Ik zou zorgen voor een goede basis, nl. goede kwaliteit hooi, en vandaaruit verder.

Anita

Unartica schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 22:40:


Ik doe dat met lange lijnen.
Dus 2 longeerlijnen gebruiken, zodat je ook wat aan de buitenkant te vertellen hebt, ik gebruik daar een longeersingel bij met de ringen, waar de lijnen doorheen gaan.
Daarin veel overgangen maken.
Als je nog niet met 2 lijnen hebt gelongeerd zou dat het mooiste zijn met iemand erbij, die je dat uit kan leggen, kan nog ingewikkeld zijn, helemaal als het paardje niet goed stilstaat of erg onrustig is.
En je hebt opeens veel meer om vast te houden, zorg dat je de lijnen zo houd als de teugels, en het paard niet abrupt corrigeerd maar met de beweging mee gaat, ook bij het inhalen van een te lange lijn.
En hou licht contact.

Als je een rustig paard hebt, zou je zelf (als je wat ervaring hebt) kunnen proberen.
Kijk hoe hij reageerd met een lijn op zijn bil over zijn rug, uiteindelijk achter zijn bil.
Als je paard dekens gewend is met koorten tussen de benen Kan schelen.
Dat alles moet je in alle rust kunnen proberen anders Niet alleen oefenen.
Dan kan je ook met 1 lijn al aan de gang, en balkjes lopen.
Wat het ook makelijker maakt als ze nog niet genoeg op eigen benen lopen,is de bak even verkleinen.
(Ik gebruik daar een lint voor)
Dan kan je ze beter bij je houden.
Wat ik ook doe zijn oefeningen aan de lange lijnen, maar daar moet je toch echt instructie bij hebben, dat kan je niet even via de mail uitleggen.
Mocht je de oefeningen al kennen, dan zou ik ze proberen.
Wat ook goed is zijn balkjes lopen of cavaletti's, die liggen weer wat hoger, en moet het paardje meer buigen, en coordineren.
Inbuigoefeningen, doe ik elke dag even een worteltje geven bij de lies, alle 2 de kanten op.
Nou een heel verhaal,
Succes ermee
Anita

Katrien Imbrechts schreef op woensdag 22 oktober 2008, 10:08:


Zo herkenbaar!
(Ik ben ook met een 4 jarige bezig).
Wees gerust normaal gedrag is het.
Paard vind het nog zo moeilijk om op eigen benen te lopen en gaan hangen in de bochten.
Toch is het echt een zaak om je paard recht te gaan richten, zodat je elke hand je paard kan inbuigen en laten zakken , met lichte druk op de teugels.
Je paard begeleiden.
Is al gezegd, maak het jezelf en het paard niet te moeilijk om op een groot terrein te gaan rijden, maak het klein.
Overgangen rijden is ook al bekend,
Hoe moeilijk het ook kan zijn het is toch wel erg leuk.....
Als ik in de bak nog geen controle had zou ik zeker niet buiten gaan rijden.
En zonder bit is het vrijblijvender, en kan het paardje wel "weg".
Het is een heel leerproces en vergt gymnastiek van je paard daar gaat wel wat tijd overheen voor je meer controle hebt.
Anita
Ik dacht dat een bosal juist scherp inwerkte op de neus, dat word toch van touw gemaakt? Als je paard te lomp geworden is daardoor, te bot, ga dan met wat anders werken, zodat je niet veel druk hoeft te gebruiken en wel een reactie krijgt, voor een hele lekkere beloning.
Anders is het eind al zoek.......

Ben vandaag op pad gegaan.
Marinus zou me helpen met de stang, maar hij was er niet,
Ginus die bang voor paarden is er toch bijgetrokken, (Hij moest Whip!) om de stang erachter te doen, het lukte me niet om het zelf te doen, ik naar achter Zalitha naar achter

Maar goed maakt niet uit ze stond er rap in.
Op weg naar Exloo naar Wim Vonck (heeft nu daar zijn accomodatie)
Zalitha is altijd rustig op de trailer en had lekker hooi.
Wim ving ons al bij de weg op, was voor mij ook een nieuwe omgeving.
Hij zit er aan de bosrand en heeft een mooie grote buitenbak en veel land.
Zalitha was ook daar erg kijkerig, wat ik niet anders verwacht had.
Wat ik al wist werd geconstateerd, n.l een paard met erg veel impuls, ze moet meer bij me blijven, dat zijn we mee bezig geweest door haar kort te houden en zo bij me te houden, 3 stappen en halt, vandaaruit verzameld stappen en vervolgens schouder voor, alles vanuit verzameling.
Na het kort houden en de teugel weggegooid te hebben ging ze mooi strekken.
Nadat vaker herhaald te hebben ging ze echt bij het losgooien gelijk strekken.
De associatie was daar
Uiteindelijk met een kortere teugel rijdende zal ze ook naar beneden gaan zoeken.
Dat alles ook in draf en ik moest blijven lichtrijden wat wel wat lastiger is in een erg verzamelde gang.
Zalitha werd al rustiger in houding en voorwaartse drang.
Balans zoeken, blijven staan in je beugels tijdens het draven was ook niet gelijk daar
Weer mooi huiswerk....
Wim had het over piaffe en passage, als de basis er goed in zit.
Bij de traditionele dressuur ga je van b t/m z en dan komen meer de hogeschool oefeningen, bij de klassieke rijkunst gaan ze daar al veel eerder mee aan de gang.
Ik kan niet wachten op de toekomst, het is zo'n fijn paard!
Het zoveelste positieve verhaal hier op het forum vandaag lees ik al
Anita

Peet schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 12:03:


Zodat je zo min mogelijk het paard stoort, ze loopt n.l. nog niet genoeg over de rug.
Zalitha druk zich nog op en wil nog niet stabiel zakken.
Als ze mooi de associatie gaat uitvinden lange teugel strekken dan gaat ze dat uiteindelijk ook vragen aan een kortere teugel dan hebben we haar waar we haar hebben willen , is dat wel een goede zin....
Dat blijven staan in draf in je beugels is ook zoiets, daar moet je echt je balans in zoeken als je de juiste houding hebt gevonden, staand, dan heb je zelf de goede balans (vandaaruit lichtrijden) en kan je je paard goed begeleiden.
Ik voelde het in mijn liesen, volgens Wim zou ik het mijn onderrug moeten voelen dan zou ik (in die houding) het paard ontlasten.
(ik was al blij dat ik mijn onderrug niet voelde dat had ik s morgens al tijdens het joggen
Het was een hele fijne les,

Anita

Nils


Als je correct licht kan rijden kan je het paard daar erg bij helpen.
Zalitha heeft b.v erg veel impuls door te lichtrijden kan je haar in de beweging tegenhouden.
Dus langzamer gaan lichtrijden als zij loopt, dat is voor jezelf echt wel wat lastiger, ik hou op die manier wel het paard bij me.
Ik ga dus niet mee in haar beweging maar hou door langzaaaaam te gaan lichtrijden een vertraagde gang eruit

Het is niet echt staan zit hoor je bent echt met balans voor jezelf bezig en daarin te paard ondersteunen.
Ik denk zeker niet dat lichtrijden slechter is, ja in het geen balans hebben van jezelf wel, maar dat is met doorzitten ook.
Ik zat ook altijd door met een verzamelde gang.
We zijn nu ook echt extreem bezig echt kort en echt lang in de teugels dat Zalitha daar wat mee gaat doen, ze word stiller in de hals hoe langer ik er mee bezig ben, en ze gaat steeds eerder streken als ik de teugels vrij geef.
Om je paard vanalles te leren moet je heel duidelijk zijn zodat ze dingen zelf goed gaan aanvoelen en daar wat mee doen.
Ik zat er zelf teveel tussenin, durfde niet door te pakken kwa schudden met de kop, wist niet hoeveel ik kon vragen, dit voelt allemaal erg goed. en het paard reageerd er goed op

Anita

Dan heb ik toch weer over Zalitha, in dit geval zou het wel eens beter kunnen zijn om te gaan lichtrijden.
Niet genoeg ruggebruik.
Ik de hogeschooloefeningen word niet lichtgereden, ik heb het over training van een jong paard.
Als het paard mooi over de rug loopt dan is doorzitten voor ieder fijn.
Een paard wat nog niet vloeiend loopt, ook als je wel doorzit zijn er altijd momenten dat je toch even gaat lichtrijden, om het voor ieder makkelijker te maken, dat is mijn gevoel in ieder geval.

Ik vind het wat te zwart wit allemaal, wel / niet. Inspringen op wat onder je gebeurd vind ik nog het best.
Naar mijn idee is goed lichtrijden op het juiste moment goed, En kijken hoe het paard daar mee omgaat. En wat er dan in de boekjes staat, waarom we zijn gaan lichtrijden, daar zijn verschillende theorieen over.
Er in kijken kan ik niet, wel een paard aanvoelen,
(en dan kan je dat ook nog in een verlichtere houding uitvoeren).

Anita

Waarschijnlijk niet goed overgekomen, maar dat is Ontlasting Peet.
Ik schreef al eerder dat zelf goed je balans kunnen vinden daarin erg belangrijk is, kunnen staan in je beugels en vandaaruit lichtrijden.
Wim zei, als jij je onderrug voelt dan ontzie je het paard.

Nou voel ik dikwijls mijn onderrug lange wandeling soms met joggen of een lange werkdag, maar met paardrijden niet, daar was ik eerlijk gezegd juist blij om
Daar ben ik verder niet op in gegaan maar dat is letterlijk zijn verhaal.
Als ik mijn onderrug voel heb ik het gevoel dat ik het overbelast heb, zoals gisteren b.v., een hele lage werkdag das dan duidelijk.
Tijdens het rijden begrijp ik eruit , dat als ik de goede spieren gebruik daardoor het paard ontlast.
Maar daar zal ik dan verdere uitleg over moeten vragen, hoe dat nou precies bedoelt wordt.

Anita