Sieta schreef op donderdag 31 januari 2008, 10:50:


Woops.. pleasuregaiTs dus..

Anita misschien is dit ook iets voor jou? Haha

www.flechtzuegel.de

Geertje schreef op donderdag 31 januari 2008, 17:53:


Ik zit net te kijken, zie ik ineens Troy ertussen! En ze hebben leuke dingen idd! Ook in wat natuurlijkere kleuren gelukkig

van lennep schreef op donderdag 31 januari 2008, 18:03:


Ja die ja! Toch is dat grappig, ik zie die foto en denk meteen 'hey dat is troy van trea!' terwijl ik hele troy en trea alleen van het forum ken

Els Kleverlaan schreef op maandag 4 februari 2008, 13:17:


Toevallig heb ik op mijn 13e pas toestemming gekregen van de huisarts om te beginnen met paardrijden. Maar goed, ik heb een lichte vorm van hypermobiliteit. Omdat mijn gewrichtsbanden eigenlijk te los zijn gaat de heleboel vrij makkelijk uit de kom (voordeel is dat ik het er ook gewoon zelf zo weer in krijg ) Omdat ik ook nog eens volop in de groei was, was de kans op verkeerd groeien te groot.
Ik denk dat vroeg beginnen met paardrijden geen probleem hoeft te zijn, maar dat er wél problemen kunnen ontstaan wanneer er op jonge leefijd te veel wordt gereden en op te grote paarden. Maar ja, ik baseer dat dan op mijn eigen ervaring en de mening van mijn toenmalige huisarts, die het ook voor 'gewone' kinderen niet verstandig vond om op jonge leeftijd al veel te rijden, ivm met de groei dus.

Nou ben ik ook nog eens vrij smal (maat 34) en klein (1,62) dus ja, op echt brede paarden krijg ik wel last. Ik hou het simpelweg niet vol om in een goede houding te zitten, dan krijg ik last van mijn heupen. Dus verval snel in stoelzit.
Gelukkig heb ik een ponietje van 1,45

Diana Gerritsen schreef op maandag 4 februari 2008, 21:35:


Even mijn bericht van de vorige Mok-draad gekopieerd hoor:

Mijn merrie heeft toevallig en paar weken terug ernstige mok
gehad. Ben eigenlijk nooit zo van de heftige medicijnen en
gebruik liever dingen op natuurlijke basis, maar mooi niet dat
mijn gebruikelijke middeltjes ook maar íets hielpen!

Werd steeds erger dus toch maar naar de dierenarts geweest en
kreeg daar prednocutin spray (bij google afbeeldingen zie je
hoe dat eruit ziet,is ook tegen exceem ed bij honden). Binnen
de kortste keren was het genezen!

Gewoon gewassen met betadine shampoo (bij het inwrijven hiermee
kwamen de losse korstjes vanzelf mee, vaste korstjes laten
zitten!! worden alleen maar open wonden anders), drooggedept
met handdoek en met de spray ingespoten. Nou is mijn merrie gelukkig niet zo moeilijk bij wondverzorging e.d., ik mag er eigenlijk altijd aanzitten, maar dit was zo'n grote wond geworden en deed haar zo zeer dat die spray ook wel erg handig was, dan hoef je er niet met je handen aan te komen.

Meestal ging ik daarna nog een wandeling maken, zodat het voor
mijn gevoel goed in kon trekken en vervolgens gewoon
teruggezet in haar natte modder paddock. Ondanks dat was het zo
over.

Succes ermee!!

marianne laenen schreef op zondag 10 februari 2008, 20:35:


Manen trekken, daar snap ik ook niets van. Prachtig toch juist zo'n grote bos manen?! Heb vroeger ook dressuurwedstrijden gereden en moest dus ook invlechten, maar gewoon met de manen die ze had hoor. Dan werden het maar wat grotere knotjes, so what? Heb er nog nóóit strafpunten voor gekregen!
En trouwens, wel eens flink aan je eigen haar getrokken? Of de herinneringen van vroeger, toen je moeder je haar nog deed voor je? Of de hardhandige kappers? AAUUWW!

Stukje afscheren om het halster/hoofdstel goed te laten liggen? Zorg gewoon dat er geen erge knopen in de manen zitten, kun je het zó sorteren. Die van mij heeft ook een beste bos en ik heb er toch echt geen last van.

Ik poets ook elke dag en dat vindt ze héérlijk, ik word uitgebreid teruggegroomed, haar voorkeur gaat uit naar mijn haar Ook met wintervacht en al het oorspronkelijke haar kunnen ze er netjes uit zien hoor. Scheren vind ik belachelijk (tenzij het medische redenen heeft ofzo). Was laatst weer op mijn oude stal en daar stonden al die geschoren paarden gewoon te shaken van de kou toen hun deken werd afgehaald..

Ook hier brand er een kaarsje voor Bret! Heel veel sterkte en geef nog niet op!!

Coulash schreef op woensdag 13 februari 2008, 18:35:


Ben al drie dagen kaarsjes aan het branden, één voor Bret en één voor de kat van m'n vriendin. De kat hebben we vanochtend in moeten laten slapen, ben héél blij te horen dat het met Bret beter gaat, ook al ken ik haar niet. Wat een vechter, gelukkig!

Patchouli schreef op woensdag 20 februari 2008, 9:56:


Het knopje heet nu interactief

Geertje schreef op woensdag 20 februari 2008, 11:10:


Bij de paardendrogist staat bij de informatie en beschrijving van het flesje tea tree meerdere keren dat het ook ingenomen kan worden en je het over het voer kunt doen. Dus het lijkt mij dat dát de tea tree is die geschikt is voor inwendig gebruik... Is dat hetzelfde flesje als waar op de bijsluiter staat dat het niet voor inwendig gebruik is? Dat zou ik wel heel raar vinden!

Die bij de paardendrogist is trouwens van silverlinde en kost €10,95

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:24:


Een kwestie van je eigen paard kennen, situatie zo goed mogelijk inschatten en beetje geven en nemen denk ik. Denk maar niet dat mijn paard het leuk vond toen ik net begon met mijn rechtricht oefeningen! Haar conditie was al slecht na zolang stilstaan en dan ook nog eens die moeilijke oefeningen doen! Maar ja, wel noodzakelijk om haar weer lekker in haar lichaam te krijgen. Helaas kun je dat niet op die manier uitleggen aan je paard, dat moeten ze zelf ervaren (en gelukkig heeft ze dat ook ervaren en zoekt ze steeds meer zelf een prettige houding op).

Als haar reactie was geweest om te blijven bokken om er onderuit te komen (in haar geval was het overigens pats boem, terug naar stap of halthouden: 'dit kan ik niet hoor!') had ik haar niet gestraft, geen druk verhoogd maar de oefening gewoon net zovaak opnieuw gedaan tot ze het deed zonder te bokken (waarschijnlijk een stapje terug gedaan ook, om het makkelijker te maken).
Persoonlijk prijs ik haar dan de hemel ik en ga ik iets doen wat zíj leuk vindt.
Om haar tegemoet te komen heb ik me ook verdiept in het werken aan de lange lijnen, zodat het makkelijker was voor haar om de oefeningen uit te voeren, doordat ze mij niet ook nog eens hoefde te dragen.

Ander voorbeeld is het bokken wat ze met buitenrijden deed. Ik had al een tijdje geen fanatieke buitenritjes meer gemaakt omdat ze daar nog niet voldoende conditie voor had. Toen dat wel weer kon werd ze bij iedere fanatieke draf of galop zo enthousiast dat ze 'joepiesprongetjes' ging maken. Een bokje hier en daar van enthousiasme kan ik wel hebben, maar ze maakte het wel heel bont op een gegeven moment. Dan is het voor mij toch écht terug naar stap en stoppen met galopperen, want op die manier kan het niet, je kunt niet bokken alsof je los rent terwijl ik er op zit! Wanneer je stopt met bokken kunnen we wél een stukje voluit. Reken maar dat ze dat snel begreep.

Ook al is het dus het teken van 'dit vind ik te moeilijk', 'dit begrijp ik niet' of juist 'dit vind ik superleuk' en zijn het gegronde redenen, mijn idee is iets anders (overigens ga ik er met alles wat ik zeg vanuit dat de oorzaak 'pijn' al is uitgesloten)