marianne laenen schreef op zaterdag 15 maart 2008, 20:13:



Ha, goed om te lezen, ik denk soms wel eens dat wij heel abnormaal zijn als ik merk dat de singel eigenlijk los onder Lola's buik hangt. Als we buiten op straat gaan rijden dan doe ik die toch maar iets vaster... je weet maar nooit.


Marianne toch... dikke internetknuffel!

Christel Provaas schreef op dinsdag 11 maart 2008, 13:00:


Druk op een zenuwbaan doet (normaal gezien) geen pijn. Druk op de pijnreceptoren in de huid wordt via de zenuwuiteinden doorgegeven aan de zenuwbaan en zo aan de hersenen (en ook aan het ruggemerg voor de onwillekeurige pijnreflex). Dus het is vooral het aantal pijnreceptoren per oppervlak die bepaalt of een bepaalde zone op het lichaam gevoeliger is voor pijn of niet, niet het feit dat daar toevallig een zenuw loopt. Er zit een reusachtig dikke zenuw in je bil (zorgt voor heel het been). Doet het pijn als je er op zit?
Het aantal pijn/drukreceptoren per oppervlakte is in de mond, vooral op de tong, zeer groot, evenals op de lippen, en bij de mens ook de binnenkant van de hand. Bij het paard is heel de neus ook een belangrijk tastorgaan, naar het voorhoofd toe is dat minder, en dan de oren, die zijn ook weer heel gevoelig.

De knoop van een touwhalster die zogezegd net op een zenuwknoop ligt en daarom zo een gruwelinstrument is volgens sommigen? Die zenuwknoop hebben wij mensen ook. Voel eens over je gezicht of je die plek kan vinden? Waar dan zogezegd helse pijnen uit te lokken zijn? Die is er dus niet. Uiteraard is het wel zo dat dun touw, puntdruk door een knoop, enzomeer meer druk (want op een kleiner oppervlak) geven.

Ik hoop dat dit iets verduidelijkt?

Nathalie

Christel Provaas schreef op dinsdag 11 maart 2008, 13:00:


Ik denk eigenlijk dat je om in te schatten hoeveel pijn iets doet bij een paard je gerust eens op jezelf kan testen. Duw met je vingernagel op je tandvlees (vergelijkbaar met de lagen van het paard), op je tong, op je verhemelte. Duw ook eens op je neus en op je lippen.

In een ideale wereld blijven we van dat hele paardenhoofd maar beter af denk ik. Clickertrainers doen dat waarschijnlijk ook? Piet? Zeg je dan 'links' en rechts' ipv. teugelhulpen?

Antibit, dat is mooi. Maar ik vind het onderscheid tussen bit en bitloos niet altijd zo danig groot. Ik verklaar mij nader. Sommige bitloze optomingen zijn (on-)vriendelijker dan andere, en ik lees soms berichten over dat een bitloos hoofdstel laag genoeg moet op de neus hangen om 'duidelijk' te zijn, of dat er bij een bepaald paard een scherper soort neusriem nodig is, ook weer om duidelijk te zijn. Ik heb er allemaal geen bezwaar tegen (heb zelf geen recht van spreken gezien ik ook nog recent met een bit gereden heb, en mijn sidepull-neusriem ook maar 1cm breed is) maar ik vind het qua argumenten eigenlijk geen verschil met degenen die een bit gebruiken omdat het de communicatie 'verfijnt' omdat het 'duidelijker' is.

Moge het duidelijk zijn verder dat ik als eerste een gat in de lucht spring als er op alle maneges komaf wordt gemaakt met bitten, waar beginnende ruiters nu met al hun gewicht aanhangen om zichzelf in evenwicht te houden. Maar ik zou het nauwelijks een verbetering vinden als de manegepaarden dan allemaal een bitloos hoofdstel zouden krijgen waar beginnelingen nog steeds met teugels op contact zouden aanhangen. Manegepaarden op halsring, of eerst vijftig uur zitles aan de longe, en het eerste jaar rijden met losse teugels, dan zou ik blij zijn! Dat Pien maar snel wat navolging vindt...

Nathalie

e m kraak schreef op donderdag 13 maart 2008, 1:56:


Mooi verduidelijkt Egon. Maar dat R+ beter is dan R- had ik nu al wel door
Mijn vraag was eigenlijk hoeveel druk je nog mag gebruiken (in het ideale trainingssysteem dus) om een cue te geven. Moet alles op stem? Daarmee zet je volgens mij het minste druk, tenzij je schreeuwt natuurlijk. Lichaamstaal kan behoorlijk indruk maken, en aanraken ook. Ik vraag het omdat mijn huidige cues grotendeels de klassieke zijn, duw hier, duw daar, wijs hier, ...
Nu heb ik voor mezelf al bedacht dat de grens daar ligt waar de druk onaangenaam wordt, itt. informatie geeft. Het kan dus best meer zijn dan de fase 1 van Parelli ('press the hair'), maar zodra het emotie opwekt bij het paard is het aversief (en dus ongewenst als cue). Zoiets?

heidy smid schreef op donderdag 13 maart 2008, 9:53:


Dit is geen normaal leidersgedrag volgens mij. Ik denk dat je dit krijgt door een combinatie van beperkt voer en beperkte ruimte. Beperkt voer in die zin dat de paarden het idee hebben dat er niet voor iedereen genoeg is waardoor ze de nood voelen 'hun' voer te verdedigen, en beperkte ruimte waardoor de ondergeschikten zich niet meteen uit de voeten kunnen maken.
Het voer over veel meer plaats verspreiden kan al een hele hulp zijn. Moet het voeren in de stal gebeuren?
Voorbeeldje hier: als ik de bietenpulp in drie emmers geef zullen Cesar en Bonnie worden buitengejaagd door Lolita. Als ik de pulp op de grond in een lijn langs de muur op de grond uitgiet is er geen probleem.

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 14 maart 2008, 10:46:


Thanks Eddy.
Wat jij aanhaalt is net waar ik natuurlijk ook ongerust over ben, shit dus. Steentjes vermijden is moeilijk, die liggen hier voor de stal (pea gravel).
Het is niet mijn fysiek die een probleem is , eigenlijk de tijd die ontbreekt... Ik heb vandaag eens een uurtje uitgetrokken om Huppel op haar gemak te laten zijn en heb drie hoefjes grotendeels steenvrij gemaakt... spleet van 4-5mm diep, ontsmet natuurlijk ook. Ik vraag mij af of ik er iets zou kunnen insteken (klei? met tea tree olie erin?) om te verhinderen dat er ogenblikkelijk nieuwe steentjes inkomen. Misschien blijf ik er beter af, ze heeft tot nu toe immers geen last, wie weet wat gebeurt er als ik er mij teveel mee moei...