Maaike schreef op donderdag, 2 september 2004, 13:56:

Nogmaals voor alle duidelijkheid, ik heb geen bezwaar tegen een bit hoor
Maar ik ben wel heel benieuwd naar de foto's etc, lijkt mij een leuke dag worden.

cornelie

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 14:22:

En daarom rijd ik gewoon een dressuurwedstrijd Of nee, dan staat het belang van het paard niet voorop? En als ik aan deze wedstrijd mee zou doen zonder bit dan staat het belang van het paard wel voorop? Terwijl daarboven werd gesteld dat je het voor jezelf doet? Voor wie is het nu dan, het paard of de ruiter? ( ik zit hier met een glimlach wat te prutsen hoor, maar zwart op wit kan het misschien agressief overkomen oid )

cornelie

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 14:44:


Ho stop, zo bedoelde ik het niet
Ik bedoelde 'voor publiek' . Dus de instructeur etc etc.


Vanwege je reaktie daarboven, maar dan heb ik je verkeerd begrepen, sorry

cornelie

Maaike schreef op donderdag, 2 september 2004, 14:46:


O, maar dan denk ik dat we er gemiddeld genomen toch best hetzelfde over denken hoor. Ik pruts gewoon verder op de gewone wedstrijden en zolang we er allebei plezier in hebben vind ik het prima.


Uhm.............. longeren mag alleen als anderen er geen last van hebben. Voor de rest staat er geloof ik niks specifieks in het reglement


Pff, ik kan dat ook niet goed hoor. Maar zijn we in principe dan niet weer terug bij de NH-gedachte? Dat het in principe niet veel uitmaakt wát je aan/om je paard hebt hangen maar dat het erom gaat hoe je ermee omgaat? (even kort gezegd, zal vast nog wel wat aan ontbreken )

cornelie

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 14:56:

Organiseren niet nee, maar renspelletjes zijn wel favoriet hier op stal ( en bijtspelletjes etc )

cornelie

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je achteraf denkt: heb ik me daar nu zo druk over gemaakt?
Ik heb dus sinds ong 3 weken een jaarling merrie erbij. Ze is destijds gekeurd en heeft geen afwijkende beenstanden of wat dan ook. Dus ook volkomen gezonde voetjes.
Ze moest ook aan de voorvoeten dringend bekapt worden. Maar ik dacht nee, dat is wel zo spannend, dat moet een hoefsmid maar doen. Pride doe ik al wel geruime tijd zelf en dat gaat eigenlijk wel leuk.
Vanmorgen was ik helemaal alleen op stal en heb ik toch maar eens de stoute schoenen aangetrokken. Ik heb haar uit de wei gehaald, op stal vastgezet en heb toen maar een voetje opgetild. Goh, het is gewoon 'maar' een hoef Ik heb dus de hoefwand gelijk gemaakt met de zool, het teveel aan steunsel weggesneden en de boel netjes afgewerkt. Dus dat was eigenlijk alles, stom eigenlijk dat je je soms zo druk kunt maken om niets. Nou ja, nu de achtervoeten nog..............
Overigens viel mij op dat ze echt brede ronde voetjes heeft met mooie stralen. Wat een verschil dan toch al met de voeten van pride. Voor haar in elk geval nooit ijzers.

cornelie

Het boek horsemanship is nu in het nederlands te koop. Weet iemand hoe de vertaling is?

cornelie

Piet schreef op dinsdag, 7 september 2004, 8:59:

Oke, dan gooi ik ook nog even een vriendelijk bedoelde knuppel in het hoenderhok Hoe zit het met je eigen doelen? Als ik zelf alle bovenstaande dingen aan mijn paarden zou geven zou ik er zelf aan onderdoor gaan. Ik vind het nu eenmaal leuk om mee te doen aan wedstrijden en te trainen. En pride schijnt het ook niet erg te vinden. Als dat allemaal weg zou vallen zou ik eerlijk gezegd toch steeds meer de interesse verliezen in de paarden. En ik zie het ook niet echt als óf óf maar meer als en/en. Ik heb ook heel veel plezier in het prutsen en spelen, maar juist omdat ik ook de andere dingen doe kan ik daar ook van genieten. Ik heb nu dan wel eindelijk stalling gevonden waar pride 24/7 buiten kan staan etc maar aan de andere kant kies ik dan wel weer voor dekens.
Dus in hoeverre 'moet' je je persoonlijke doelen aanpassen voor het paard? En waarom zou zoiets bijvoorbeeld niet samen kunnen?

En tot nu toe is voor mij een paard een dier dat natuurlijk bij me hoort

cornelie

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 7 september 2004, 9:50:

Ik zie mij al aankomen met mijn amerikaanse appaloosa. Hij snapt alles heel snel maar dat lichaam komt dan bij zijn beperkingen terecht.


Ik moet eerlijk zeggen, pride is wel veranderd sinds hij 24/7 buiten staat. Er is een stuk rust in hem gekomen en hij zit heerlijk in zijn vel. Maar omdat ik voorheen niet die mogelijkheid had wíst ik ook niet dat het zo'n verschil zou uitmaken. Als het weer slechter wordt staat hij 12/24 buiten maar ook daar zijn we al heel blij mee. Als ik nu soms de stal in kom vind ik het zelf ook niet echt prettig meer aanvoelen, al dat stof en opgesloten gevoel etc. Maar ja, je bent nooit te oud om te leren en ik leer ook nog steeds iedere dag bij.

cornelie

Fitna schreef op woensdag, 8 september 2004, 11:54:

Verfijning van de hulpen.


Ook weer verfijning en een andere inwerking. Een bit zelf is niet scherp, het is nog altijd de ruiter

cornelie

Piet schreef op woensdag, 8 september 2004, 13:54:

Dom is niemand!! En bovendien leer ik zelf ook nog elke dag bij en heb ik ook zeker niet de wijsheid in pacht.

Bv sporen vs kuiten. Een kuit is een groter oppervlak dan een spoor. Met een spoor kun je je hulpen dus verfijnen. Je kunt dan ook beter onderscheid maken tussen de verschillende hulpen, omdat je op hetzelfde oppervlak preciezer kunt zijn. Hmm, ik hoop dat ik een beetje duidelijk overkom? Met pijn heeft dat imo helemaal niks te maken en is ook zeker de bedoeling niet van een spoor. (alhoewel het ding wel vaak zo gebruikt wordt helaas )
Hetzelfde met een shank vs snaffle. De inwerking is iets anders maar je kan ook nu weer je hulpen verfijnen. Als je ze grof geeft ja, dan doe je je paard pijn. Maar ook dat is niet de bedoeling. En dan zit er ook nog weer verschil tussen een zwaar en een lichter bit etc etc.

cornelie

Fitna schreef op woensdag, 8 september 2004, 13:59:

Nee hoor, dan is het nog steeds een hulpmiddel................. voor de ruiter

cornelie

Fitna schreef op woensdag, 8 september 2004, 14:18:

Waarom kan bv een slof voor een gefrustreerde ruiter geen hulpmiddel zijn om dat verdraaide paard met zijn kop naar beneden te krijgen? Dan is die slof toch een hulp voor de ruiter, ongeacht de oorzaak?
Maar we dwalen wel gruwelijk af zo eigenlijk, en ik weet ook niet of ik het nut van deze discussie inzie

cornelie

Piet schreef op woensdag, 8 september 2004, 14:32:

Wat versta jij precies onder een scherp bit? ( ik weet wel wat ik persoonlijk minder prettige bitten vind maar dat is mijn persoonlijke mening )


Onder het mom: de lamme leidt de blinde ( zo ver in nivo zijn we nog niet )
Ik houd het maar even op de dressuur. Hoe hoger je hierin komt tijdens de wedstrijden of gewoon puur voor jezelf, hoe ingewikkelder de oefeningen worden. In de B of basis rijd je simpel rechtuit, wat grote figuren en je wilt gewoon stap, draf en galop. Als je wat hoger komt komen er figuren als schouderbinnenwaarts, appuyementen, changementen etc etc. In elk geval, complexere oefeningen dus. Bij het rijden van die oefeningen verplaats je vaak 1 ( of beide ) been wat naar achteren. Als je je kuit 2 cm naar achteren legt geeft dit imo minder duidelijk verschil dan als je het kleine oppervlak van een spoor 2 cm naar achteren legt. ( uiteraard wel met je kuit daaraan vast ) Op die manier kan je de hulpen verfijnen maar ook kleiner maken. Tuurlijk kan je dit ook allemaal zonder sporen doen, maar ik vind het beeld van iemand die goed met die dingen kan rijden rustiger eruit zien dan zonder sporen.
Ik vind het heel moeilijk om het uit te leggen allemaal, ik ben iemand die niet goed met woorden overweg kan. Maar ik hoop dat je het toch een beetje snapt?

cornelie

Fitna schreef op woensdag, 8 september 2004, 15:11:

Tuurlijk is dat mogelijk. Maar het beeld vind ik fraaier van iemand die op een goede manier met de juiste verfijnende middelen rijdt.

cornelie