Het achterlijfje daar zitten geen pootjes aan. Wel is dit achterlijfje lichter van kleur (beetje grijs/wit) met achterop 3 zwarte dwarsstreepjes. Het beestje is 6 mm lang en 4 mm breed.

Ik heb al gegoogled maar kan geen duidelijke plaatjes vinden van mijten of iets in die richting.
Kan het nog iets anders zijn naast teken, mijten en vlooien waar ik op zou kunnen zoeken?
Ik heb het beestje platgedrukt (viel ook nog niet mee) en zal vandaag eens proberen er een foto van te maken. Moet nu naar de tandarts voor een zenuwkanaalbehandeling...ook fijn .

Groetjes Jolanda