Hoi,
Ik heb nog 3 hoefvragen, waarvan ik wel ongeveer het antwoord weet, maar even van jullie een antwoord wil horen (van degene die het weet natuurlijk).

Bij natuurlijk bekappen laat je je paard/pony op de zool lopen ipv de draagrand. Maar ik hoor ook vaak dat je moet oppassen voor een zoolkneuzing.
Wat is nu een zoolkneuzing, hoe ontstaat het, en waarom ontstaat het bij natuurlijk bekappen niet?

Isabella kan best over fijn en wat grover grind lopen, maar zodra er echte brokken komen te liggen, dan wordt het kennelijk pijnlijk. Vandaag sprong ze de berm in waar veel puin lag en dat liep zo te zien niet prettig. Zelfs toen ze later op de harde weg op een tak trapte trok ze snel haar voet terug. Waarom is dit? Toch een gevoelige zool of wordt de pijn door wat anders veroorzaakt?

Dan over de ringen op de hoef. Ik weet wat bevangenheidsringen zijn, die bedoel ik dus ook niet. Ik bedoel die andere ringen. Sommige paarden hebben ze totaal niet, andere weer wel. De mijne heeft ze ook altijd. De een noemt het groeiringen, de ander weerringen. Mijn hoefsmid zegt dat het komt omdat ze ooit bevangen is geweest en daardoor sneller reageert op periodes met vers gras.
Waardoor ontstaan die ringen nu precies? Inderdaad bij overgang hooi/ gras en omgekeerd, of andere soorten voer, of inderdaad door invloeden van het weer? Ze heeft er dit jaar weer meer dan vorig jaar.

Ik hoop dat iemand deze vragen of een gedeelte ervan kan beantwoorden.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Sorry bedacht me er eigenlijk nog eentje, dus worden het totaal 4 vragen (vragen staat vrij hahaha).

Als Isabella een oprit op moet komen haar voorhoeven dus onder een hoek te staan (ze stapt ook altijd precies op die schuine kant, dus niet zoals een paard waarschijnlijk zal doen ineens over die schuine helling heen). Kennelijk doet dit zeer, want ze maakt altijd een knikkende beweging met het hoofd, vnl. als haar rechtervoet als eerste op de helling komt te staan. Net of ze dan auw erbij zegt.

Wat kan de reden daarvan zijn? Is dit een probleem in de hoef, of in de koot (botjes) of spieren/pezen?

Of is het misschien normaal dat een paard dat (plots) op een scheve helling komt te staan met 1 hoef dat als pijnlijk ervaart.

Naar beneden gaat overigens goed, en gewoon een helling die dus continu omhoog loopt geeft ook geen problemen. Maar bijv. bij een drempel in de weg (voor de kar dan wel te verstaan) dan is het zo te zien ook niet altijd even prettig (ligt er net aan hoe ze op de drempel stapt).

Groeten,
Ingrid

Hoi Bart,
Dank voor je duidelijke uitleg.
Isabella is bijna 10 jaar. Weet niet of artrose dan al voorkomt. Ze is een jaar of wat geleden afwisselend kreupel geweest linksom/rechtsom, alleen in draf op volte zichtbaar. Geen hoefsmid of dierenarts die er iets van kon bakken. Foto's laten maken van de voorhoeven; niets te zien. Laten onderzoeken door een alternatief geneeskundige; niets gevonden. Vandaar dat ik besloten heb voor zonder ijzers, zo goed mogelijk natuurlijk laten bekappen (voor zover ik iemand kan vinden die dat kan) en hoefschoenen voor het werk voor de kar. Het gaat nu al stukken beter, behalve dan die schuine helling.

Ik merk geen verschil bij weersomstandigheden als kou en nattigheid, dat ze dan stijf is of zo. Absoluut niet. Als ze heeft gelegen, of heeft liggen rollen, dan veert ze meestal direct overeind en spurt weg (dat is in 1 vloeiende beweging); dat kan denk ik niet als ze last zou hebben van artrose. Maar weet ik dus niet zeker.


He, dit is nieuw voor mij. Heb je hier foto's van, want hier ben ik benieuwd naar. Ze is zo vaak verkeerd bekapt en beslagen dat ik denk dat ik nu die ringen die zij heeft kan verklaren. De bevangenheidsring overigens van destijds, was ook anders als je omschreef. Het was bij Isabella een diepe groef waar ik met mijn nagel in kon als het ware. Ze heeft inderdaad wel een verbrede witte lijn, maar volgens mijn eigen hoefsmid is het minimaal, en alleen rechts (de dierenarts denkt er anders over).

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Het feit dat de hielen zo lang worden, kan dit komen doordat ze zo weinig op harde bodem loopt?
De stal is het enige plekje dat bestraat is, de rest is zand of gras. En op de weg trokken wij tot voor kort de schoenen aan.
Kan het dan zijn dat ze juist daardoor toch een verkeerd werkend hoefmechanisme heeft gekregen waardoor de hoef als het ware verkeerd groeit? Achter heeft ze dit nl. niet. Loopt ze ook ongeschoend over de weg.

Maar voor heeft ze dus wel al jaren problemen (die ontstaan zijn toen we begonnen met ijzers en ze dus ook nog eens in lichte mate bevangen is geraakt en de hoefsmid toen aan het "freubelen" is gegaan). De problemen zijn alleen maar erger geworden, waardoor de ze op den duur niet meer met en niet meer zonder ijzers kon lopen. Eigenlijk was ze ongeschikt geworden voor trekpaardje. Sinds 5 maanden proberen we het dus met de schoenen en het gaat goed. Zelfs nu ook in draf over de harde weg gaat goed zonder schoenen!!!! Jippie, ze is dus nog niet afgeschreven. Nu die hoge stand van de hielen nog zien te veranderen. Maar dan moet ik eerst de oorzaak weten (zool ligt nl. daar ook laag, zodat je niet ver kunt inkorten). Heeft dit te maken met jarenlang slecht bekappen, of te weinig harde ondergrond dus, of wat ???

Groeten,
Ingrid (die boordevol vragen zit hoor haha).

bart schreef op dinsdag, 10 februari 2004, 12:13:

Oke, dat is het dus niet bij Isabella. Haar toon wordt eerder te lang dan te kort. Ze staat netjes op haar beentjes, eerder wat te ver naar voren (vooral bij het eten staat ze voor naar voren en achter naar achteren; geen gezicht). Ook als ze loopt zet ze eerst de achterkant neer en dan pas de toon (ze wipt een beetje met de voeten). Behalve bij het grazen (langzaam lopen) dan zet ze eerst de toon neer en dan pas de hiel.
Haha dat is een goede ja. Nou er is genoeg gefreubeld, of beter men wilde veel gaan freubelen. Wigje hier, verhoginkje daar .. ik heb dat niet laten uitvoeren overigens. Alleen dan ooit dat speciale bekappen nav de bevangenheid, maar ook dat was pas maanden erna toen de pony als een speer over de weg heen draafde en ik mezelf afvroeg of die ingreep wel nodig was, maar goed; ik geloofde toen nog heilig in de kennis van dierenarts en hoefsmid.


Nee Isabella is het bewijs. Hoewel er wel paniek was bij mij op het moment dat ze bevangen was hoor en vooral omdat de dierenarts "niets bijzonders" kon ontdekken op dat moment (vandaar dat we er pas na 6 maanden achter kwamen toen haar hoef zo raar ging groeien).


De mijne heeft het gekregen na toediening van een corti..(moeilijk woord) anti-allergie-injectie. Dextron of zoiets (uit de handel nu).


Dus dat blijft toch? Ik kreeg de indruk van het natuurlijk bekappen dat je dit kunt "weghalen" als je maar blijft wegvijlen tot de witte lijn.


Heb ik ontdekt. Gelukkig maar. Oude hoefsmid en 2x een dierenarts hadden onze pony al "afgeschreven" voor de mensport (recreatief), maar ze trekt nog altijd, vooral met haar schoentjes gaat het uitstekend. Maar dat willen we wel zo houden. Vandaar mijn vele vragen. Daar leer ik veel van. En ik wil herhaling van alle voorgaande ellende voorkomen, omdat er van sommige dingen nooit een oorzaak is gevonden.


Ja dat bedoel ik. 2 Jaar geleden was ze dus om de have klap licht tot ernstig kreupel en geen dierenarts of hoefsmid of zelfs alternatief geneeskundige die iets kon vinden. Na beslaan was het euvel wel over. Maar in mijn ogen was dit niet de correct oplossing, maar werkte wel. Alleen wat het wel geweest is ... geen idee. Daar zoek ik nog altijd naar en hoop door mijn vragen hier een antwoord op te vinden om herhaling te voorkomen.

Groeten,
Ingrid

cornelie schreef op dinsdag, 10 februari 2004, 17:56:

Hoi,
Jeetje dat een slechte bekapbeurt zoveel verschil kan uitmaken. Dat wist ik niet. Ligt het dan zo nauw?

Wel geweldig dat Pride in principe zo goed hersteld is. Het is wel zo dat de man van de hoefschoenen ook niet kon geloven dat Isabella echt bevangen was geweest omdat de witte lijn minimaal verbreed is volgens hem, en links niet. Ook onze nieuwe hoefsmid vind het allemaal meevallen en zegt ook dat alleen rechts wat te zien is, en links niet. En ook ik heb foto's gezien van het gekantelde hoefbeen van mijn pony. Echter bij Isabella blijven die hielen dus wel lang. Maar kan ook aan bekappen liggen inderdaad. De oude hoefsmid was kennelijk een voorstand van lange hoeven. Hij vond haar hoeven ook erg klein en wilde proberen deze groter te krijgen. Tja.

Groeten
Ingrid

marianne herzberger schreef op woensdag, 11 februari 2004, 13:35:
Ja, ook hoi.
Ik heb pas Fernand aan het werk gezien en was er zeer over te spreken. Echter toen liet ik hem foto's zien van mijn pony's hoeven. En hij vond ze ronduit slecht. Hij was de eerste die dat vond overigens. En hij stelde een vreemde behandeling voor. Ilona is nog voor mij aan het uitzoeken hoe dit nu precies zit en waarom. Hij wil, om de druk van de witte lijn te halen, de hoefwand tot de kroonrand weghalen (tot de witte lijn). Nou dat wil ik dus niet, ik laat dit niet uitvoeren, dus voor mij geen Fernand.
Dit is niet uit oogpunt van bezuiniging, wat nodig is, is nodig. Maar waarom zou ik het doen? De pony loopt nu eindelijk eens goed. Ze kan zonder problemen draven over de weg en loopt ook goed in stap en gestuiter-drafje over een grindpad op weg naar de wei. Moet ik dan die hoef laten "mishandelen" omdat hij het voorsteld? Fernand is ook maar begonnen met zijn eigen paarden en dit later voor andere mensen gaan doen.

Nee ik ben iemand die het gehad heeft met hoefsmeden en vaak met mijn handen in het haar heb gezeten. Ik had geen goede, maar het was de enige die een shetlander wilde bekappen en beslaan. Echter door het verkeerde beslaan en ook mishandelen van de pony (slaan en schoppen) werd het beest panisch bij het beslaan en zaten de ijzers altijd scheef of in de wand genageld. Het werd een complete ramp. In mijn zoektocht naar andere hoefsmeden ving ik steeds bot. Nu heb ik wel een nieuwe, goede jongen, maar hij tilt die benen zo hoog op dat ze 3 dagen van de pijn loopt met verrekte spieren. Ook niet handig. Ik hou ze daarom nu zelf maar bij, maar dat gaat zo niet langer. Ik heb te veel problemen gehad in het verleden om het eigenlijk zelf te kunnen doen, ondanks vele sites (waaronder van Frans) waar duidelijk staat hoe het moet. Wat moet ... misschien moet het voor onze pony wel anders. Ze loopt nu prima, zelfs met wat te lange hoefwand. Er brokkelt en scheurt sinds 1,5 jaar eens niets aan die hoef (ze zou volgens hoefsmid en dierenarts brokkelhoeven hebben).
Daarom ben ik wat sceptisch over hoefsmeden en dierenartsen. Ik ben echt iemand geworden van kat uit de boom kijken.

Groeten,
Ingrid

Evelyn Steenvoorden schreef op woensdag, 11 februari 2004, 21:12:

Hoi,
Ik ben benieuwd waarom jij voor de strasser methode kiest.
Heb je daar een speciale reden voor?

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op woensdag, 11 februari 2004, 22:41:

Hoi,
Ja dat zal best. Nou Isabella was voorheen ook braaf, zo braaf dat mijn eerste hoefsmid het wel "aandurfde" haar te beslaan (hij deed eigenlijk geen shetlanders). Bij de eerste tik echter schrok Isabella nogal en sprong opzij. Waardoor de hoefsmid vreselijk lelijk ging doen. Kennelijk associeerde ze dit met elkaar en het werd na verloop van tijd steeds erger. Als ze al dacht dat er "geslagen" zou worden op de hoef, dan ging ze er al bij liggen of zitten. Met het wit in de ogen zichtbaar en open neusgaten: paniek dus. Geen wortel die daar wat aan kon doen. Als het moest sprong ze over de hoefsmid heen. Hij heeft haar ooit 20 meter de oprit over geschopt, maar maakte het hier uiteraard niet beter mee. Wat een ramp. Op den duur stond ze met 2 halsters en dubbele touwen vast en dan nog hing ze zichzelf bijna op.
Sinds ik mijn nieuwe hoefsmid heb, die het verhaal kende en heel geduldig was met haar, gaat het wat beter, maar ze blijft erg bang. Alleen hoeven optillen en wat aan vijlen en zo dat gaat inmiddels weer wat beter. Maar los uit de hand .... dat zou mooi zijn, maar daar is teveel voor gebeurd.

Als ze zelfs al gewoon metaal tegen metaal hoorde tikken overigens (bijv. met een hamertje op het metalen hekwerk bij haar wei), dan zag ik dat ze al paniekerig begon te doen. Zo erg was het dus gesteld met haar en de hoefsmid. Waarom ik geen andere nam vraag je je af ... niemand wilde. Ze was EN shetlander, EN vervelend EN had ijzers met zolen nodig (toen nog). Tja mag je blij zijn dat je er eentje hebt.

Groeten,
Ingrid