Simon Lingbeek schreef op zondag 3 augustus 2008, 18:04:


Het was Trea die dit geschreven had.... iets met chinese kruiden...
Ik heb die link helaas niet..... Denk trouwens dat er ook foto's van haar paard nog hier in het album staan. Misschien staat de naam erbij!

Groet,

Wil.

e m kraak schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:16:


En jij hebt gelijk. Ik heb het ooit 1 x mee mogen maken.

Onze oude instructeur, ex-gympleraar.... wilde graag begraven worden met 'onze' Friezen en de rouwkoets. We hadden toen een groep van 8 Friese paarden en hij leerde ons a la de monde rijden.... en allerlei leuke dingen.
Achteraf deed hij zelfs schriktraining door rond te gaan lopen hopsen met het arreslee bellentuig ) Eh... geen Fries meer onder de indruk hoor.
Man was zijn tijd ver vooruit. Op 90-jarige (!!!!!) leeftijd sprong hij nog steeds met 1 sierlijke boog op een Fries. Ik deed en doe het hem niet na.
Hij is gestorven op 92-jarige leeftijd en wilde in deze traditie begraven worden.

Het was supermooi om deze man op deze traditionele wijze weg te brengen.
Vierspan Friezen, zwarte kleden eroverheen en zwarte pluimen op het hoofdstel.
Een open rouwkoets, afgewerkt met zware kleden en een kleed over de kist.
Alle kransen hingen aan speciaal daarvoor bestemde haken aan de buitenzijde van de koets. Dit type koets had flambouwen aan de hoeken, vier stuks dus.
Er horen kaarsen in te branden tijdens de rit naar de begraafplaats.
Iedere flambouw is gewikkeld in zwarte voile.
De koetsier op de bok mende het achterste span, het voorspan werd a la de monde (hoop dat ik dit goed schrijf!) bestuurd door de palfrenier. Ook op de bok, naast de koetsier, zit een palfrenier.

Direct achter de koets liep ook een palfrenier (ik) met het Friese rijpaard van de overledene. 1 rijlaars achterstevoren in de beugel gestoken.
Daarachter, te voet, liepen zijn leerlingen. Zo'n stoet mag uitsluitend stapvoets over de openbare weg gaan. Ook naast de koets liepen vier begeleiders.

Omdat de stoet dwars door de binnenstad van Gouda ging hadden we nogal bekijks. Vergane glorie...... Mensen stonden langs de kant te kijken en een inderhaast toegesnelde agent stopte alle verkeer.

Bij de begraafplaats aangekomen rijdt de koets naar de aula en stopt daar voor de deur. De palfrenier komt van het rijtuig af en samen met iemand anders openen ze de achterste koetsdeur. Op het moment dat de kist de koets uitschuift steekt de koetsier op de bok zijn zweep rechtstandig omhoog. Alle begeleiders draaien hun gezicht naar de kist, nemen hun hoed af en groeten de overledene.

Pas als de kist en de nabestaanden allemaal zijn verdwenen in de aula mogen de hoeden weer opgezet worden, de flambouwen gedoofd.... en mag het rijtuig het terrein verlaten, alles stapvoets.

Het heeft op mij indertijd een geweldige indruk achter gelaten.
Stukje traditie... heel erg mooi!

Wil.

Koen Theys schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 0:34:


Sorry,.... makkelijk praten zeg!! Ook ik heb wel zelf gespoten, en weet hoe het moet! Geen probleem. Ben het met je eens dat je paard laat zien wat jij denkt...
Dus als jij je druk maakt... doet hij het ook! Mijn paard accepteerde het wel.... en vertrouwde mij ook... En toch vond ie het niet leuk. En dat was maar 1 enkele injectie....

Maar Loes schrijft hier over 5 x per dag!! En ook nog in een spier.
Wat verrekte zeer kan doen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar tegenaan zit te hikken... ook al doe je bij je veulen tralalalala... niet aan de hand en mooi weer vandaag!

Poeh Loes... ik zou ook even slikken hoor! Tis dat 't moet he???

Sterkte ermee!

Groet,

Wil.

Caatje schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 13:37:


Deze Stacey is zowat wereldberoemd onderhand.
Ze heeft ook een ontzettend goede reiner onder haar kont.

In 1 woord: fantastisch!!

stumperd schreef op dinsdag 5 augustus 2008, 13:52:


Hallo Conny... ja, die naam zegt me zeker iets. Vroeger zaten ze op De Raam he?
Nu, daar zat ook ene Ton van Duin.... en daar ben ik een paar jaar geweest.
Ton is later daar weggegaan en zit nu op de Bloemendaalse weg, vlakbij het asiel.
Werd die paardentram getrokken door Friezen?
Want bij een 20-persoons tram ging dat niet en huurden wij 'n 2-span Gelderse paarden. Ton zei altijd dat je de Friezen uit elkaar trok met zo'n gewicht en ik geloof dat wel!

Groet,

Wil.

Esther schreef op woensdag 6 augustus 2008, 0:06:


Hé, saw you on TV!!! De link van Nick gebruikt (dank!) en even gekeken...
Leuk programma trouwens! Leuk om jou en je paardjes eens te zien!

Groet,

Wil.

Esther schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 19:14:


Nou, ik doe het niet af hoor! We hebben er weleens 1 gehad die dit deed!
Het kan ook dominant gedrag zijn, dat weet ik niet... Maar als die goed hengstig was... oeps.... dat is ook degene die toendertijd een 'onschuldige' ruin in een hoek dreef en er huppikidee, zó onder draaide!
Zij maakte ook ruzie om de hengst die ik indertijd had met haar weidegenootje... toevallig ook zo hengstig als wat! Nu was die hengst al helemaal niet voor hun bestemd,..... maar dat konden zij niet weten. Nou, vechten voor het hek hoor, om maar zo dicht mogelijk bij hem te komen.
Wat ze ook deed was op een hengstenmanier showen als er andere paarden in de buurt kwamen.... Echt de nek erop, showen en briesen.
We hebben heel vaak gezegd: lijkt wel een hengst zoals zij zich soms gedraagt...

Dus, het bestaat.

Wil.

Esther schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 20:17:


Zo'n beetje ja, en als ik het goed zag werd er ook druk gefleemd...
Deed zij ook.... Nee, dit waren ook geen stalpaarden, liepen samen dag en nacht buiten..... Zit net te bedenken dat deze merrie ook altijd aan het drijven was...
Zij was er nog toen Chaser net aangeschaft was.... en had een veulen.
Ze dreef Chaser continu heen en weer..... net film. Soms werd ik er doodziek van...
Hij had nooit eens even lekker rust, heb ze vaak genoeg uit elkaar gehaald...

Esther schreef op zaterdag 9 augustus 2008, 20:33:


In 1e instantie hier ook hoor... gewoon 2 merries.

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 23:13:


Hehe... gnehgneh...
Ik dacht al betreffende de Catahoula-hond.... waaaaaaaar blijft ie?????

)

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 14:28:


Wil je een mening lezen? Zodat de uitermate vermoeiende discussies tussen jou en Eddy voortgang kunnen vinden?
Goed: Eddy schrijft soms nogal verwarrend. Echter: als je Eddy kent en de manier waarop hij met alle dieren omgaat, weet je gewoon dat bij Eddy NOOIT zal gebeuren wat er in het door jouw geplaatste filmpje te zien is.
Dat filmpje is een heel zielig geval van een paard wat ligt te kreperen in de modder en vastzit in prikkeldraad. We kennen de geschiedenis niet van dit dier, niets van de achtergronden. Wat we wél weten is wat Eddy ook al schrijft: het dier proberen te leren (zo lees IK het) om zichzelf niet in dit soort situaties te manouvreren. Buiten dit is er bij Eddy geen prikkeldraad aanwezig.
Simpel. Wat Eddy heeft bedoeld te zeggen is dat een dier de gelegenheid moet krijgen om te leren van zijn eigen fouten.

En ik zal je een voorbeeld geven van hoe ik dat zelf een keer meegemaakt heb.
Een toen nog 'groene' hengst, voor de eerste keer mee in de trailer. Hij was alleen een grote vrachtwagen gewend geweest.....
Onderweg (was maar 10 kilometer) druk aan het stampen en doen...
En ik zie door de achteruit zijn hoofd veels te hoog... Met andere woorden: hij heeft gesteigerd en waarschijnlijk 1 been over de voorstang heen gekregen.
Goed: wat kun je doen?
a) stoppen en hem meteen bevrijden..... de volgende keer doet ie het weer.
b) voorzichtig doorrijden, niet te lang natuurlijk.
En dan pas bevrijden. Ik heb bewust voor het laatste gekozen.
Eenmaal op de manege aangekomen hebben we hem losgemaakt.
Heeft hij ervan geleerd? Ja. Is knap vermoeiend om op drie benen in een trailer te staan. Hij heeft het dus nooit meer gedaan.

Dát is (mijn idee) wat Eddy bedoeld. En nooit zal Eddy een paard laten kreperen zoals het op het door jouw geplaatste filmpje te zien is.

Verder zal ik niet op jullie beider wijze van op elkaar inhakken ingaan.
Want het draagt niet echt bij aan de gezelligheid op dit forum en zeker niet om van elkaar te leren.

Groet,

Wil.

KNIP


Het onderwerp: de hete kachel. Voor mezelf zeg ik: natuurlijk waarschuw ik het kind. Praktijk: mijn eigen moeder. Die mijn broertje meermaals waarschuwde van de stopcontacten weg te blijven.... Hielp geen zier. Broertje presteerde het zelfs om breinaalden erin te steken. Resultaat: fikse opsodemieter van de 220.
Hielp dat wel? Ja. Broertje heeft het nooit meer gedaan.
Oh... van het kachelverhaal kan ik je vertellen dat broertje ook dát zelf heeft ondervonden. Waarschuwen zal bij sommige kid's werken... en bij sommige niet.

Een dier kun je niet waarschuwen. Hij zal zelf moeten ondervinden hoe de wereld met al zijn gevaren in elkaar steekt.
En natuurlijk staat het buiten deze discussie dat jij, als eigenaar en verantwoordelijke, er alles aan zal moeten doen. Proberen te voorkomen dat dit soort dingen gebeuren.
En soms...... moet je het laten gebeuren. Want ook dieren kunnen stronteigenwijs zijn.
Een niet luisterende Jack Russell van een vriendin... gewoon oost-indisch doof, niet terugkomen bij haar en tóch het weiland inlopen... onder het draad door. En ja... daar stonden allemaal heel hoge brandnetels. Nou... dat heeft ie geweten!
Gillend kwam ie terug rennen. Door z'n korte haartjes zal hij het echt gevoeld hebben! Ik heb een pak yoghurt gepakt en dat op z'n lijfje uitgesmeerd...
Heeft ie ervan geleerd? Dacht het wel...

Dát lijkt mij wat Eddy bedoeld met 'panikeren'.... ik denk, gezien het Belgische taalgebruik dat hij nooit LETTERLIJK bedoeld dat hij een in paniek zijnd dier zal laten barsten..... en dat jij dat verkeerd hebt opgevat.
Hij kan het kennelijk weer niet omschrijven zoals hij het écht bedoeld.....
en zo ontstaan de discussies....

Groetjes,

Wil.

Nick Altena schreef op vrijdag 15 augustus 2008, 16:34:


Nou... misschien wil Eddy het zelf uitleggen.
Ik denk dat Eddy (maar waarom zit ik eigenlijk voor Eddy te schrijven????) hiermee bedoeld: idem als mijn trailerverhaal...
Niet een paard wat vastzit in draad of zo.... maar b.v. vastrolt onder de houten palen van zijn paddocks.... Als je meteen hulp biedt, leren ze niets.
Laat je ze even nadenken over de situatie waarin ze zichzelf gemanouvreerd hebben.... is de kans groot dat ze er iets van geleerd hebben.
En het dus niet meer voorkomt.