Herman schreef op maandag 16 juni 2008, 9:52:


Fijn.
Ik hoop op een publieke uitgave.
Misschien dat er dan een eind komt aan de speculaties betreffende de stilstaande beelden. (Ook aan de mijne :))

Anita Cats schreef op woensdag 18 juni 2008, 12:05:


Zo, hee, dat is pas goed nieuws!
Fijn voor jullie allemaal.

Anita Cats schreef op donderdag 19 juni 2008, 9:59:


Hoi Anita,

Memphis' kind heet inmiddels Denver.
Hij is MEGA in alles: groot, atletisch, electrisch, lief ,mooi, mensgericht en alle superlatieven die je verder nog kunt bedenken.
Hij heeft alleen ook een klein mankementje: een entropion, een naar binnengekruld (onder)ooglid. Hier moet hij op korte termijn operatief aan geholpen worden in de kliniek in Emmeloord.
We "doen" heel veel met hem, ik ga bijna elke dag met hem en Memphis wandelen: we wonen heel landelijk, aan de rand van een klein dorp, en hij kan los mee. Dat is echt een feest, het lijkt inmiddels wel of hij het weet: hij gaat dan echt helemaal uit zijn dak!
Inmiddels kan hij ook netjes aan een halstertje lopen en sinds gisteren wandelt hij de trailer in! Niet gek voor een veulen van nog geen 4 weken oud!
Roxanne, de andere merrie, heeft ons op het moment compleet voor de gek.
Ze kreeg 4 dagen geleden dopjes op het uier en begon melk te laten lopen.
En dat is nu nog zo!
Ze neemt de tijd, deze dame.
We wachten af.

Esther schreef op donderdag 19 juni 2008, 11:41:

Hallo Esther,

Denver is onderzocht door onze eigen dierenarts.
Hij heeft veel ervaring met entropion. (zijn vrouw, ook dierenarts, opereert veel entropion bij honden)
Inderdaad komt het maar zeer zelden voor bij paarden.
De afwijking van Denver is zodanig "erg" dat hij het niet zelf aandurft.
Hij wilde ons naar Utrecht sturen, maar dat heb ik geweigerd.
Daarna heeft hij persoonlijk contact gehad met van Muiswinkel in Emmeloord. Die durft het wel aan.
We gaan volgende week naar de kliniek.
Bij Denver kun je handmatig het ooglid niet naar buiten rollen. Iets wat bij minder ernstige gevalllen meestal nog wel schijnt te lukken.
Hij heeft er op het moment geen last van (hij knijpt zijn oog niet dicht en het is ook niet ontstoken) maar het traanvocht loopt over de rand uit zijn oog.
Hij heeft dus een groot gedeelte van de dag een natte wang :).

Esther schreef op donderdag 19 juni 2008, 11:59:


Ik zal mijn dierenarts nog eens bellen met jouw verhaal over de gel.
Ik ben echter bang dat hij dat, als het een optie zou zijn, wel al geopperd zou hebben.
Enfin, even navragen maar.
Bedankt, Esther, voor je reactie.

Martina schreef op donderdag 26 juni 2008, 12:21:


"wat meer" Martina, is een leuk understatement! (lol)
heb inmiddels meer dan 3 schoenendozen vol met PNHbeeldmateriaal,
ik leer ook makkelijker als ik het een keer gezien heb.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 13 augustus 2008, 17:00:


Nathalie, echt reuze bedankt voor je fantastische verslagen.
Ik ken persoonlijk enkele mensen die ook 6 weken in Colorado/Florida geweest zijn, maar die konden door de enorme indrukken en de hoeveelheid informatie er niet toe komen het "thuisfront" op de hoogte te houden.
Ik heb genoten van je verhalen, die voor mij een bevestiging zijn van de kwaliteit van de opleiding.
En David Lichman: ik ken een dame bij mij uit de buurt die al heeeeel lang geleden samen met hem in een groepje in Amerika clickerles kreeg bij een dolfijnentrainster. Hij zal ongetwijfeld e.e.a. wel al langer toepassen binnen de Parelli-principes. Leuk toch?
Fijne terugreis gewenst!

Spirithorses schreef op zondag 7 september 2008, 22:37:


hallo Pien,

hoe oud is Indy?

Spirithorses schreef op maandag 8 september 2008, 11:37:


tsja, niet oud dus.
mijn dierenarts vroeg het mij ook, toen Memphis een aantal keren achter elkaar slokdarmverstopping had. het schijnt dat oudere paarden last kunnen krijgen van een soort verzakking onder aan de slokdarm, die het transport van voedsel bemoeilijkt en de kans op slokdarmverstopping vergroot.
maar goed, zal bij Indy niet aan de orde zijn.

idee: als in de winter de bladeren van de bomen zijn en de boomwal dus doorzichtig is, vertoont zij dan nog hetzelfde gedrag?
sommige paarden zijn errrruuggg sceptisch van aard, en geloven pas iets (in dit geval waarschijnlijk het wel of niet aanwezig zijn van boskabouters)
als ze het met eigen ogen kunnen zien.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 september 2008, 21:11:


ik hoop dat Realist de uitdaging aangaat.
haar uitleg doet me serieus vermoeden dat ze heel wat in haar mars heeft.
ik wil wel komen filmen.
heel graag zelfs.

lies zondag schreef op dinsdag 23 september 2008, 21:37:


Jammer, onze berichten kruisten elkaar Realist.
succes in Aachen.
misschien kan Eddy je daar opzoeken, is dichterbij dan Emmen voor hem.

Britt Claeys schreef op woensdag 24 september 2008, 11:20:


oei,oei, dit is wel een beetje simpel gedacht.
terecht mag iemand zich afvragen of het een goed idee is om op een paard te stappen dat niet in de mentale staat is om bereden te worden.
verstandig is om in zo'n geval de oorzaak van dat gedrag weg te nemen, waarna het opstappen geen probleem meer hoeft te zijn.
beter dan toch op te stappen en het paard (via teugeldruk of i.d) te dwingen zijn medewerking te geven.
verder is het afstappen van de ruiter, op het moment dat hij/zij de controle dreigt te verliezen, een uitstekend idee, uitgaande van het feit dat de ruiter daarna in staat is het probleem vanaf de grond op te lossen.
Parelli principe; safety first.