4bozzza schreef op vrijdag 23 mei 2008, 22:40:


Ja sokken zijn soepeler dan een mocassin. Beide zijn echter af te raden, enkel de mocassin helpt bij temperaturen onder de 5 graden. Een sandaal ook, alleen die heeft een te harde zool (en wel meer luchtigheid dan een mocassin). Sokken binnen belemert je lichaamsgevoel, en dat is bijna het belangrijkste voordeel van blootsvoets.


Wat was er verbluffend?
Mooi die 6 weekjes blote voeten, yes yes pn gaat blootsvoets
Die 5 vingerschoen (leuk om te zien) en ik moet er niet aan denken, tenen hebben allemaal een eigen maat, en dat zit daar dat rubber tussen te klieren, en wat zal dat zweten. En dat terwijl blote voeten gratis zijn, bij elke schoen die je wilt kopen bedenk dan: "Zou ik deze om mijn handen willen hebben de hele dag"? Zo ja dat is het een goede koop !

Groetjes, Michiel

Karin Haneveer schreef op donderdag 29 mei 2008, 12:21:


Ik ook niet!

Grappig om zo die vergelijkingen te maken.
Ik mag erg graag doen waar ik zelf voor kies.
En zit absoluut niet te wachten op een beloning om iets
dat een ander graag wil dat ik doe. (clickeren)
Ook hou ik er helemaal niet van aan het werk gezet te worden,
door de een of andere leidhengst(in)
Wel volg ik heel graag een goed voorbeeld!!!
Daar wil ik me tot het uiterste toe voor inspannen.
Raar paard of niet?

Groetjes, Michiel

Eva Saegerman schreef op donderdag 29 mei 2008, 13:45:


Ik gebruik het heel wat aangenamere kruidnagel kooksel (en een nachtje laten staan). Ook hier besproken en ruikt heerlijk. En genot om zo op je paard te zitten
Hij werkt prima tegen dazen, alleen niet lang, ik schat een half uurtje tot een uur.
De fles dus mee in de zadeltas en indien nodig opnieuw opsproeien, ook geen ramp, vind ik.

Groetjes, Michiel

Nick Altena schreef op donderdag 29 mei 2008, 15:17:


Er is meer Nick dan alleen de keuze tussen beloning of druk.
Zoals gezegd is er ook "het volgen van een goed voorbeeld".
Als ik iets moet doen voor een ander, dan wordt het toch nog mijn keuze.
Ik kan immers ook op de bank blijven zitten of ontslag nemen, ja toch?

Goed als ik dan iets doe wat een ander ook graag wil, dan wil ik aub géén toegevoegde beloning. Dat stoort en leid af, het heeft iets onzuivers. Ik vind mijn voldoening veel liever in het doen zelf, en met minder neem ik geen genoegen. Bij mijn paard zoek ik ook voortdurend naar die motivatie.

En ja ik ontvang graag geld voor mijn werkzaamheden. Helaas zo zit de wereld in elkaar, om te kunnen leven hier is betaling en werk (tussen je 20ste en 60ste jaar) aan elkaar gekoppeld. Maar om daar nu een voorbeeld van motivatie in te zien ...

Groetjes, Michiel

Piet schreef op donderdag 29 mei 2008, 23:04:


Nee absoluut niet. Gisteren bv. pakte ik de tuinslang om mijn auto af te spuiten die vol lag met Saharazand meegekomen de laatste donderbui. Ik doe dit niet voor mijn partner die vandaag de auto mee heeft naar haar werk. Ik doe dit zelfs niet voor het eindresultaat van een schone auto. Ik doe het wel voor het plezierige van het afspuiten zelf. De kwestie vies naar schoon is slechts een aanleiding.

Let op dit is een belangrijk verschil in motivatie! Iets wat ook bij paarden precies zo werkt. En overigens het enige dat werkelijk voldoening geeft in het leven. Doe je immers het stofzuigen om een schoon huis te hebben, dan leef je in de toekomst en raggel je, je werk af zonder voldoening. Ben je zo slim of het stofzuigen zelf als voldoening gevent te ervaren, dan is alles oke vanaf het begin tot het eind.

Eerst het goede nieuws over clickeren, anders kun je het onderstaande bijna niet vatten ben ik bang. Clickeren is een spel, net als voetballen. Zonder het tellen van doelpunten is het spel lang niet zo leuk. En zoals je weet de Y E S zonder voedselbeloning is wel effectief als marker, dát doe je goed, maar met voedsel vinden paarden veel fijner. Clickeren met voedselbeloning draagt dus bij aan spelplezier. Waar het om gaat is echter het spelplezier van de handeling zelf. Dat is de enigste gezonde mix tussen paard en mens , waar de motivatie vandaan moet komen. Ook een voetballer die alleen speelt om te winnen, is een irritant baasje, of hij nu voor of achter staat, geen verschil. Hij doet zelfs zijn kwaliteiten te kort met deze motivatie, omdat het te krampachtig is en te stressgevoelig.

Het principe van toegevoegde beloningen is dus een valkuil die je goed door moet hebben. Dan komt het plezier voor de handeling zelf helemaal niet aan bod, en gaat een mens of dier leven voor de waardering van anderen. Niet bepaald een gezonde situatie, hoef ik niet uit te leggen, vermoed ik. De auto van de buurman stond daar net zo smerig bij en omdat het afspuiten leuk is, heb ik die ook gedaan. De beloning van achter het raam, was groot, zelfs een kushandje gehad. Was leuk om te zien, had echter niets met het afspuiten te maken. De kans dat ze het zouden zien, haalde mijn motivatie zelfs omlaag merkte ik vooraf. Eigenlijk alles dat afleid van, de pure voldoening van het doen zelf, is ongewenst. En leren alles wat ik doe, te doen met plezier, is het meest belangrijke.

Als je dit goed voor ogen hebt dan is clickeren één van de mogelijkheden, al kan het net zo goed zonder, zonder marker kan het weer niet in een leerproces, dat gebruikt elke trainer op zijn eigen wijze.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor paarden en mensen.

Sylvia van de Grijp schreef op zaterdag 31 mei 2008, 15:43:


Elke schoen kan nieuwe zolen krijgen, als je maar bijtijds naar de schoenmaker gaat. Niet dus als ze al versleten zijn. Ideaal is onder nieuwe schoenen, nieuwe zolen laten zetten. En die laten vervangen als ze versleten zijn, zo blijft de originele gekochte schoen in tact.

Groetjes, Michiel

Even een update over Jur
Was hij drie maanden nog erg voorwaarts nu is hij weer aan de slome kant, om het maar even kort en bondig te typeren.

Hoe hem in zijn hoofd en lijf goed te krijgen is toch telkens een puzzel.
Voorwaarts en opstandig heeft hij soms samen, voorwaarts en vrolijkheid ook, dan luistert hij wel prima. Soms is het ook traag en gehoorzaam. En om de puzzel compleet te maken, zit in die traagheid ook veel opstandigheid en tevens is hij ook echt super gehoorzaam op vele manieren.

Hoe dan ook, halfjaarlijks bekeken zien we toch flinke verbeteringen. Nu kan ik rijdend weg gaan van huis, alleen zonder fiets erbij of voorop. En zonder dat hij staakt. Pak ik zijn favoriete bos dan heeft hij er ook plezier in. Andere routes gradueel minder plezier, maar te doen.

Oke dan nu iets nieuws, ik heb het eboek gekocht van de Kikkuli training.
Het 3000 jaar oude trainingsboek om (arabische) paarden in te rijden en in 7 maanden zeer paard vriendelijk op te leiden tot oorlogspaarden met de beste conditie! HC heeft dit programma doorlopen met een van zijn paarden en er eerder over geschreven en het is inderdaad heel interessant!
http://www.kikkulimethod.com/index.php?pr=Home_Page

Hou zou Jur daar van kunnen profiteren? Dat is dus weer een stukje van de puzzel, want zomaar daar geschikt voor zijn, kan ik wel vergeten. Dat hoef ik zelfs niet uit te testen, de training gaat bij mij dan ook veel langer duren, bereikt een minder hoog nivo en zal inventief aangepast moeten worden aan zijn karakter en humeur van de dag. Gelukkig bied dit trainingsplan daar ruimte voor, het wordt zelf aangeraden er op deze manier mee om te gaan.

Een mooi principe hanteren ze daar, om eerst de dubbele afstand als handpaard (naast de fiets in mijn geval) goed te trainen, alvorens de helft daarvan onder zadel af te leggen. Zo staat mij 3 series van 9 dagen training te wachten. Ik heb daarvan nu 3 dagen van 12 km naast de fiets gehad.

Met een gemiddelde snelheid van 6,3 km/uur. Dat is laag, ik weet het, Jur zijn stap tempo ligt op 5 km/uur als hij voorwaarts is, bij tegenzin op 4 km/uur. Zijn draf schommelt rond de 10 km/uur. Zo kom ik op 6.3 uit. De geschikte paarden van kikkuli beginnen met 12 km in draf af te leggen als handpaard, een groot verschil. "Niet aansporen om sneller te gaan", is een ander belangrijk principe van de Kikkuli training. Toch ontkom ik daar niet aan, als Jur tegenzin heeft. En als hij aangeeft dat hij uit van draf naar stap wil, dan vraag ik stap.

Zo ook rijden we geen serie van 9 dagen achter elkaar maar 4 maal in de week, waarvan 2 dagen naast de fiets en de andere 2 dagen onz normale programma. Waarvan ik wel onze zadelritten nu beperk tot 6 km. Zo heeft Jur zijn normale 3 rustdagen in de week en wordt de onbelaste inspanning verhoogd en de inspanning onder zadel minder. In de hoop dat dit zijn mentale en fysieke conditie evenwichtiger zal verbeteren.

Ik heb een mooie route uitgeprobeerd over de dijk, wat Jur maar niets vond. Te ver van huis af en gedeeltelijk onbekend terrein. Na 2 keer eeerrug traag de heenweg, heb ik nu een "2 parken route", die hij wel ziet zitten en daardoor meer voorwaarts is (de 6.3 km/uur). Nog even afwachten hoe hij op de herhaling daarvan reageert, we waren immers gewend zo veel mogelijk te wisselen met talloze stadse routes. Wordt vervolgd.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

van lennep schreef op donderdag 5 juni 2008, 9:50:


Als je nu op blote voeten komt, dan wordt je wel herkent

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 5 juni 2008, 12:54:


Och ja krijgen we nog wat lichaamsbeweging van dat overspringen,
verstijven we niet zo als die schoendragers, met stront
onder de schoenen en zweet in de schoenen.

Groetjes, Michiel