Spirithorses schreef op woensdag 2 april 2008, 14:43:


sorry, typo: 19 april bij Eddy....

Anita Cats schreef op woensdag 2 april 2008, 16:04:


Een veulen is levensvatbaar vanaf 120 dagen dracht. Van 100 tot 120 dagen heeft het extra zorg nodig. De dracht duurt tussen de 120 en de 160 dagen. (Effe uit de losse pols, kan zijn dat ik me een dagje vergis).
Dus het heeft weinig zin om uit voorzorg al te gaan waken/posten zoals je ziet.

Je kunt dus makkelijk uitrekenen hoe lang Zalitha drachtig is (ik reken vanaf de laatste dag van de dekking) en of er extra zorg nodig zal zijn.
De harsdruppels zijn nog geen melk (die is witter) maar het is wel een teken dat je vanaf nu in de gaten moet gaan houden (mijn merries zijn eerder uitgerekend en nog niet zo ver).
Toch ook zegt het wederom niet alles, er zijn paarden die dit weken van te voren al hebben (zoals Holly toen Spirit wéken daarna pas geboren werd) en er zijn ook paarden waarbij je amper iets gemerkt hebt en plots ligt er op een ochtend een veulentje in het stro.

Houd ons maar op de hoogte, ik kan me voorstellen datr je het spannend vindt worden nu.

Groetjes, Pien

Zoe Veurman schreef op woensdag 2 april 2008, 18:26:


Ach, suffe ik, je hebt gelijk: 320 dagen moet dat zijn (overal een drietje voor)
Ben d'r niet meer helemaal bij, geloof ik.
Pien

Vicky Verreycken schreef op woensdag 2 april 2008, 18:49:


Ja, dus, gemiddeld (tussen 320 en 360 dagen).
Pfff....

Eva Saegerman schreef op woensdag 2 april 2008, 19:01:


Lieverds.... Jullie reageren op een berichtendraad die gestart is in 2006....

Piet schreef op woensdag 2 april 2008, 23:20:


Dát is natuurlijk weer een ander uiterste....

Anita Cats schreef op woensdag 2 april 2008, 20:23:


Zojuist Peter Donck nog maar eens gevraagd om zijn berekening los te laten op de drachtigheid van mijn beide merries en ook volgens hem had Puck al halverwege maart moeten/kunnen gaan bevallen (340 dagen).
Zelf kwam ik uit op 22 maart, en BD een dag of 10 daarna.
Daar gáán we weer....de geschiedenis herhaalt zich (Holly en Spirit).

Pien

Sky schreef op donderdag 3 april 2008, 0:32:


Chantal, ik ken het probleem maar al te goed van onze stagiaires; je bent bepaald niet de enige.

Waar wij onze paarden ontspannen willen hebben lopen moeten zij in hun praktijkles met de zweep erover omdat het paard 'niet actief genoeg' loopt.
Waar wij een ontspannen houding te paard gecrëerd hebben (rug los, niet hol, adem laag etc) krijgen zij in hun les gezegd dat ze te onderuit gezakt zitten, en 'rug recht, borst vooruit'.
En dan heb ik het niet eens over de verschillen waarop wij onze paarden houden, voeren, huisvesten, met ze omgaan etc.
Het leidt voor de stagiaires met grote regelmaat tot enorme frustraties en het is enorm moeilijk hier een goede weg in te vinden.
Wij (met de stagiaires) hebben hier ook het antwoord nog niet gevonden, ik kan me voorstellen dat het je gewoonweg pijn doet als je met de zweep erover moet terwijl je aan de andere kant toch je diploma wilt behalen. Ik neig ernaar te zeggen dat je dat niet zou moeten accepteren, maar dan ben je voor de helft van je opleiding mensen aan het 'bekeren', zaken aan het uitleggen, bewust maken etc en dat kost heel veel energie, bovendien gaan sommige lerearen zich aan je ergeren en dat moet je ook niet hebben. Is er iemand (je mentor ofzo) metwie je hierover kunt praten? Ik weet namelijk van een van onze stagiares dat ze er echt voor open stonden wat zij te vertellen had (opleiding in Barneveld) terwijl een stagiaire van de opleiding in Roermond constant de kous op de kop kreeg, dus per locatie maakt dat wel verschil.
Jullie mentoren komen ook op bezoek op de stageplek, heb je daar al wat aan gehad (met behulp van Eefke)?

Wat de strepen op Fanny betreft: ik weet nog heel precies waar ze zitten, wij hebben ze altijd in verband gebracht met haar geschuur aan de takken van de vlierbes ipv met zweepgebruik. Bij jou kan ze echter niet schuren en dus kan het daar inderdaad niet van zijn. Dat er bij de vorige eigenaars vreemde dingen met haar gebeurd zijn is duidelijk, gezien haar angsten. Zij was daar het 'beste' westernpaard (had ze misschien maar beter niet kunnen zijn) en de eigenares had les op haar.
Je weet dat ze uit een paardenmelkerij komt he, als je wilt PB ik je het adres. De mensen hebben nog af en toe naar haar gevraagd (dat wel weer). Heb je trouwens gemerkt dat ze ook een bult op een van haar ribben heeft, weet alleen niet meer of dat links of rechts was. DA zei dat dat een oude rib breuk kan zijn (kan agv een trap van en ander paard).

Hoe gaat het nu met Fanny's eczeem? Is dat nou helemaal weg gebleven?

En doe je moeder de groeten van ons!

Pien

Ik doe ook een duit in het zakje:

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 april 2008, 17:02:


Pfff, wat neem je veel mee, Nathalie.
Is de carrotstick nu echt nog nodig als begrenzen/aanwijzer?
Verder vind ik dat je leidtouw vrij lang is, dat geeft weer een kluwen.
Ik heb een dun 3 metertouw. Meer ruimte krijgt Spirit niet als hij als handpaard meegaat, want dat zou betekenen dat ik hem 'verlies'.


Oefen het meer-naar-achteren-blijven op de grond, niet op het paard. Pas als het op de grond solide is kun je het te paard doen. Ik kan me echter zo voorstellen dat het op de grond wél goed gaat en door Huppel's veulengedartel buiten af en toe iets 'vergeten' wordt door haar.
In dat geval komt het vanzelf wel, buiten zijn meer indrukken en heeft ze het druk met alles in zich opnemen waardoor ze wel eens 'vergeet' waar ze moet lopen. Zoiets gaat helemaal vanzelf over naarmate ze ouder wordt en vaak meegegaan is.

Tja, dat ze misschien meer temperament heeft dan haar moeder, daar kun je weinig aan veranderen. Ik neem ook bij voorkeur gelijk-in-temperament-paarden mee als handpaard.
En Spirit corrigeer ik ook als hij jumpy wordt, door in zijn stroom mee te pulseren en hem zodoende langzamer te doen gaan ("eeeeasyyyyy").
Let er daarbij goed op dat je je adem laag houdt.
Ja, vaker kort houden en weer lossen moet ik ook.
Spirit is heel steady maar heeft af en toe ook nog wat jonge paarden dingetjes hoor, waarbij ik hem moet corrigeren (voor zover BD dat nog niet gedaan heeft). Zo had hij een tijd de neiging op plots op de rem te gaan als hij iets leuks zag of hoorde, dat is nu over maar was in die tijd niet altijd even handig ----> snók en weer een week pijn in m'n schouder.

Als je goed kijkt zie je dat er in mijn 2 e filmpje in Spirit's verhaal ook gebeurt, maar mijn dochter hield toen (toevallig) nét op met filmen. Kijk maar eens, Spirit versperde BD daar de weg in draf, hihi....
Ach ja, dat was toen, is nu ook allemaal niet meer, ik denk dat hij daar pas de tweede keer als handpaard meeging.
Gewoon doen dus. Ervaring kweken.


Yep, eerst in stap en als het steady is in draf, weetjewel....


Spirit loopt in het verkeer altijd rechts van mij, inderdaad, weg van de weg. Al mijn handpaarden trouwens, ik ben rechts ook handiger dan links, dat is ook een reden.


Ja, en nee. BD is altijd heel druk en kan enórm springerig zijn (energie) en ik sta ervan te kijken hoe cool Spirit in z'n hoofd is.
Maar ze is nooit echt bang, wel wat snorkerig, en dan denkt Spirit 'huh? ís er hier iets ofzo?'
Maar ik zou niet elk paard als leidpaard willen meenemen, ze zijn wel een voorbeeld en moeten ook een steun voor het handpaard kunnen zijn.
Paarden in de groep dragen dat enorm op elkaar over. Ken je het voorbeeld van de Slingerberg hier omlaag? Waat onze paarden een keer enorm geschrokken zijn van de plaatselijke Haflinger die van helemaal boven op een steile helling naar omlaag gekletterd kwam? Dat was even chaos bij onze paarden. Nu staan ze het hele weggetje naar beneden al op de rem want er was daar ooit iets engs. Inclusief de paarden die nooit bij dat voorval waren zélfs Indy die pas 2 maanden bij ons is.


Zou Spirit dus exact hetzelfde doen, 'huh? waarom staan we hier????'

Groetjes, Pien

Nathalie Lagasse schreef :

Ahum, ik maak het touw wel vaak aan het zadel vast, zo heb ik mijn handen vrij. Het is inderdaad ook bij mij helemaal in het begin één keer fout gegaan, dat was niet de bedoeling, toen stond Spirit op de rem en was er een snók en een ruk aan de zadel. Maar daarna heeft hij het niet één keer meer geprobeerd. Schandalig en zeker niet mijn bedoeling, maar achteraf is er gelukkig niks bij hem blijven hangen. Nu hangt het touw weer gewoon aan de zadelknop en ik haal het er snel af als ik in een situatie kom waarin ik sturend moet optreden naar hem toe, of wanneer we op een smal paadje lopen waarbij hij achter me moet blijven.


BD loopt gewoon door hoor. Alsof ze zegt 'moet je maar meekomen'.
Dat met die lange armen heb ik in het begin ook wel eens gehad, maar dat wordt dus minder naarmate je het vaker doet (gewenning).
Spirit volgde op de grond ook perfect, vandaar dat ik hem als handpaard ging meenemen, en toen moest-ie leren om ook naast een ander paard mee te blijven lopen.

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef op donderdag 3 april 2008, 10:19:


Ik ben met Spirit ook met de fiets begonnen inderdaad.

charlot van r schreef op donderdag 3 april 2008, 11:50:


Heel zeker weten dat jouw merrie er alles aan zal doen om gedekt te worden door de Shet-hengst, al moet ze ervoor door de knieën....

charlot van r schreef op donderdag 3 april 2008, 12:56:


Het is ook geen probleem dat een Shet- hengst bij merries loopt....
Tot ze hengstig zijn.... (en dan nóg vinden zijzelf het ook nog geen probleem hoor)

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 3 april 2008, 12:57:


Ow ja hoor.
Peyote wandelt al mee met een barebackpad en Ophir en Spirit hebben regelmatig een zadel (inclusief aangesingeld) op tijdens onze wandelingen.
Maar geen haar op ons hoofd die eraan denkt al óp de paardenrug plaats te nemen

Trouwens, over druk en vermijdingsleren gesproken:
Als wij met een halster aankomen staat Spirit vooraan om méé te mogen. Hij kruipt er zelfs onder de draad voor door om maar vooral niet overgeslagen te worden. Zonder voerbeloning, dus zo heel erg is het werken met druk niet Hij krijgt alleen zijn worteltje achteraf als we weer thuis zijn.

Groetjes, Pien

Eva Saegerman schreef op donderdag 3 april 2008, 13:13:


Bah, Eva Van wie heeft ze dat toch ???????