Annika Sakkers schreef op Mon, 16 Feb 2004 06:45:49:


---Hahaha, nee, maar een emmertje was op dat moment het enige wat ik bij me had en natuurlijk mijn houding
Normaal gesproken zou ik wel een touw meenemen omdat je daar toch behoorlijk mee kunt zwaaien en toch lopen ze daar niet gauw 'doorheen'...


---Hahaha, lijkt Tamara wel! Alleen zei doet het uit speelsheid en blijheid (soms steigert ze bijvoorbeeld ontzettend hoog vlak voor je neus, ook met haar voorbenen trappelend). Maar zij doet het dus niet uit gemeenheid of zo...die pony waar ze staat wel. Die komt echt op je af rennen en wil je bijten. Toch helpt een touw meestal heel goed om je ruimte duidelijk te maken...longeerzweep kan natuurlijk ook


---Ja, ik denk dat het bij die merrie die bij Tamara staat ook wel een vorm van jaloezie is en vooral van dominantie. Maar het is inderdaad erg moeilijk om een paard wat geen respect heeft meegekregen om het maar zo te zeggen bij te schaven ja...daar gaat tijd in zitten.


---Dat lijkt me ook heel lastig ja...toch laat ik Spunky (mijn shetlander die bij Tamara staat) ook niet zomaar pakken door die meiden. Dit omdat Tamara bij vreemden gewoonweg heel uitgelaten kan zijn, ze is naar anderen toe ook heel dominant en dan kan het uit de hand lopen. Die meiden mogen dus alleen maar de wei in als ik er ben om Tamara 'in de hand te houden' zeg maar. Tamara heeft tegenover mij dus wel respect, anderen moet ze echter toch wel even imponeren en uitproberen hahaha...

Groetjes,

Linda

nienke mulder schreef op maandag, 16 februari 2004, 22:12:


Hoi Nienke,

Dit komt bij Parelli meestal voor, en ja, de moeilijkste en meest onderschatte Game is de Porcupine Game. Tamara vertoonde dit gedrag ook bij deze Game, maar als je gewoon de tijd neemt om het er goed in te krijgen, je paard het spel leren begrijpen, dan komt vanzelf die omslag in gedrag. Het is ook best logisch want het paard krijgt nu een andere positie. Tamara had hier ook heel erg moeite mee (vooral bij de Porcupine) omdat zij gewoonweg heel dominant is. Als je je gewoon consequent aan de fases houd, op de juiste plek staat e.d., doe je niks verkeerd en is het gewoon een reactie van het paard op jou en de verandering van rollen. Dit is dus eigenlijk heel 'normaal' en als je het geduld hebt om je paard de Games goed bij te brengen en je gaat gewoon lekker verder met L1 zal het vanzelf weer overgaan en plaatsmaken voor wederzijds vertrouwen en respect. Tamara heeft bij mij ook echt heel lang gedaan over de Porcupine Game, maar nu reageert ze op de lichtste aanraking van mijn vinger, snapt ze het spel en heeft geen 'opposition reflex' meer...
Dat je paard je voorheen gewillig heeft gevolgd wil niet altijd zeggen dat je paard je ook als leider zag. Had ik ook met mijn fjord, maar daar was ik dus (bleek later) totaal de leider niet over. We hebben elkaar dan ook nooit echt 100% vertrouwd. Tamara vertrouw ik wel en zij vertrouwd mij ook (uitzonderingen daar gelaten). Bij L1 kom je bijten, steigeren e.d. dus ook tegen, maar je zult zien dat als je doorgaat het vanzelf verdwijnt. Tamara hield op een dag ook ineens netjes afstand, trapte niet meer e.d. Even door de 'zure appel' heenbijten dus...

Groetjes,

Linda

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 16 februari 2004, 22:53:


---Hoi,

Dit denk ik dus ook! Spunky krijgt bijvoorbeeld best veel eiwit binnen (zie het schuren verhaal), ik geef hem nu minder maar hij krijgt ook best weinig beweging. Ondanks dat hij dus eigenlijk te veel eiwit binnenkrijgt is hij dus niet hoefbevangen (gelukkig niet, laten we afkloppen). Maar als het puur en alleen door teveel eiwit zou komen had hij dus allang hoefbevangen moeten zijn (ook bij de vorige eigenaar want daar stond hij op een wei van hier tot Tokyo zogezegd)...ik denk dus net als Ingrid dat het niet aan een teveel aan eiwit ligt. Tenminste, niet ALLEEN.

Groetjes,
Linda