Wij hebben een Shetlander als gezelschap pony en onze kinderen rijden er heel soms op. De kinderen zijn nog jong en de zwaarste weegt 30 kg.

Nu wil ik eigenlijk een verzorgmeisje laten komen die er ook alleen mee op pad kan. (buiten ritjes maken enzo..)
Tot welk gewicht zou ik kunnen gaan?? Iemand enig idee.

Ik dacht altijd tot zo'n 50 kg. maar er heeft iemand van dat gewicht opgezeten en toen begon het shetje gelijk te bokken. Zo ze het te zwaar gevonden hebben of gewoon eigenwijs!!

De shet is ca. 95 cm en lekker stevig.

Ik geef ook wel eens een meisje les, die weegt 30 kg. Onze oudste weegt 28 kg. en de jongste weegt 14 kg. Er zit er ook nog 1 tussen van ca. 20 kg.
Met deze kinderen is ze altijd braaf, ze bokt nooit.
Dat heeft ze de eerste keer dat de kinderen erop zaten wel gedaan en sindsdien dus niet meer.
Ik vond het dus moeilijk inschatten, bokt ze nu omdat ze het te zwaar vind of om eens te kijken, zo van "val jij eraf en ga je er dan nog een keer op" of zoiets...

Het meisje wat ik les geef is 9, dus nog een beetje jong om zelf aan de slag te gaan. Onze oudste is 7, dus dat gaat ook nog niet. Maar ik heb niet altijd tijd om erbij te zijn en wil toch, dat ook de shet lekker haar aandacht krijgt en niet staat te verpieteren.

Gudrun schreef op woensdag 22 oktober 2008, 9:45:


In de wei gaat het ook goed hoor met onze kinderen, zelfs die van 3 loopt er tussen. Onze shet is in de omgang gewoon super braaf en met rijden dus voor onze eigen kinderen ook.

Ik doe zelf ook wel Parelli spelletjes met haar, maar ook om haar hoefjes natuurlijk te laten slijten, zocht ik dus iemand die haar kan rijden.
Dat ene meisje van 50 kg. wandelt en fiets nu met haar en dat gaat ook goed.

Miscchien moet ik het hier dan bij laten en alleen onze eigen kinderen er op laten en dan maar proberen zelf wat meer tijd te creeren om ze les te geven. (zou het ook super vinden als ze, met een van de kinderen erop, mee kan als ik zelf op mijn paard ga buitenrijden)

Nils Vellinga schreef op donderdag 23 oktober 2008, 22:33:


Tjeetje, dan zijn die van mijn echt zuinig dan. (ik woon in Zeeland hè)
Mijn ijsje eet 4 plakken per 24 uur en mijn shetje 2 a 3 plakken.
Die staan ook 24/7 buiten, ze worden niet mager, maar geef ik die dan te weinig of ligt het aan het ras??
Bij de shet ben ik juist bang dat ze te dik word!

belle schreef op woensdag 29 oktober 2008, 11:32:


Wij hebben een shet en een ijsje.
Ook bij deze is het probleem de voedsel behoefte.
Ik heb van een appel boer hier zo'n grote cupskist gehad.
Vind het ideaal, de shet kan daar niet bij, die krijgt los op de grond.(ze krijgt niet zoveel, dus als ik wegga is dat al op)
En voor de ijslander doe ik het erin, wordt het ook niet vertrapt.

Hier ook kleigrond, bij mij was het al een en al modder, toen heb ik er grindtegels op gelegd, die hebben zich heerlijk vastgezogen en liggen nu super stevig. Los op het gras lijkt mij niet slim, dan schuiven ze weg, of je moet er omheen een bandje in de grond zetten.

belle schreef op donderdag 30 oktober 2008, 11:21:


Ik heb niets afgegraven, nu loopt het hier niet helemaal recht, dus aan 1 kant moest ik ze wel een paar (5 ofzo) centimeter in de grond leggen.
(je kan ook alleen de buitenste tegels een stukje ingraven, dat het niet wegschuift, krijg je een soort trapje idee)
Aan de andere kant wordt het opgesloten door de inloopstal.

Er ligt geen zand onder. Maar het was dus wel een flinke modderpoel met plassen en al. Ik heb er in totaal een dag over gedaan om ze te leggen (ca. 25 m2) en 's avons liepen de paardjes er al op. Nu krijg ik ze niet meer opgetild omdat ze zo vast gezogen zitten.

belle schreef op donderdag 30 oktober 2008, 13:05:


Is het niet zo dat buiten paarden minder gevoelig zijn/worden voor mok.
Die van mij lopen dus vaak heen en weer van het ene verharde naar het andere maar dan wel door blubber en ze hebben nog nooit geen mok gehad.
Zand vind ik ook al zo moeilijk, heb je weer meer kans op zandkoliek.
Maar dat blijft wel droger/ het water loopt dan beter weg.

Sinds een klein jaar heb ik een 16 jarige ijslander ruin.
Ik rijd hem puur recreatief, zo'n 2 keer in de week.
(zou graag meer willen, maar weet niet waar ik de tijd vandaan moet halen)
Sinds 2 jaar heeft hij geen ijzers meer en ik laat hem natuurlijk bekappen.

Nu ben ik in januari in draf met hem gevallen. (op de weg)
Hij zakte gewoon door zijn voorbenen heen en zat ineens op z'n knien met mij er nog op. (ben maar af gestapt) Hij stond op, helaas wel bloedende schaafwonden op beide knien, maar hij liep niet kreupel.
Ook de dagen erna niet kreupel, dus na 2 weken maar weer gaan rijden.
Deze keer in de berm en prompt valt ie weer op dezelfde manier maar nu in stap.

Toen ik hem kocht was mij verteld dat hij weleens struikelde en slofte, dus ik dacht dat is wel op te lossen met kontje eronder en gas, opletten dus.
Ik heb hem in juni gekocht en tot de herfstvakantie heb ik heerlijke buitenritten met hem gemaakt. In alle gangen geen probleem, hij reed geweldig en struikelde eigenlijk niet meer.

Na mijn 2e val ben ik met hem gaan wandelen en aan de fiets omdat ik het zelf toch wel eng ging vinden. (om erop te zitten) Dan loopt hij eigenlijk ook gewoon goed, in die tijd is hij 1 keer gestruikeld aan de fiets, maar ja, dat kan....

Nu rijd ik weer sinds een paar weken met hem, maar toch struikelt hij nog veel. Wie heeft enig idee wat het zou kunnen zijn?
Ik weeg met kleren aan ca. 70 kg. dat moet hij toch wel kunnen dragen?
Ik let er ook op dat ik niet te veel naar voren zit en laat hem ook de achterhand gebruiken.

Het gebeurt dus alleen tijdens het rijden, in de paddock of op de wei zie ik hem nooit struikelen of vallen. (en daar doet hij toch ook weleens goed gek)

Iemand ook enig idee tot welke leeftijd een ijslander bereden kan worden en hoe oud ze gemiddeld worden?
Ik had hem nl. gekocht om lekker relaxed de dagen te slijten, maar nu gaat het dan wel erg snel. Wilde nog zeker 10 tot 15 jaar met hem vooruit kunnen.

Alvast bedankt, in ieder geval al voor het lezen.

Gr. Irmi.

andrea en ariel schreef op maandag 11 mei 2009, 21:17:


Nooit aangedacht!! Maar de singel zit bij mij altijd los, kan er nog een hand tussendoen als ik afstap. (heb niet meer gaatjes)

van lennep schreef op maandag 11 mei 2009, 21:48:


Weet nog niet zo veel over paarden gezondheid en ziekte.
Wat is ataxie?

Dit heeft er ook voor gezorgd dat we

Ik ben nu ook weer geen super dressuur ruiter, maar had wel de indruk dat hij echt z'n achterhand gebruiktte.
En dacht dat ik het misschien anders al eerder zou hebben gehad.


Je kan hem niet
Heb ik nog nooit geprobeerd.

Liesje_Olli schreef op maandag 11 mei 2009, 22:18:


Gelukkig, weer een zorg minder

Dat had ik ook altijd begrepen en daarom let ik er ook zo veel mogelijk op.
Ik merk nl. met uitstappen, dat hij gelijk gaat sloffen, hij let dan niet meer op en struikelt dan dus ook.


Ik wil gewoon lekker relaxed genieten, een beetje werken mag best, maar geen dressuur ofzo. Genieten van de omgeving en het samenzijn met je paard vind ik het belangrijkst.

Mariska Tuinier schreef op maandag 11 mei 2009, 22:33:


Hoi Mariska,

Mijn shetje heeft dit ook weleens gehad.
Ik kreeg toen het advies om de eerste 6 weken om de 2 weken te ontwormen. (dus 3x binnen 6 weken)
Ik vond dat toen ook wel heftig, maar hij verzekerde mij ervan dat het geen kwaad kon.

Voor de rest van het jaar heb ik het advies gekregen om iedere 8 tot 12 weken te ontwormen en af te wisselen van merk (werkstoffen)

Ik heb het ooit 1x laten onderzoeken, maar ik kon de wormen toen met het blote oog zien en wilde weten welke het waren.

Mijn mening over jouw verhaal;
Beetje moeilijk wat te doen, kan jou begrijpen, maar ook de eigenaresse van de ijsjes.
Het lijkt mij het beste om beide hetzelfde te doen aangezien de paarden bij elkaar staan. Maar als de DA zegt dat 1 keer voor jou paard voldoet, is dat neem ik aan ook goed. Hij is toch de DA.

Volgens mij kan het van de mesthoop geen kwaad, zolang het niet de wei in waait en de hoop regelmatig opgeruimd wordt.

Succes

van lennep schreef op maandag 11 mei 2009, 22:47:


Bedankt voor de uitleg Esther.
Enne......GEFELICITEERD!!

Moniek schreef op woensdag 13 mei 2009, 0:14:


Bedankt Moniek!!

Ik wist dat nog niet, dat ze het gewoon vinden om op de knieen te gaan.
Verklaart wel waarom hij opstond en verder ging alsof er niets gebeurt was.

Toen ik hem net had liep hij wel heel gevoelig op losse steentjes en ik dacht dat hij daarom ook veel struikelde. Hij had ook een jaar stil gestaan en in dat jaar net van de ijzers af, maar daarmee (zonder) alleen in de wei gestaan.
Nu loopt hij niet meer gevoelig en loopt over alles, maar gaat dus nogal makkelijk op z'n knieen. (van het ene probleem naar het andere dus)

Ik ben zo bang dat hij zich blesseert, zeker omdat ik eigenlijk altijd op de weg rijd, alleen galop niet. Ik heb al gedacht om anders maar in de berm te gaan rijden.

Ik zal idd eens een dierfysiotherapeut bellen.
Mijn paardje is bang van de dierenarts en zodra die komt staat hij alleen maar te steigeren. Dus misschien is dit een betere optie.

Tja, rijlessen....
Wil ik erg graag, maar op dit moment niet echt haalbaar.
Ik wil dan graag van een ijslander kenner les en die zijn hier in de buurt niet.
Ik heb geen trailer om erheen te gaan, heb trouwens alleen maar een weitje en ook geen bak en financieel zit het op dit moment ook even niet mee.
Dus ik probeer zo goed mogelijk alles zelf te doen.

Gr. Irmi.