Beste nathalie,
Eerst en vooral veel sterkte en ik hoop dat Cesar goed herstelt!
Zou ik je enkele vraagjes mogen stellen? het zit nl zo: ik heb vorig jaar mijn 20-jarige merrie laten inslapen na een koliekaanval. We waren ermee naar de kliniek in Ternat geweest. Daar zeiden ze dat de kans op complicaties hoog zou zijn als ik zou kiezen voor een operatie en stuurden me in de ricthing van inslapen. Ik twijfel nog altijd of ik de juiste beslissing genomen heb. Als ze bij jou een goede prognose gaven was de toestand van jouw paard voor de operatie dan goed? Mijn merrie was uitgedroogd , had koude benen en oren en ze had heel veel bloederig buikvocht bij de buikpunctie. Ze reageerde niet op pijnstillers en ze hebben ze tweemaal moeten sederen om kalm te krijgen. Ik wou gewoon even vergelijken hoe het bij jullie was, in een andere kliniek hadden ze mij misschien een ander prognose gegeven..
Sorry voor de vele vragen, als je hoofd er nu niet naar staat om te antwoorden begrijp ik het wel hoor
Alvast bedankt,
Marie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 8 januari 2008, 11:41:

Beste Nathalie,
Bedankt om te antwoorden! Hoe gaat het nu met Cesar? Ik duim heel hard mee dat hij spoedig herstelt!

Ivm je antwoord, bij mij hadden ze niet over lactaatwaarden in het buikvocht gesproken, ze was wel uitgedroogd, als je haar vel vastpakte bleef het langer staan . Thuis lag ze helemaal plat , dus het was onmogelijk om ze nog even een deken op te doen, ze was ook volledig onder de modder van het rollen en heel koud ook..
toen we daar aankwamen vroegen er eerst een assistent (de chirurg was nog bezig) of ik een operatie zou zitten..Ik zei dat ik erover moest denken want dat ze al 20 was etc en dat ik natuurlijk een behandeling zonder operatie prefereerde als dat mogelijk was (stom van nog te denken dat dat mogelijk was, de veearts thuis (koeienveerarts, grrrrr!!) had gezegd dat dat nog mogelijk was..

de chirurg uiteindelijk legde toch ook de nadruk op de hoge kostprijs in vergelijking met de slaagkansen. Die kostprijs had ik er graag voor over gehad , het onnodig lijden niet.
En ik denk dat we daar misschien niet op de zelfde golflengte zaten, ik had zo het gevoel achteraf dat hij op geen enkel moment emotie toonde over het paard (misschien is dat ook wel te veel gevraagd?), hij was heel "sec" en sprak ook over lange termijn overleving 6 maanden tot 1 jaar..

Achteraf had ik toch liever naar merelbeke gegaan, maar ze was zo slecht dat ik dacht dat ze de rit niet ging overleven en Ternat was dichter.
Ook omdat ze in Merelbeke altijd een autopsie doen en dat ze hebben ze dus nu niet gedaan dus ik zal nooit weten hoe het er vanbinnen uitzag..

Sorry voor de lange uitleg en nog eens bedankt om te antwoorden he!!
marie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 8 januari 2008, 20:45:

Awel ja, ik ben geneigd Eddy hierin bij te treden, al blijft het een moeilijke kwestie..
Emotionele overwegingen zijn "menselijke" eigenschappen...
Kwaliteit van leven zou voorop moeten staan, ik weet het niet, maar ben eerder geneigd te denken dat we de paarden meer "onrecht" aandoen door onze eigen menselijke eigenschappen op hen te projecteren met alle mogelijke onnodig lijden voor het dier
Maar kzeg het tblijft een moeilijke kwestie...
groetjes,
Marie

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 23 januari 2008, 11:18:

tja, wat mij betreft wordt er hier volledig voorbijgegaan aan een eigenschap die wij als mensen toch zouden moeten hebben: namelijk empathie en verantwoordelijkheid..
Hoe verwaand is het niet om ten eerste al een ander levend wezen ons bezit te maken en het dan nog in een situatie te brengen waarin volledig niet aan zijn natuurlijke behoeften wordt voldaan....
En eigenlijk is dat nog eens niet zo moeilijk, maar ja in een stal is het makkelijker, properder, etc, etc
En dat dan goed praten door "onwetendheid", wel dat is dan eerder "domheid"..
Een vluchtdier in zoon omstandigheden houden is eigenlijk een vorm van mishandeling, psychologische mishandeling
das zwart wit maar waarom zou je er doekjes om winden??
het kan misschien niet allemaal direkt veranderen maar het zou eigenlijk niet goed te praten mogen zijn...
Volgens mij moeten er duidelijke grenzen getrokken worden in wat kan en wat niet, een vluchtdier opsluiten in een omgeving met veel prikkels die die vluchtreflex opwekken, in een omgeving waarin het niet continu kan grazen of hooi eten, wel dat is voor een paard geen paardwaardig bestaan en eerlijk das toch niet het onmogelijke eisen??

Marie

Tja, ze zouden inderdaad de wetgeving moeten aanpassen, want rekenen op het gezond verstand van de doorsnee manegehouder is geen goed idee..
Denk niet dat het gaat om "goede wil" of "niet beter weten" etc, het zou gewoon bij wet moeten vastgelegd worden en boetes bij overtreding van het dierenwelzijn...
Een beetje praten etc is verloren moeite naar mijn inziens..
Ik denk dat 100 jaar later de toestand nu compleet onaanvaardbaar zou moeten zijn en dit door het werk van verstandige, in de materie verdiepte mensen die de "diegen die niet beter weten" op het goede spoor kunnen zetten maar dan wel bij wet vastgelegd..

Marie

charlot van r schreef op dinsdag 1 april 2008, 19:43: